2,918 matches
-
blând ca o poveste Amorul meu cel dureros, Un demon sufletul tău este Cu chip de marmură frumos. În față farmecul palorii Și ochi ce scânteie de vii, Sunt umezi înfiorătorii De lingușiri, de viclenii. Când mă atingi, eu mă cutremur, Tresar la pasul tău, când treci, De-al genei tale gingaș tremur Atârnă vieața mea de veci. Te duci și rău n-o să-mi mai pară De-acum de ziua cea de ieri, Că nu am fost victimă iară Neînduratelor
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
fie egalul Tău, dar le-ai încurcat limbile și i-ai împrăștiat care încotro. Doamne, te rog, nu transforma oamenii în monștri chiar dacă ți-au întors spatele de atâtea ori și te-au hulit. Nu lăsa ca pământul să se cutremure de greutatea păcatelor și munții să se prăbușească în mări și oceane. Nu încuia luna, soarele și stelele, Cerul nu-l transforma în apă. Nu ne părăsi de tot. Chiar dacă omenirea ar clona sub eprubetă un al doilea Noe, n-
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
s-a așezat la masa de lângă noi și m-a cuprins deodată o senzație de slăbiciune. Îmi închipui că era același sentiment pe care îl au personajele din filme când o stafie trece prin corpul lor. Totul în tine se cutremură, ca și cum un vânt puternic ți-ar răscoli oasele, sângele și toate organele, într-un vârtej de energie eterică. Imediat însă mi-am dat seama că nu era Patrick. El se afla la mii de kilometri distanță, tocmai în New York. Bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
rău... doar că se enervează uneori... Se enervează! exclamă Ben, îndreptându-și spinarea. Putea să mă omoare! Putea s-o omoare pe Jennifer! —A ieșit la ei cu tigaia în mână, îi explică Finn lui Jim. Credeam c-o să..., se cutremură Daisy. Dacă n-ai fi..., se întoarce ea spre Jennifer. Cum ai făcut chestia aia? — Am fost la niște cursuri de autoapărare, se mândrește Jennifer. E prima dată când am ocazia să aplic ce am învățat acolo. —Ai fost uimitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
natură moartă, estul fără ferestre râdea, acum cu ferestre rămase în râsul de atunci, personaje din paginile cărților râd acum din când în când, amintindu-și râsul de atunci, apa din vasele de-atunci s-a evaporat de-atunci, se cutremurau geometric desenele de pe covorul de iută, camera râdea cubic și cu clinchete roz, așa cum era tapetul, paharele de șampanie râdeau în alto, ficusul acompaniat de fagotul cactusului care intermitent râdea în sol major, râsete de coloratură auzeai de la figurinele emailate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
sunt mai înspăimântat decât am fost vreodată în viața mea. Sunt îngrozit de ceea ce se desfășoară sub ochii mei. Cu toate astea, nu las să se vadă nimic, căci dacă eu arăt semne de frică, toți din jurul meu s-ar cutremura și ar fugi. Stătea acolo, de partea cealaltă a catedrei, pe un scaun, sprijinită pe coate, cu pletele de culoare blond închis revărsându-i-se pe umeri, pe lângă mâini, până ce atingeau discret suprafața pupitrului. Mă privea, dar nu uimită, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
aș ști cum să vă ajut, răspunse aceasta dezvăluind un șirag de dinți uimitor de albi și de frumoși. Minunat. Medicamente vei găsi în cabinetul medical și cred că vei mai găsi în depozitul medical de urgență din subsol. Se cutremură când îi propusei să se ducă în subsol să caute ceea ce avea nevoie. Nimeni nu prefera subsolul. În propriile noastre păreri, care difereau foarte puțin de la persoană la persoană, subsolul era un loc întunecat, plin de primejdii și de creaturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
prea greu de găsit, iar paturile... dacă am auzit bine de la personalul de îngrijire a colegiului, vor fi câteva în pod și o grămadă la subsol, nivelul unu, care au fost utilizate, până acum, de personalul permanent al școlii. Se cutremură din nou când auzi că trebuia să coboare până la subsol. Corvium... este o problemă, zise ea. Care? întrebai eu, nevăzând defectul din plan. Eu nu pot să car paturi din pod și din subsol până la etajul unu și nu pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
