24,383 matches
-
goluri pe care le-au înscris etc. Valorile sunt, de asemenea, "numărabile": frecvența fiecăreia într-un text, poziția lor pe o scară a atitudinilor etc. Dacă documentația este voluminoasă, analiza cantitativă se impune drept calea cea mai rapidă și mai sigură. În 1789, în pregătirea Adunării stărilor generale, 60 000 de caiete de doleanțe au fost redactate în toată Franța. Ar fi greu să studiezi valorile vehiculate de această masă de documente fără a pune la punct un demers care să
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
ca mama și ca tata înaintea ei. Mulți părinți sunt dezorientați. Ei au obiceiuri, dar le lipsesc adesea convingerile. Nu sunt nici măcar în stare să explice motivația atitudinilor și valorilor lor. Criza educației constă de atunci în absența unei imagini sigure oferite de adulți. Aceștia nu își asumă un leadership credibil, ca înainte. Comunicarea între generații se face plecând de la două experiențe total diferite: cea a părinților s-a acumulat în timpul războiului, cea a copiilor în plină societate de consum. De
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
sau precepte universale, nu există decât convenții relative, condiționate social. Tabuurile din jurul fidelității, nudității, homosexualității nu au niciun sens absolut, iar diferitele forme pe care le poate îmbrăca sexualitatea sunt manifestări ale diferitelor gusturi, tolerate și ele. Descoperirea mijloacelor contraceptive sigure permite realizarea tuturor aspirațiilor. Căutarea intensității este la ordinea zilei, adică dorința de a profita la maxim de orice clipă. De aici, cursa pentru experiențe noi, dorința de a se deplasa, călătoriile, cultul orgasmului, plăcerea de a se implica. Intensitatea
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
eu am prezentat ideile mele, preferințele mele, judecățile mele. Producem, prin urmare, o ruptură epistemologică. Trecem de la știință la un alt mod de cunoaștere. Căile cunoașterii Mentalitatea contemporană este eminamente pozitivă. Ea face apel la știință ca la singura cale sigură de cunoaștere. Suntem urmașii lui Adam și ai Evei: și noi vrem să gustăm din arborele cunoașterii și să descoperim secretele universului. Sperăm că descoperirile efectuate de savanți vor fi aplicate și urmate de invenții. Inventatorii ne vor ajuta să
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
exterioare, de contingență ale acestor domenii. Din acest motiv concluziile lor vor fi în primul rând de ordin metodologic. Ceea ce credem că trebuie pus ca problematică centrală este obiectul și ulterior metodele. Și W. Dilthey și K. Jaspers cultivă ordinea sigură a spiritului metodic. Astfel, pentru W. Dilthey „psihologia nu se va achita de sarcinile sale ca știință fundamentală decât dacă se va ține în limitele unei științe descriptive care nu face decât să constate faptele și concordanța faptelor”, idee pe
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
singura formă de acces direct la interioritatea acestuia. Analizând „faptele psihopatologice” cuprinse în „discursul bolnavului” se ajunge la un important material posibil de a fi supus unei „interpretări hermeneutice” (H. Tellenbach). Această interpretare a sensurilor discursului este calea cea mai sigură ce ne conduce către descoperirea și înțelegerea semnificațiilor noi ale fenomenelor psihice morbide. Actul hermeneutic este în același timp o metodă subtilă și prețioasă, dar și riguroasă de descifrare a „simbolicii alteralității psihice”. Mai mult decât atât, explicarea „patologicului” ne
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
adresa altuia, de la care așteaptă ceea ce crede că primul i-a ascuns sau refuzat. În aceste cazuri, sunt necesare anumite „diagnostice de acoperire” care să satisfacă bolnavul, să-l liniștească, dar care, concomitent, să-i ofere perspectiva unei soluții terapeutice sigure. Personalitatea bolnavului cu suferințe iatrogene Din cele de mai sus se poate desprinde faptul că „întâlnirea cu medicul” poate avea riscul unei „eventuale nocivități” (P. Sivadon), prin „atitudinile iatrogene” (A. Fernandez) care apar și se dezvoltă în acest context relațional
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
cu caracter catastrofic care accentuează și mențin această stare de incertitudine care generează o angoasă colectivă. În fața acestor situații, reacțiile de protest-opoziție nu vor întârzia să apară. Ele se manifestă sub forma unor conduite de refugiu, emigrații către zone (considerate) sigure, acte de suicid, adesea colective, deturnarea culpabilității prin descărcarea agresivității asupra unor grupe (considerate) responsabile, manifestări de protest colectiv, stradal etc. Rolul esențial, așa cum se poate desprinde din cele de mai sus, în procesul de formare al pihozelor sociale revine
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
