9,526 matches
-
(în ) este un film de comedie din 2006, difuzat de Universal Pictures. Acest film este al doilea spin-off al seriei de filme "Plăcinta americană" și începe o poveste care continuă și se încheie cu "" (2007). John White interpretează rolul lui Erik Stifler, un licean din ultimul
Plăcinta americană: Cursa în pielea goală () [Corola-website/Science/326565_a_327894]
-
în ziua de Paște. Cei doi, pentru a nu-și fi pierdut încrederea în umanitate, primesc "pace", dar nu și "lumină" - altfel spus, vor trăi eternitatea într-un domeniu al umbrelor, dar plăcut (similar cu descrierea Primului cerc din Divina Comedie a lui Dante). Ponțiu Pilat este eliberat - Maestrul îl cheamă, spunându-i că este, în sfârșit, liber. Maestrul Margareta Nikolaevna este amanta maestrului. Mihail Alexandrovici Berlioz este redactorul-șef la o revistă de literatură și președintele consiliului grupării literare numită
Maestrul și Margareta () [Corola-website/Science/320625_a_321954]
-
însă sub auspiciile casei „Pathé”. Tot în același an debuta și cinematografia de ficțiune cehă. „Gaffo”, întâiul film grec, era realizat în 1914, iar un an mai târziu apăreau și primele producții bulgare și turcești. Toate însă erau melodrame ori comedii de strânsă anvergură. Realizarea filmului „Independența României” apărea astfel ca dificilă și îndrăzneață, prin evocarea unor evenimente importante ce avuseseră loc cu 35 de ani în urmă (și la care mulți spectatori fuseseră martori) și prin anunțarea unei lungimi a
Independența României (film) () [Corola-website/Science/303267_a_304596]
-
maritim al Atenei, sau Kerameikos (Κεραμεικός), cartierul olarilor din Atena, fiind frecventate de regulă de marinari și cetățenii săraci. Din această categorie făceau parte și femeile din bordelurile de stat ateniene, conform lui Athenaios care-i citează pe autorul de comedii Filemon și pe istoricul Nicandru din Colofon Solon a fost cel care "„a reușit să liniștească ardoarea tinerilor, [...] luând inițiativa de a deschide lupanare în care a adus femei tinere cumpărate”". Aceste bordeluri de stat „dicterions” aparțineau cetățenilor bogați și
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
acestea recurgeau și la o serie de artificii publicitare: astfel, ele purtau sandale cu tălpi speciale concepute să imprime pe sol inscripția "ΑΚΟΛΟΥΘΙ" ("AKOLOUTHI - URMEAZĂ-MĂ!)". Totodată, ele utilizau machiajul, după cum se pare unul nu foarte discret: Eubulos, autor de comedii din secolul al IV-lea î.e.n., în opera sa "Negustorii de coroane", le ia în derâdere pe aceste prostituate „tencuite cu praf alb de plumb și cu obrajii înroșiți cu suc de mure”. În zilele toride de vară acestea ofereau
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
grec din antichitate, o persoană care se prostituează, bărbat sau femeie, o face din sărăcie și/sau de dragul câștigului material, dorința sexuală nefiind pentru acestea un factor de luat în considerație. Rapacitatea prostituatelor este o temă de satiră curentă în comediile grecești. Trebuie spus că în Atena acestea erau singurele femei care mânuiau bani, ceea ce a generat probabil resentimentele populației masculine față de ele. Altă explicație, cariera unei prostituate independente era una scurtă și incertă: veniturile ei scăzând odată cu trecerea anilor. Pentru
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
seamă care au fost fiii unui cetățean și ai unei curtezane, cum ar fi strategul Timotei, fiul lui Conon. În schimb, nu se cunoaște niciun exemplu de femeie cetățeană care să se fi făcut de bună voie hetairă. În perioada „Comediei Noi” a Comediei Antice Grecești, prostituatele au devenit, după trecerea modei cu sclavele, adevărate vedete ale reprezentațiilor de comedie. Pot fi identificate mai multe motive pentru această situație: unul este că piesele din perioada „Comediei Vechi” erau saturate cu subiecte
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
fost fiii unui cetățean și ai unei curtezane, cum ar fi strategul Timotei, fiul lui Conon. În schimb, nu se cunoaște niciun exemplu de femeie cetățeană care să se fi făcut de bună voie hetairă. În perioada „Comediei Noi” a Comediei Antice Grecești, prostituatele au devenit, după trecerea modei cu sclavele, adevărate vedete ale reprezentațiilor de comedie. Pot fi identificate mai multe motive pentru această situație: unul este că piesele din perioada „Comediei Vechi” erau saturate cu subiecte politice, în timp ce „Comedia
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
În schimb, nu se cunoaște niciun exemplu de femeie cetățeană care să se fi făcut de bună voie hetairă. În perioada „Comediei Noi” a Comediei Antice Grecești, prostituatele au devenit, după trecerea modei cu sclavele, adevărate vedete ale reprezentațiilor de comedie. Pot fi identificate mai multe motive pentru această situație: unul este că piesele din perioada „Comediei Vechi” erau saturate cu subiecte politice, în timp ce „Comedia Nouă” aducea în dezbatere teme legate de viața privată și cotidiană a atenienilor. Pe lângă aceasta, convențiile
