2,859 matches
-
aflat pe locul 64 în clasamentul final. Delegația lituaniană a cuprins 67 de sportivi: 48 de bărbați și 19 de femei. Cel mai tânăr atlet din delegația a fost canotorul Armandas Kelmelis (18 de ani), cel mai vechi a fost trăgătorul de tir Ronaldas Račinskas (48 de ani).
Lituania la Jocurile Olimpice de vară din 2016 () [Corola-website/Science/336978_a_338307]
-
la arma de calibrul 0.303 britanic (0,303 inch, aproximativ 7,7 mm), mitralieră răcită cu apă produsă de , inițial pentru armata britanică. Mitraliera necesită de obicei o echipă de șase până la opt oameni pentru a o opera: un trăgător, un om care alimentează arma cu muniție, iar ceilalți ajută pentru a transporta arma, muniția și piesele de schimb. Acesta armă a fost folosită de dinainte de Primul Război Mondial și până în anii 1960 și, cu versiuni răcite cu aer, pe
Mitralieră Vickers () [Corola-website/Science/333254_a_334583]
-
pentru a ieși în întâmpinarea Detașamentului Coandă, la Tetila, și pentru a se asigura de buna desfășurare a planului de luptă . În dimineața de 14/27 octombrie, cpt. Boerescu, cu acordul lt.-colonelului Coandă, a preluat comanda primelor eșaloane de trăgători în atacul spre Sâmbotinul. Manevra „Detașamentului Coandă”, susținută de eroismul soldațiilor și de vitejia unor ofițeri precum slt. N. Pătrășcoiu, originar din satul învecinat Arsuri, a avut drept rezultat retragerea trupelor germane, cu mari pierderi, înapoi pe creasta munților. După
Pârvu Boerescu () [Corola-website/Science/337633_a_338962]
-
Pârvu, dela Statmajorul Armatei Ia, pentru vitejia, inițiativa și avântul cu care s’a condus la 5 Septembrie 1916, în lupta de lângă pichetul Polatiște și la 14 octombrie 1916, în lupta de lângă Sâmbotinul, când a condus succesiv trei linii de trăgători, prin focul de baraj al artileriei bavareze, - Noi îi conferim Ordinul militar „Mihai Viteazul” clasa IIIa / Drept care îi dăm acest brevet subscris de Noi și învestit cu regescul Nostru sigiliu. / Dat în Iași, la 10 martie 1917. / L.S. (ss) Ferdinand
Pârvu Boerescu () [Corola-website/Science/337633_a_338962]
-
Neapole, dar flota britanică, la comanda căreia se afla amiralul Horatio Nelson, a interceptat-o și a învins-o în bătălia de la Capul Trafalgar, pe 21 octombrie. În această luptă, amiralul Nelson și-a pierdut viața, fiind ucis de un trăgător de elită francez, dar Regatul Unit a câștigat o victorie navală decisivă, care a rămas în analele marinei militare. Pierderea acestei bătălii navale a însemnat practic pentru Franța renunțarea la pretențiile de a câștiga dominația asupra apelor teritoriale din prejma
Războiul celei de-a Treia Coaliții () [Corola-website/Science/319953_a_321282]
-
ianuarie 1942, iar formația de luptă VT-8 a primit primul avion în luna mai a aceluiași an. Pe 4 iunie 6 avioane VT-8 au fost lansate în Bătălia de la Midway, dar numai unul s-a întors - și acesta cu un trăgător la mitralieră mort și cu altul rănit. Cu toate că acest debut a fost de rău augur, producția a fost accelerată de General Motors, care a preluat producția în plus de la Grumman, producând versiunea TBM-1. Subvariantele au inclus TBF-1C, cu două tunuri
Grumman TBF Avenger () [Corola-website/Science/327129_a_328458]
-
căzut în genunchi, sprijinit pe mână, înainte de a cădea pe o parte. Hardy se grăbește să îl ajute, iar Nelson îi spune zâmbind "Hardy cred că au reușit într-un final...coloana mea vertebrală este atinsă". Fusese lovit de un trăgător de elită francez de pe "Formidable". Proiectilul a intrat în umărul stâng, a trecut prin plămân și coloana vertebrală și s-a oprit în mușchiul spatelui, la 5 centimetri sub omoplatul drept. Nelson este transportat pe puntea inferioară de doi marinari
