2,540 matches
-
pentru că această "eternă reîntoarcere" implica, în gândirea indiană, eterna reîntoarcere la existență datorită legii cauzalității universale, karma. Pe de altă parte, Timpul era asimilat iluziei cosmice (maya), iar eterna reîntoarcere la existență însemna prelungirea la nesfârșit a suferinței și a sclaviei. Singura speranță a elitelor religioase și filozofice era ne-întoarcerea la existență, abolirea karmei sau, altfel spus, eliberarea definitivă (mokÑa), implicând transcendența Cosmosului.16 Și Grecia a cunoscut mitul eternei reîntoarceri, iar filozofii din epoca târzie au împins la limita
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
păstrat atât în hinduism, cât și în budism. Yoghinul "moare din această viață" pentru a renaște la un alt mod de a fi, acela reprezentat de eliberare. Buddha arăta calea și mijloacele de a muri din condiția umană profană, adică sclavia și neștiința, pentru a renaște în libertate, fericire și nirva1a. Terminologia indiană a renașterii inițiatice amintește uneori simbolismul arhaic al "trupului nou" dobândit de neofit prin inițiere. Chiar Buddha o spune: "Le-am arătat învățăceilor mei mijloacele prin care pot
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
râu, dreptatea de nedreptate. Puțin îi pasă de istorie și de experiențele seculare ale umanității, de viața și demnitatea inteligenței, de onoarea și pudoarea femeii, de existența și măreția națiunilor, atâta timp cât prin falsa sa concepție a umanității ar putea duce sclavia omului la maxima sa abjecțiune..." (28 ianuarie 1934). În fața acestui pericol, Salazar, atât de ponderat și de tolerant, nu îngăduie nici o tranzacție și nici o milă. Nu recunoaștem nici o libertate împotriva națiunii, împotriva bunului comun, împotriva familiei, împotriva moralei". Războiul civil
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
ore, cît dura Întunericul la acele latitudini ecuatoriale. Cu trecerea timpului, Mendoza și el deveniră complici, cu toate că pomenita complicitate se limita la Împărtășirea acelorași temeri și pedepse, fiind neputincioși să conceapă un plan care să le Îngăduie să scuture jugul sclaviei. Între timp, Iguana Îi păzea. Nu știau cînd, nici În ce fel, Însă chiar dacă uneori treceau două sau trei zile fără să-l vadă pe nicăieri, ca și cum l-ar fi Înghițit pămîntul, strigătul brusc al unei păsări, foșnetul unor ramuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
a oricărui rege? Nu Îi fac ei bucăți pe toți cei care se Împotrivesc? Nu Îi arde Inchiziția pe rug pe toți cei care nu-l văd pe Dumnezeu așa cum pretind ei că trebuie văzut? Nu e pe deplin acceptată sclavia negrilor pentru simplu fapt că pielea lor e diferită de a noastră? Legea admite asta și, dacă ar fi spînzurați toți proprietarii de sclavi, puțini nobili ar mai rămîne În viață... Tu ești diferit de mine nu prin culoarea pielii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
cap ce se făcea zob de pietre sau a unor ochi Încă vii, care priveau rugători, conștienți de propria lor teamă și de faptul că erau incapabili să se răzvrătească Împotriva celui care Îi ținea Într-o atît de nejustificată sclavie: un avorton tot mai difuz și misterios, care părea să dispară zile Întregi, ca și cum ar fi abandonat insula, În căutarea marilor albatroși, pentru a se ivi din nou, dintr-odată, din pămînt, din iarbă verde. Knut, norvegianul, tont și profund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
era vorba despre o pedeapsă? Poate că cerului nu-i ajunsese cît se pedepsise ea singură pentru a fi disprețuit șansele de a fi fericită care-i fuseseră acordate și se hotărîse prin urmare să o condamne la o adevărată sclavie, foarte diferită, desigur, de toate cele pe care fantezia ei stupidă și le Închipuise pînă În acea clipă. Dar ce vină avea Ojeda? De ce trebuise să plătească el cu viața, la fel ca Rodrigo sau Germán de Arriaga? Patru morți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
În acel moment nu putea fi socotit un asasinat... Era o obligație. Dar n-ai făcut-o pentru că Îți plăcea ca eu, o ființă respingătoare de care nimeni nu s-a apropiat niciodată din voința lui, să te țină În sclavie... Cine, dacă nu eu, avea ți-o tragă pe la spate sau să te umilească În halul ăsta? O să-ți fie foarte greu să găsești pe cineva ca mine, dacă Într-o zi o să reușești să scapi... Dacă reușești, dacă ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
