7,741 matches
-
tulburării obsesiv-compulsive (KAGAN și colab., 1988, GABBARD, 2000Ă. Psihoterapiile suportive de sorginte psihanalitică se află încă în căutarea propriei identități, ele fiind utile cu precădere în perioada imediat următoare formulării diagnosticului de tulburare de personalitate. Psihoterapiile psihanalitice clasice. În sens conceptual psihanaliza contemporană se adresează cu precădere caracterului, adică acelei componente a personalității care se raportează la experiențele biografice traumatizante filtrate și imaginativ, la relațiile interpersonale și la mediul cultural (GABBARD, 2000Ă. Trăsăturile caracteriale reprezintă conform modelului psihobiologic al lui CLONINGER
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
este tipul introspectiv centrat pe autodezvoltare și autodefinire care este în același timp autocritic, perfecționist și competitiv. Cel de-al doilea - extrovert - cultivă și promovează raporturile cu cei din jur fiind doritor de îngrijire, protecție și dragoste. Tot în plan conceptual trăsăturile caracteriale sunt expresia unor dorințe și nevoi inconștiente și a relațiilor obiectuale internalizate. Ele se manifestă în cazul TP prin comportamentul dizarmonic instabil, egocentric, non-empatic sau iresponsabil fundamentat pe asocierea alienantă dintre nevoia de a fi protejat și internalizarea
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
dezvoltare și în ultimele decenii s-au cumulat deja o serie de doctrine, interpretări, mai ales de psihopatologia developmentală, din aria psihanalizei și cogniției sociale și, la fel, o serie de date observaționale, studii genetice, de cercetări temperamentale și neurofiziologice. Conceptual actual de psihopatie este comentat în egală măsură din perspectiva unui tip ideal, a unui prototip, a unui cluster, a reuniunii mai multor subtipuri și din perspectiva dimensională. Punctul de plecare pentru circumscriere sunt TP antisocială - dissocială așa cum sunt descrise
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
și minorități sociale sau se integrează în diverse roluri ale societății în care trăiesc și nu se remarcă în mod deosebit. Tipul de societate poate stimula, inhiba, sau deforma agresivitatea, delicvența, criminalitatea. Identificarea și diagnosticarea cazurilor mai depinde de delimitarea conceptuală, instrumentele de diagnostic și criteriile de evaluare. Psihopatia, acest cluster special al tulburărilor de personalitate, readuce în discuție ampla deschidere antropologică a acestei tulburări și indică faptul că abordarea medical-psihiatrică, chiar dacă e indispensabilă nu e și suficientă. Nu poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
învățat anterior, cu atât perioada de acomodare este mai dificilă și mai de lungă durată. În această perioadă a învățării sunt recomandabile: • o însușire cât mai precisă și profundă a definițiilor, principiilor, legilor; • delimitarea cât mai clară a universului semantic, conceptual și problematic al conținuturilor respective de învățare (lecții, cursuri, discipline sau materii de studiuă; • un efort voluntar superior de concentrare a atenției și gândirii pentru acomodarea cât mai rapidă la specificul conținuturilor de învățare. ¾ Etapa asimilării rapide și în cantități
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
a prelungit( (ntr-un mediu, observă(ia f(r( idei preconcepute a tuturor evenimentelor ce survin (i nu numai a celor excep(ionale, refuzul fic(iunii, respectul anonimatului persoanelor, neutralitatea, absen(a indign(rîi, (ntocmirea unui raport final, un anume cadru conceptual. De fapt, exist( o tradi(ie a anchetei jurnalistice ce r(spunde par(ial acestor criterii. Demersul observa(iei (i p(trunderea unui jurnalist (n anumite medii sociale de bun( reputa(ie pentru a scoate la iveal( aspectele fraudulose, imorale
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
