2,907 matches
-
plus mă vor face să mă răzgândesc. M-am ridicat. Borcanele cu organe mi-au atras atenția: lucruri moarte, frumos înșirate, atât de ordonate, atât de perfecte. Mă întrebam dacă Georgie mai ucisese vreodată până atunci, când am observat un borcan care stătea solitar pe pervaz, deasupra saltelei. În el era o bucată triunghiulară de piele tatuată cu o inimă și cu însemnele Aviației Militare în interiorul ei, iar dedesubt cuvintele „Betty & maiorul Matt“. Am închis ochii și m-am cutremurat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
au sfâșiat hainele și mi-au tăiat clavicula. I-am tras lui Tilden un șut în vintre. Profanatorul de morminte, surprins de lovitură, se ghemui, apoi făcu un salt, se izbi de mine și mă împinse în raftul din perete. Borcanele se sparseră, formolul se împrăștie, iar bucățile dezgustătoare de organe se risipiră care încotro. Tilden stătea deasupra mea și încerca să-și coboare spre mine mâinile înarmate cu scalpele. L-am ținut de încheieturi, apoi i-am tras un genunchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
vă pot servi cu nimic. — Și dacă stăm până mâine, ce ne dai? Ce se vede, zise Gică și îndreptă lanterna spre o vitrină mică de lângă ușă. După sticlă se zăreau, așezate în piramidă, cutii cu tocană de legume și borcane cu gogoșari în oțet. — Ce să facem noi cu mâncarea? Niște ulei n-ai? — Am ulei „Apahida”, da’ numai cu mâncare. — Bine, mă, Gică, spuse Felix S 23. Poate ne mai întâlnim noi. — Să fii matale sănătos, zise Gică. Nava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
fără să zică nimic, rece, aproape cu dușmănie, apoi s-a apucat să-și aranjeze pijamaua și lucrurile de toaletă. — Ce e cu asta? m-a întrebat împingând de pe masă lampa mea cu spirt, ca să-și facă loc pentru un borcan de dulceață. — Ce să fie? O lampă cu spirt, nu se vede? Îmi fierb câte un ceai. Dar aveți voie s-o țineți aici? m-a chestionat el, de parcă venise în inspecție. Am simțit că văd negru și m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
nu reușisem niciodată să-l repar și tot amânam să-l arunc, geamantanul cu colțarele metalice rupte, totul mă reprezenta într-adevăr cu fidelitate. Lucrurile individului cu mers de pisică erau strânse într-un geamantan de piele încuiat totdeauna; în afară de borcanul cu dulceață de piersici nu lăsa nimic afară. Noroc că dimineața era frumoasă și că, la fel ca totdeauna, mi-am găsit o justificare în firea mea. M-am dus la fereastră și mi-am umplut plămânii cu aerul răcoros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Degeaba îl prinde pe ăsta din urmă ibovnicul moldovencei, îl dă prin mașina de tocat și-l face carne de mititei. Că celălalt, de la "Ponositul", cu care, între timp, v-ați mutat târtițele la "Geamuri multe" să ciuguliți, din niște borcane de iaurt, țuică de lanț (adică țuică d-aia, în care gestionarul a părăsit să ruginească o bucată de lanț ca să-i dea țuicii nițică tărie) se desface iarăși în 13-14 bucăți... În aceiași clipită, năpădește în Avrig, se înfierbîntă
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
noi, din cartier: șapte luni pe an ne aleargă să-i procurăm cărăbușime și verzituri. O lună se încuie să-și meșterească rețetele saramurilor. Și o altă lună să împingă muntele de scârboșenii în cele vreo sută și ceva de borcane de murături în care le căpăcește... Fiindcă zice că, neapărat, iarna e aspră. Și orice stăpânitoare de duhuri trebuie să fie oricând pregătită, la când vrea momentul ei, să prepare din scârboșeniile adunate, vreo ciorbiță de farmece, 56 DANIEL BĂNULESCU
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
două gropi tronconice, căptușite cu lemne, în care încingeau bolovani, îi târau, pe cetini, până la bordei și adormeau între ei, până ce cataroaiele iute se dezîncălzeau. Rgele târâia la bordei alții. Era harnic. Iute se sfârșiseră proviziile de pateu, cele două borcane de fasole cu costiță, cel cu gem, biscuiții și kilogramul de zahăr cubic. Gogo! Avea dreptate în privința lor Mandravela. Nu te puteai înțelege cu ei. N-aveau urmă de respect pentru zahărul cubic. Îl înfulecaseră încă din a doua zi
