2,969 matches
-
un fapt în sine, ci ca pe-o piesă a unei întregi constelații în care mai intrau, cu grade diverse de probabilitate sau ficțiune, și alte bizarerii fiziologice, psihice sau doar visătoare - structuri de slăbiciune dublând ca o vatelină zdrențuită fermitatea melancolică a minții mele. Zăpada care cădea greu peste șoseaua Ștefan cel Mare (pe atunci pietruită și de două ori mai îngustă ca azi) hașura imensa panoramă a orașului, reflecta culorile cerului pe pământ și trimitea pe cer fantasmele verzulii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și, dacă femeia insista, o privea cu fața lui (da, nu doar cu ochii, ci cu toată fața) inexpresivă de parcă s-ar fi-ntrebat cât bumbac i-ar fi trebuit ca să umple atâta piele, să dea rotunjimi țâțelor și feselor, și fermitate membrelor acelei femele cam prea voluminoase pentru posibilitățile lui. De multe, de prea multe ori Coca nu se grăbise să treacă dincolo, ci o luase lateral, pe dalele înghețate, ținîndu-se de peretele îmbrăcat în lambriuri sculptate cu entre-lacs-uri florale. Pereții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
apriga sa experiență militară îl învățase că, de cele mai multe ori, moartea venea nu ca urmare a violenței în sine, ci ca o consecință a alegerii greșite a modului și a momentului în care era folosită forța. Aloim îl împinse cu fermitate în interiorul curții și apoi se retrase repede. Zăvor greu. Vassur se așeză în apropierea ușii prin care intrase, într-o perfectă poziție de lotus. Începu să aștepte. Orbitase câteva săptămâni deasupra Abației și urmărise antrenamentele marțiale ale călugărilor. Majoritatea lor
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
expresie și aproape fără viață. Audbert înțelese că trebuie să destindă situația. Ștergându-și, cu mișcări stângace, mâinile ude de haina scurtă din piele de lup, își drese vocea, ridică privirea către femeie și o salută, căutând să-și păstreze fermitatea glasului: — Trebuie să ne ierți, Malaberga, că am dat buzna așa. Afară zeii s-au mâniat: e un vânt teribil, toarnă cu găleata, iar cărările sunt acum niște râuri de noroi. Tuși din nou, stânjenit. — în sfârșit, nu era cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
răzvrătise, opusese rezistență, fără să reușească, însă, să străpungă zidul de indiferență care se ridicase de acum în jurul său. Până la urmă, fusese nevoie să fie luat și dus până la poartă: de treaba aceasta trebuise să se ocupe, cu o blândă fermitate, robustul Gomerius. Inisius rămăsese trei zile să patruleze în jurul zidurilor sihăstriei, strigând și implorând să fie luat înapoi, însă poarta cea mare rămăsese închisă. în sfârșit, plecase, iar pacea se înstăpânise iarăși între zidurile cenobiului. însă doar pentru scrută vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
prizonier. „Doar pentru puțin“ spusese. Așadar, în momentul acela fata deja luase hotărârea; iar acum Lidania, printre lacrimi, reuși cu greu să-i spună care fusese motivul. Odetta își dăduse seama că era însărcinată și îi mărturisise imediat, cu o fermitate rece, că nu ar fi acceptat niciodată în pântece copilul unuia dintre călăii săi. Chiar în acel moment, de profundă solidaritate, doi războinici veniseră să-l ia de acolo. Ieșind într-un loc deschis pentru prima oară după trei zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
fi putut să le facă greutăți, o dată ajunși la amicii lui Divicone. îi sugeră chiar să-l facă să se întoarcă la prima stație de schimb, însă Sebastianus, care își formase despre soldatul acela o părere foarte bună, respinse cu fermitate ideea - mai întâi fiindcă Maliban era, ca și toți ceilalți alani, un expert în mânuirea arcului, care ar fi putut să se dovedească de mare folos grupului, iar pe de altă parte, nu ar fi știut cu cine să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Hippolita se afla doar prietena sa din totdeauna, frumoasa Flavia Sextilia, care ținea ochii în jos, iar cu o mână încordată își strângea ricinium-ul sub bărbie, incapabilă să suporte imaginea acelei mici ființe simple, însângerate. Așa era ea: curajul și fermitatea nu se numărau printre calitățile sale, nu puține, de altfel. întorcându-și privirea către figura austeră, osoasă, a lui Cetegus, haruspice-le, matroana nu putea să nu se simtă parcă subjugată de acel om, despre care, deși știa că e foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Aurelius Patrinianus. Moartea tatălui o lăsase pe Hippolita, în momentul acela deja văduvă, moștenitoare a unui patrimoniu imens, iar ea arătase din prima clipă că nu era dispusă să se lase