2,851 matches
-
de care nu te poți plictisi niciodată, sau sătura privindu-l: dublul tău maimuțărit, ascultător, purificat... Se întoarce fără grabă la birou pentru a-și relua corespondența. Okurina stă nemișcată și cuminte la locul ei. Mirosul ei îi penetrează năprasnic nările ori de câte ori o atinge în treacăt cu exteriorul palmei sau cu cotul. Deschide rapid plicurile, ochii îi fug peste hârtiile ce devin instantaneu albe în contact cu aerul sau cu privirea lui devastatoare. Le aruncă cu furie în coșul de gunoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
ce se terminau într-o coada ascuțită și cornoasă, asemănătoare cu coada de Armadillo. De altfel, toată înfățișarea lui ar fi putut aduce cu acest specimen, cu excepția culorii deosebit de stridente și a feței teșite, aplatizate, cu nasul redus la două nări porcești, cu colțurile gurii ridicate ca ale pisicii din Cheshire, într-o perpetuă grimasă; avea ochii umani, în ciuda aspectului lor de sticlă, și urechile foarte mari, la fel de umane, doar că disproporționate, ca două pâlnii uriașe așezate proeminent lateral. Știu cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
am să adorm în următoarele minute. Burta mea ascuțită, dezumflată pe-o parte, respiră ca o bășică spartă; copilul adormit și ploaia invită la somn. Întunericul răzbate prin toate orificiile feței; îl expir lent, ca pe un fum, gura și nările se umplu de gustul ploii, pleoapele se apleacă ușor, înlăuntrul lor. O lumină albă, de zori, dislocă întunericul și mă umple pe dinăuntru. Copilul meu doarme... dorm și eu. Bunica mea țestoasa Mă trezesc brusc în poziția în care m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
sinistru, de animal rănit. Alergă nebunește spre stînga, apoi spre dreapta, apoi reveni de unde plecase. Trebuia să-și găsească puiul. Trebuia să se adune și să judece limpede. Puiul fusese aici acum cîteva clipe. Încotro putuse să se îndrepte? Ridică nările în vînt. Mirosi cu înfrigurare văzduhul. Se aplecă apoi, căutînd urmele micuțului ei. La cîțiva pași zări o crenguță ruptă. Se îndreptă într-acolo. Încordă auzul. Departe, printre copaci, un zgomot surd de animale în mișcare îi atrase atenția. Se
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
în față cu provocarea supremă: prada. Chemarea sîngelui se dovedea de necontrolat. Și, pentru că toți lupii o fac, avea să pîndească. Avea să alerge. Avea să sară. Avea să ucidă. O secundă de ezitare, după care țîșni. Vîntul îi umflă nările fremătînde. Tăie aerul cu viteza unui fulger și ateriză precis, exact în mijlocul grupului de căprioare. O secundă de ezitare, după care săriră. Șocate, disperate, înnebunite de spaimă, căprioarele se împrăștiară în toate direcțiile, țipînd gutural tardive avertizări de pericol. O
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
altcineva nu se află în apropiere! Înțeleptul făcu o pauză, descumpănit. Într-adevăr, percepuse o singură prezență. De aceea nici nu găsea explicația vocii de tînăr lup alăturată mirosului atît de familiar! Hotărî să înainteze. Lupino înțepeni. Lupul își întinse nările înainte, atingîndu-l. Vorbește acum! Spune! răcni animalul, hotărît să înțeleagă neînțelesul. Sînt eu, domnule, sînt numai eu, băiatul orfan rătăcit prin pădure și adoptat de lupi, nefericitul plecat acum în lume să-și găsească părinții, călătorul aflat de vreme multă
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
său, în culori cît mai sugestive, minunăția care-l fermecase, și se bucurau amîndoi de cadoul pe care li-l făcea natura... Încetul cu încetul, reînvățau să fie o familie. Într-una din zile, lupul înțelept se opri, ridicînd brusc nările în aer. Se opri și Lupino, intuind motivul. Erau la o aruncătură de băț de hotar. Ajunseseră acasă. Lupino fu primul care se apropie. Pentru el nu însemna decît că-și astîmpăra curiozitatea. Așadar, aici se născuse? Aici trăise primele
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
Încercase să blocheze accesul printr-o palisadă, care Însă, În mai multe locuri, apărea ridicată sau smulsă. De dincolo de poarta larg deschisă se apropia lucirea tremurătoare a unor torțe În mișcare. — Acolo, Înăuntru, a fost găsit trupul, zise Bargello, cu nările dilatate de mirosul unui pericol neașteptat. Dante văzuse o expresie asemănătoare la vitele duse la tăiere. Nu Îl considera un laș. În bătălia de la Campaldino, cu unsprezece ani În urmă, Îl văzuse ținând piept la asaltul aretinilor, atunci când cavaleria inamică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