actuale consacrate minorit(ților etnice (i rela(iilor interrasiale (n marile metropole: Elijah Anderson [1990], Philippe Bourgois [1995], Mitchell Duneier [1992], Ruth Horowitz [1986]. Aceste studii sînt redactate (ntr-un limbaj accesibil, care (ndep(rteaz( jargonul, f(r( că discu(ia conceptual( său politic( s( fie (nl(turat(. Documentele fotografice acompaniaz( adesea textele acestor cercet(ri. O observa(ie direct( a unui loc viciat Paul G. Cressey (1901-1955), fiul unui p(stor, format (n sim(ul unui dispre( fă(( de viciu (i
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
unele probleme care i se pun observatorului și pe care le-a formulat în notele sale teoretice [Schatzman și Strauss, 1973, p. 99] nu vor regăsi datele corespunzătoare. De asemenea, cîteva date vor fi neclasificabile sau nu vor intra în cadrul conceptual stabilit la un moment dat. Cercetătorul va trebui fie să renunțe la datele neclasificabile, fie să descopere o nouă categorie potrivită pentru interpretarea acestora. În fine, cum remarcau Becker și Green [1960], codificarea datelor calitative nu este o codificare exclusivă
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
lungă și prea minuțioasa care ar părea străină problemelor tratate în demersul principal. Această parte nu trebuie să depășească mai mult de 10%-15% din textul total. Rezultatele: analiza propriu-zisă a datelor după schemă principala Datele sînt clasate după categoriile conceptuale rezultate din observație și din diferitele aspecte ale schemei principale. Aceste aspecte vor compune diversele părți ale cuprinsului. Notele de observație sînt fie rescrise și înserate în raport sub această nouă formă (raportul de tip A), fie înserate în forma
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
să-l interpreteze în acțiune. Pentru aceasta este necesar să cuprindem datele culese prin observație într-un cadru rigid de principii abstracte, care ar trebui verificate la fiecare ocazie? Cu certitudine, rezultatele extrase dintr-o observație intra într-un cadru conceptual preexistent, dar nu se limitează la acestă. Una dintre trăsăturile esențiale ale observației este prezentarea sistematică a faptelor noi sau rar examinate. Însăși calitatea unui studiu se exprimă prin descoperirea datelor noi care se pot inseră într-un cadru teoretic
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
perspective diferite de abordare a educației 406. În Educația morală (1899), în Pedagogie și sociologie (1902) ca și în Educație și sociologie (1922), E. Durkheim a vrut să lămurească faptul că liantul social este, înainte de toate, moral. Există două modele conceptuale de societate, spunea el. • unul în care diviziunea muncii este redusă, oamenii sunt asemănători până la identitate, împărtășesc aceleași simțăminte, trăiri, idei, poate chiar cu aceeași intensitate, fiindcă nimeni nu poate avea o identitate particulară, nu poate "să iasă din rând
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
Cosmin Diaconu se prezintă în circuitul publicistic cu o nouă lucrare intitulată ” Asistența copiilor victime a infracțiunilor”, structurată în cinci capitole judicios formulate, care reușesc să ne de-a o imagine edificatoare asupra problematicii abordate și anume: Cap. I. Delimitările conceptuale a noțiunii de victimizare, Cap.II. Delicvența juvenilă în Romănia, Cap. III. Asistența socială a copiilor victime ale infracțiunilor, Cap.IV. Legi privind protecția victimelor la nivel național și internațional, Cap.V. Metodologia de cercetare. Este necesar să subliniem că
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
în concret, a gradului de vinovăție al făptuitorului. Cunoașterea factorilor ce determină săvârșirea infracțiunilor este importantă nu numai pentru asigurarea eficienței prevenirii acestora, ci și pentru soluționarea corectă a cauzei, prin tragerea la răspundere penală a agresorului. CAPITOLUL I DELIMITĂRILE CONCEPTUALE A NOȚIUNII DE VICTIMIZARE Din punct de vedere lingvistic cuvântul „victima” are mai multe semnificații: persoana care suferă chinuri fizice sau morale din partea unei persoane, a societății; persoana care suferă urmările unei întâmplări nenorocite, cum ar fi boala, accident, catastrofă