dusă de mână de nimeni. Fără efort, cu o fermitate dezinvoltă, îl subordonase pe unchiul din partea tatălui, care până atunci purtase povara tutelei, și luase în mână frâele propriei existențe. Clemantius, care de zeci de ani administra proprietatea familiei, o știa de când se născuse, o văzuse crescând, o văzuse când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Ceilalți ofițeri romani și toate căpeteniile părăsiră cortul fără să stea pe gânduri; Theodoric și fiul său ajunseră ultimii la ieșire, iar cel dintâi se întoarse spre Magister militum. — Nu am încredere în Sangiban și în alanii lui, spuse cu fermitate. Dacă fug mâine, bătălia e pierdută. Etius îl fixă o vreme bună, strângând buzele, apoi îi adresă un zâmbet liniștitor — Sangiban e mai hotărât decât crezi. Oricum, nu te teme, o să fac astfel ca mâine să nu poată fugi. încuviințând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
braț înfășurat într-o fâșie de pânză murdară și plină de sânge. Toți aveau încă pe ei armurile îmbibate de praf și sânge. Atila părea încruntat și furios, dar hotărât și stăpân pe sine. Balamber îl văzu cum scutura cu fermitate capul și îi răspundea ceva lui Edec, căpetenia scirilor; puțin după aceea, se îndreptă spre mulțimea ce-l înconjura și vorbi: — Să fie limpede! strigă cu voce fermă, încărcată de mânie, că de aici nu fuge nimeni. Și dacă dușmanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de procesul de degradare a solului. Aceasta se manifestă atât la suprafață cât și în adâncime. În prezent suprafața afectată de tasare este de 6.491.000 ha, reprezentând 66 % din totalul suprafeței arabile (tabelul 6). Se impune astfel cu fermitate necesitatea cunoașterii factorilor care determină acest fenomen și, în mod automat, acționarea în practică pentru reducerea intensității cu care acesta se manifestă. 2.2. TIPURI DE TASARE A TERENURILOR AGRICOLE Tasarea solului poate fi de origine antropică sau naturală. Tasarea
Reducerea consumului de combustibil şi tasării solului în agricultură by Cazacu Dan () [Corola-publishinghouse/Administrative/91644_a_93259]
-
de Statele Unite . Ca reacție, Iranul a interzis accesul pe teritoriul său al unor experți ai Agenției Internaționale pentru Energia Atomică, cu motivația că aceștia au furnizat informații false privind programul nuclear iranian. De asemenea, a avertizat că va răspunde cu fermitate Uniunii Europene, dacă aceasta continuă politica de sancțiuni, politica europeană fiind considerată dezamăgitoare și inutilă, între diplomație și sancțiuni, președintele Parlamentului, Ali Larijani, afirmând că Iranul ar putea lua în considerare măsuri de retorsiune. Iranul a anunțat (28 iunie) înghețarea
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
ba mai mult, să-i bage în sperieți încît să vrea să uite cît mai repede toată încurcătura. Eroare, drăguțelor, prea vă ia gura pe dinainte fără să știți exact despre ce e vorba, își schimbă brusc tonul, numai cu fermitate și voce stăpînită te poți impune. Delfinașule, vă înșelați amarnic, știu că e greu de crezut, dar fiecare naș își are nașul, o să vă convingeți voi singure de treaba asta, numai să mai aveți puțintică răbdare, o fi Roja fiu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ne Îndreptam spre Grunewald, o zonă Împădurită care se Întinde la vest de oraș, lângă râul Havel. — Ofițer desemnat prin numire guvernamentală? — Sergent. L-am simțit cum zâmbește. — Eu am fost maior, Îmi spuse, punându-mă la locul meu cu fermitate. Și polițist ai ajuns după război? — Nu, nu imediat. O vreme am fost funcționar civil, dar nu am putut suporta munca de rutină. M-am alăturat forțelor polițienești abia În 1922. — Și când ai plecat? — Ascultă, Herr Doktor, nu țin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
era Însărcinată În opt săptămâni. Asta e, lumânarea plăpândă a vieții arde foarte puțin. — Însărcinată, am repetat eu cuvântul gânditor. Illmann se Întinse și căscă. — Da, zise el. Vrei să știi ce mâncaseră la cină? — Nu, am răspuns eu cu fermitate. Spune-mi, În schimb, ceva despre seif. Era deschis sau Închis? — Deschis. Făcu o pauză. Știi, e interesant, nici măcar nu m-ai Întrebat cum a fost deschis. Ceea ce mă face să bănuiesc că știi deja că, În afară de un pic de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
gât groaznic de subțire, neplăcut la vedere, care-i ieșea din gulerul Îngust precum o țestoasă dintr-o carapace Închiriată. Își dădu voie să schițeze un zâmbet subțire ca o lamă de ras. Se pregătea să-l pună cu multă fermitate la punct pe subordonatul său: — Numai că teoria nu e punctul său forte, zise el. El e un om de acțiune, nu-i așa, Dietz? Dietz Îi aruncă Înapoi o privire mânioasă și zâmbetul comisarului se mai lăți un pic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
