4,702 matches
-
arăta, o egalitate de drepturi fără datorii și proletarii de scribi au pus mâna pe țările românești. Fiecare constituție, ca legea fundamentală a unui stat, are drept corelat o clasă mai cu samă, pe care se întemeiază. Corelatul constituțiilor statelor apusene este o clasă de mijloc, bogată, cultă, o clasă de pătriciani, de fabricanți, industriași care văd în constituție mijlocul de a-și reprezenta interesele în mod adecuat cu însemnătatea lor, - la noi legea fundamentală nu însemnează decât egalitatea pentru toți
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
a cărui chemare istorică filozofii și istoricii europeni o caută 'n zădar), Islamul a fost chemat să puie un veto curentului germanic spre Răsărit, spre a scăpa pe celelalte rase slavice de soarta Poloniei catolizate și atrase în sistemul Europei apusene cu pierderea puterei dinlăuntru a vieței sale. Până și patriarhul Anthimie au recunoscut acest adevăr Când (în vremea celei dentîi răscoale grecești) au spus: pronia a trimis domnia osmanilor ca zid de apărare împrotiva eresurilor Apusului și în locul imperiului bizantin
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ar fi devenit slavii dacă germanii, ce pătrunsese deja în Polonia, Livlanda și Litvania, i-ar fi alungat ca pe celți, basci și valizi din așezările lor de astăzi în pustietăți, prefăcîndu-i în rarități istorice? Urmând acestei tendențe egoistice, Europa apuseană au jucat totdeauna fals față cu turcii și au gândit la liberarea creștinilor de sub jug numai atunci când i-ar fi putut căpăta sub mînile ei și abate de la ortodoxie. când Constantinopolul era încunjurat de turcii împresurători, Europa au vorbit către
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
voi arăta - o egalitate de drepturi fără dătorii, proletariatul de scribi au pus mâna pe țările românești. Fiecare constituție ca lege fundamentală a unui stat are drept corelat o clasă mai cu samă pe care se 'ntemeiază. Corelatul constituțiilor statelor apusene este o clasă de mijloc, bogată, cultă, o clasă de patriciani, de fabricanți, industriași care văd în constituție mijlocul de a-și reprezenta interesele în mod adeguat cu însemnătatea lor; la noi legea fundamentală nu-nsemnează decât egalitatea pentru toți scribii
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
evreii din Sculeni XE "Sculeni" ar fi fost lichidați pe teritoriul Basarabiei, nu ar fi fost necesare nici rapoarte și nici explicații - dar căpitanul Stihi XE "Stihi" a decis să-i deplaseze pe supraviețuitorii primului val de lichidare pe partea apuseană a Prutului XE "Prutului" , ceea ce l-a obligat pe prefect și pe subordonații lui să raporteze despre cele petrecute În plasele lor. După cum am spus, prefectul Captaru XE "Captaru, Dumitru" a raportatdespre execuții Ministerului de Interne, iar Ministerul s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
și de alta a tocurilor, sub pisanie, veghetori precum stanele de piatră ori troițele ocrotitoare, de pe esplanade și de la răscruci. Băi, aștia doi nu intrară la noi, la ortodocși, fiindcă sunt catolici, la origine, șopocăiește Fratele. De, reîncarnări de cavaleri apuseni, cruciați... No comment! i-o livrează Dan. Culturalmente, ar fi unele divergențe de credință, între ei și noi. Nu mare scofală: filioque, filiația, purgatoriul, imaculata concepțiune și infailibilitatea Papei. Mărunțișuri din acelea dogmatice! Până și-aici, in templum, tot orgoliul
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
în bătălia de la Belgrad, considerată într-adevăr, istoricește vorbind, drept Ultima Cruciadă din Europa! lămurește problema Fratele. Războinicul omagiat, pentru biruința sa măreață, de către însuși Papa Calixt al III-lea! Oșteanul pentru care se trag și astăzi clopotele, în bisericile apusene, la vremea prânzului, de Angelus! E-he-hei, ați văzut că se poate, domnilor? ricanează Bursucul. Altă dată, rog insistent să fiu crezut pe veresie, fără garanții. Suplimentar, doresc să le informez pe domniile-voastre că, printr-un concurs fericit și providențial de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de o actriță franceză, aflată într-un grup de cineaști la o ocazie festivă; se imagina îmbrăcată în strălucitoarea rochie pariziană, se visa, cu alte cuvinte, în mijlocul acelei lumi trecute pentru cei de aici, dar încă actuală pentru civilizația lumii apusene de pe continent. Rochiile, croiala și eleganța acestora, erau, implicit - simțea ea - expresia unei lumi libere, care trăia după pofta inimii, simțea că lucrurile stau așa, fără să-i spună cineva, fără să ceară părerea cuiva. În felul acesta, o lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
îndrumarea papalității, această energie regăsită s-a orientat precumpănitor, din ultimii ani ai secolului XI, spre Mediterana Răsăriteană cu țelul declarat al eliberării Sfântului Mormânt. În realitate, ansamblul bazinului mediteranean a fost cuprins de încleștarea cu justificare ideologic-religioasă între creștinătatea apuseană și lumea islamului. Timp de două secole, Cruciata și Djihadul s-au înfruntat în și pentru spațiul mediteranean 1. Puterea expansivă a lumii apusene-catolice nu s-a revărsat exclusiv în direcția spațiului dominat de arabi. Teren de expansiune motivată spiritual
