5,033 matches
-
a violenței autodistrugătoare a lui Stalin, practicată Împotriva propriului partid, dar și de organizare a proceselor intelectuale „neostaliniste”, care aveau să pună capăt reformelor. Impunerea În procesele ideologice a „cadrelor intelectuale” (activiștii filosofi) semnifică dispariția intelectualului militant, a cărui formă desăvârșită fusese cea consacrată de partidele comuniste, conducând la conturarea unei figuri alternative, afirmate În deceniile următoare, intelectualul disident. Consacrarea academică a școlilor de partid după 1945 coincide cronologic cu primele tentative de destalinizare - dezghețul (cf. titlul românului lui Ehrenburg) - de la
[Corola-publishinghouse/Science/2325_a_3650]
-
simbolic ale profesorilor-cadre. În statele În care economia de comandă a Împiedicat realizarea reformelor inițiate În anii ’60 - cum este cazul, pentru motive istorice și politice diferite, În RDG și În România - procesul de academizare a cunoscut formele cele mai desăvârșite. Aceste raporturi de omologie Între spațiul economic și cel cultural nu sunt raporturi de determinare, În sensul În care politică economică ar decide principalele direcții politice. Pe de o parte, comparația Între diferitele științe sociale și gradul lor de „profesionalism
[Corola-publishinghouse/Science/2325_a_3650]
-
Aparate și instrumente tot mai noi fac muzica mai gălăgioasă și mai ritmată, iar nebunia și extravaganța iau locul poveștilor noastre calde și naive despre amor și viață, cu care am cucerit lumea. Se aplaudă mai mult stângăciile, în detrimentul perfecțiunii desăvârșite. Se caută mai mult scandalurile decât noblețea. Toți încearcă să se schimbe, doar mie îmi place să rămân la fel și să cred că duc o ultimă bătălie a unei generații care e pe cale să fie înlocuită. Cea a tangoului
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
de dus la capăt drumul meu. Mergeți și căutați artiști tineri și ridicați-vă cifrele cu jazzul. Tangoul nu va muri, stați liniștiți. Nu va mai fi la fel de popular, cu siguranță, dar nu va muri. Muzica adevărată nu moare, muzica desăvârșită, muzica dusă la perfecțiune, nu. Vor muri, da, mulți dizeuri falși, care au făcut-o pentru că e la modă. Din patruzeci, cincizeci de nume, dintre care vreo zece chiar grele, istoria va face loc doar pentru doi sau trei. Pentru
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
toată puterea. — Ei, vedeți că se poate, domnule Vasile ? Aici imediat învățăm cum să ne respectăm unii pe ceilalți, veți vedea. Avem metode care nu dau greș niciodată. Ca și dumnea- voastră, numai că în altă artă, suntem niște profesioniști desăvârșiți. Câteva momente de liniște. Cristi nu mai înțelege ce se întâmplă și nici nu știe ce-ar fi de făcut, dacă să vorbească sau nu, dacă îl așteaptă încă o lovitură sau nu, în funcție de ce va spune ; începe doar să
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
nu se mai întâlnește niciodată... Tandrețea și ușoara melancolie a tangourilor, simplitatea și naivitatea lor, alteori verva, franchețea și discreta ironie reprezentau trăsătu- rile caracteristice ale bucureșteanului de atunci, care cerea cântărețului de muzică ușoară dicțiune impecabilă, emisie clară, expresie desăvârșită, dar și prezență scenică plăcută, decentă, chiar elegantă. De acolo a luat-o spre Gara de Nord, pe Griviței, unde o clădire dărăpănată, închisă și uitată de lume i-a amintit de seara când, amețit de băutură, înconjurat de prieteni și vrăjit
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