centrul orașului. Era Înfășurat Într-un trenci prea lung și Într-o solitudine care, departe de ochiul public, Își Îngăduia fragilitatea. Un tânăr frumos și singur, strâns În el Însuși, de data asta, și restrâns de Îngândurări nocturne. Politicoasa sociabilitate, fermitatea distanțării de intrușii agasanți, așa cum le contemplasem la primele Întâlniri, dobândeau acum o imagine Întregitoare. Controlul lucid al disponibilităților se articula Încă de atunci, cred, Într-o instinctivă și intensă veghe (să-i spunem și „decentă”?) În a proteja interioritatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Simuț se referă la „suferințele intelectualului lui Paul Georgescu”, datorate „discrepanței dintre mintea... care fuge mult Înainte cu proiectele și previziunile sale politice și sociale și, de cealaltă parte, o lume lentă, tânjitoare, pe o vreme leneșă, În care orice fermitate și luciditate se destramă. O rațiune dinamică stă față În față cu o lume lipsită de dinamism, aproape inertă”. Ion Simuț a publicat după 1989 și un grupaj de scrisori primite de la mai vârstnicul coleg. În primul deceniu postcomunist, destui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
că te aflai pe o undă de recepție Înșelătoare. Am avut ocazia să admir Îngăduința cu care Gabriela evalua pitorescul unor Îndărătnicii deloc stimabile ale unor interlocutori față de care păstra, totuși, „fidelitate” afectivă nestrămutată și să admir, Încă mai mult, fermitatea cu care știa să marcheze, când nu se mai putea altfel, diferența de opinie, deci distanța și, dacă nu se putea altfel, separarea. Curiozitatea și respectul față de dialogul deschis al diversității umane a rămas, mereu, primordial. Nu mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Blecher. Una dintre clipele de iluminare ale paginii sale primește imediat această amară adăugire: „o certitudine, incontrolabilă ca orice certitudine”... Se deschid, astfel, trape prolifice spre un adevăr fisionabil, ireductibil În dramatismul său. Într-o propoziție limpede și dramatică În fermitatea ei, cum este, de pildă, enunțul: „viața mea a fost așa și nu altfel”, Blecher mărturisește a citi „imensa nostalgie a lumii acesteia, Închisă În luminile și culorile ei hermetice, din care nu este permis unei vieți să extragă decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
mai cunoscut, probabil. Candidase și la Premiul Nobel. Dar sunt și alții, mai inovatori, mai moderni. Doamna Bengescu, Camil Petrescu, Blecher. Urmuz! Ionescu Îl considera pe Urmuz un mare precursor. Mai sunt și alții”, am mitraliat Încheierea, să păstrez senzația fermității. Numele Ionescu dădea, știam, o anume validitate enumerării... Într-adevăr, domnul Steinberg căuta, s-ar zice, o ieșire onorabilă din impas. „Se poate, se poate. Sunt mulți ani de atunci. Nu sunt la curent cu România.” Acesta a fost, probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ridic și să merg, gâfâie Mao. Pur și simplu merg întruna. Mi-e teamă că, dacă mă opresc din mers, nu o să mai merg niciodată. Îmi place foarte mult să simt pământul sub picioare. Îmi place nespus să-i simt fermitatea. Mirosul de pământ mă alină. Numai atunci când merg sunt în stare să mă bucur de ziua respectivă și știu că trăiesc și că organele mele funcționează. O, ce minunat e felul în care plămânii mei pompează aerul! Un trup sănătos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
o ajut pe Harriet să strângă, i-am spus. A dat din cap ca și cum nu îi păsa ce fac. — Am să dau un tur atunci. Am observat că uneori abia lăsa „h“-urile să-i scape, alteori le pronunța cu fermitate; când vorbise cu Johnny avusese un accent mult mai pronunțat decât atunci când vorbise cu mine. A plecat și eu am răsuflat ușurată în urma lui. Am pus împreună cu Harriet paharele murdare la loc în cutiile lor. Mâine vor fi trimise înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
că urmează să demisioneze. Doar nu mai ai de gând să rămâi la galerie!? am întrebat-o neîncrezătoare. Părea un mielușel. Era evident că asta intenționa. —în nici un caz. Te duci mâine dimineață și îți dai demisia, am spus cu fermitate. Dacă nu o faci, o să le zic totul. — Doar că... —Ce? — Dacă îmi dau demisia nu mai primesc ajutorul de șomaj pe șase săptămâni. E noua lege. —Harriet, pentru numele lui Dumnezeu! Capul aproape că îmi exploda de nervi. —Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]