4,042 matches
-
boala mea și cunoaște cu adevărat libertatea. Pentru că nici o boală nu există În sine, ci doar În relație cu rolul pe care vrem să i-l atribuim. Dacă cineva crede că o boală este incurabilă, atunci cu siguranță Îl va doborî ! Dacă cineva crede că nu poate fărĂ cârje sau pastile, atunci va rămâne toată viața sa dependent de ele ! Boala este un mit ! mitul pe care fiecare și-l creează despre el Însuși. — Deci te-ai vindecat ? ! Aici ivan se
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Ideea că nu am compasiune pentru victimele avionului este aberantă. Știți asta, nu?”. Un avion de pasageri s-a prăbușit, joi seară, pe teritoriul Ucrainei, în apropiere de granița cu Rusia. Scenariul cel mai plauzibil este că insurgenții proruși au doborât aeronava, omorând toate cele 298 de persoane aflate la bord. MH17. Avion prăbușit în Ucraina. Un cuplu tânăr, care au și un bebeluș, a ratat joi îmbarcarea în aeronava care s-a prăbușit în Ucraina, pentru că avionul era plin. Nu
MH17. Avion prăbușit în Ucraina. Jason Biggs, din American Pie, glumă pe seama tragediei by Andrei Moisoiu (Google) () [Corola-journal/Journalistic/53823_a_55148]
-
viața în exil nu e chiar lipsită de plăceri. Ovidiu își descoperă pasiunea pentru gastronomie, experimentează tot felul de rețete și intenționează să scrie o carte despre bucătăria autohtonă. Se adaptează foarte bine condiției de surghiunit, nu pare să fie doborât de nici un cutremur metafizic, ba dimpotrivă, adoptă obiceiurile, legile locului. Ceva îl deosebește totuși de ceilalți. Simte că pe umerii săi apasă cu putere misiunea civilizării popoarelor băștinașe din regiune. Îndemnat de această provocare, Ovidiu călătorește de unul singur prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288174_a_289503]
-
Lașul Ofuku păli. — Se ascunde În barca aceea, arătă el spre o bărcuță trasă la mal. Când tatăl său vitreg o luă la fugă Într-acolo, Hiyoshi sări afară ca un drăcușor al apelor. Chikuami se repezi Înainte și-l doborî. Căzând, Hiyoshi se lovi cu gura de o piatră. Printre dinți, Începu să-i curgă sângele. — Au! Mă doare! — Așa-ți trebuie! — Iartă-mă! După ce-l cârpi de vreo două, trei ori, Chikuami Îl săltă pe umăr și porni cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
oamenilor lui Matsushita. Gorokuro, care purta o banderolă pe cap, străpungea saci de orez de câte o sută de kilograme și-i arunca În sus, demonstrând o putere aparent supraomenească. — Cu o asemenea dibăcie, trebuie să fie foarte ușor să dobori un om pe câmpul de luptă. Are o forță uluitoare! spuse unul dintre spectatori. Gorokuro Îl corectă: — Dacă voi credeți că asta-i o tehnică a forței, vă Înșelați amarnic. Când folosești forța În tehnica asta, coada lăncii se rupe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Daisuke Îl zări și arătă spre el: — Generalul armatei de la răsărit e acolo! Înconjurați-l și prindeți-l viu! Stârnind spumă și stropi, pedestrașii se repeziră direct către Nobunaga. Cu o lance de bambus, Nobunaga lovi În coiful unul soldat, doborându-l; apoi, azvârli lancea spre următorul. — Nu-i lăsați să se apropie! Un grup de oameni de-ai săi sosiră să-l acopere. Nobunaga alergă În susul digului, țipând cu glas ascuțit: — Dați-mi un arc! Doi paji ieșiră În fugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
veți avea de suferit. Dacă doriți să scoateți adevărate profituri, n-ar trebui ca, mai Întâi, să vă faceți provincia puternică? — Ba da, Încuviințară ei. — Ca taxă și ca pedeapsă pentru lăcomia voastră, de-acum Încolo, de fiecare dată când doborâți o mie de copaci, va trebui neapărat să plantați cinci mii de puieți. E un ordin strict. Sunteți de acord? — Vă suntem foarte recunoscători. Dacă ne dați drumul În acești termeni, jurăm că puieții vor fi sădiți. Atunci, cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
provincii În ultimii câțiva ani - spre deosebire de vremurile lui Nobuhide - Înseamnă că au vrut să facă ordine În interior, spuse Ieyasu. — Nu conta dacă oamenii aflați Împotriva lui erau rubedenii sau vasali, Nobunaga s-a dedicat În totalitate acestui scop. A doborât oamenii pe care trebuia să-i doboare și i-a alungat pe cei pe care trebuia să-i alunge. Kiyosu e aproape complet curățat. — Cei din Imagawa au râs un timp de Nobunaga și se zvonea că nu e decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui Nobuhide - Înseamnă că au vrut să facă ordine În interior, spuse Ieyasu. — Nu conta dacă oamenii aflați Împotriva lui erau rubedenii sau vasali, Nobunaga s-a dedicat În totalitate