gri uniform ce era brăzdat ici-colo de fâșii de nori mai negri. O lumină apăru într-un colț, dar dispăru imediat. Apoi o alta, în alt colț! Ce-a fost aia? Un fulger, probabil. E în direct. Un tunet puternic cutremură atunci geamurile și până și zidurile păreau să se mai fi scuturat de praf. Corect! A fost un fulger. Arată-mi tot mapamondul. Poți? Cum adică dacă pot, întrebă el indignat că iscusința îi fusese pusă la îndoială. Începu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
am fost împușcat? Dacă voi muri aici? Acum... ce e locul ăsta? Un mormânt. Hm... E prea mare pentru un vierme ca tine, dar azi mă simt generos, așa că... Apăsă trăgaciul și proiectilul porni, ieși din țeavă, și sunetul său cutremură stalactitele ale căror vârfuri amenințătoare ieșeau din întunericul tavanului. Proiectilul trecu prin mine și fu îmbrățișat de mantia neagră a necunoscutului din spatele meu. Ce bine că a funcționat! Nu sunt cuvinte pentru a descrie mirarea care i-a înghețat mintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
mai mult. El era cel care a început totul. Totul se va sfârși cu el! "Ești imun la tăișul tovarășei mele. Dar la o bucată de metal fără suflet?" Și încheind acest gând, sunetul ucigător al pistolului care se descarcă cutremură pentru a patra oară peștera. Capitolul 17 Apoi se auzi a cincea împușcătură, a șasea... Am golit întreg încărcătorul în el și în deznădejde am lăsat revolverul să alunece spre nesfârșit. Doar nu credeai că se va întâmpla altceva, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
altul la nevoie. Eram... nemuritor! Și nu numai atât! Aveam de partea mea acea imensă putere a vremii, acea forță care macină munții și sculptează văi în masive, care îmbătrânește oasele și dă uitării totul! Urletul victoriei mele părea să cutremure spațiul abstract în care devenisem permanent observator și rezident: Eu sunt Corvium! Mi-am îngăduit să mă minunez de locul în care mă aflam. Vedeam acum că Timpul are sclipiri albe. Mii de fluvii se scurgeau de pe stânci imaginare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
aripa E, cea în care Soliteraj a venit cu majoritatea armelor și în care Magrun l-a insultat pe Împărat. O bubuitură surdă s-a putut auzi până la primul nivel al subsolului câteva momente mai târziu și clădirea s-a cutremurat ușor. Am crezut pentru câteva clipe că e un tunet, cu toate că aceste fenomene se întâmplă rar pe ninsoare, până când țipete și urlete disperate începură să răsune în receptorul din ureche. "MEDIIIIIIIC!!!!" "Ajutor! Ajutor! Pentru numele lui Dumnezeu, AJUTOR!" "Întăriri! Întăriri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cu provizii sau o cutie. M-am strecurat printre toți cei care se înghesuiau spre ușile înguste ale vagoanelor și am ajuns într-un final în spate. Chiar în acel moment, o succesiune de bubuituri izbucniră deasupra noastră, tavanul se cutremură puțin și un nor imens de praf se porni dinspre tunelul prin care am intrat noi și răbufni în dom. Intrarea trebuie că se prăbușise! Mulțimea de elevi se împuțină văzând cu ochii și în curând mă vedeam nevoit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
am vrut să vin în Vegas? Iisuse. Își desfăcu microfonul și i-l întinse lui Diehl. — Ai grijă și de ăsta. — Sigur, Jack. După care Watson se întoarse și se îndepărtă de el, fără nici un alt cuvânt. Rick Diehl se cutremură. Slavă Domnului pentru banii lui Karen, își spuse el. Pentru că, fără ei, ar fi fost condamnat. Trecând prin arcadele Palatului Dogilor, Vasco Borden intră în curte, urmărindu-și fugarul, pe Eddie Tolman, prin mulțimea nocturnă. Auzi un pârâit în casca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
necăjită, promite-mi. Ești un laș nenorocit, știi? În momentul acela, Tom văzu că Lisa era gata să izbucnească în lacrimi. O cuprinse cu brațul și ea începu să plângă. O ținu în brațe, simțind cum tot corpul i se cutremura. — Îmi pare rău, spuse ea. Îmi pare atât de rău. După plecarea fratelui ei, își încălzi o ceașcă de cafea la cuptorul cu microunde și se așeză la masa din bucătărie, lângă telefon. Formă numărul de la Informații. Află numele spitalului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
