23,989 matches
-
spate o cutie de Scrabble și mi-a arătat-o iute pe lângă picior. A așteptat până când toți ceilalți și-au Întors privirile de la el și mi-a șoptit: „Te fac praf, să nu zici că nu ți-am zis“. Am zâmbit și am Încuviințat din cap. În pofida oricărei logici, m-am pomenit că ideea de a-mi petrece următoarele patruzeci și opt de ore Împreună cu familia Îmi face mare plăcere, mai mare decât În toți cei patru ani de când plecasem de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
și vorbit Întruna, dar nu m-am priceput să explic o lume care, măcar că se afla la numai două ore depărtare În plan geografic, făcea de fapt parte dintr-un cu totul alt sistem solar. Toți dădeau din cap aprobator, zâmbeau, unii mi-au pus Întrebări și s-au prefăcut interesați, dar mi-am dat seama că totul părea mult prea Îndepărtat, prea straniu și prea diferit de realitatea lor ca să aibă vreo noimă pentru niște oameni care - ca și mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Dracu’ să-l ia! Mi-a venit să dau cu el de perete, să-i spun persoanei de la celălalt capăt al firului să se ducă dracului. Dar o părticică din mine spera că era Jonathan cu ceva informații. Lily a zâmbit și mi-a spus că nu e nevoie să mă grăbesc. Am clătinat cu tristețe din cap și am răspuns. — Alo, Andrea? — Da, eu sunt. Jonathan? — Da. Am sunat adineauri acasă și mi-am ascultat mesajele de pe robot. Sunt chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
așa că toată lumea e un pic cam agitată. De ce mă justific față de femeile astea? — Dumnezeule, trebuie că lucrezi pentru Miranda! Stai să ghicesc. Ești noua asistentă a Mirandei, nu? Te cheamă Andrea, nu-i așa? Bruneta cu picioare lungi mi-a zâmbit cu ceea ce trebuie să fi fost vreo patru duzini de dinți și a Înaintat spre mine ca un pirana. Prietena ei s-a Înseninat pe loc. — Ăă, da, Andrea, am zis eu și mi-am rostit numele ca și când nu eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
m too sexy for Milan, New York and Japan“, eu fusesem nevoită să mă plimb afectat ca un fotomodel care pozează. Chestia asta putea fi amuzantă când mă aflam Într-o pasă cât de cât acceptabilă. Uneori mă făcea chiar să zâmbesc. Dar azi era prima mea zi de lucru alături de Miranda și nu puteam să Întârzii cu organizarea treburilor sus, la birou, pur și simplu nu puteam. Îmi venea să Îl lovesc pentru că mă ținea pe loc În timp ce toți celilalți, de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
s-a apropiat din spate. Și pe cine avem noi aici? S-au sărutat. — Marshall Madden, guru al culorilor, ți-o prezint pe Andrea Sachs. Andrea e, de fapt... — Noua asistentă a Mirandei, a terminat Marshall fraza și mi-a zâmbit. Am auzit totul despre tine, micuțo. Bun venit În familie. Sper că-mi vei face o vizită. Îți promit că Împreună putem să... ăăă... Îți aranjăm puțin aspectul. M-a mângâiat afectuos pe cap și a apucat Între degete o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mine, firește. Am tras adânc din țigară și am slobozit un rotocol de fum aproape perfect. — Ei, recunoaște acum, Andy. Așa-i că te bucuri că ai venit cu mine astă-seară? Nu-i cea mai grozavă petrecere din lume? a zâmbit el. Acceptasem cam În silă să merg cu James după ce Alex contramandase Întâlnirea noastră, și asta numai din cauză că nu-mi dăduse pace nicicum. Mi se părea imposibil să se Întâmple ceva cât de cât interesant la o petrecere organizată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de țoale așezate pe umerașe de sârmă și Învelite În pungi de plastic și a Început iar să vorbească la telefon. Nici o problemă, mă descurc eu. În fond, ce atâta tevatură pentru o carte și niște nădragi? Liftierul mi-a zâmbit cu blândețe și a apăsat În tăcere butonul ca să cheme liftul, după ce a răsucit o cheie. Descurajat și trist cum era, semăna cu o nevastă bătută care nu mai are putere să lupte și care s-a obișnuit cu ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
