3,389 matches
-
Caracterul deosebit al traseului scriitorului rus vine, pe de o parte, din înlănțuirea de evenimente excepționale din viața sa, iar pe de altă parte, din sensul acestor evenimente, revelat scriitorului. Luate ca atare, momente precum participarea la război, detenția politică, deportarea, boala incurabilă și chiar exilul au existat în viața multor oameni. Abia puse la un loc, într-o înșiruire ce definește viața unui singur om și subsumate necesității de a fi sublimate în actul literar, aceste momente alcătuiesc un destin
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
din această etapă, și prietenia scriitorului cu medicul Nikolai Ivanovici Zubov și soția acestuia, Elena Aleksandrovna, prietenie importantă pentru rolul ei de așezare în firesc, în normalitate a vieții lui Soljenițîn. Prin comparație cu perioada anterioară, a detenției, cea a deportării se relevă a fi o etapă numită, fără exagerare, "fericită", prin libertatea (alcătuită din libertăți mărunte) pe care o aduce cu sine în viața scriitorului. Numai că mulțumirea pe care Soljenițîn o trăiește în această etapă este umbrită la un
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
recluziunea sub diverse forme, a înțeles că este dator să comunice adevărul său despre spațiile de detenție staliniste, reconstituind lumile recluziunii în discursul literar. Văzută prin ochii lui Soljenițîn, imaginea recluziunii are o amploare ce dă fiori: închisoarea, lagărul, spațiul deportării și clinica oncologică sunt tot atâtea lumi închise, incluse într-o mai vastă lume închisă, care este însuși statul sovietic. Sunt lumi create artificial a căror rațiune de a exista este libertatea îngrădită. Dacă, altădată, la Dostoievski, răul din lume
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
destul de numeroase, acoperind posibilitatea de a schimba un loc mai aspru cu unul mai blând sau invers. La Soljenițîn sunt de găsit treceri din lumea liberă în închisoare, din închisoare în lagăr, din lagăr în închisoare sau din lagăr în deportare, iar din spațiul deportării în clinica oncologică și înapoi, din clinică în deportare. În vederea unei "călătorii" dintr-o lume a detenției în alta s-a pus la punct un sistem înfricoșător: "corăbiile Arhipelagului" sunt nave de oțel închise ("vagon-zak"-uri
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
de a schimba un loc mai aspru cu unul mai blând sau invers. La Soljenițîn sunt de găsit treceri din lumea liberă în închisoare, din închisoare în lagăr, din lagăr în închisoare sau din lagăr în deportare, iar din spațiul deportării în clinica oncologică și înapoi, din clinică în deportare. În vederea unei "călătorii" dintr-o lume a detenției în alta s-a pus la punct un sistem înfricoșător: "corăbiile Arhipelagului" sunt nave de oțel închise ("vagon-zak"-uri) sau dube din oțel
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
mai blând sau invers. La Soljenițîn sunt de găsit treceri din lumea liberă în închisoare, din închisoare în lagăr, din lagăr în închisoare sau din lagăr în deportare, iar din spațiul deportării în clinica oncologică și înapoi, din clinică în deportare. În vederea unei "călătorii" dintr-o lume a detenției în alta s-a pus la punct un sistem înfricoșător: "corăbiile Arhipelagului" sunt nave de oțel închise ("vagon-zak"-uri) sau dube din oțel, iar "porturile" sunt închisorile de tranzit și punctele de
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
gardului, cândva zdravene, se înnegriseră de vreme și începuseră să se rărească"197, oglinda încețoșată din cameră nu mai poate reflecta imaginile în realitatea sau adevărul lor. În căutarea unei localități în care să se stabilească după sfârșitul perioadei de deportare, Ignatici vizitează mai multe sate, căutând, de fapt, "să se piardă în esența Rusiei". De altfel, deja începuse schimbarea așteptată în viața Rusiei, la sfârșitul întunecatei perioade staliniste ("ceva începea deja să se miște"). Unul dintre sate primise denumirea Torfoprodukt
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
că abordase un subiect foarte periculos. El scria cu dezinvoltură despre inginerul Modest Aleksandrovici V., pe care îl credea mort, fără să știe că acesta petrecuse douăzeci de ani în închisori și în lagăre și că ajunsese, la bătrânețe, în deportare. În aceste condiții, nu putuse primi ceva de lucru potrivit pentru el și nici drept de pensie nu avea, pentru că nu apucase să muncească. Era ca și mort, de altfel, mort pentru societate și pentru familia lui. Acesta reprezintă un
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
