5,542 matches
-
și cu părinții. Am fost întrebați de ce perioadă de gândire avem nevoie. Și am răspuns să ne lase două săptămâni. Politicoși, ne-au strâns mâinile, având certitudinea că ne vom decide și vom intra în solda lor; eu șef de garaj, soția, secretară-dactilografă. Ajunși în biroul nostru, lângă domnii Vizanty și Nacu și doamna Bălteanu, toți erau curioși de ce am fost chemați la B.O.B. La aflarea celor discutate, au urmat aceleași sfaturi: "Nu acceptați, nu acceptați, sunteți tineri, dar
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
meu, mica valiză și sacul de parașută. Tot fugind, ochii au început să se obișnuiască cu întunericul. Și atunci, printre copaci, în stânga mea, la vreo 30 m de șosea, mi-am dat seama că s-ar desprinde un fel de garaj, nu, o baracă, o baracă destul de lungă și nu prea înaltă. Cu oarecare sfială totuși mă apropii. Da, desigur, o baracă de scânduri. Înseamnă că trebuie să fie cineva, poate că sunt salvat. Încep să strig: "Este cineva? Vă rog
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
sociale și la introducerea invențiilor tehnicii În habitat, sub titlul de confort, schimbă conceptul de stil de viață. Se vor vedea transformările ce apar În modul de trai al diferitelor categorii sociale, prin introducerea unor utilități moderne: Încălzire centrală, ascensoare, garaje etc. Fig. 4: Arh. Henriette Delavrancea-Gibory, locuință str. Pictor Mirea, 1937; introducerea garajului Așadar acești factori de schimbare sunt niște „agenți de modernizare― În procesul de evoluție către un nou stil de viață, menit să ofere o altă față Bucureștiului
Polarităţile arhitecturi by Sibila Gabriela Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92981]
-
conceptul de stil de viață. Se vor vedea transformările ce apar În modul de trai al diferitelor categorii sociale, prin introducerea unor utilități moderne: Încălzire centrală, ascensoare, garaje etc. Fig. 4: Arh. Henriette Delavrancea-Gibory, locuință str. Pictor Mirea, 1937; introducerea garajului Așadar acești factori de schimbare sunt niște „agenți de modernizare― În procesul de evoluție către un nou stil de viață, menit să ofere o altă față Bucureștiului, o personalitate. Acești catalizatori reprezintă În sine elemente de modernitate, În sensul conștiinței
Polarităţile arhitecturi by Sibila Gabriela Popovici () [Corola-publishinghouse/Science/91808_a_92981]
-
adusese pe lume o clădire echivocă încrucișare între un azil de noapte și o școală comunală, ornată cu scene reprezentînd Agricultura îmbrățișînd Comerțul și sprijinindu-se pe Industrie. Cu titlu de inovație "modernă", fuseseră înlăturate grajdurile de cai, dar și garajele, iar bucătăria era instalată sub acoperiș, pentru ca mirosurile să nu pătrundă în saloane. Nu se prevăzuse nimic pentru dotarea cu elemente esențiale, așa încît trecătorii gură-cască au avut parte de spectacolul gratuit și rizibil al unui eșafodaj ridicat în fața ambasadei
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
nostru militar îi aduseseră o fotografie cu pagina dicționarului cifrat de la Legație... iar în ultimele luni Legația fusese vizitată noaptea de poliție care, surprinsă asupra faptului, pretindea că ar fi văzut niște suspecți sărind grilajul locuinței mele și umblînd la garaj și la mașină pînă și sub capota Fiatului de cincisprezece cai112 în timp ce incursiunea acestor polițiști avea ca scop limpede dulapul blindat din cancelarie unde se afla cifrul nostru...). În același timp, domnul Maiorescu hotăra să-mi trimită, la fiecare două
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
păcate, am impresia că statul mai degrabă caută să micșoreze, să blocheze aceste inițiative printr-un exces de controale de acest tip. Uite, de exemplu, cei din Silicon Valley, pur și simplu, s-au apucat să experimenteze diferite lucruri în garajul casei lor, nu i-a oprit nimeni, nu s-a uitat nimeni la ei. Și au lansat o industrie în valoare de miliarde, care a cuprins globul întreg. Ei bine, în Franța, în Europa, astfel de lucruri ar fi controlate
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
indivizi, cum ar fi consiliul de administrație al unei companii, al unei fundații. Foarte puține asemenea entități există în Europa și, cu cât există mai puține, cu atât se observă mai clar că ideile geniale care-ți pot veni în garaj, ca în cazul domnilor Hewlett și Packard, îți pot veni foarte bine, că nu-ți interzice nimeni, dar nu se vor aplica ori se vor aplica târziu, din lipsă de bani. Statul este aproape singura sursă către care te poți