a spus tipul senzațional pe care-l văzusem mai devreme, cel care părea că se ascunde Într-un ungher. M-am așteptat să realizeze că mă abordase din greșeală, că semănam probabil din spate cu prietena lui, dar el a zâmbit doar și a continuat: Nu ești prea vorbăreață, nu? — Aha, iar dacă spui „bună“, se cheamă că ești locvace, presupun? Andy! Tacă-ți fleanca! am monologat În sinea mea. Un bărbat absolut superb te abordează din senin la o petrecere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
te rog, cheamă unul pentru domnișoara, a răspuns Christian. — Nu, am o mașină... ăăă, chiar acolo, am zis eu arătând spre parcarea de pe 58 Street, În fața teatrului Paris, unde se aliniaseră taxiurile. Nu mă uitam la el, dar simțeam că zâmbește. Unul dintre zâmbetele acelea. M-a condus la mașină, mi-a deschis portiera și a arătat printr-un gest foarte galant spre bancheta din spate. — Mulțumesc, i-am zis eu politicos și destul de jenată și i-am Întins mâna. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Prada și cizmele trei sferturi Prada, pe care Jeffy mi le dăduse Într-o seară, pe când așteptam Cartea. — Ce-i asta? Întrebasem eu desfăcând fermoarul sacoșei. — Asta, Andy, este ceea ce trebuie să porți dacă nu vrei să fii concediată. A zâmbit, dar nu m-a privit În ochi. — Poftim? — Uite ce e, cred că ar trebui să știi că, ăă, aspectul tău nu prea place nimănui de pe aici. Știu că toate chestiile astea pot să fie cam scumpe, dar asta se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
zis eu și i-am aruncat cea mai obosită și mai jalnică privire pe care o avusesem vreodată. Urăsc Împuțita asta de zi de luni. Nici o problemă, fetică dragă. Cel puțin ai ajuns aici Înaintea ei În dimineața asta, a zâmbit el. Se referea, bineînțeles, la acele dimineți oribile În care Miranda Își făcea apariția la ora cinci dimineața și trebuia condusă la etaj, dat fiind că refuza să poarte cu ea un card de acces. După care umbla de la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de soluție de curățat mobila. Eram Îndeajuns de convinsă că mă prăbușisem spre un nou record moral negativ - și ceea ce mă Îngrijora era faptul că mă scufundasem până acolo cu atâta naturalețe. — Și ține minte, vreau ca fetele mele să zâmbească, spunea ea În receptor. După tonul ei, mi-am dat seama că vorbea cu Lucia, directoarea departamentului de modă care avea să răspundă de ședințele foto din Brazilia, și că vorbește despre cum trebuiau să apară fotomodelele: — Fericite, vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
azi era Împăturit ca o fustă plisată. Adorabil. Sebastian aștepta să vadă dacă Îmi place. — Foarte frumos, Sebastian, am zis eu, de parcă aș fi lăudat un cățeluș pentru că se ceruse afară. Te-ai Întrecut pe tine Însuți astăzi. El a zâmbit plin de mândrie și și-a plecat privirea, cu un aer studiat de umilință. — Ei, mulțumesc. Doar știi ce crred eu despre domnișoara Priestly și, ei bine, e o adevărată onoare pentru mine să... mă Înțelegi tu... — Să Îi pregătești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
timp util, În cazul În care nu ar fi fost mahmură peste poate. — La revedere, Lil. Trebuie să plec. Ești bine? I-am pus telefonul pe pernă, lângă cap. A deschis ochii, s-a uitat drept la mine și a zâmbit. — Mulțumesc, a murmurat și pleoapele i s-au Închis la loc. Sigur, nu ar fi fost În stare să alerge maratonul, sau să tundă iarba cu mașinuța de tuns, dar putea foarte bine să doarmă singură. Cu plăcere, am reușit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
eu m-am pregătit să aud ceea ce am auzit: Atunci, spune-i domnului T. ce fac tinerii de douăzeci și trei de ani din orașul ăsta ca să se distreze? Se duc la restaurante? La cluburi? Ceva de genul ăsta? A zâmbit din nou și m-am Întrebat dacă avea Într-adevăr nevoie de atenție, așa cum bănuiam eu; nu era nimic sinistru În spatele interesului pe care mi-l arăta, doar o manifestă și imperioasă nevoie de a vorbi. Păi, ăă, tot felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
astăzi, a spus tata și a pus pe masa din living o pungă care părea a conține covrigei - sărați și ei, fără Îndoială - și niște cafele. I-a evitat privirea, În vreme ce i se adresa: Tu tocmai veneai sau plecai? Am zâmbit și m-am uitat la Alex, În speranța că el nu regretă că s-a băgat În așa ceva cu noaptea În cap. — O, abia am ajuns, dr. Sachs, a zis Alex cu amabilitate. Mi-am reprogramat meditațiile, m-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