saltea, adevărat ocnaș 220. Cronotopul stepei, concentrat în aulul Uș-Terek, apare în capitolul " Amintirea despre ceva minunat". Un capitol ulterior, "Râul ce se varsă în nisipuri" completează această imagine, prin scrisoarea lui Kostoglotov adresată Kadminilor. În raport cu lumea crâncenă a lagărului, deportarea în stepă semnifică libertatea, deoarece este locul unde a auzit pentru prima dată "mergeți neîncolonați", "mergeți singuri", este un loc "sfânt" și "senin", care ajunge să însemne "acasă". Totuși, odată cu internarea în clinica oncologică, el este prins pe "coridorul dintre
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
este locul unde a auzit pentru prima dată "mergeți neîncolonați", "mergeți singuri", este un loc "sfânt" și "senin", care ajunge să însemne "acasă". Totuși, odată cu internarea în clinica oncologică, el este prins pe "coridorul dintre două veșnicii", a pedepsei cu deportarea și a condamnării pe care o aduce boala. Și una, și cealaltă îl țin captiv, astfel încât el nu are nici măcar libertatea de a merge să-și procure buretele de mesteacăn, pentru a-și lecui tumoarea, deoarece "drumul Rusiei îi era
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
artistică", pe care o vom discuta, de asemenea. Caracterul documentar al acestei lucrări este dat, în primul rând, de adevărul faptelor prezentate și de informațiile riguroase. Soljenițîn face câte un scurt istoric al problemei pe care o abordează: exilul, ocna, deportările etc. De multe ori, el furnizează date statistice, care conturează dimensiunile monstruoase ale exterminării prin muncă. Aceste date au rolul unor dovezi pentru cruzimea regimului în politica de exterminare. Statistica nu rămâne un argument în sine, ci este susținută de
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
blânde de exil pe care le-au cunoscut scriitori precum Radișcev, Turgheniev, Pușkin și Herzen. Și această chestiune, ca și toate celelalte care țin de regimul de încarcerare stalinist, este complexă și implică o discuție mai amplă. Soljenițîn vorbește despre deportarea țăranilor înstăriți (chiaburi) coloana vertebrală a poporului rus, despre surghiunul popoarelor (cecenii, ingușii, kalmucii, kurzii, tătarii din Crimeea, grecii caucazieni), dar și despre exilul care succede ispășirii unei pedepse în lagăr. Ultima parte a Arhipelagului GULAG, intitulată "Stalin nu mai
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
lui Nerjin, atât Sologdin, cât și Gherasimovici fac alegerea lor, refuzând să participe la proiectele ce vizează supravegherea oamenilor. Ar fi câștigat o viață în condiții mai blânde, însă ar fi pierdut libertatea interioară. Alegând să nu colaboreze, ei aleg deportarea în lagăr, echivalentă cu descinderea într-un cerc inferior al infernului concentraționar. Gleb Nerjin satisface în cel mai înalt grad exigențele morale ale autorului. Numele acestui personaj este grăitor. El conține rădăcina nerj, prezentă în nerjaveiușcii ("inoxidabil", "care nu ruginește
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
populare au fost îngăduitoare cu cei care au urmat, aceștia fiind repede eliberați și grațiați, lucru care nu e rușinos pentru nimeni. Fără îndoială (și pentru mine, chiar fără nici una), acești autori, nu de acte de tortură, de execuție, de deportare, ci de texte, de discursuri, de conferințe s-au făcut vinovați de înțelegere cu inamicul și de înaltă trădare. Dar noi știm multe despre relativitatea polemică și contingentă a acestor noțiuni. Aprecierile pe care le fac aici asupra scriitorilor colaboraționiști
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
pe Marx, într-o epocă în care nimic nu fusese făcut public. Mai tîrziu, în Germania, Bebel a creat partidul social-democrat. Puținul pe care 1-a scris Guesde a fost în închisoare, acolo unde a mers în 1883 alături de Lassalle. Deportarea în Siberia a însemnat pentru Lenin posibilitatea de a termina prima sa lucrare de fond, Dezvoltarea capitalismlui în Rusia, începută în închisoarea din Sankt-Petersburg, iar tînărul Troțki, arestat pentru delict tipografic, îi descoperă pe firul închisorilor din Nikolaev, Odessa și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
află, în carne și oase, patru dintre cele mai feroce exemplare de "dușmani ai poporului". Aceștia patru erau indivizii pe care partidul comunist era decis să-i reeduce, să-i recicleze, să-i eutanasieze, să-i lichideze prin toate mijloacele: deportări, ghetouri, lagăre, închisori, bătăi, foamete, torturi etc. Sătenii stăteau cu privirea interzisă, cu gândirea blocată, într-o totală și halucinantă prostrație, ca și cum s-ar fi aflat în fața unei ecuații cu mai multe necunoscute a cărei rezolvare era imposibilă pentru mintea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