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
în raporturi de permanentă rivalitate și ostilitate, înăbușită sau fățișă. Pe calea deschisă în 1204 s-au infiltrat în bazinul pontic forțe care aveau să-i asigure un rol major în istoria universală. Câțiva ani după cucerirea Bizanțului de cavalerii apuseni, cruciata și-a făcut apariția și în spațiul românesc. Un detașament al Ordinului Teutonic a fost instalat în Țara Bârsei pentru a-i combate pe cumanii din spațiul extracarpatic, care constituiau o primejdie imediată atât pentru Transilvania și Regatul Ungar
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de la origini până la cucerirea otomană, ed. a II-a revăzută, ed. V. Spinei, Iași, 1999, p. 317. • R. Morozzo della Rocca, Notizie da Caffa, în Studi in onore di Amintore Fanfani, III, Milano, 1962, p. 267. de factorii de decizie apuseni, cele două aripi ale cruciatei în Europa Răsăriteană au acționat convergent și eficace în scopul încadrării Țaratului de la Târnovo și a spațiului dominat de cumani în dependența lumii catolice. Consecințele spirituale ale acestei evoluții s-au manifestat și ele, scurt
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
dominat de cumani în dependența lumii catolice. Consecințele spirituale ale acestei evoluții s-au manifestat și ele, scurt timp după 1204, în lumea românească: românii din aria de hegemonie a Regatului Ungar au fost supuși unei puternice presiuni din partea bisericii apusene, care considera sosit momentul favorabil pentru lichidarea schismei răsăritene și pentru restaurarea unității creștine sub egida papalității 10. Cu sprijinul cavalerilor teutoni sau al cadrelor ecleziastice proprii, după izgonirea celor dintâi, regalitatea ungară s-a străduit să integreze în structurile
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
influențelor provenite din aceste puncte cardinale. De-a lungul drumurilor comerciale care străbăteau cele două țări și a ramificațiilor lor, s-au dezvoltat târguri și orașe, popasuri pentru convoaiele de negustori, stații vamale, centre de desfacere a mărfurilor orientale sau apusene transportate de ei într-un sens și în celălalt. Cele două țări au fost integrate masiv în circuitele comerțului internațional ai cărui agenți principali au fost, dinspre Marea Neagră, italienii, în primul rând genovezii, iar dinspre Polonia și Transilvania, germanii, armenii
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
rând al papalității. Evoluția lentă a societății europene spre formula statului național, manifestată tot mai evident începând din secolul XIV, cu cortegiul de conflicte naționale care a însoțit istoria continentului până la autoanihilarea sa, a subminat acțiunea comună a „creștinătății“ - lumea apuseană catolică - în spațiile civilizațiilor mediteraneene rivale sau antagonice, Bizanțul și Islamul. Nu mai puțin negativ • u manifestat rivalitățile și conflictele dintre marile puteri comerciale mediteraneene - Veneția și Genova - în raport cu puterea în expansiune a turcilor otomani. Din anul 1261 până la mijlocul
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
al reconstituirii unității islamice în Orientul Apropiat și Mijlociu în secolul următor sub hegemonia turcilor otomani. Occidentul Europei a renunțat de fapt la înfruntarea cu islamul după închiderea Mării Negre de noua putere instalată la Bosfor. În căutarea Orientului Îndepărtat, lumea apuseană a descoperit America, în vreme ce Europa sud-estică a intrat direct sau indirect în sfera de hegemonie și influență a puterii otomane. Răstimpul de apropiere între cele două jumătăți ale continentului european se încheia astfel. „Devierea“ cruciatei la Bosfor în 1204, concepută
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
realitățile confesionale au influențat cotidianul politic și cultural din Moldova, dar și din Țara Românească. Vom urmări, mai apoi, impactul pe care l-a avut intrarea românilor din afara arcului carpatic în aria civilizației bizantine asupra raporturilor cu partea centrală și apuseană a continentului. În sfârșit, dar nu în ultimul rând, vom încerca să schițăm evoluția în mediile culte românești a atitudinii față de Occident, mai ales față de Eclezia romană, în măsura în care izvoarele istorice ne permit acest lucru. Romanitatea orientală și-a stabilit definitiv
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