altitudinea de croazieră. E doar o măsură de siguranță, s‑a rugat femeia. — Ahn‑dre‑ah, mă auzi? Ascultă... — Doamnă, Îmi pare rău, dar trebuie să insist. Vă rog să Închideți telefonul. Gura Începuse să mă doară, atât de larg zâmbeam - știam prea bine cât urăște Miranda să i se spună „doamnă“, termen care, fapt bine cunoscut, indică În mod clar o femeie bătrână. — Ahn‑dre‑ah, stewardesa mă obligă să Închei această convorbire. O să te sun din nou când stewardesa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
crezare era pretenția ei că Încă nu se culcase cu el („Două săptămâni și jumătate de Întâlniri la școală și nimic! Nu ești mândră de mine?“ă Când am Întrebat‑o de ce nu l‑am văzut deloc prin apartament, a zâmbit cu mândrie și mi‑a zis: — Nu a fost Încă invitat În apartament. O luăm ușurel. Stăteam exact la ieșirea din restaurant În vreme ce ea mă Încânta cu poveștile pe care i le spusese el, când, ca din senin, Christian Collinsworth
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să te dezmeticești și să declari că Îți place la nebunie la Au Bar! Îmi place la nebunie la Au Bar, am zis eu pe un ton relativ convingător, deși nu fusesem niciodată acolo. Cred că e prefect. Lily a zâmbit și Christian a zâmbit și am pornit‑o cu tustrei spre Au Bar. Christian Collinsworth și cu mine mergeam să bem un pahar Împreună. Însemna asta o Întâlnire? Bineînțeles că nu, nu fi ridicolă, m‑am admonestat eu. Alex, Alex
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să declari că Îți place la nebunie la Au Bar! Îmi place la nebunie la Au Bar, am zis eu pe un ton relativ convingător, deși nu fusesem niciodată acolo. Cred că e prefect. Lily a zâmbit și Christian a zâmbit și am pornit‑o cu tustrei spre Au Bar. Christian Collinsworth și cu mine mergeam să bem un pahar Împreună. Însemna asta o Întâlnire? Bineînțeles că nu, nu fi ridicolă, m‑am admonestat eu. Alex, Alex, Alex, mi‑am fredonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cu buzele. L‑am ignorat total pe tip, am pus mâna pe brațul ei drept și am târât‑o spre canapea. — Andy! Încetează! a șuierat ea și și‑a smuls brațul din strânsoarea mea, fără a uita Însă să Îi zâmbească tipului. Ești nepoliticoasă. Aș vrea să te prezint prietenului meu. William, ea e Andrea, cea mai bună prietenă a mea, care nu se poartă În felul ăsta de obicei. Andy, ți‑l prezint pe William. Acela a zâmbit binevoitor În vreme ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să Îi zâmbească tipului. Ești nepoliticoasă. Aș vrea să te prezint prietenului meu. William, ea e Andrea, cea mai bună prietenă a mea, care nu se poartă În felul ăsta de obicei. Andy, ți‑l prezint pe William. Acela a zâmbit binevoitor În vreme ce ne strângeam mâinile. — Atunci, aș putea să te Întreb de ce vrei să‑ți furi prietena de lângă mine, Ahn‑dre‑ah? m‑a Întrebat William cu o voce joasă care aproape că a repercutat În spațiul subteran. Poate Într
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
și iritat la maximum, În vreme ce bărbatul grizonat Îl privea respectuos. Eram Încă prea departe de ei ca să aud ce discutau, dar trebuie să mă fi uitat cam fix, pentru că ochii bărbatului i‑au Întâlnit pe ai mei și mi‑a zâmbit. Christian s‑a dat mai În spate, i‑a urmărit direcția privirii și m‑a văzut zgâindu‑mă la ei. — Andy dragă, a zis el pe un cu totul alt ton decât cel folosit cu câteva momente mai devreme. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ferm mâna, gest care l‑a făcut să‑mi elibereze definitiv mâna din strânsoarea și așa anemică. Numai de bine, sper? — Bineînțeles. Mi‑a spus că ești o scriitoare În devenire, ca și prietenul nostru comun, aici de față. A zâmbit. M‑a surprins faptul că el chiar auzise de mine de la Christian, pentru că discutasem cu el destul de În treacăt despre intenția mea de a scrie. — Hm, da, Îmi place să scriu, așa că poate, Într‑o bună zi... — Ei bine, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]