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
apropiat și maturizat social. Înainte însă de a fi primit în grupul lor, Mugur m-a primit în al său, spontan, din prima zi, cu trei ani înainte, cum o spuneam - eram gestionar de piese auto și șofer la marele garaj al Ministerului de Finanțe (nu știu de ce, dintr-o eroare a lui Marian Popa, umblă și azi știrea falsă că aș fi fost șofer de taxi!Ă -, numai că în acest caz nu poate fi vorba de un „instinct al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
atipici - consumatori al căror consum de energie poate fi asimilat consumului casnic, locurile de consum respective având însă un alt specific. Aici intră: - părțile comune ale blocurilor de locuințe; - cămine de bătrâni, cămine studențești, de copii orfani etc. - chiliile mănăstirești - garaje personale - sedii de partide - leagăne de copii - servicii turistice în pensiuni turistice și agroturistice. Pe de altă parte, potrivit PE-124/95, "Normativ privind stabilirea soluțiilor de alimentare cu energie electrică a consumatorilor industriali și similari", deci din punct de
ALIMENTAREA CU ENERGIE ELECTRIC? A CONSUMATORILOR by Gheorghe Hazi () [Corola-publishinghouse/Science/84037_a_85362]
-
pândă. Dar n-am văzut pe nimeni. Poate uitaseră cu toții de mine. Am intrat în mașină, am pus rucsacul lângă mine și am pornit motorul. Nu se făcuse încă ora cinci. Am privit precaut în jurul meu când am ieșit din garaj. Am luat-o spre Aoyama. Străzile erau pustii, cu excepția taxiurilor și a camioanelor de noapte. Priveam din când în când în oglinda retrovizoare, dar nu mă urmărea nimeni. Mi se părea tare ciudat. Știu foarte bine de ce sunt capabili Simbolatorii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cu durerile ascuțite provocate de tăietură, dar fata a zis că nu știa decât să călărească. — Poate o să vină și momentul în care va trebui să călărești, am zis. Rezervorul era aproape plin, așa că benzină aveam. Am scos mașina din garaj. Am ocolit blocul și am ieșit în strada principală. Deși în toiul nopții, era plin de mașini, chiar dacă jumătate din ele, taxiuri. Erau și foarte multe camioane și autobuze de noapte. De ce se afla atâta lume pe stradă la ora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
care va să vină, mai trebuia să facem ceva cu câinele. Am remarcat că Victor adulmeca dezinteresat zecile de pisici negre împăiate pe care decoratorii le risipiseră prin toată casa, așa că am strigat-o pe Jayne să închidă câinele în garaj. Victor și cu mine ne-am fixat unul pe celălalt preț de vreo două minute să vedem care clipește primul, până când Jayne a ieșit din bucătărie și l-a chemat, fără să se uite la mine. Câinele a țâșnit imediat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
vreo două minute să vedem care clipește primul, până când Jayne a ieșit din bucătărie și l-a chemat, fără să se uite la mine. Câinele a țâșnit imediat spre ea, rânjind și dând din coadă, iar în timp ce era dus spre garaj s-a întors și m-a săgetat cu privirea. Treacă de la mine. Câinele avea lumea lui - motivele lui - iar eu pe-ale mele. Celularul a sunat din nou. Kentucky Pete era afară și întâmpina dificultăți în a trece de Frankenstein
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
să ajungem în biroul meu fără ca Jayne să ne vadă; revenise înăuntru, prezentându-l pe David Duchovny soților Allen, vecinii noștri, niște tipi tare anoști, iar planul meu devenea tot mai urgent, din moment ce aveam nevoie disperată de o altă linie - garajul, am realizat subit, garajul - când am simțit cum cineva mă trage de chitară. M-am uitat în jos: era Sarah. - Tati? zise ea, cu o față încruntată, îngrijorată. Purta un tricou pe care scria BABE. - Și pe cine avem aici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
meu fără ca Jayne să ne vadă; revenise înăuntru, prezentându-l pe David Duchovny soților Allen, vecinii noștri, niște tipi tare anoști, iar planul meu devenea tot mai urgent, din moment ce aveam nevoie disperată de o altă linie - garajul, am realizat subit, garajul - când am simțit cum cineva mă trage de chitară. M-am uitat în jos: era Sarah. - Tati? zise ea, cu o față încruntată, îngrijorată. Purta un tricou pe care scria BABE. - Și pe cine avem aici? întrebă Jay dulce, îngenunchind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