mai frecvente și specifice, următoarele forme de manifestare: migrația populațională către alte regiuni sau țări, diferite de cea de origine, ca expresie a căutării unei ordini și siguranțe sociale care să anuleze angoasele și să confere o identitate precisă și sigură; conduitele de panică, psihozele delirante având ca substrat angoasa, nesiguranța în perspectiva viitorului legată sau raportată la teme catastrofice: sfârșitul lumii, apocalipsa, dezastre naturale (cutremure, inundații, epidemii devastatoare etc.); mișcări sociale de masă cu caracter protestatar, revendicativ, sau de schimbare
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
nu găsește în țara sa de origine. El intră cu un set de dorințe, de speranțe care însă își au surse în nemulțumirile și frustrările existente în țara sa de origine și pe care le proiectează ca „posibilități” reale și sigure în țara gazdă. Însă nu întotdeauna aceste expectative sunt valide, realizabile. Emigranții sunt întâmpinați cu rezerve, chiar cu ostilitate, adesea refuzați. Aceasta va reprezenta o frustrare mai puternică decât cea resimțită în țara de origine. Cei care se adaptează, vor
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
de ambiguități, ca o formă mascată de auto-protecție a instituțiilor sociale și a organizării politice în raport cu „ordinea” statuată. Cui se datorește această atitudine, pe care, de altfel, nimeni nu o contestă, fiind unanim acceptată și considerată ca fundamentul unei conviețuiri sigure în societate? La această întrebare J. Maritain răspunde: acțiunii de represiune și control pe care o exercită asupra Națiunii, considerată ca grup comunitar-uman, corpul politic și statul. Acest punct de vedere este acceptat de majoritatea specialiștilor (J.W. Burgess, G.B.
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
a lucrurilor, știe de pe acum să schițeze aspectele urbanisticii gloduroase a periferiilor bucureștene, înainte de a trece la înfățișarea mahalagiilor în comedii. Desigur, începuturile lui nu prevestesc pe marele scriitor, dar nici nu-l dezmint. Debuturile sale sunt ca și acordurile sigure ale unui instrumentist stăpân pe sine, care își câștigă măiestria fără grabă. Chiar dacă ținem seama de descoperirile care se mai pot face, putem afirma că opera lui Caragiale este cantitativ redusă. Lăsând la o parte corespondența, patru decenii de scris
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
Balzac“ (1926), din care extrage unele idei, și anume: „Eroii lui Caragiale sunt sănătoși sufletește, trăiesc fără tensiune, fără mari ambiții, fără deziluzii amare și fără ciocniri tragice“. Ralea afirmă de asemenea că: „Majoritatea acestor personaje sunt simpatice“. În mod sigur, teatrul lui Caragiale prezintă și canalii precum Cațavencu și Agamiță Dandanache, dar cei doi nu sunt identici. Doar Agamiță Dandanache este odios; Cațavencu devine până la urmă aproape simpatic, atunci când îl vedem la picioarele Joițicăi sau când ciocnește paharul de șampanie
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
Să reluăm expresia poetului. Demersul transdisciplinar este o cărare și mai puțin bătută. Cărare care străbate, cărare care taie de-a curmezișul, o cale plină de riscuri: "Transdisciplinaritatea ne obligă să ieșim din rutină și să abandonăm cărările înșelător de sigure ale disciplinelor."9 E un drum al speranței. Nicolescu vorbește despre "transgresarea victorioasă a frontierelor dintre discipline", cercetătorii transdisciplinari fiind cei care "reabilitează speranța"10. Acest eseu cuprinde trei părți: I. POSIBILELE, IMPOSIBILELE MELE. În prima parte este vorba despre
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
să se producă, este, la limită, inimaginabil. Un non-imposibil este, dimpotrivă, un eveniment despre care gîndim că e sigur. În această viziune, un "eveniment" este o construcție, produsul imaginației sau al limitelor imaginației. Există două tipuri de evenimente gîndite ca sigure: un imposibil și, pe același plan, un non-imposibil. Un imposibil este o certitudine pe care o putem califica de negativă: evenimentul nu se va produce, este respins, de neimaginat. Un non-imposibil este o certitudine pozitivă: evenimentul se va produce, nu
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
a primului episcop al Franței care cerea achitarea lui Julien. În ajun i-o arătase abatelui de Frilair care îi dăduse asigurări: asul din mînecă al abatelui era domnul de Valenod, unul dintre jurați. Dacă l-ați cunoaște, ați fi sigură de izbîndă. E un flecar îndrăzneț, nerușinat și grosolan, făcut să-i ducă pe proști. Anul 1814 l-a găsit în mizerie și am să-l fac prefect. E în stare să-i bată pe ceilalți jurați dacă n-or
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
mă amețesc. Să fii smintit de ceea ce ar trebui să fii. Înainte mă simțeam, însă, mai puțin pictor, pictura devine pentru mine floare la ureche, o distracție, precum vînătoarea de iepuri pentru nebuni. Atenția devine și mai intensă, mîna mai sigură. De aceea îndrăznesc să te asigur că voi picta și mai bine. Atît mi-a mai rămas astăzi." " Nu mai am timp să gîndesc sau să simt; merg înainte ca o mașină de pictat", scrie Vincent într-o scrisoare datată