loc de perete, ca și când ar fi vrut să intre În zid. Îl privea cu un amestec de silă și tandrețe. Apoi Îi Întinse din nou brațele, atrăgându-l spre dânsa. El simți din nou cum parfumul acela Îi pătrundea În nări, În timp ce trupul i se deștepta la atingerea mâinilor care Îl căutau pe sub veșmânt, cu răceala și În același timp cu căldura pe care le cunoștea prea bine. Dar nu voia să cedeze. Își Împinse brațele către ea, respingând-o. — Pleacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Îl Învăluia, În timp ce se lupta cu furie să se elibereze. Apoi, două brațe puternice Îl strânseră prin stofă, imobilizându-l. Încercă să Îi aplice la cap câteva lovituri disperate cu daga, Însă țesătura Îl ascundea pe cel care Îl Înșfăcase. Nările i se umplură cu mirosul acru al culorii, un miros pe care niciodată nu l-ar fi asociat cu moartea. Se gândi cu groază că, peste o clipă, avea să simtă cum o lamă Îi sfâșie carnea și cum nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
tinerel Îngenuncheat susținea din spate o fantoșă de cârpă, construită În așa fel Încât să semene cât de cât cu un bărbat despuiat. Pe partea anterioară a capului era schițat un chip grosolan: doi ochi larg deschiși, cavitățile negre ale nărilor și o gură plină de dinți În ceva ce putea fi un zâmbet, un rânjet ori un strigăt Înghețat. Păpușa era singura ființă vie de pe scenă Îmbrăcată Într-o haină obișnuită de lucru. La stânga sa, țopăia și zbiera un mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
pedepsească, odată cu el. Într-un ungher al Încăperii era un cufăr care conținea veșminte de femeie. Își afundă mâinile În valul acela de țesături, ca și când le-ar fi adâncit În părul Antiliei, și din nou parfumul ei Îi pătrunse În nări și Îi puse stăpânire pe gânduri. Fu cuprins de amețeală. Pentru o clipă, i se păru că timpul Încremenise. Semnele posedării păreau din ce În ce mai puternice: prin sufletul vegetativ Își fac drum diavolii În sufletul omenesc, deschizându-și un prag unde conștiința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
din greu, înaintând cu mare încetineală prin zăpadă, printre pietre, pe întinderea nesfârșită a podișului înalt și pustiu. Din când în când, calul se poticnea. Nu se auzea încă, dar se zăreau șuvițele de abur care-i țâșneau atunci pe nări. Era limpede că măcar unul din cei doi bărbați cunoștea bine locurile. Țineau drumul cel bun, deși de câteva ore era ascuns cu totul sub un strat de zăpadă murdară. Învățătorul socoti că până sus pe colină mai au o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
începe să i se învîrtească cu tot cu cameră, în timp ce o nouă senzație de vomă i se instalează în gît. Cu ochii împăienjeniți, reuși după o ultimă sforțare supraomenească să se agațe de marginea pervazului și să privească în măruntaiele nopții. Prin nările transpirate își adulmecă duhorile de rachiu pe care stomacul i le pompează afară prin esofag ca pe niște baloane invizibile. Este convins că nu va mai ajunge la capătul suferinței, că viziunea sa este mai învolburată ca de obicei, iar
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
oglinzii privindu-se în ochi. Ai dormit bine? o aude din nou pe doamna Mina întrebînd, dar preferă să tacă și de data asta, își examinează obrajii subțiri, nasul puțin cîrn, cele cîteva firicelele de păr care-i mijesc din nări, începutul de calviție, va trebui totuși să se bărbierească, să se aranjeze puțin, merita efortul, așteptase de o viață clipa asta. — Nu vrea să pornească nici în ruptul capului, mă tem că n-o s-o putem urni, zice domnul Președinte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
Să nu credeți că de frică v-am destăinuit unele din îndoielile mele, strigă și Sena ca să se facă auzit, trezit parcă la realitate de zgomotul motorului, făcînd vînt cu palma norilor înțepători de monoxid de carbon care îi invadează nările împiedicîndu-l să respire normal. Să știți că și eu ard acum de nerăbdare să-i dăm bice, nu putea să ne lase baltă tocmai acum. Și încă ceva, fii sigur că în viață nimic nu este întîmplător, zice domnul Președinte
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
încît s-o simțiți ca pe-o insultă. Își încremenește privirea asupra periuței și a tubului cu pastă de dinți Cristal, îi place să-și studieze îndelung dantura, în timp ce desface căpăcelul de plastic și simte mirosul de mentă gîdilîndu i nările. Dacă v-aș spune-o franc în față, m-ați privi ca pe un manipulant fără scrupule care calcă în picioare și cele mai elementare principii ale bunului-simț pentru a-și atinge scopul. Așa că nici n-ar avea rost să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