o mie de ani de iobăgie amprentele frustrării s-au implantat adânc în genele valahilor bântuiți de mania scrisului. Mai înainte vreme nu scriau decât progeniturile clasei nobiliare sau, și mai în urmă, scribii, apoi călugării, ființe care nu profesau sclavia, făpturi scutite de îndobitocire. Urmașii dezlegați de întu neric ai iobagilor de odinioară au însă de ispășit un mileniu de refulări atroce; umilința a zeci de generații batjocorite se cere defulată isteric. Țăranul în zdrențe și analfabet, dar mârâind cu
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
pentru el. Rămânând taximetrist, nu încerca doar să se descurce cât mai onorabil într-o situație proastă, ci căuta o cale de a provoca evenimentele, iar dacă nu înțelegea care sunt acestea, nu avea dreptul de a se elibera din sclavie. A locuit într-o garsonieră de la intersecția dintre Eigth Avenue și Third Street, cu un contract de închiriere pe care i-l transferase un amic care plecase din New York și își luase o slujbă în alt oraș, Pittsburgh sau Plattsburgh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
cantități generoase de vin. Simt un junghi de compasiune pentru Pamela și festinul ratat pe care ni l-a pregătit, dar mă îndoiesc că ospățul din Burlington poate întrece ceea ce împodobește masa de la Chowder Inn. Victorioasa Lucy, eliberată din iminenta sclavie, apare la cină îmbrăcată în rochița în carouri roșu cu alb, cu pantofii negri de lac și șosetele scurte și albe, cu margini dantelate. Nu știu dacă Stanley e insensibil la comportamentul altora sau doar exagerat de discret, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
de la Napoli prin care era condamnată la cinci ani de închi soare o femeie de etnie romă care cerșea la Caserta cu un bebeluș în brațe și un copil de patru ani alături. Potrivit judecătorilor Curții de Casație, acuzația de sclavie nu poate fi reți nută împotriva mamei, pentru că aceasta nu face parte dintr o bandă de exploatare a mino rilor, ci „cerșea pentru că este săracă”. În plus, ea nu ieșea la cerșit decît în cursul dimineții, între 9 :00 și
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
că ceva s-a dezlegat și în această muzică, și în individul contemporan. Visarea mă duce apoi la Manuel Castells, de la care am priceput mai bine decît de la oricare alt autor schimbările petrecute în lumea negrilor din America : în vremea sclaviei și, apoi, a rasismului, au creat jazz-ul ; în lumea „emancipată” a ghetourilor actuale, au inventat rap-ul. Mai aproape de noi, îmi aduc aminte apoi de studiul unui antropolog american despre relația dintre politica lui Tito și turbo folk-ul
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nu-mi explic unde mi-a dispărut orgoliul! Deja este limpede pentru mine: dragostea știe a te dociliza într-o asemenea măsură, încât fiecare dintre cei doi ajunge repede sclavul supus al celuilalt; este singurul caz din lume, în care sclavia devine ceva cu adevărat plăcut și mult-dorit! În plus, întotdeauna am crezut că eu sunt puternic, atât trupește, cât și moralicește, și că nimic pe lume nu îmi poate aduce atingere, însă sentimentul de iubire ma copleșit în întregime, m-
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
bine să-mi spună că a auzit despre niște caravane de sclavi ce-au pătruns pe teritoriul nostru. Traficul de sclavi a luat din nou proporții alarmante. — Știu, dar se îndreaptă spre Marea Roșie și țările unde se mai acceptă încă sclavia. — E-adevărat, admise Malik. Dar cine ne împiedică să verificăm o informație, și să declarăm apoi că a fost o alarmă falsă? Zâmbi ironic. — Ar trebui mai degrabă să fim felicitați pentru zelul și spiritul nostru de sacrificiu. Intrară în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
parte într-alta a deșertului, iar numele său ar fi trecut din gură în gură ca o legendă, dar târa după el o greutate de nesuportat, ca unul din acele lanțuri cu care unii stăpâni îi legau de glezne pe sclavii rebeli, și cu acea greutate - un om distrus care în mai puțin de o săptămână se dăduse bătut -, nici el și nici un alt targuí din deșert n-ar fi ajuns niciunde. Știa că va sosi momentul în care va trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