ASISTENŢA COPIILOR VICTIME A INFRACŢIUNILOR by GEORGE COSMIN DIACONU () [Corola-publishinghouse/Science/814_a_1559]
-
explorării realităților sociale prin intermediul tiparelor culturale. Astfel, viitorii psihologi se vor putea iniția într-o disciplină sinteză, care nuanțează și adîncește semnificativ cunoașterea de specialitate, îndeosebi în aria tematică a psihologiei sociale. Volumul dorește, de asemenea, să devină un ghid conceptual și metodologic util pentru studenții de la Sociologie, Antropologie, Asistență socială, Științe politice, Științele educației, Filosofie ori Jurnalism, care abordează în cadrul traseului lor profesional problematica interculturală. Apoi, cei care parcurg diferite stadii de specializare, îndeosebi la nivel de masterat sau doctorat
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
vital să parcurgem ansamblul definițiilor alternative ale culturii, ca o premisă necesară a lămuririi determinărilor posibile a acesteia asupra personalității individuale și colective. Termenul "cultură" este folosit adesea în limbajul curent într-un mod nespecific, pentru a descrie o arie conceptuală destul de difuză, precum evocările în limbajul instituțional ale termenilor "cultură organizațională" sau "artă și cultură". Ceea ce au în comun toate aceste concepte este calificarea culturii ca o entitate abstractă, implicînd o serie de artefacte colectiv-împărtășite, tipare comportamentale, valori sau alte
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
în cele din urmă, procesul se finalizează prin însușirea unor repere comportamentale și atitudini calificate drept "bune și drepte" de către toți cei care compun instituția, transmise intergenerațional, ce devin un adevărat ghid prescriptiv al acțiunilor actorilor organizaționali. CAPITOLUL 2 Repere conceptuale și metodologice în psihologia interculturală 2.1. Determinări genetice vs învățare culturală Dar cît datorăm din "ceea ce sîntem" achizițiilor biologice și cît celor culturale? într-un studiu coorondat de Brannon și Terrace (1998), cercetătorii au "educat" două maimuțe (Rosencrantz și
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
personalității individuale, psihologia interculturală studiază cum influențează oamenii cultura și cum îi influențează cultura, la rîndul ei, pe oameni (Segall et al., 1999). Așadar, interacțiunea dintre cultură și comportament este esențială pentru înțelegerea demersului psihologiei interculturale. Încercînd să rezume cadrul conceptual al disciplinei, W. Berry și colaboratorii săi (1992) au semnalat următoarele interrelații aflate în vizorul disciplinei. Conținutul elementelor care compun schema de mai sus poate fi înfățișat astfel: contextul ecologic reunește clima, umiditatea, solul, ce alcătuiesc și rezervă subiectului o
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
culturale (C care lămurește aria noțiunii de "cultură" și funcționalitatea acesteia), ci este necesară o sinteză interdisciplinară care aduce laolaltă toate aceste perspective. Printr-un asemenea demers se aprofundează considerabil și diagnozele mai evoluate precedente, care puneau în relație teritorii conceptuale și metodologice construite la granița dintre abordările standard, precum psihologia culturală (la granița dintre antropologia culturală și psihologie, P-C), psihologia organizațională (psihologie gestionarea organizațiilor, P-O), sociologia organizațională (investigarea psihosocială a organizațiilor sociologie, O S), sociologia culturală (antropologie culturală
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
considerabile în abordarea universalilor în termenii psihologiei interculturale. Una din orientări derivă din tradiția psihometrică. F. Van de Vijver și K. Leung (1997) au definit universalismul în termenii proprietăților invariante ale scalelor, prin intermediul cărora sînt operaționalizate următoarele concepte: 1. Universalii conceptuali sînt caracterizați de un nivel înalt al abstractizării, fără referință la o scală de măsură. Ei corespund conceptelor aflate la cel mai înalt nivel al inferenței, sînt accepțiuni largi, iar universalismul nu poate fi testat din cauza lipsei referințelor empirice precise
