2,464 matches
-
mînia vijelioasă a tiradelor sale: redeveni un om bătrîn, bolnav și indiferent, aflat la un pas de moarte, iar glasul său era iarăși bătrîn, tocit, obosit și trist. — Of, Doamne! murmură el dînd din cap În Întuneric, obosit, trist și slăbit. I-am văzut pe toți... I-am văzut venind și plecînd... Garfield, Arthur, Harrison și Hayes... Și toți... toți... toți... au murit... N-am rămas decît eu, zise el fără sens, și-am să mă duc și eu În curînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Hanibal și o fetiță, Libelula. Ce tâmpenie! Cum te simți? Ți-au dat drumul așa de repede? Mda, am mai stat o oră după chiuretaj la clinică, apoi am chemat un taxi și am venit acasă. Cum să mă simt? Slăbită, fragilă, am pierdut mult sânge. Îmi dau seama că e golită, că a trebuit să renunțe la tot ce își dorea mai mult. Încerc să o consolez cum pot. Adelina mi se pare chiar respingătoare acum. Peste încă o săptămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
A doua zi, dis-de-dimineață, întregul familion se îndrepta prin nămeți spre întâlnirea cu patriarhul care, pentru prima oară după ani, nu își petrecuse noaptea acasă. Presbitera, îndoliată și cu vălul cernit peste chipul plâns, deschidea drumul flancată de fiicele ei. Slăbită, distrusă, pășea cu demnitate. Toată viața Gicu îi spusese că ei doi vor muri deodată, ca doi stejari, iar acum o lăsase. Îi mai spunea că dacă el va pleca primul ei îi va fi tare greu. Nimeni n-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
vopsit mai negru, cănit. Lângă bunica, cineva, cred că îngerul păzitor. Lângă mama încă o persoană, iar în capul celălalt al mesei, încă cineva. Știu cu aproximație că erau medici, luptători; în orice caz ajutoare ale noastre. Bunica era foarte slăbită și eu am întrebat-o dacă mai vrea o rochie, pentru că îi dau imediat. Am ridicat mâna spre dulapul din dormitor și am avut în mână o rochie gri închis spre negru. Am vrut să i-o dau bunicii, dar
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
S-a uitat la mine lung și se vedea că suferă. I-am spus: - Scumpa mea, fac orice pentru tine! și am îmbrățișat-o. În acel moment și-a lăsat capul pe umărul meu și am simțit cât e de slăbită. Cu o mână o țineam strâns, cu cealaltă i-am îndreptat cuta de pe spate. Am stat așa până cineva de la masă a spus: - Gata, până vineri totul se termină. Asta era vineri sau sâmbătă dupăamiază. Duminică dimineața la ora 6
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
din minte în afară de motivul pentru care te afli acolo. Te golești de tine însuți. Noaptea, văzând că nu reușesc să ațipesc, am aprins lumina. Luasem cu mine cărțulia cu sfaturi pe care și le da Marc Aureliu. Becul chior, vederea slăbită și confuzia simțurilor provocată de nesomn, făceau lectura un chin, de aceea am renunțat și am ascultat concertele haitelor de câini din curtea spitalului. În paralel, îmi reproșam că am ajuns un fel de marionetă a angoaselor mele, că sunt
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
cu masive magazii pentru găini și case ecologice controlate, din oțel cenușiu lugubru) și aici își petrecea el cea mai parte a zilei, singura lui companie fiind sticla de whiskey și vreunul din animalele de la fermă mai bolânde și mai slăbite, pe care reușise să le elibereze din temnița lor în speranța că le va înzdrăveni: de exemplu, găini ale căror picioare nu mai puteau suporta greutatea corpurilor supradezvoltate sau vite cu spinări prăbușite sau cu șolduri deformate din cauza administrării incorecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
urma întotdeauna acest sfat. Așa se face că avea mereu prin buzunare pâine uscată. ─ Cuțu, cuțu, întinde el covrigul, aplecându-se înspre arătarea lihnită. Nu, îl oprește Iulia, punându-i o mână pe braț. Nu te apropia de ea. E slăbită, a fătat pui mulți și are mințile rătăcite. Acum omul n-o mai poate ajuta. A ajuns la Dumnezeu. Cățeaua cotește pe linia tramvaiului și la chioșcul S.C. Tundra SRL, dispare. Atunci, întreabă Sandu, ce ni se întâmplă nouă acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