se arcui ... Și, dintr-o dată, se ridică brusc și țipă: — Da! Da! Brad! Daaaa! Rick se trase în spate, ca și cum ar fi fost lovit. Lisa își duse repede mâna la gură și se rostogoli pe pat, departe de el. Se cutremură scurt, apoi se ridică, își împinse părul la o parte din ochi și se uită în jos, la el. Avea obrajii roșii și ochii întunecați de dorință. — Îmi pare rău. În acel moment stânjenitor, telefonul lui Rick începu să sune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
au apărut din vina noastră. Oricum, ne presează să aducem compania în prim-plan cu un anunț important. — Bine, dar încă nu am ajuns acolo. — Știu. Dar dacă am ... dacă am spune că suntem gata pentru testarea umană? Josh se cutremură. — Eu nu aș face-o, zise el. Adică, nici măcar nu am cerut la FDA să ... — Știu. Primul pas. Să facem cererea. — Rick, știi ce presupune cererea pentru faza întâi. Un vraf de date de cercetare și un teanc de formulare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
aveți nevoie de mine? — Domnule, vă rog ... Bărbatul îl trăgea pe Brad de cot, apoi îl prinse cu mai multă putere. — Domnule, avem atât de puțini adulți care o fac din nou ... Adulți care o fac din nou. Brad se cutremură. Știau. Iar acum, tipul acesta, cu chip frumos și vorbă dulce îl conducea spre oamenii în halate albe. Era clar că îl prinseseră, așa că își smulse mâna, dar bărbatul chipeș nu-i dădu drumul. Inima lui Brad bătea cu putere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
la mine în familie toată lumea cânta? Tata, Dumnezeu să-l ierte!, un preot frumos ca Apollo, tot satul se uita la el ca la soare, cânta languros, era un înger cu sex și cu o voce masculină, de bas, se cutremura lumea în biserică la slujbele lui, îl iubeau și babele, și nevestele, și fetele din sat, credea în mituri și în puterea lor, în muntele Kogaion din marginea satului meu, credea în americani și în englezi, i-a așteptat toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
de copac plângea tremurând pământul un alt om. Bărbatul tot ținea în fața inimii o oglindă, privea adânc în ea, apoi, din când în când, sfâșia cerul cu privirea lui inteligentă, lăsând o dâră atât de sclipitoare, că Bunul s-a cutremurat de teamă că omul i-ar putea citi până-n adâncul sufletului de Dumnezeu. Tu de ce plângi, omule?, l-a întrebat Dumnezeu c-o voce caldă și blândă. Că sunt artist, Doamne! Ție n-am ce să-ți fac, a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
fost atât de al naibii de interesat. Cred că și-a luat și notițe, Încontinuu. Cred că avea chiar și un dictafon În buzunar. Iar eu, pur și simplu... i-am deschis larg ușile. Iau o gură mare de schnapps și mă cutremur. N-am să mai am niciodată Încredere În nici un bărbat. Niciodată. — Dar părea atât de drăguț ! zice Lissy Îndurerată. Pur și simplu, nu-mi vine să cred că a putut fi În stare de atâta cinism. — Lissy... ridic privirea. Adevărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
-o să nu se facă de râs. Te rog. Am o viziune subită cu Lissy stând ca un iepure speriat, incapabilă să-și amintească pașii. Și cu publicul țintă cu ochii pe ea. Simplul gând mă și face să mă cutremur. OK. N-am să las să se Întâmple una ca asta. Dacă se Întâmplă ceva, am să distrag atenția publicului. Am să mă fac că am infarct. Da. Am să mă prăbușesc pe jos și toată lumea se va uita la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Vizante Încremeni ca la comandă evitând astfel palma stăpânului său. Urechile de vechi jandarm Își făcură Încă odată datoria și Victor Olaru prinse un zgomot slab ca de motor. În același timp, Întreg universul său de gânduri și imagini fu cutremurat și numai pentru o clipă fu cuprins de teamă și scurtcircuitat de o altă avalanșă de gânduri. Pentru o clipă doar, apoi calmul, vigilența și stăpânirea de sine a vechiului jandarm se instalară În Întreaga sa ființă. Două secunde privi
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Vizante!” și În cea mai mare liniște, om și câine se ascunseră În cel mai apropiat tufiș, des și plin cu spini, rugi, pui de corni și măceși. Victor fu iar cuprins de nedumerire și un fel de teamă Îl cutremură. Fiori reci coborau pe șira spinării și pentru o clipă, jandarmul din el Își pierdu siguranța, apoi aceasta reveni odată cu puterea sa de concentrare. Își șterse transpirația instantanee, Încerca să analizeze Întrebându-se cine ar putea veni cu mașina la
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]