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Într-o anumită disciplină. În vreun internat. Într-un cămin... - Acoperiș normal pe dracu! - Totuși nu putem minimaliza nici că grija față de om a societății socialiste multilateral dezvoltate... - Cine minimalizează?! Nu putem minimaliza. 379 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI borcane de iaurt, Doru Sinistratul își dezobloni, în sfârșit, pleoapele. Uitîndu-se, năucit de lumină, jur-împrejurul așternutului său, nu descoperi decât o mulțime grozav de respectuoasă, felurită, strânsă ca la copcă, tăcută. Cam la fel de tăcută precum somnul primejdios, din care se dezîmplîntase
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
un lifting? a întrebat-o James leneș, privindu-și pantofii. Mâna Juliei a sărit în sus ca acționată de-un resort, iar expresia de pe față era aceea a unui copil căruia tocmai i s-a spus că ultimul biscuite din borcan a fost mâncat. —De ce? Crezi că am nevoie? James a ridicat ochii. —Normal că nu, a răspuns el râzând. Numai că ai adus în vorbă subiectul liftingurilor. Oricum, vorba lui Mark Twain: ridurile nu fac decât să indice locurile unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
spus o voce înăbușită din spatele ușii de la dormitor. Apoi s-a auzit bubuitura unui picior repezit în ușă și Milly a intrat în cameră cu o tăviță în brațe. La loc de mare cinste, chiar în mijloc, era așezat un borcan de gem cu o păpădie în el. Alături fusese instalată o farfurie cu felii de pâine cu unt și un pahar cu apă. —Vai de mine! Arată fooooooarte gustos! a exclamat Susan strălucind de fericire. Femeia a luat tava și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
apăsat și fioros: „Mămica mea ieste foarte bun bucătăreasă mult mai bun ca a lu Sofi“. O, la dracu’. Încep să caut prin dulapuri. Ce mâncăruri tipice englezești există? Friptură de vacă? Budincă cu seu și coacăze uscate? Am un borcan antic de muștar englezesc, dar are un guler dezgustător ca de cauciuc de mâzgă Întărită În jurul capacului care seamănă cu buzele lui Mick Jagger. Cartofi prăjiți și pește? Bun, dar nu am pește și nu am făcut cartofi prăjiți În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
putea lua o porție mare de cartofi prăjiți de la McDonald’s și să-i Înfășor Într-un ziar, dar imaginați-vă numai expresiile nazistelor Într-ale mâncatului sănătos conduse de Alexandra Law, Maica Superioară. În spatele raftului cu cereale descopăr două borcane de dulceață Bonne Maman. Produsele conservate făcute din căpșuni sunt un exemplu excelent de artă culinară autohtonă, mai puțin faptul că dulceața asta e făcută-n Franța. Idee strălucită. Pun ceainicul pe foc. Luând Întâi un borcan În mână și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cereale descopăr două borcane de dulceață Bonne Maman. Produsele conservate făcute din căpșuni sunt un exemplu excelent de artă culinară autohtonă, mai puțin faptul că dulceața asta e făcută-n Franța. Idee strălucită. Pun ceainicul pe foc. Luând Întâi un borcan În mână și-apoi și pe celălalt, le țin deasupra aburului produs de apa din ceainic până când etichetele se dezlipesc și cad. În sertarul cu pungi pentru congelat, găsesc câteva etichete noi și scriu pe ele cu litere rotunde, bucolice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cu pungi pentru congelat, găsesc câteva etichete noi și scriu pe ele cu litere rotunde, bucolice: Dulceață de căpșuni Shattock. Luată de val, Încerc să desenez o căpșună apetisantă În colțul etichetei. Arată ca un pancreas inflamat. Lipesc eticheta pe borcane. Et voilà! Je suis une bonne maman! —Kate, ce faci? E trecut de miezul nopții. Rich a venit În bucătărie Îmbrăcat În boxeri și tricou, În brațe cu Furby. O urăsc pe Furby. Este o combinație oribilă de șinșila și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
umeri și a dispărut În noapte. Femeia ședea pe locul din dreapta al Porsche-ului, cu picioarele afară, desculță, cu fusta adunată În jurul taliei. În părul blond Îi strălucea saliva atacatorului, iar rujul Întins În jurul gurii o făcea să semene cu un borcan de bomboane mozolite de un copil pofticios. Își trase În sus pe coapse lenjeria sfîșiată, vomită pe prundiș, apoi se Întinse spre locurile din spate și Își luă de acolo pantofii, scuturîndu-și de pe față bucățile rupte din garnitura plafonului. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Ce e, mamă? o întrebase orbit dintr-odată de plânsul ei. Din acel moment învăță că femeile care lăcrimau îi istoveau inima și că nu trebuia să le vadă chipul. Maică-sa se prefăcu imediat că așază migdale într-un borcan și își șterse fața cu podul palmei. Nu mai era frumoasa lui Farah, ci doar o femeie de treizeci de ani, cuminte și singură. — Eu nu vin cu voi la Tabriz, dragul meu, îi zisese încovoiată peste grămăjoara de mirodenii