Horatio Nelson () [Corola-website/Science/301513_a_302842]
-
Steagul japonez este pe mânecă să și pe cască să. Colț este introdus în serie că un vânător de recompense pe urmele lui Vanquo, un spion Outrider. El deține o precizie aproape infailibila cu arme de foc și servește că trăgător la bordul Ramrod, controlând al șaselea fier în timp ce Fireball controlează tunurile de artilerie. Caracterul sau este descris ca un fel de singuratic, dar, de asemenea, ca un flirt scandalos, făcând treceri (cea mai mare parte nereușite) de la aproape fiecare femeie
Saber Rider și Șerifii Stelari () [Corola-website/Science/317885_a_319214]
-
în Australia, iar firma Winchester a continuat să producă Modelul 9410, o pușcă Winchester Model 1894 care folosea cartușe cu alice de calibrul .410, până în anul 2006. Chiar dacă puștile cu levier erau (și încă sunt) populare în rândul vânătorilor si trăgătorilor sportivi, nu au fost acceptate în mari cantități de către forțele armate. Un motiv important pentru acest refuz a fost faptul că este mai greu de tras si reîncărcat o pușcă cu levier când soldatul se află întins pe sol (în comparație cu
Pușcă cu levier () [Corola-website/Science/335100_a_336429]
-
această problemă). Încărcătorul tubular mai poate avea un impact negativ asupra armonicitățiilor țevii, limitând bătaia teoretică a puștii. Și aflându-se sub țeavă, încărcătorul tubular împinge înainte centrul de gravitație și alteră balansul puștii, ceea ce nu este apreciat de către unii trăgători. Cu toate acesta, multe puști cu levier moderne sunt în stare de a obține grupări de impacte sub 1 minut de arc, comparabile cu majoritatea puștilor cu zăvor moderne. Din cauza marii cadențe de tragere și lungimea lor mai mică decât
Pușcă cu levier () [Corola-website/Science/335100_a_336429]
-
folosite în număr limitat de către paznicii de penitenciar în Statele Unite, precum si de către pădurari în diverse tări ale lumii. Un avantaj în plus asupra puștilor cu zăvor este ambidextria lor. O pușcă cu levier poate fi folosită fără probleme de către un trăgător stângaci. Majoritatea puștilor cu levier nu sunt așa de rezistente precum cele cu zăvor sau semiautomatice, din acest motiv ele folosesc în general cartușe ce produc presiuni joase sau medii, ca .30-30 Winchester sau .44 Magnum, chiar dacă pușca Marlin Model
Pușcă cu levier () [Corola-website/Science/335100_a_336429]
-
de fapt, nu există. Eroarea își trage numele de la o glumă despre un texan ce trage câteva împușcături spre peretele unui hambar, iar apoi acesta desenează o țintă în locul unde s-au adunat cele mai multe împușcături, astfel încât acesta să pară un trăgător de elită. este foarte des comisă atunci când o persoană are la dispoziție o cantitate mare de informații, dar se concentrează doar pe o mică parte din ea. Dacă o persoană încearcă să ia în considerare probabilitatea de a găsi anumite
Eroarea trăgătorului texan () [Corola-website/Science/330836_a_332165]
-
calități militare adevărate" și au fost "foarte abili în războiul de gherilă". Trupele lui Pallavicini l-au surprins în Ofanto și au decimat echipa sa în 25 iulie 1864. Reușind să scape, el a fost în mod constant urmărit de trăgători de elită regale conduși de Caruso, care, cu toate acestea, nu au fost niciodată în măsură să-l prindă. În fața unei înfrângeri inevitabile, Crocco, sperând îpentruntr-un ajutor din partea clerului, a traversat munții și pădurile, încercând mereu să evite orașele, și