răspunzi. Sunt liberă astăzi? Niciodată nu suntem liberi, cu adevărat. Omul s-a născut liber și este pretutindeni în lanțuri. Îți amintești de vorbele astea, ale nu știu cărui filosof, de care ne amuzam la începutul căsniciei noastre? M-am temut de sclavia căsătoriei și am devenit sclava șevaletului, supusa unei bucăți nenorocite de lemn care mă târăște prin lume. Într-o relație conjugală, ca sclav, ai uneori ocazia să comunici cu stăpânul, înjurând, urlând sau consumând momente efemere, poate chiar ipocrite, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mai tiranică formă de singurătate. Am ajuns la concluzia că singurătatea în... unu, dacă mă pot exprima astfel, este mai umană... Mă simt atât de singură, încât nici pe Dumnezeu nu mi-L pot închipui altfel... M-am temut de sclavia căsătoriei și am devenit sclava șevaletului, supusa unei bucăți nenorocite de lemn care mă târăște prin lume... Am chemări către alte izvoare, deși, când ajung la acestea, înțeleg că nu au apa pe care o căutam, nu au susurul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mâncare, și care îl făcea să-și piardă buna dispoziție. Acolo, era omul prizonier al propriei sale semnături, al simțului responsabilității, al nevoii de a se ține de cuvântul dat. Cărțile de credit nu erau altceva decât versiunea actualizată a „sclaviei prin datorie“. Sistemul mai dăinuia încă în forma sa cea mai arhaică în majoritatea țărilor Americii Centrale și de Sud. Patronul îi avansa bani sau mărfuri viitorului său salahor și, din acel moment, punea stăpânire pe el, pe viața și pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
muncească pentru ca să-și plătească datoria, dar cum avea nevoie să mănânce, trebuia să ceară un nou avans. Cu cât muncea mai mult, cu atât îi datora mai mult stăpânului său. În Ecuador, Guatemala, Nord-Estul Braziliei și câteva zone din Perú, „sclavia prin datorie“ era forma cea mai cunoscută și aproape singura de dependență dintre patron și lucrător. În lumea modernă, se trecuse la formula - mult mai sofisticată - a cărții de credit. De când se semna prima notă de plată, roata începea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
cele ce-au urmat. Vechile egalități făcură loc inechităților care scindează lumea în stăpîni și servi. Puțini la început, supușii au făcut în așa fel încît să se înmulțească. Astfel au apărut imperiile iar mai tîrziu sferele de influență. Antica sclavie a rămas aceeași în modernul dezmăț al demagogiei în care naivii se cred egali cu cei care, mai șireți ca ei, îi stăpînesc. De fapt în noua societate s-a instalat tiranocrația. Nu încape îndoială că doar la Judecata de
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
arta balcanică, moda internațională și taraful Fâneața din Ususău. Și astfel, pe nesimțite, țara deveni dependentă de transmisiile astea insolite. Oamenii începură să strângă rândurile: români lângă români, unguri lângă unguri, țigani lângă țigani. Poziții marcante s-au înregistrat împotriva sclaviei, fumatului și a muzicii de cartier. Miercuri, 17 decembrie ...nu mai rămăsese de adăugat la această efervescență decât un șezlong în parlament pentru J.R.. În sensul acesta, Gorescu declanșase un adevărat cataclism electoral. J.R. era așa de îngrozit, încât își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
trăit neamul românesc și a biruit toate cumpenele. Credința în Dumnezeu oprește pe om de a cădea în mocirla păcatului. Dumnezeu este modelul unic, perfecțiunea, lumina eternă spre care omul trebuie să năzuiască. Denigratorii și potrivnicii, comunismul, consideră credința o sclavie. Ei sunt împotriva ordinii naturale și a firescului uman, Dragostea, care înseamnă pace pe pământ și între oameni bunăvoire. Credința în Dumnezeu a fost barajul care a oprit multe dezastre. Scopul celor din culisele sumbre urmărește distrugerea ultimii fărâme de
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
să mă joc și cu moartea la fel". Bucuros că nu mai avea aerul suferind cu care venise, am trecut peste vorbele ei fără să le dau importanță. Nu mai era, însă, femeia care-mi declarase, veselă, că se supune sclaviei cu condiția să n-o strângă zgarda. Devenise iritabilă. Am căutat s-o conving să aibă încredere în mine, dar m-am izbit ca de un zid de tăcerile ei. Și dacă, înainte, puteam discuta despre orice, acum trebuia să
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
ar fi pierdut fără a da roade, după cum și prilejul favorabil s-ar fi ivit zadarnic dacă ei n-ar fi avut însușirile pe care le-au avut. Trebuia ca Moise să găsească poporul lui Israel în Egipt, redus la sclavie și asuprit de egipteni, pentru ca, dornic de a ieși din robie, acesta să fie gata să-l urmeze. Trebuia ca pentru Romulus să nu fie loc în Alba și ca, la naștere, el să fi fost părăsit la voia întîmplării
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]