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Au mers la târguială împreună, luând Grivița de la un capăt la altul. Muierea, înainte, negustorul, după ea. Aici, altă lume: strada largă, nepavată, mișuna de căruțe țărănești cu coviltire înalte, încărcate cu mături, oale smălțuite, pahare străvezii de sticlă și borcane de lut, deasupra cărora moțăiau copiii lângă femei în fuste lungi. Camioane cu osii de fier 19 hurducăiau prin gropile drumului. Căruțașii spătoși suduiau caii nădușiți și-i loveau năprasnic cu bicele. Alături alergau mașinile pline vârf cu precupeți veniți
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Pe la miezul nopții, când punea Stere obloanele la ferestre, nea Fane pleca pe trei cărări. Avea de mers până la Tarapana, trebuia să treacă maidanul. Îi era urât să se ducă acasă. Ședea într-o odaie plină de oase și de borcane, care-i aduceau aminte de meseria lui. N-avea timp să se mai uite în dreapta și-n stânga, cum trecea vremea cu 192 podoabele ei, cu înflorirea și stingerea pomilor, cu sărbătoarea zăpezilor, iarna. Pleca dimineața, venea seara. Bucuria zilelor
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
se privesc În oglindă și pentru a-și pensa sprâncenele, pentru a-și contura ochii sau buzele. Inventarul trusei cosmetice a lui des Esseintes, o adevărată colecție, este cel mai veridic atestat al interesului masculin pentru propria fardare: Flacoanele și borcanele stăteau claie peste grămadă. Aici, o cutiuță de porțelan, dintr-o specie verde, conținea Schnouda, miraculoasa cremă albă, care, după ce-a fost Întinsă pe obraz, Își transformă culoarea, sub influența aerului, Într-un trandafiriu delicat, apoi Într-un roșu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
E, asta e. M-am ridicat ușurel și m-am dus la frigider, de unde am scos pachetul de galete pe care-l păstram pentru situații de urgență. Îndesând cât de multe puteam în aparatul de prăjit, am scos margarina și borcanul de ciocolată Marmite. Pe unde ai fost, Sam? întrebă Hawkins, sprijinindu-se de masa din bucătărie și fixându-mă cu cea mai intensă privire albastră de care era în stare. Te sun de nu știu câte săptămâni și-mi răspunde tot timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Se întinse după una din cutiile mai noi, una care conținea ultimele descoperiri de pe sit. Se uită înăuntru, strâmbând din nas din cauza mirosului de îmbâcsit: cranii umane din epoca timpurie a bronzului, de acum aproximativ cinci mii de ani, alături de borcane de depozitare și oale de gătit. Zâmbi, știind că poate face mai mult de atât, că se poate întoarce și mai departe în timp. Deschise un dulap, unde găsi unelte din cremene și oase de animale care au fost descoperite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
sticlă de whisky în miniatură, se așeză la birou și începu să privească pe fereastră. Văzu un bărbat ieșind din magazinul luminat cu neon de peste drum. Cărând o pungă subțire, de plastic: înăuntru, o sticlă cu lapte, poate și un borcan cu miere. Un bărbat care se ducea să-și petreacă seara acasă. Era o imagine atât de banală, dar o fascina totuși pe Maggie. Dintr-un motiv sau altul, nu avusese niciodată parte de o astfel de viață casnică, monotonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
dezvăluind ceea ce părea a fi un magazin de suvenire: vitrine mari de sticlă și, în spatele lor, o grămadă de fleacuri. Haide, haide. Niște ceai? Mahmud încuviință din cap în timp ce studia marfa. Cadrane de ceas pe fâșii de lemn fin lustruite; borcane cu nisip colorat și sticle cu apă „Garantat din râul Iordan“. Numai prostii, cumpărătorii fiind cu siguranță pelerinii creștini. Într-o zi, își zise Mahmud, vom avea gunoaie din astea la vânzare și în Bagdad: „Garantat din grădinile Babilonului“. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
a învățat să povestești? IOANA: Nimeni. Tot ce-ți spun este adevărat. Când eram mică m-am dus într-o zi la prăvălie și i-am spus domnului, era acolo un domn foarte gras, „domnule, vreau să-mi dați un borcan cu șerbet verde” și el mi-a spus „fugi de aici că n-ai bani” și eu i-am spus „și ce” și el a râs și mi-a spus „cară-te” și tocmai atunci au intrat acolo niște oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]