Carmine Crocco () [Corola-website/Science/330338_a_331667]
-
modelul BTR-70 sub licență sovietică pentru export în Republica Democrată Germană. Transportorul blindat are trei compartimente: camera de conducere (în partea din față), camera desantului (la mijloc) și camera energetică. Camera de conducere este ocupată de mecanicul conductor și comandant. Trăgătorul ocupă scaunul din turelă, iar restul soldaților scaunele laterale și bancheta din spate. Camera energetică este despărțită de camera desantului printr-un perete etanș. Îmbarcarea și desantul se realizează prin cele două uși laterale. Această soluție a fost implementată și
TAB-77 () [Corola-website/Science/326568_a_327897]
-
de Autoapărare și Antiteroriste „Krav Maga”. Este instructor în sistemele de luptă cu arme albe și tactica luptei în spații înguste. Este maestru în Ninjutsu (centură neagră cu 10 dan) și este discipolul lui Moriyama Mokizuki. Mai mult, este și trăgător de elită Date preluate - în cea mai mare parte - de pe situl Ministerului Public, înainte de 21.07.2006.
Ilie Botoș () [Corola-website/Science/304337_a_305666]
-
puțin și o înălțime de . Pentru a compensa lipsa gurilor de foc, inginerul texan Green B. Jameson a construit niște eșafodaje pentru a permite tragerea de focuri de armă peste zid; această metodă, însă, lăsa expusă partea superioară a corpului trăgătorilor. Forțele mexicane lăsaseră în urmă 19 tunuri, inclusiv unul de , pe care Jameson le-a instalat de-a lungul zidurilor. El s-a lăudat comandantului texan Sam Houston că texanii pot să „bată 10 la 1 cu artileria”. Garnizoana texană
Bătălia de la Alamo () [Corola-website/Science/320298_a_321627]
-
non-sârbilor de la ideea de unitate. În timpul domniei sale steagurile națiunilor iugoslave au fost interzise. De asemenea, ideile comuniste au fost și ele interzise. Regele a fost asasinat la Marsilia, în timpul unei vizite oficiale în Franța, în 1934, de către Vlado Chernozemski, un trăgător cu experiență din Organizația Revoluționară Internă Macedoneană a lui Ivan Mihailov, în cooperare cu Ustașii, o organizație croată revoluționară. Alexandru a fost succedat de Petru al II-lea, fiul său de unsprezece ani, si un consiliu de regenta condus de
Iugoslavia () [Corola-website/Science/299163_a_300492]
-
testate de inginerii germani, o versiune autohtonă îmbunătățită fiind introdusă rapid în dotarea armatei germane. Spre deosebire de Bazooka, Raketenpanzerbüchse 43 (prima versiune) avea calibrul 88 mm și detonare electrică. Varianta inițială a armei nu era dotată cu un scut de protecție, trăgătorul fiind nevoit să poate o mască contra gazelor, mănuși și o jachetă de piele pentru a fi protejat de jetul de gaze fierbinți rezultat în urma lansării. În lipsa scutului, Raketenpanzerbüchse 43 avea o greutate de doar 9,25 kilograme. Aruncătorul de
Panzerschreck () [Corola-website/Science/329904_a_331233]
-
a fi protejat de jetul de gaze fierbinți rezultat în urma lansării. În lipsa scutului, Raketenpanzerbüchse 43 avea o greutate de doar 9,25 kilograme. Aruncătorul de grenade era deservit de doi soldați. Încărcătorul trebuia să stea la o distanță sigură de trăgător pentru a nu suferi arsuri grave. Varianta îmbunătățită Raketenpanzerbüchse 54 a fost fabricată din octombrie 1943 și era dotată cu un scut de protecție. Trăgătorii preferau însă de multe ori să poate totuși masca contra gazelor, în special vara, pentru
Panzerschreck () [Corola-website/Science/329904_a_331233]