Ghiță vă deranjează. Salut! Ce e? Știți, domnul, aș vrea și eu, dacă e cu putință, să mi scrieți și mie câteva cuvinte. Aa, vrei să-ți faci testamentul? Te simți slab? Te dai cumva danie? Aa, nu mă simt slăbit. Ce danie? Nu cumva mă vedeți deja mort? Ți-ar surâde agoniseala mea de o viață? Băi, Ghiță, eu tot nu înțeleg ce vrei? Păi, să-mi faceți cronică despre compunerea asta. Las zdreanța asta de caiet să mai zace
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
Paco rămăsese singur, șezând Întâi, apoi ghemuindu-se și pe urmă prăbușindu-se pe podea, până se sfârși, simțind cum se scurge viața din el, ca apa murdară din vană după ce scoți dopul. Îi era frică și se simțea tare slăbit; Încerca să zică o rugăciune, și-și aduse aminte cum Începea, dar Înainte să apuce să zică cât putu de repede „O, Doamne! Mă căiesc din adâncul sufletului că Te-am nesocotit pe Tine, Carele ești toată dragostea mea și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
se abținea, era și mai bine. În noaptea de dinaintea Întoarcerii lor nu dormise deloc, sau așa i se părea, pentru că visul că nu dormea se amestecase cu momentele când chiar nu dormea. Când a văzut căruța venind s-a simțit slăbită și cu un fel de greață În stomac. Nu mai avea răbdare până să-l vadă și i se părea că totul va fi bine când el va ajunge. Căruța s-a oprit sub ulmul mare și Liz a ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Mlaștini, și de-o parte și de cealaltă a șinei. În fața sa apăru un pod. Nick Îl trecu, cu ghetele sunând a gol pe tăblia de fier. Jos, printre traverse, se zărea apa neagră. Nick lovi cu piciorul un șurub slăbit, care căzu În apă. Dincolo de pod se vedeau dealurile. Mari și Întunecoase, de ambele părți ale șinei. Ceva mai departe, licărea un foc. Urmând șinele, Nick se apropie prudent de foc, care ardea la câțiva pași de șine, lângă terasament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
calul era ridicat În aer din cauza loviturii, picadorul era pe jumătate coborât din șa, cu piciorul drept ridicat pentru a-l feri și căzând În stânga pentru a ține calul Între el și taur. Cum calul era săltat În aer și slăbit, se prăbuși, cu taurul Înfigându-și coarnele În el; picadorul Îl Îmbrânci bine cu cizmele și se trase Într-o parte, așteptând să fie ridicat și scos de acolo. Manuel lăsă taurul să se-nfigă În calul prăbușit. Nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Atât că n-am avut noroc. Asta a fost. Manuel se-ntinse la loc. Îi puseseră ceva pe față. Chestia Îi era cunoscută. Inhală adânc. Era foarte obosit. Era foarte, foarte obosit. Îi luară chestia de pe față. — Mergea bine, spuse slăbit. Mergea grozav. Retana Îl privi Zurito și se-ndreptă spre ușă. — Eu stau aici, cu el, spuse Zurito. Retana dădu din umeri. Manuel Își deschise ochii și-l privi pe Zurito. — N-a fost bine, Manos? Întrebă, așteptând o confirmare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
nu s-ar mai antrena deloc, spuse Hogan, privindu-l când sărea coarda. Ăsta nu mai transpiră deloc, niciodată? — Nu poa’ să transpire. — Crezi că are vreo problemă la plămâni? Cu greutatea cum e, n-a avut niciodată probleme cu slăbitul, nu? — N-are nimic la plămâni. Doar că nu mai are nici un chef. Ar trebui să se chinuie să transpire puțin. Jack veni spre noi sărind coarda. Se opri-n fața noastră și-ncepu să sară-n sus și-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Mai bine mergeam. Ne-am luat rămas-bun de la recepționer, de la Larry și de la ceilalți prieteni pe care-i aveam În oraș, și apoi ne-am dus la Fontani. Erau amândoi acasă. Erau bucuroși să ne vadă. Fontan părea bătrân și slăbit. — V-am așteptat aseară, ne spuse madam Fontan. Fontan adusese trei sticle de vin. Când a văzut că nu veniți le-a băut pe toate. — Nu putem sta, le-am zis. Am venit doar să ne luăm rămas-bun. Am vrut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Cum? Asta-i treaba ta!”... Un fluierat de locomotivă l-a scos de pe făgașul gândurilor. Îndată s-a auzit și glasul lui Toaibă: Domn’ locotenent, s-ar putea să fi ajuns la capătul plimbării noastre. Iaca că trenul o cam slăbit din viteză. Abia își târâie fierăraia... După cum se vede, am cam ajuns. Uite colo cum mărșăluiește trupa. Eu bag seamă că aici nu-i o gară adevărată, ci doar o haltă, unde armata a mai adăugat câteva linii - a constatat
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