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
se cuvine, așadar, abandonată. într-un text critic cu un ecou semnificativ în comunitatea științifică, reputatul psiholog britanic H. Tajfel pleda în Experiment in a Vacuum (1972) pentru luarea în considerare, în cadrul demersurilor experimentale, a determinărilor culturale, fără de care relevanța conceptuală și metodologică a concluziilor se anulează, așezîndu-le într-un vacuum semantic. Totodată, obsesia etnocentrică recuzată de Tajfel se impune abandonată, căci autenticitatea cunoașterii nu se datorează unei anumite "paternități exclusiviste" a concluziilor cercetărilor, ci luării în considerare a determinărilor contextuale
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
pondere semnificativă a citărilor din Olanda, 3%, care și ea, deși europeană, are o școală influentă de psihologie socială formată pe model american). Așadar, în fața unui dezechilibru al evocărilor referențiale atît de pronunțat, se cuvine inițiată o redeschidere metodologică și conceptuală spre alte cîmpuri de cunoaștere, care să asimileze intimitatea culturală a spațiului cultural național printr-o perspectivă emică. Fără un asemenea demers, recitativul concluziilor cercetărilor din domeniu va deveni tautologic, căci vom ajunge să l "știm" înainte de a cunoaște și
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
însemnate tendințe, s ar cuveni să subliniem că în cercetarea inițială lipsesc majoritatea țărilor foste comuniste (era imposibil practic să se colecteze informații valide în acea perioadă), dar și majoritatea țărilor din Africa. Totuși, prin profunzime și capacitate de inovare conceptuală și metodologică, precum și prin întindere, acest proiect rămîne "fără rival" pînă în prezent în cercetarea psihologică. Tendințele mai importante constatate atestă că atunci cînd individualismul/colectivismul scade, crește distanța față de putere, înregistrîndu-se o corelație negativă între cele două dimensiuni. Apoi
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
din proba originară. După anumite ajustări, cei 32 de itemi inițiali au oferit o soluție explicativă trifactorială. Primul factor este o combinație de individualism și distanța față de putere, al doilea reprezintă masculinitatea, iar al treilea corespunde evitării incertitudinii. Din motive conceptuale, G. Hofstede a menținut o distincție între individualism și distanța față de putere, justificînd opțiunea prin faptul că dispariția corelației dintre cei doi factori este posibilă doar dacă variația bunăstării naționale este controlată. Itemii referitori la distanța față de putere, de genul
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
asumat că practicile manageriale și intervențiile organizaționale importate probează o eficacitate evaluativă și operațională modestă, dacă nu își asociază o perspectivă emică (din interiorul culturii studiate). CAPITOLUL 7 Modelele alternative de explorare a dimensiunilor culturale 7.1. Nuanțări și reformulări conceptuale Explorările lui G. Hofstede au condus la numeroase studii intrași interculturale pe cele cinci dimensiuni pe care le-a generat modelul său. în particular, explorarea individualismului a devenit tot mai intensă, fiind influențată în mare măsură de contribuția lui H.C.
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
între nivelul de grup al valorilor, pe care îl denumește individualism-colectivism (la fel ca și G. Hofstede), și nivelul personal al valorilor, pe care îl va denumi în termenii tendințelor idiocentrice și alocentrice. Motivul acestei distincții constă în diferențele statusului conceptual al valorilor pentru grupuri și pentru indivizi, măsurarea valorilor individuale necesitînd sarcini mai complexe decît itemii relativ puțin numeroși stabiliți de G. Hofstede. Astfel, H.C. Triandis a propus ca termenii individualism-colectivism să fie reprezentativi la nivel național, în timp ce termenii idiocentric-alocentric
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]