în atenția tuturor chiar și atunci când Don’t Fear the Reaper începu să zguduie casa - un moment de cumpănă, dar o șansă să scăpăm. În timp ce îl conduceam pe Jay pe coridorul lung ce duce spre ușa care se deschidea în garaj, îmi spuse: - Te-ai descurcat foarte bine acolo. - Jay, are șase ani și crede că pasărea-păpușă e vie, i-am spus exasperat. Zi-mi, vrei să mă-ntorc acolo și să mă ocup de asta sau vrei să taci din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
iar atunci m-am gândit că poate evenimentul fusese un eșec. Dacă n-aș fi fost luat de la droguri, mi-ar fi plăcut să continui discuția asta; dar cum eram, nu voiam. Am deschis ușa, lăsându-l pe Jay în garaj, apoi am aruncat o privire în urmă să văd dacă nu cumva ne urmărise cineva. Am tras ușa după mine, am încuiat-o și am aprins luminile fluorescente. În garajul unde încăpeau patru mașini se găseau un Porsche, al meu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
nu voiam. Am deschis ușa, lăsându-l pe Jay în garaj, apoi am aruncat o privire în urmă să văd dacă nu cumva ne urmărise cineva. Am tras ușa după mine, am încuiat-o și am aprins luminile fluorescente. În garajul unde încăpeau patru mașini se găseau un Porsche, al meu, un Range Rover, al lui Jayne, și o motocicletă cumpărată recent din niște drepturi de autor primite din Suedia, cu totul neașteptat. Și, am observat eu, un labrador crem foarte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
lungită de la Jay, reîmpachetând-o, apoi i-am dat gramul care trebuia. - Unde-i tipul tău, dealer-ul? întrebă el, încă strâmbându-se și lingându-și buzele. - Păi, înapoi în campus. De ce? am întrebat. Și, te rog, nu te ușura în garajul nostru. - Așa-i că nu-ți mai vezi banii-napoi pentru rahatul ăsta? întrebă el, deschizând noul pachețel. Fraaaaiere! - Nu era decât rahatul pentru bețivanii care nu știu diferența - tocmai ți-am dat pudra adevărată. - Ce cărpănos ești, bombăni el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
tricou cu marijuana la petrecerea de Halloween, unde tocmai te pipăiai cu o studentă în baie, așa că răspunsul la întrebare, prietene, e un nu categoric. Subit, câinele se sătură de prezența noastră și începu să latre la noi să eliberăm garajul. - Și cu asta, am spus, ne întoarcem la petrecere. Am reintrat în labirint și în timp ce îmi făceam loc prin întuneric m-am simțit agitat. Încăperile păreau și mai înțesate decât înainte, iar afară lumea făcea baie în piscină. Realizând că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
un motiv să-mi înfig colții gândea el în continuare. - De ce latră toată noaptea câinele ăsta bădăran? am întrebat, întorcându-i câinelui privirea răutăcioasă. - Poate pentru că a fost scârbit de priveliștea studenților tăi de nouăsprezece ani punându-și-o în garajul nostru, mi-a răspuns Jayne imediat, fără să se întoarcă. Sau poate pentru că Jay McInerney s-a aruncat gol pușcă în piscina noastră. - Nu prea seamănă cu... Jayster, am zis, oarecum șovăielnic. - Cineva a trebuit să-l tragă afară după
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
apărea a fi una foarte înstărită. Casele din jurul ei erau identice, iar imaginea părea anonimă și totodată familiară. Camera de filmat părea să fi fost postată peste drum. Ochii mei s-au oprit asupra unui Ferrari argintiu parcat oblic în fața garajului, roțile din față odihnindu-se pe peluza întunecată și ușor în pantă din fața casei. Și mi-am dat seama, cu uimire bolnavă, că asta era casa în care se mutase tata la Newport Beach după ce părinții mei divorțaseră. Am scos
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
Ceea ce-ai auzit acum nu ține loc de răspuns, Bret. Asta a spus scriitorul. Privește cât de întunecat e cerul, spuse scriitorul. Am aranjat să fie așa. 2 1 a c t o r u l Porscheul plonjă în garaj. Râsul scriitorului încetase. Scriitorul era un ghid orb dispărând încet-încet. Eram singur acum. Tot ce făceam îmi aparținea în exclusivitate. Treptele mi se păreau mai abrupte acum. Am deschis ușa camerei lui Robby. Computerul era închis. (Fusese deschis când fusesem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
că îl voi lua eu pe Robby de la Buckley. N-am lăsat-o să spună nimic. Am ieșit afară din cameră după ce i-am anunțat acest lucru. Am auzit-o acceptând anevoie în timp ce mă deplasam pe holul care ducea spre garaj. Afară, vântul continua să-și modifice direcția. Pe autostradă l-am văzut pe tata stând nemișcat pe trotuarul unui viaduct. După ce am deschis geamul și i-am prezentat cartea de identitate unui gardian, am tras într-o bandă în urma unui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]