mai înalt dintre celți, care părea un gigant, tocmai își scotea lama din pântecele unui roman ciopârțit, ce se zbătea la pământ. Soldații romani, fără coifuri și scuturi, înarmați doar cu pumnale și gladia, încercau să se apere, tot mai slăbiți și palizi. Ochii lor, în care se citeau teama și oboseala, aveau privirea celui ce cunoaște demnitatea de a muri cu arma în mână, sub comanda unui general întotdeauna victorios. Acolo însă, în pădurea aceea, erau singuri și condamnați, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
Valerius. Pentru el m-ai...? — Da, pentru el. Am aflat că ești medic. Grăbește-te. Rănitul se mișcă și gemu. — Moare? — Luminează aici. Valerius îndepărtă cu grijă veșmintele rănitului. Celălalt bărbat aprinse un opaiț și-i lumină chipul chinuit și slăbit, acoperit de o barbă neîngrijită. Valerius se aplecă deasupra tânărului și îl pipăi din cap până-n picioare. Observă repede rănile. Văzu cicatricele de pe piept, de pe șolduri și de pe coapse. Se aplecă din nou deasupra lui și îi ascultă bătăile inimii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
are de urmat un drum, și are de gând să-l străbată până la capăt. — Ca medic, m-am luptat de multe ori cu moartea și am încercat s-o înving. Iar acum trebuie s-o dăruiesc cuiva? Proculus privi chipul slăbit al lui Valerius și zâmbi ușor. — Acum nu-ți mai este teamă să lupți, nu-ți mai este teamă de durere, pentru că teama ta izvora din faptul că nu simțiseși niciodată durerea. Lipsa mâncării, a somnului și antrenamentele sunt și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
cu 8,2%, evreilor cu 11,8%. Deși în perioada 1856-1877 județele Cahul, Ismail și Bolgrad au fost retrocedate Moldovei, guvernu l țarist anulează convențiile Internaționale și încalcă grav integritatea teritorială a României. În cele din urma, însăși forțele Internaționale slăbite ajută direct Rusia ca prin Convenția de la 4 aprilie 1877 și Congresul de la Berlin din 1878 să i accepte R usiei reocuparea în întregime a provinciei romanești dintre Pr ut și Nistru. Revoluția de la 1905-1907 din Basarabia, mișcarea națională a
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
oameni buni, la Curtea Marțială. O să le spunem că ne-am făcut datoria. - Că dumneavoastră pierduserăți prea mult sânge, și aveați febră, și poate de aceea ne-ați cerut să reîncărcăm carabina, că nu mai știați pe ce lume sunteți, slăbit și nemâncat, și ostenit. Darie îi privi o dată, cu o mută exasperare, apoi zvârli țigarea și se ridică brusc. Se îndreptă hotărât către locotenent - Ce ne facem cu ei, domnule locotenent, că acum nu mai ascultă ordinele?... Locotenentul îl privi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
legătură cu ea: Aflând că Ladima este foarte rău bolnav, "merge spre moarte...", Emilia nu se putuse duce le el, deoarece însoțea, ca să-l distreze, un alt bărbat, dar Valeria îl găsise zăcând într-o mizerie cruntă, neras și foarte slăbit. Vestea căsătoriei Emiliei cu Arghiropol îl aruncă pe Ladima într-o disperarea fără margini, dar, când, logodna se anulează, el îi trimite o scrisoare tulburătoare, în care descrie chinurile îngrozitoare care-l mistuiau și "o suferință care întrece puterea de
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
Ba nu, nu-i decît un ziar vechi. Un ghemotoc de hîrtie mișcat de vînt. Amîn să-mi pun ochelari de distanță, îmi pierd destul timp căutîndu-i pe cei de citit (oh, timpul folosit ca să-mi caut ochelarii), așa că vederea slăbită mi-a mai jucat un renghi. Cosi è se vi pare. N-am cum să-l corectez pe Luigi Pirandello. Mă bucur că Mișu Negrițoiu o să-și miște funducul pe gard, în felul special al mîrtanilor porniți în crailîcuri. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
o întrebe: - E frumos copilul meu, Olga? Vreau să-l văd, te rog...! - Nu e frumos, e foarte frumos! Ai să-l vezi curând, foarte curând când ți-l voi aduce la alăptat...Trebuie să ai puțină răbdare, ești încă slăbită. Olga voia cu tot dinadinsul să prelungească, cât era posibil de mult, întâlnirea dintre mamă și fiu, dar la insistențele repetate ale Inei nu avu încotro și-i aduse copilul. Mama își privi o clipă băiatul, îl lipi strâns de
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]