la Elsinore, volum socotit de Valeriu Cristea cel mai notabil debut poetic al anului 1972, poartă, încă din titlu, pecetea unei duble încifrări: îndoiala („autoreflexivitatea”) hamletiană este suprapusă misticii pitagoreice și „pusă în abis” prin reflexia meditației existențiale în oglinda desăvârșită a ideii de cerc, într-un „joc secund” ce urmărește purificarea spirituală și salvarea sufletului „căzut” în adâncurile tenebroase ale unei lumi corupte și lipsite de orizont, creație a „demiurgului rău”. Poetul se vede pe sine ca pelerin, însă drumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289939_a_291268]
-
aparține Lidiei Vianu, care, părăsind sfera strictă a esteticului, deschide căile criticii către complexitatea politicului: în această perspectivă, tensiunea hermetică definitorie pentru întreaga creație a lui S. de până în 1989 este un simptom al împotrivirii poetului față de totalitarismul comunist, figura desăvârșită a cercului îndeplinind aici un rol apotropaic. Spiritul „geometric” al lui S. - a cărui transpunere lirică l-a îndreptățit pe Eugen Negrici să vorbească despre parnasianismul versurilor sale de început - lasă loc, în Chip similar (1974), unei sensibilități fundamental romantice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289939_a_291268]
-
rimei. A treilea va trece întru a arăta patimile și haracterele imitînd pe cît se va putea natura. A patrulea va înainta întru facerea jestelor (Hironomie) întru mișcarea musculilor, întru luarea pozițiilor interesante vederii și picturei și întru zugrăvirea cea desăvîrșită a patimilor și haracterelor. A cincilea și în sfîrșit va ajunge, prin unirea la un loc de mai mulți tineri, în partea cea dramatică. Eliad va fi profesorul de literatură pregătitor cu teoria acelora ce d. Aristia va pune în
REVISTE LITERARE DIN PRIMA JUMĂTATE A SECOLULUI AL XIX-LEA by Brinduşa – Georgiana Popa [Corola-publishinghouse/Science/91761_a_92854]
-
operile sale, căci tot meșteșugul său ar rămînea mort, fără ispravă și chiar necunoscut, dacă artiști asemenea lui sau aproape de a lui învățătură nu s-ar afla să execute cu destoinicia, expresia și înfocarea cea cuviincioasă compozițiile lui. Cea mai desăvîrșită și cea mai atingătoare arie, cîntată de un nedestoinic cîntăreț, în loc de întinerime a inimii ar pricinui spaimă ascultătorului. In zadar un orator sau un poet și-ar alcătui cuvintele sau poemile sale, căci vor fi departe de a săvîrși isprava
REVISTE LITERARE DIN PRIMA JUMĂTATE A SECOLULUI AL XIX-LEA by Brinduşa – Georgiana Popa [Corola-publishinghouse/Science/91761_a_92854]
-
PREFAȚĂ Familia este o instituție de origine divină, întemeiată încă de la creație. Fiind instituită de Dumnezeu, familia are un caracter sacru, sacralitatea subliniată de faptul că are ca prototip însăși familia divină a Sfintei Treimi ale cărei caracteristici sunt: iubirea desăvârșită, comunicarea, unitatea și egalitatea Persoanelor Acesteia. ”Chip al lui Dumnezeu” (Facere 1, 27), omul a fost menit vieții de comuniune: Nu este bine să fie omul singur; să-i facem ajutor potrivit pentru el” (Facere 2, 18), ”și-a făcut
Rolul familiei în asistenţa social - pastorală a copiilor abandonaţi by Adriana Nastasă () [Corola-publishinghouse/Science/91710_a_93179]
-
chipul unirii lui Hristos cu Biserica (Efeseni 5, 23-32), trebuie să-și păstreze sfințenia pe care i-o conferă harul divin, dăruit prin Iisus Hristos (Romani 5, 15). Familia devine cu adevărat o celulă a societății numai în alcătuirea ei desăvârșită: soț, soție, copii. În familia creștină, copiii trebuie să fie educați de timpuriu ”întru învățătura și înțelepciunea Domnului” (Efeseni 6, 4). Acest preambul ne ajută să facem câteva aprecieri asupra lucrării doamnei profesor Adriana Năstasă, intitulată Rolul familiei în asistența
Rolul familiei în asistenţa social - pastorală a copiilor abandonaţi by Adriana Nastasă () [Corola-publishinghouse/Science/91710_a_93179]
-