acestui scop. A doborât oamenii pe care trebuia să-i doboare și i-a alungat pe cei pe care trebuia să-i alunge. Kiyosu e aproape complet curățat. — Cei din Imagawa au râs un timp de Nobunaga și se zvonea că nu e decât un puștan prost și răsfățat. — Nu are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ați adus vorba, În repetate rânduri, tot despre Oda. Așa că am comandat aceste rapoarte. Dar ce pot face trei sau patru mii de oameni În fața forțelor mele militare? Ce ne va Împiedica să-i hăituim Întîi și apoi să-i doborâm dintr-o singură lovitură? Sessai nu spuse nimic; ceilalți tăcură și ei. Știau că Yoshimoto nu avea să se răzgândească. Planul data de mai mulți ani și scopul tuturor pregătirilor lor militare și al administrării domeniului Imagawa fusese marșul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
clanului Imagawa făcea ca lumea Întreagă să se uite cu ochii mari de uimire. Iar proclamația lui Yoshimoto făcea provinciile mici și slabe să tremure de frică. Mesajul era simplu și clar: Cei care obstrucționează Înaintarea armatei mele vor fi doborâți. Cei care o Întâmpină cu onoruri vor fi răsplătiți. După sărbătoarea Băieților, moștenitorul lui Yoshimoto, Ujizane, fu lăsat la cârma orașului Sumpu și, În cea de-a douăsprezecea zi din Luna a Cincea, armata principală porni aliniată cu strășnicie, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
al lui Sakuma Daigaku, care scăpase din Marune. Adus În fața lui Nobunaga, răsuflând greu din cauza rănilor, se adună și raportă: — Seniorul Sakuma a pierit de moarte bărbătească, În flăcările aprinse din toate părțile de către dușman, iar Seniorul Iio a fost doborât glorios În timpul bătăliei de la Washizu. Mi-e rușine că sunt ultimul rămas În viață, dar am fugit la ordinul Seniorului Sakuma În scopul de a vă informa ce s-a Întâmplat. Fugind, auzeam strigătele de victorie ale inamicului, zguduind cerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ajungem la sediul lui Yoshimoto și să-i luăm capul. E mai bine să vă deplasați fără greutăți. Nu luați nici un fel de bagaje! Intrați doar În rândurile dușmanilor și căsăpiți-i. Nu pierdeți vremea tăind capul fiecărui inamic Învins. Doborâți-l și treceți la următorul, câtă vreme mai aveți viață-n voi. Nu e nevoie de fapte eroice. Spectacolul nu Își are locul aici. Luptați cu spirit de sacrificiu, În fața mea, și veți fi niște adevărați războinici Oda! Soldații ascultau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
santinelelor, dușmanul năvălise neînfrânat, chiar În fața lui Yoshimoto și a generalilor. De la bun Început, Nobunaga evitase taberele avangardei. Trecând prin Taishigadake, drept spre Dengakuhazama, Nobunaga Însuși mânuia o lance, Înfruntându-i pe soldații lui Yoshimoto. Era foarte probabil ca ostașii doborâți de Nobunaga nici să nu fi avut habar cine fusese adversarul lor. Rănind grav câțiva oameni În timp ce Înainta, Nobunaga galopa spre cortul Împovărat. — Arborele de camfor! răcni el, când un om de-al său alergă pe-alături. Nu-l lăsați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
am nimic Împotrivă. Fu urmat de alții, care dădură același răspuns, și toate glasurile din Încăpere se ridicară a Încuviințare. Știau că-și riscau viețile supunându-se clanului Oda, iar În ochi le ardea o hotărâre aprigă. Sunetul unei securi doborând un copac... apoi, un plescăit, când copacul cade În râul Kiso. O plută e legată la un loc și Împinsă În curent, unde plutește spre aval pentru a Întâlni apele râurilor Ibi și Yabu, care curg din nord și din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
dispus. — Odată cu căderea acestui unic castel, nu va Însemna neapărat că Echizen va fi fost Învinsă. Prin capturarea acestui castel, stăpâne, puterea dumneavoastră militară nu va spori În mod necesar. Nobunaga Îl Întrerupse: — Dar cum am putea Înainta, fără să doborâm Castelul Kanegasaki? Deodată, Hideyoshi se Întoarse Într-o parte. Ieyasu tocmai intrase și stătea alături. Văzându-l pe Ieyasu, Hideyoshi se retrase grăbit, cu o plecăciune. Apoi, aduse niște rogojini și-i oferi seniorului din Mikawa un loc lângă Nobunaga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
se ordona să atace inamicul, de cele mai multe ori se puneau În calea oamenilor lui Hideyoshi. Astfel, linia lui Hideyoshi fu Învinsă, iar liniile a cincea și a șasea ale armatei Oda fură și ele snopite În bătaie. În total, Tamba doborî unsprezece dintre cele treisprezece linii ale clanului Oda. În acel moment, forțele lui Tokugawa din amonte trecură râul, cotropind inamicul pe malul opus, și Începură să coboare, treptat, spre aval. Privind Înapoi, Însă, văzură că soldații lui Tamba se strângeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