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
sufletele. S-a spus că e o problemă de informare și de comunicare: "Nu știam"; "informațiile nu circulau între oamenii de știință, medici, administrație, politicieni." A intervenit și incertitudinea: "a fost nevoie de timp pentru a cunoaște boala"; "nu eram siguri că încălzirea sîngelui n-avea efecte secundare". Și, bineînțeles, reflexele birocratice: Noi respectam procedurile obișnuite într-o situație neobișnuită." Sunt de vină și relațiile de dependență dintre politicieni și consilierii lor științifici: "Experții nu i-au alertat pe politicieni care
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
pentru a fi injectată, amestecată cu apă distilată): autoadministrarea este posibilă, dar dificil de făcut și durează mult. În a treia etapă, începînd cu anii '70, firme americane pun la punct tehnica concentratelor, cea mai ușor de folosit, cea mai sigură și mai confortabilă pentru hemofili. Produsul poate fi ușor administrat: nu e nevoie de o injecție intravenoasă ca în cazul tehnicii crioliofilizării; injecția durează cinsprezece minute, față de o oră, cît dura tehnica precedentă. În plus, concentratele fac posibil un tratament
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
de culoare maronie. Vecina din dreapta, colegă cu mine la Universitatea Paris I (de profesie medic, ergonom) este prima care gustă din licoare. "Ce e în pahar?" o întreb. Mă privește surprinsă: "Calvados 9, bineînțeles!" Fără să știu de ce, insist: "Ești sigură?" Îmi răspunde, puțin iritată: "Dar ce-ai vrea să fie?" Gust și eu: "Cîteodată e porto." Gustă și ea din nou și se uită la mine ciudat... Pentru ea, în Normandia, este imposibil ca în pahare să fie altceva decît
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
să numiți o natură necunoscută, distinctă de toate aceste calități sensibile, și prin existența ei ceva distinct de percepția pe care o avem despre ea, atunci vă asigur că nici eu, nici altcineva din lumea largă nu vom putea fi siguri că ea există." A exista înseamnă a fi perceput: "Eu nu pot separa sau distinge, chiar în gîndire, existența unui lucru de percepția pe care o avem despre el." În limbajul lui Berkley a percepe înseamnă a concepe: "Copacul sau
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
imposibilele mele) are propriile ei "motive bune"? Posibilele și imposibilele noastre nu se sprijină pe nimic altceva decît pe ele însele. Pămîntul de sub picioare nu e sigur. Am ajuns la sfîrșitul zilei noastre în străfundurile materiei. Am căutat un pămînt sigur și n-am găsit nici unul", scrie fizicianul Max Born173. Realismul presupune că suntem puternic constrînși de "ceva" exterior, de realitate. Constructivismul stipulează că ne închidem în bucla pe care ne-o creăm. Suntem prizonieri și liberi. Eu sunt, noi suntem
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
b) imposibilul: evenimentul respectiv este exclus din lumea în cauză (pentru omul modern, o lume fără șefi este imposibilă). c) non-imposibilul: pentru lumea în cauză, este un eveniment care nu poate să nu se producă în lume; e un eveniment sigur (pentru noi, este imposibil ca soarele să nu răsară mîine). Posibilele și imposibilele oamenilor nu provin din experiența lor, ci sunt istorii pe care și le povestesc. Inventînd aceste istorii, ei inventează realitatea. Posibilele și imposibilele noastre sunt cele care
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
din cazuri, urmată de cea prin intoxicație cu medicamente și alcool, observându-se un risc suicidar deosebit de mare În cazul celor cu o alcoolemie de peste 1 gr la mie, ceea ce denotă faptul că, sub influența alcoolului, sinucigașii aleg cea mai sigură modalitate de autoagresiune, precum și faptul că interacțiunea dintre cele 2 droguri este letală. De asemenea se certifică faptul că alcoolul funcționează ca un decenzurant al instinctului de conservare; prin numărul de cazuri ce prezintă o imbibiție alcoolică deosebit de mare, de peste
BULETIN DE PSIHIATRIE INTEGRATIVĂ 2003, an IX, volumul VIII, numărul 1 (15) by Ioana Sadâca, Mihai Tatu () [Corola-publishinghouse/Science/574_a_1469]
-
să ne lăsăm de fumat, dar mai întâi terminăm ultimul pachet de țigări care ne-a rămas. Consecințele imediate - gustul, distracția, confortul și reducerea stresului - depășesc cu mult consecințele întârziate și nesigure ale unei sănătăți mai bune. Consecințele imediate și sigure sunt extrem de puternice în determinarea comportamentului. De exemplu, dacă, atunci când umblă cu substanțe caustice, angajații știu că o picătură ajunsă pe piele produce imediat o rană dureroasă, nu vom întâmpina nici o problemă în a-i determina să poarte mănuși. Cu
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]