dar cu anumite limite. Abia în creștinism familia își regăsește adevăratele sale rosturi, cultivă credința și iubirea de Dumnezeu și de oameni. După cum am arătat la început, familia este o instituție divină. Așa cum Persoanele din Sfânta Treime formează o unitate desăvârșită, tot așa și omul, chip al lui Iisus, „este o unitate completă, pentru că unitatea sa de om nu se realizează în dualitatea personală neuniformă, ci complementară de bărbat și femeie.” „După căderea în păcat, căsătoria a fost deteriorată și a
Rolul familiei în asistenţa social - pastorală a copiilor abandonaţi by Adriana Nastasă () [Corola-publishinghouse/Science/91710_a_93179]
-
chip tainic al Bisericii”. Când cei doi se unesc în căsătorie, ei nu mai sunt ceva pământesc, ci chipul lui Dumnezeu. Căsătoria ca taină a iubirii nu a fost niciodată definită. „De la Adam până la Domnul, iubirea conjugală autentică era taină desăvârșită”, spune Sfântul Efrem Sirul. Sfântul Ioan Gură de Aur argumentează că toleranța acordată temporar de legea mozaică privitor la posibilitatea de despărțire a soților ar fi o măsură preventivă împotriva altor rele și mai mari pe care le-ar fi
Rolul familiei în asistenţa social - pastorală a copiilor abandonaţi by Adriana Nastasă () [Corola-publishinghouse/Science/91710_a_93179]
-
și în Vechiul Testament un interdict și este condamnată chiar și privirea pătimașă la o altă femeie și prin analogie la un alt bărbat, fapt care ar duce la dezbinarea căsătoriei (Matei 5, 28). Sfântul Efrem Sirul numește taina căsătoriei taină desăvârșită pentru că a fost consfințită de Hristos la nunta din cana Galileii. Herma Păstorul condamnă pe bărbatul care nu-și va primi soția care se pocăiește (aceasta greșind) și poruncește ca bărbatul sau femeia să nu se recăsătorească tocmai pentru a
Rolul familiei în asistenţa social - pastorală a copiilor abandonaţi by Adriana Nastasă () [Corola-publishinghouse/Science/91710_a_93179]
-
și capacitate retorică. A. stăpânește verbul și nu doar atât, îl domesticește și îi insuflă o sensibilitate poetică și un dramatism care se transmit uneori cititorului. Lirismul nu e confesiv, ci spectaculos, poemele (majoritatea de dragoste) au o armonie formală desăvârșită. Versificând cu ușurință, poetul adoptă poze și se lasă deseori furat de inspirație. Abandonându-se unei atitudini grav sentimentale, el reface un univers tradiționalist fixat în evenimentele vârstei. Dorul de spațiul și timpul copilăriei, transfigurat poetic, nu e, în poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285507_a_286836]
-
mine e trecătoare. I-am vorbit despre perisabilitatea, fragilitatea și caracterul efemer al relațiilor umane, despre confuza irealitate a spiritului uman și, în tot acest timp, ochii ei mari, căprui, luminoși, îmi vorbeau despre etern. Îmi spunea: „Vreau să fiu desăvârșită în relațiile mele cu tine, așa încât să nu suferi când mă vei părăsi“, și această exprimare a iubirii perfecte pur și simplu mă irita. Îmi mai spunea: „Voi aștepta întruna, deși știu... că nu am nimic... de așteptat“. Ce duet
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ce-am aflat că boala ei e incurabilă, mila și iertarea mi-au fost lesnicioase. Afirmația asta pare cinică. Dar am iubit-o întotdeauna pe Clement; și dragostea noastră [i-a avut răsplățile ei. La sfârșitul sfârșitului, am fost amândoi desăvârșiți. Biata Clement! Înspăimânător tărâm, bătrânețea! Curând, o să-i încalc și eu hotarul. Oare de asta simt atâta nevoie de Lizzie? Acum când scriu e a doua zi dimineața. Noaptea trecută, în timp ce așterneam cele de mai sus la masa din salon
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
în trecut. Venise la mine, nu îndemnat de fireasca dorință de a ne împăca, ci pentru a se descotorosi de o ultimă preocupare iritantă. Sentimentul de îngrijorare sau de vinovăție pe care i-l pricinuia nefericitul său văr adumbrea condițiile desăvârșitei despărțiri de cele lumești, pe care o premeditase, probabil, de multă vreme încoace. Mă întrebam cum s-o fi petrecut asemenea rupere? O fi avut acea viziune a “întregii realități“ de care spusese el că ți se înfățișează în momentul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