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
bună voie hetairă. În perioada „Comediei Noi” a Comediei Antice Grecești, prostituatele au devenit, după trecerea modei cu sclavele, adevărate vedete ale reprezentațiilor de comedie. Pot fi identificate mai multe motive pentru această situație: unul este că piesele din perioada „Comediei Vechi” erau saturate cu subiecte politice, în timp ce „Comedia Nouă” aducea în dezbatere teme legate de viața privată și cotidiană a atenienilor. Pe lângă aceasta, convențiile sociale interziceau unei femei cu o anumită poziție socială să apară în public, deci, în cazul
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
Comediei Antice Grecești, prostituatele au devenit, după trecerea modei cu sclavele, adevărate vedete ale reprezentațiilor de comedie. Pot fi identificate mai multe motive pentru această situație: unul este că piesele din perioada „Comediei Vechi” erau saturate cu subiecte politice, în timp ce „Comedia Nouă” aducea în dezbatere teme legate de viața privată și cotidiană a atenienilor. Pe lângă aceasta, convențiile sociale interziceau unei femei cu o anumită poziție socială să apară în public, deci, în cazul în care scena teatrală se petrecea într-un
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
unei femei cu o anumită poziție socială să apară în public, deci, în cazul în care scena teatrală se petrecea într-un spațiu exterior, singurele femei care puteau fi văzute în mod normal pe stradă erau prostituatele. Intrigile din piesele „Comediei Noi” recurg astfel din plin la prostituate. Ovidiu le menționează atunci când se referă la personajele din piesele lui Menandru: „Chiar dacă au personaje ca sclava vicleană, tatăl brutal, samsarul necinstit și curtezana iubitoare, piesele lui Menandru încă rezistă.” În piesele sale
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
Recunoscută de adevărații săi părinți grație pandantivului pe care i-l puseseră în leagăn, tânăra fată eliberată este luată în căsătorie ("Oamenii din Sikyonios") Prostituata reprezintă în același timp unul din personajele secundare cel mai des întâlnite în piesele de comedie: relația sa cu prietenul junelui-prim constituie una din intrigile amoroase secundare ale piesei. Tot Menandru este cel care a creat, prin contrast cu imaginea tradițională curtezanei cupide, un personaj curtezană cu inimă mare, cum este cea din "Arbitrajul". Din contră
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
este cel care a creat, prin contrast cu imaginea tradițională curtezanei cupide, un personaj curtezană cu inimă mare, cum este cea din "Arbitrajul". Din contră, în lumile utopice din piesele dramatice ale Greciei Antice nu există loc pentru prostituate. În comedia lui Aristofan "Adunarea Femeilor", eroina, Praxagora, le interzice în mod oficial prezența în cetatea sa ideală „... târfele de toate felurile de care sunt, am stabilit să pun capăt industriei lor [...] pentru a rezerva vigoarea virilă a tinerilor noștri pentru noi
Prostituția în Grecia Antică () [Corola-website/Science/331828_a_333157]
-
Alexandru Busuioceanu semnalează volumul de versuri în limba spaniolă "Vision desperada" (Madrid, 1953), semnat José Domingo. Utilizând pseudonimul Alexandre Treize, Alexandru Ciorănescu a publicat la Paris, la Editura Gallimard, romanul "Le Couteau vert" (1963). A tradus în limba franceză Divina Comedie (Lausanne, 1964), pornind de la convingerea ca „poemul nu poate fi, dar trebuie tradus”. Este traducător și editor al lui Cristofor Columb în Franța ("Oeuvres de Christophe Colomb", Paris, 1961). Alexandru Ciorănescu este unul dintre puținii scriitori români din exil care
Alexandru Ciorănescu () [Corola-website/Science/297632_a_298961]
-
în filmul "", fiind inclus și pe coloana sonoră a peliculei. Datorită numărului ridicat de descărcări digitale, această versiune a intrat în ierarhia națională din Australia, ocupând locul patruzeci și șase. Înregistrarea reprezintă și sursa de inspirație pentru titlul serialului de comedie "Single Ladies", al lui Queen Latifah. De asemenea, in productia "Totul despre sex 2" este prezentat cântecul în interpretarea actriței Liza Minnelli. „Single Ladies” a câștigat trofeul la categoria „Videoclipul anului” atât în cadrul BET Awards, cât și la gala MTV
Single Ladies (Put a Ring on It) () [Corola-website/Science/314279_a_315608]
-