fi posibilă abia de la sfârșitul secolului XVII - începutul secolului XVIII. Deloc întâmplător, pentru Țara Românească și Moldova aceasta a fost și epoca în care trecerea de la ev mediu la modernitate devine tot mai evidentă. Impresionați de experiențele sociale și economice apusene ale timpului 45, cărturarii români încep să dea uitării „pielea de oaie“ care ascundea „firea de lup“ a „papistașilor“46 și să-și declare tot mai insistent admirația pentru Europa, o lume care se întindea din Anglia până în Rusia, excludea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de Apus, toate la un loc fiind urmarea directă a dominației otomane în această parte de lume. Cu toate acestea, s-a încercat, de multe ori, din păcate, racordarea societății românești la transformările survenite în acest secol în spațiul european apusean, încercare forțată, firește, determinată, din nevoi protocroniste sau de altă natură, de dorința ralierii societății românești la civilizația occidentală. Ce a rezultat a constituit, de fapt, dovada imposibilității adecvării fondului autohton, cu structuri specifice, la forme europene, cu toate eforturile
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
că limba lui Righas a împrumutat limbii române o serie de neologisme, fapt vizibil nu doar la nivelul cărturăresc, ci și al documentelor oficiale. Treptat și în același timp cu apariția primelor dicționare greco-române (1825, 1827, 1834, 1835)24, neologismele apusene se înmulțesc, eliminând grecismele. În Moldova, Gheorghe Asachi se străduia să-și impună sieși dar și celor din jur curățarea lexicului de influențele grecești, preferând pe cele romanice (alfavitul • alfabetul, haractiruri - caractere, este a se protimisi - este de preferat)25
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
în cultura medievală românească, pătrunsă de moștenirea religioasă a Bizanțului. Cadrul social și politic în care s-a dezvoltat această cultură nu prezintă analogii cu Occidentul decât dacă le căutăm cândva în ajunul Marii Schisme. Ritmul rapid în care Europa apuseană se desprinde de evul mediu o face să preceadă cu aproximativ trei-patru secole procesul de maturizare al societății și culturii românești. Dispariția șerbiei în Occident s-a produs gradual și pe nesimțite, dar ea poate fi considerată ca petrecută din
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
otomane se împleteau. Admițând că acesta ar fi un criteriu de luat în seamă, înfățișarea unei străzi din București sau Iași, deși diferită de spectacolul oferit de Viena, sau chiar de Sibiu, n-ar fi fost nouă pentru un vizitator apusean al primilor Mavrocordați. Cum se potrivește pledoaria noastră cu tabloul pe care-l zugrăveam la început în culori întunecate, așa cum ne-au îndemnat să facem documentele publicate de Ariadna Camariano-Cioran? Pentru marea majoritate a cititorilor lor, ele duc la concluzia
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
la cei ce au fost îndemnători de au pus în lucrare o lumină ca aceasta Țării Românești!“67 Deci, în locul distracțiilor ușuratice, se cereau seriozitate și moralitate, dar nu se respingea din principiu orice influență occidentală. Concluzia? Convertirea la stilul apusean în organizarea de stat ca și în cultură și moravuri s-a precipitat brusc, făcând să se uite etapa anterioară, de pătrundere lentă a unui model care, el însuși, era înlocuit ca desuet în Occident, și tot ce nu era
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
recente consideră România Mare ca un fragment al Europei centrale - părăsind astfel pentru totdeauna ideea de a plasa țara noastră în cadrul Peninsulei balcanice. E un drept care ni s-a refuzat prea mult timp și privim cu toată recunoștința pe cercetătorii apuseni care ni l-au anunțat“3. În contextul celui de-la doilea război mondial, atât de nefavorabil României, Gh. Brătianu afirma: „Noi trăim aici la o răspântie de drumuri, la o răspântie de culturi și, din nefericire, la o răspântie
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
asemănările dintre punctele programatice, baza socială și metodele de acțiune ale partidelor țărănești din țările răsăritului Europei, adeseori istoricii din Occident prezintă țărănismul ca pe o mișcare unitară, specifică acestei zone. Analiza partidelor țărăniste a generat în istoriografia din țările apusene puncte de vedere contradictorii. Unii observatori din Vest au afirmat că dezvoltarea conștiinței politice a maselor rurale - mișcarea țărănistă - constituia un eveniment istoric major la fel de important ca ridicarea momentană a claselor mijlocii din Apusul Europei în secolele anterioare 3, în timp ce
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
în acel moment și chiar nu era de dorit. În pofida unei întregi serii de motive care aparent ar fi putut indica un interes deosebit al României față de proiectul de uniune cu Ungaria - extinderea influenței românești până la porțile Vienei, asigurarea graniței apusene a statului român, înclinarea balanței de putere în cadrul federației românomaghiare în favoarea românilor, punerea în surdină a revizionismului ungar, obținerea unui aliat pentru contracararea preponderenței slave din regiune, înlăturarea pericolului habsburgic etc. -, în realitate ar fi fost cvasi-imposibil pentru liderii români
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]