pușcărie comunistă în celebra închisoare Doftana îl validează pe liderul exemplar. Societatea burgheză trebuie desființată, spectrul lumii vechi se dovedește însă mai puternic, prin capacitatea sa de a exercita o seducție malefică, de a vinde iluzii, opiacee ideologice, ori comunistul desăvârșit, asemeni cavalerului fără de pată ori prihană, trebuie să înfrunte mai mult decât orice forța acestor iluzii. Procesul politico-istoric intentat brugheziei se desfășoară pe mai multe planuri. Societatea burgheză prezintă trăsăturile decadente alocate ideologic. Prozaic, cupid, "aservit calculului și utilității", "lovit
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
Jur a fi credincios legilor țării, a păzi religiunea românilor, precum și integritatea teritorială și a domni ca domn constituțional” La un an de la acel eveniment (20 aprilie 1867), Principele Cuza îi scria lui Carol I. Lupta pentru crearea Statului Român desăvârșit a fost memorabil rezumată de Dimitrie Onciul „Unirea a pregătit Dinastia; întemeierea Dinastiei a desăvârșit Unirea; amândouă au adus Neatârnarea..” În anii domniei lui Carol I s-au obținut: „Stabilitatea în Stat, purtarea unui război victorios, desființarea vasalității, dobândirea Independenței
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
întrebându-se mereu, ca o placă de patefon spartă... „Cum a putut face el singur... cum a..?!” Căpitanul, văzându-și camarazii așa de tulburați, fără vreo explicație pentru zilele și nopțile, cât a lipsit, li se adresă cu un calm desăvârșit, dar hotărât, ca și cum nimic nu s-ar fi întâmplat. „Băieți, plecăm !.. într-un ceas, două, Grințieșul va fi înconjurat... noi trebuie să fim departe, spre sud..să ni se piardă urma. Să ne grăbim !”, apoi, adăugă, în picioare.. gata de
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
zise el cu o falsă nepăsare. Nu i nimic serios !”, și, văzând că Baltă așteaptă... tot el continuă. Trebuie să le dejucăm planurile... Eu zic, să așteptăm câteva zile.. să mai vedem !”, vorbi cu un calm și cu o liniște desăvârșite. Căpitanul Baltă se încruntă, simțind că arde pământul de sub picioare „Cum..! Hășmașul e asediat de o armată și... să așteptăm !”. Ceva suna fals în vocea lui Alistar. „..Am rămas prea mult într-un loc... ne-au luat urma..!”, își zise
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
uliu... Vorbele lui erau veninoase, pline de ură, insultătoare... Cruzimea ieșea la iveală din strânsoarea sufletului său negru... „ - Sunt soldat român, român, domnule... nu mercenar rusesc..! Puteți omorî un om... dar nu un popor !” rupse el tăcerea, cu un calm desăvârșit și un zâmbet trist. Răspunsul lui Baltă îl trezi pe maior, ca o palmă peste ochi luându-i vederea. „ - Ho-ho-ho...!” Ce mai soldat român..!”, silabisi batjocoritor maiorul, hohotind cu capul dat pe spate... gândindu-se la decorația care-l aștepta
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
mustață neagră, mică, fiindcă „aducea” cu Hitler.. era poreclit.. „Hitler”. Drept, exigent, sever dar fără răutate, și numai indolența și mediocritatea îl făceau să-i fulgere privirea. Făptură înaltă, dreaptă ca lumânarea, cu pasul hotărât, ochii negri pătrunzători; eleganța sa desăvârșită dar neostentativă, semn al bunului gust și al unui rafinament deosebit, sporeau plăcerea prezenței sale. Își făcea îndatoririle profesorul, cu maximă conștiinciozitate. Adesea dur și poruncitor... niciodată nedrept. Așa era profesorul nostru de fizicochimice, pe care n-am știut să
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]