-
grenade era deservit de doi soldați. Încărcătorul trebuia să stea la o distanță sigură de trăgător pentru a nu suferi arsuri grave. Varianta îmbunătățită Raketenpanzerbüchse 54 a fost fabricată din octombrie 1943 și era dotată cu un scut de protecție. Trăgătorii preferau însă de multe ori să poate totuși masca contra gazelor, în special vara, pentru a fi protejați de căldura intensă de după lansare. Greutatea armei a crescut la 11 kilograme, însă a fost livrată trupelor abia în august 1944. Grenada
Panzerschreck () [Corola-website/Science/329904_a_331233]
-
o putere de perforare mai mică decât în cazul celei folosite de Panzerfaust (dotat cu o grenadă supracalibru). Majoritatea tancurilor folosite de Aliați erau însă victime sigure în cazul unei lovituri. Arma necesita doi soldați pentru a fi folosită: un trăgător și un încărcător care realimenta arma și conecta firele electrice. Panzerschreck avea o bătaie eficace și o precizie mult mai bună, era reutilizabil (5 lovituri pe minut) și putea fi folosit ca armă de sprijin în cazul țintelor neblindate aflate
Panzerschreck () [Corola-website/Science/329904_a_331233]
-
în presă se simte pe străzi sub forma unei liniști apăsătoare. O spargere pornită noaptea trecută în cartierul Watertown din Boston a dus la moartea unui ofițer de poliție și un schimb de focuri între suspect și forțele de ordine. Trăgătorul a sfârșit prin a fi ucis de poliție, pentru ca ulterior să se afle că acesta, împreună cu fratele său, originari din Rusia, sunt principalii suspecți identificați de FBI în cazul atentatului de luni, de la maratonul din Boston. Tsarnaev, fratele rămas în
Mara, studentă româncă din Boston: E o liniște înspăimântătoare. Nu mi-e frică, dar n-aș ieși să colind străzile acum by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/56385_a_57710]
-
noapte încă nu se încheiase, când grupul ajunse la Otsu. Sfâșiind întunecimea dinaintea zorilor, în munți răsună ecoul unei detunături de pușcă. Caii se cabrară, înnebuniți. Servitorii o luară la galop înainte, neliniștiți pentru Nobunaga, în timp ce priveau în jur după trăgător. Nobunaga nu părea să fi remarcat împușcătura; de fapt, galopase deja cu peste cincizeci de metri în față. De la acea distanță, se întoarse strigând: — Lăsați-l în pace! Întrucât Nobunaga era singur, mult înaintea celorlalți, îl lăsară în urmă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
fură răniți la picioare. Caii speriați se ridicară pe copitele dinapoi, fiind nimeriți în burtă. Ofițerii săriră din șei înainte de a cădea caii și o luară la fugă împreună cu oamenii lor, călcând în picioare trupurile camarazilor doborâți. — Înapoi! ordonă comandantul trăgătorilor Takeda. Pușcașii se retraseră imediat. Rămânând pe loc, ar fi fost spulberați de lăncierii Oda care atacau. Cu boturile cailor aliniate, corpul Yamagata, floarea provinciei Kai, galopa calm și demn, urmat imediat de corpul Obata. În câteva minute, anihilară linia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cu toate că era un general înzestrat, nu era un geniu. Nagamasa nu știa cum să-și facă oamenii să moară cu bucurie pentru el. Stăteau în așteptarea asaltului final. TREI PRINȚESE Pe la amiază, soldații de la poarta castelului începură să strige: — Vin! Trăgătorii de pe ziduri se înghionteau între ei, căutând țintele. Dar singurul inamic care sosea era un călăreț solitar, care se apropia de poartă într-un mod cât se poate de nonșalant. Dacă ar fi fost sol, ar fi venit cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]