dușmani. Lupta devenise un haos total. La fel cum peștele nu poate vedea râul În care Înoată, nimeni nu putea avea o vedere de ansamblu. Nici un soldat nu făcea altceva decât să lupte pentru propria lui viață. Imediat ce un om dobora un adversar, ridica privirea pentru a vedea numaidecât chipul altuia. De sus, s-ar fi zis că ambele armate, Împinse În apele râului Ane, intraseră Într-un vârtej gigantic. Și, așa cum era de așteptat, această perspectivă calmă Îi aparținea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
putea muta gândul. Porni, În galop, spre Kyoto, schimbând caii de mai multe ori. — Stăpâne! Ce tragedie! Plângând amarnic, câțiva vasali se adunară În fața calului său. — Fratele dumneavoastră mai tânăr, Seniorul Nobuharu, și Mori Yoshinari au murit eroic la Uji, doborâți după două zile și două nopți de lupte Înverșunate. Primul om nu mai putu continua, așa că, urmă unul dintre Însoțitorii lui, cu glas tremurător: — Clanurile Asai și Asakura, cu aliați lor, călugării, aveau o armată mare, de peste douăzeci de mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Am primit chiar un număr de scrisori de la shogun, spunând că, dacă lovesc clanul Oda din spate, cei din Asai și Asakura se vor ridica În același timp și, cu ajutorul Muntelui Hiei și al Nagashimei, e de ajuns că În dobor pe Ieyasu ca să avansez rapid spre capitală. Dar, orice-aș face, provincia Gifu rămâne periculoasă. Nu vreau să repet experiența lui Imagawa Yoshimoto, așa că, am așteptat prilejul cel mai potrivit. Vreau să iau provincia Gifu pe nepregătite, să străbat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
care le ascunsese Înainte Într-un mănunchi de iarbă și Îl urmă. Ecoul detunăturii de pușcă se auzi răsunând prin munți. Imediat, Sanpei aruncă arma În lături și porni sărind În josul pantei ca un cerb, hotărât să-i aplice inamicului doborât lovitura de grație. Watanabe Tenzo căzuse pe spate, Într-un desiș de buruieni de la marginea drumului. Dar, În momentul când Sanpei se opri lângă el și-i Împune pieptul cu vârful săbiei, Tenzo Îl apucă de picioare, trântindu-l la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
valuri de sânge, lănci și armuri care se ciocneau Între ele. Călcat sub picioarele propriilor săi camarazi și sub copitele cailor, Genjiro urla după fratele său. Oricum, târându-se În patru labe, reuși să prindă de picior un soldat inamic, doborându-l. Îi tăie capul imediat și-l aruncă. După aceea, nimeni nu Îl mai văzu vreodată. Bătălia se transformase Într-o Învălmășeală totală. Dar ciocnirea dintre aripa dreaptă a clanului Tokugawa și cea stângă a armatei Takeda nu ajunsese Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mică provocare și să dea poruncă să vi se taie capul. Yoshiaki plecă grăbit și ajunse În Kii, unde Încercă să-i incite pe călugării-războinici din Kumano și Saiga să se revolte, promițându-le, În schimb, favoruri grandioase, dacă-l doborau pe Nobunaga. Folosindu-se de numele și demnitatea rangului său, nu reuși decât să atragă asupra lui disprețul și râsetele oamenilor. Se zvonea că nu stătuse mult timp În Kii și, curând, trecuse În Bizen, fiind susținut de clanul Ukita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
inamicilor, care fugeau acum din Yanagase, urmărindu-i și Înnegrind cu sânge frunzele uscate de Început de toamnă. Războinicii din Echizen se lamentau de slăbiciunea propriei lor armate. Dar aprigii generali și luptătorii curajoși care se Întorceau să lupte erau doborâți În bătălie. De ce erau atât de slabi? Și de ce nu puteau lovi clanul Oda? La căderea oricui, contribuie un cumul de factori, iar prăbușirea firească se produce Într-o clipă. Dar, când sosește acea clipă anume, atât inamicul, cât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
situația, nefiind capabili decât să dea lovituri cu lăncile. Astfel, existau multe ocazii când, câte un războinic dibaci se repezea În mijlocul lor cu o sabie scurtă, izbea În toate direcțiile și, aproape fără greutate, cucerea faima acordată unui luptător, care doborâse zeci de oameni singur. Atacate de roiuri-roiuri ale acestor oameni, forțele clanurilor Tokugawa și Oda erau neputincioase. Compania lui Okubo fi nimicită aproape cât ai clipi. Motivul pentru care subunitatea lui Okubo și forțele lui Sakuma se aflau În afara palisadei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]