răsucesc fluxul de aer ce intră în organism, astfel încât acesta să devină „turbulent” și să acopere o suprafață interioară mult mai mare. Aceste protuberanțe nazale, numite „cornete”, au și rolul de a încălzi și a umecta aerul care pătrunde în nări, astfel încât acesta să nu irite plămânii sensibili din cauză că este prea rece sau prea uscat. Acesta este motivul pentru care persoanele ce trăiesc în zone cu climat rece, nordic sau uscat, de deșert, au nasul lung și proeminent, cu nări înguste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
în nări, astfel încât acesta să nu irite plămânii sensibili din cauză că este prea rece sau prea uscat. Acesta este motivul pentru care persoanele ce trăiesc în zone cu climat rece, nordic sau uscat, de deșert, au nasul lung și proeminent, cu nări înguste: aerul rece și/sau uscat din mediul lor pătrunde în cavitatea nazală mai încet și trebuie să acopere o distanță mai mare de-a lungul „cornetelor” calde și umectate înainte de a pătrunde în plămâni. În schimb, locuitorii din zone
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
să acopere o distanță mai mare de-a lungul „cornetelor” calde și umectate înainte de a pătrunde în plămâni. În schimb, locuitorii din zone cu temperaturi ridicate și cu unclimat umed au tendința de a avea nasul scurt și turtit, cu nări largi, deoarece aerul pe care îl respiră este deja cald și umectat. În zonele cu un climat rece și/sau uscat, adepții taoismului trebuie să expire întotdeauna pe nas, pentru a reda căldura și lubrifierea împrumutată de la „cornete” în timpul inspirației
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
excesive a organelor sexuale experimentate de tinerii căsătoriți. La nivelul nasului, țesutul erectil controlează lărgimea, forma și unghiul căilor nazale, astfel reglându-se fluxul de aer prin acestea. Țesutul erectil este cel care alternează în mod automat intrarea aerului prin nara dreaptă și cea stângă, închizând în mod alternativ una din cele două nări. Acest fenomen natural este cunoscut de puțin timp de medicii occidentali, care îl numesc „ritm infradian”, dar taoiștii cunoșteau acest fenomen de milenii. Blocarea alternativă a uneia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
controlează lărgimea, forma și unghiul căilor nazale, astfel reglându-se fluxul de aer prin acestea. Țesutul erectil este cel care alternează în mod automat intrarea aerului prin nara dreaptă și cea stângă, închizând în mod alternativ una din cele două nări. Acest fenomen natural este cunoscut de puțin timp de medicii occidentali, care îl numesc „ritm infradian”, dar taoiștii cunoșteau acest fenomen de milenii. Blocarea alternativă a uneia din nări are loc în mod natural la fiecare două ore pe parcursul zilei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
și cea stângă, închizând în mod alternativ una din cele două nări. Acest fenomen natural este cunoscut de puțin timp de medicii occidentali, care îl numesc „ritm infradian”, dar taoiștii cunoșteau acest fenomen de milenii. Blocarea alternativă a uneia din nări are loc în mod natural la fiecare două ore pe parcursul zilei și este strâns legată de mecanismele funcțiilor emisferei drepte, respectiv stângi ale creierului. Atunci când aerul trece prin nara dreaptă, corpul este pregătit pentru acțiune. Când aerul trece prin nara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
taoiștii cunoșteau acest fenomen de milenii. Blocarea alternativă a uneia din nări are loc în mod natural la fiecare două ore pe parcursul zilei și este strâns legată de mecanismele funcțiilor emisferei drepte, respectiv stângi ale creierului. Atunci când aerul trece prin nara dreaptă, corpul este pregătit pentru acțiune. Când aerul trece prin nara stângă, organismul este pregătit pentru funcții mentale pasive din punct de vedere fizic. În termeni taoiști, nara stângă este identificată cu aspectul yin, iar cea dreaptă cu aspectul yang
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
nări are loc în mod natural la fiecare două ore pe parcursul zilei și este strâns legată de mecanismele funcțiilor emisferei drepte, respectiv stângi ale creierului. Atunci când aerul trece prin nara dreaptă, corpul este pregătit pentru acțiune. Când aerul trece prin nara stângă, organismul este pregătit pentru funcții mentale pasive din punct de vedere fizic. În termeni taoiști, nara stângă este identificată cu aspectul yin, iar cea dreaptă cu aspectul yang și fiecare este asociată cu un canal energetic principal care trece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]