Taganka, unde soția sa era o actriță principală, deși cenzura a interzis ca romanul său să fie jucat pe scena de teatru. După absolvire s-a cunoscut cu Vitali Melnikov, un tânăr regizor care era în căutarea unui scenarist pentru comedia sa de debut. "The Head of Chukotka" a fost produs în 1966 și a avut un succes moderat (15,7 milioane de spectatori), dar i-a impulsionat cariera popularului actor de comedie Mihail Kononov. A început, de asemenea, o colaborare
Vladimir Valuțki () [Corola-website/Science/337679_a_339008]
-
regizor care era în căutarea unui scenarist pentru comedia sa de debut. "The Head of Chukotka" a fost produs în 1966 și a avut un succes moderat (15,7 milioane de spectatori), dar i-a impulsionat cariera popularului actor de comedie Mihail Kononov. A început, de asemenea, o colaborare de durată între Valuțki și Melnikov. În patru ani ei au făcut un alt film de comedie — "Cele șapte mirese ale lui Efreitor Zbruev" care s-a transformat într-unul din succesele
Vladimir Valuțki () [Corola-website/Science/337679_a_339008]
-
succes moderat (15,7 milioane de spectatori), dar i-a impulsionat cariera popularului actor de comedie Mihail Kononov. A început, de asemenea, o colaborare de durată între Valuțki și Melnikov. În patru ani ei au făcut un alt film de comedie — "Cele șapte mirese ale lui Efreitor Zbruev" care s-a transformat într-unul din succesele comerciale ale anului 1971 (locul 11 cu 31,2 milioane de spectatori). Ei au produs în total patru filme între 1966 și 1987. Valuțki a
Vladimir Valuțki () [Corola-website/Science/337679_a_339008]
-
(titlu original: "Gone Fishin"') este un film american de comedie din 1997 regizat de Christopher Cain. Rolurile principale au fost interpretate de actorii Joe Pesci și Danny Glover (ca doi pescari înfocați dar incompetenți), în rolurile secundare joacă Rosanna Arquette, Lynn Whitfield și Nick Brimble. Acest film este a treia
La pescuit () [Corola-website/Science/333045_a_334374]
-
Watteau s-a aflat încă de la început în mijlocul acelei noi mode a „sărbătorilor” nesfârșite: teatrul, muzica și opera, academiile rafinate și balurile aristocraților, formează „materia fundamentală” a tablourilor artistului. Parisul este cel mai bun loc de întâlnire al actorilor de comedie, al poeților și cântăreților. Din această atmosferă, pictorul desprinde umorul și melancolia, peripețiile amoroase care vor transpare din toate operele sale. Bazându-se pe tehnica culorii, moștenită de la Rubens și maeștrii venețieni, Watteau creează scene a căror temă o reprezintă
Antoine Watteau () [Corola-website/Science/300896_a_302225]
-
tabloul are o schemă compozițională foarte sugestivă: personajele sunt dispuse în formă de triunghi cu vârful la capul lui Iosif, în timp ce în centrul triunghiului se află Pruncul Iisus. Arlechinul "Pierrot" (1718-1719), cu tematică din lumea teatrului, reprezintă un personaj de comedie care în tablou - în mod paradoxal - este prezentat cu expresie tristă a feței, într-un veștmânt alb perlat. Opera se bazează pe ambiguitatea dintre teatru și viață. pe amestecul de artă și natură. Tabloul "„Firma” lui Gersaint" (1720) trebuia să
Antoine Watteau () [Corola-website/Science/300896_a_302225]
-
Compañeros", "Un paso adelante"). Serialele care îmbină informația cu umorul s-au bucurat și ele de succese: "El informal", "Caiga quien caiga", "La noche... con Fuentes y cía"). Un alt serial pe care au mizat a fost : "El club de la comedia", care a introdus în Spania ceea ce în S.U.A. se numește stand-up comedy: monologuri comice recitate de un singur personaj în fața unui public. Începând de acolo Globomedia s-a implicat în turnee de teatru produse de ei, cu actori din staff
Globomedia () [Corola-website/Science/321932_a_323261]
-
Globomedia face următorul salt în cinematografie, cu filmul ""Carlitos y el campo de los sueños"", film pentru copii, regizat de Jesus de Cerro y protagonizat de Guillermo Campra. La finele lui 2008 au avut premiera filmului " Fuga de Cerebros", o comedie cu adolescenți într-un stil pur american. cu Mario Casas și Amaia Salamanca și care s-a transformat în pelicula cu cele mai multe încasări pe 2009. În Aprilie 2010 a avut premiera filmul "Aguila Roja" datorită succesului mare pe care l-
Globomedia () [Corola-website/Science/321932_a_323261]
-
sa dramatică, „Evantaiul doamnei Windermere” ("Lady Windermere's Fan", 1892), „O femeie fără importanță” ("A Woman of no Importance", 1893), „Soțul ideal” ("An Ideal Husband", 1895), „Ce înseamnă să fii onest” ("The Importance of Being Earnest", 1895), care continuă tradițiile comediei engleze din secolul al XVIII-lea cu Sheridan, Oscar Wilde satirizează snobismul, frivolitatea și fățărnicia „înaltei societăți” a timpului, lăsând să se întrevadă preocupările sale proprii pentru problemele spirituale majore ale omului. Subtilitatea caustică a satirei și ingeniozitatea paradoxului, verva
Oscar Wilde () [Corola-website/Science/297971_a_299300]