mai zărea nici un ciocălău. Căruța o lua pe șleaul spre casă, iar noi, cei patru frați, rupți de oboseală și leșinați de foame, ne târam în urma acestui mijloc de transport ca niște deținuți condamnați definitiv la o grea și lungă deportare. O, Doamne, cine știa, cine putea bănui că într-un viitor foarte apropiat lucrurile se vor petrece întocmai, dar la o scară mult mai mare? Nu știe nimeni ce surprize îi poate aduce ziua de mâine, nimeni... Noi nu vom
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
încredere, pur și simplu, dintr-o dată îi inspira o încredere fără limite. Așa încât tata, cât au străbătut străduțele mai degrabă pustii ale orașului de câmpie, i-a relatat tinerei femei cu o voce egală, ferindu-se de patetisme ieftine, istoria deportării lui. I-a vorbit și despre soția lui Vera, și despre cei doi fii ai săi care se află în viață, și despre mezinul Veniamin, adică despre mine, care sfârșise atât de tragic, de nedrept, i-a vorbit și despre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
căzut în apa fiartă din albie și s-au pierdut. Mama era o femeie dârză, nimic nu o dobora, dar acum fusese copleșită: tot lanțul acesta de nenorociri era mai mult decât putea duce - moartea mea și a lui Victor, deportarea tatei și pierderea lui, iar acum arestarea lui Vlad... Nu înțelegea ce se petrece, nu-și mai simțea nici inima, nici trupul de durere și și-ar fi dorit să moară și ea. Acum spăla niște cămăși albe ale bărbatului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cele mai mari gospodării, mult pământ și vite. Eram cinci frați și simțeam în permanență grija și iubirea părintească. În iunie 1940, într o după amiază au venit rușii cu bărcile și au ocupat, fără nici o rezistență, comuna. Arestările și deportările au început repede, tata a fost ridicat imediat iar mama, având mulți copii, a fost păsuită. Îmi amintesc, copilă fiind, că m-am dus cu sora mea la locul unde era tata în arest. Coșul era plin de merinde, doream
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Elisabeta Năstac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1696]
-
spectacolul revoluției sovietice privite în direct (habar n-aveau de revoluție), nu știau ce înseamnă starea specială de a te afla pe graniță (mai târziu am regăsit-o, bine descrisă, numai în "Rusoaica" lui Gib Mihăiescu), nu știau ce înseamnă "deportare", nu văzuseră o execuție, nici nu fuseseră străpunși de fiorul cântecelor de noapte, cântate pe patru voci, ca o disperare, ca o eternă chemare, neîncetată și nelămurită dorință. * Școala nu mi-a plăcut; încă de la început nu mi-a plăcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
răsună astfel", ni s-a spus nouă, copiilor, înfiorați de taina care ni se dezvăluia ca un miracol. Cu trecerea anilor, clopoțelul sau păhărelul ne devenise tot mai scump; supraviețuise războaielor, revoluției bolșevice (pe atunci stăpânii clopoțelului erau în Basarabia), deportării în Siberia (unde îl luase cu dânsul un străbunic al familiei); de câteva decenii, micul clopoțel (sau poate păhărel) trăia la Iași, cu familia din care făcea parte, de care soarta nu îl despărțise niciodată. Așa a ajuns, prin evoluția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
dictator; în prezent, președintele democratic ales al Boliviei”. Și mai surprinzător: cine și-ar fi imaginat că, după ce în anii ’70 dictatorul bolivian devenise un paria al „lumii civilizate”, acuzat fiind de crime, tortură, dispariții ale oponenților politici, execuții și deportări, avea să fie distins în anul 2001 de către Asociația Internațională a Consultanților Politici cu medalia Democrației pentru „succese în reinstaurarea democrației în Bolivia”? Nu mai sunt sigur că, de nu ar fi fost pus la zid cu o grabă de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
pentru mine însemna mult în acel timp. Și mai târziu a însemnat mult, dar mai ales în acel timp în care oamenii deveniseră temători din nimic și în care prudența era o regulă de conduită de la sine înțeleasă. Fuseseră arestări, deportări și aveau să mai fie încă un deceniu. În 1953 nu era deloc bine să spui vrute și nevrute în fața oricui și toți părinții își sfătuiau copiii înainte de a-i trimite la școală: fiți atenți ce vorbiți! În acel climat de spaime
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
colectarea totală a produselor agricole și întocmirea de liste cu familiile ce urmau să fie deportate în Siberia. În capul listelor erau preoți, învățători apoi urmau funcționarii primăriei și țărani înstăriți. Nu după mult timp s-a trecut efectiv la deportări. Familii întregi erau ridicate noaptea și duse la gara din comuna Căinari unde se proceda la cea mai inumană faptă și anume separarea membrilor de familie și îmbarcarea lor în vagoane de marfă separate. Din cele știute de mine, unele
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Dimitrii Coliban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1677]