3,521 matches
-
vila” să devină biserică și începându-se construirea casei parohiale. Episcopul de Iași, Petru Gherghel, a reînființat Parohia romano-catolică din Pașcani în 1990, dându-i hramul „Sfântul Anton de Padova”. După decesul preotului Ștefan Demeter la 8 februarie 1991, ca paroh a fost numit pr. Anton Săbăoanu, dar acesta a plecat după câteva luni la studii în Italia. Pr. Isidor Iacovici, noul paroh de Pașcani (1991-1999), a continuat lucrările, fiind ajutat de enoriașii care, după ce se întorceau de la fabrică, rămâneau până
Biserica romano-catolică din Pașcani () [Corola-website/Science/323387_a_324716]
-
1990, dându-i hramul „Sfântul Anton de Padova”. După decesul preotului Ștefan Demeter la 8 februarie 1991, ca paroh a fost numit pr. Anton Săbăoanu, dar acesta a plecat după câteva luni la studii în Italia. Pr. Isidor Iacovici, noul paroh de Pașcani (1991-1999), a continuat lucrările, fiind ajutat de enoriașii care, după ce se întorceau de la fabrică, rămâneau până seara târziu să lucreze la construirea bisericii și a casei parohiale. În anul 1993 s-a început ridicarea turnului, lucrare terminată în
Biserica romano-catolică din Pașcani () [Corola-website/Science/323387_a_324716]
-
Noul lăcaș de cult a fost sfințit la 10 noiembrie 1996 de către episcopul Petru Gherghel, în prezența a peste 30 de preoți și diaconi și a unui număr mare de credincioși din Pașcani și din localitățile învecinate. Începând din 1999, paroh al comunității romano-catolice din Pașcani este pr. Francisc Vernică, originar din Oțeleni. Din anul 2000, în cadrul parohiei își desfășoară activitatea părinții din Congregația Școlilor de Caritate, care au inaugurat la 2 mai 2009 sediul Mănăstirii „Cavanis” și a Centrului pentru
Biserica romano-catolică din Pașcani () [Corola-website/Science/323387_a_324716]
-
Freiherr von Alessani, guvernatorul Ducatului Bucovinei (1874-1887 și 1911-1913) și a lui Anton Keschmann, căpitanul districtual de Suceava ("Bezirks-Hauptmann von Suczawa"). El nu a reușit să-și ducă activitatea la bun sfârșit, pentru că a fost transferat în anul 1882 ca paroh la Corovia (sat aflat în prezent pe teritoriul Ucrainei). Biserica "Sf. Arhangheli Mihail și Gavriil" din Gura Humorului a fost sfințită la data de 15/27 octombrie 1885 de către mitropolitul Silvestru Morariu-Andrievici al Bucovinei și Dalmației, la acel moment paroh
Biserica Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320920_a_322249]
-
paroh la Corovia (sat aflat în prezent pe teritoriul Ucrainei). Biserica "Sf. Arhangheli Mihail și Gavriil" din Gura Humorului a fost sfințită la data de 15/27 octombrie 1885 de către mitropolitul Silvestru Morariu-Andrievici al Bucovinei și Dalmației, la acel moment paroh fiind preotul D. Popescul. În anul 1890, frații Pașcovici (care contribuiseră și la construirea bisericii) au amplasat o cruce de piatră în curtea bisericii, în apropiere de intrare, iar pe trei fețe ale soclului ei au inscripționat următoarea pisanie: ""Biserica
Biserica Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil din Gura Humorului () [Corola-website/Science/320920_a_322249]
-
român în armata K.u.K., ridicat în anul 1917 la gradul de general-maior imperial și înnobilat de împăratul Carol I al Austriei. În registrele militare ale Imperiului Austro-Ungar apare evidențiat sub numele "Dionysius Florianu von Oltrákovicza". a fost fiul parohului greco-catolic Petru Florianu din Racovița. Și-a început studiile elementare la școala confesională unită din sat, absolvind pe cele gimnaziale la Blaj în promoția 1875-1876 cu rezultate meritorii. Cu posibilități materiale precare, părinții săi l-au îndrumat spre cariera militară
Dionisie Florianu () [Corola-website/Science/311811_a_313140]
-
nu a reușit, încheind astfel o încercare de a aduce aceste două țări împreună și de aici rezultă retragerea să. De atunci, el s-a retras timp de 33 de ani în locul său natal și s-a dedicat activităților religioase. Parohii îi sunt dedicate Sf. în Chicago, Illinois, Sturgis, Kentucky, Washington, Missouri, Blair, Nebraska și în Cedarburg, Wisconsin. De asemenea, în satul Isio din orașul Cauayan, Negros Occidental, Filipine. Liceul Regional Sf. Francisc Borgia se află în Washington, Missouri. Ca stră-stră
Francisc Borgia () [Corola-website/Science/330820_a_332149]
-
iar astăzi se află în lapidariumul Muzeului Național de Istorie al României. În anul 1775, partea de nord a Principatului Moldovei a fost anexată de către Imperiul Habsburgic, noul teritoriu fiind denumit Bucovina. Printre preoții care au slujit aici menționăm numele parohului Alexandru Ciupercovici (1823-1902), viitor arhiepiscop al Cernăuților și mitropolit al Bucovinei și Dalmației (1896-1902). El a păstorit în satele Bădeuți și Milișăuți între anii 1853-1866, după care s-a călugărit la Mănăstirea Putna. În decursul timpului, biserica a suferit mai
Biserica Sfântul Procopie din Bădeuți () [Corola-website/Science/316840_a_318169]
-
ei au fost familiile: Răduc, Petreanu, Poștaru, Cozma, Chirică, Iordachi, Rivizoru, Sărăteanu ș.a. Hotarele satului se mărginesc satele Lingura, Hârtoape, Ciobalaccia și Baimaclia. Biserica din satul Tartaul a început construcția în anul 1997, și poartă hramul Sf. Marelui Mucenic Dumitru, Parohul Bisericii - Roman Tudor. Hramul satului este sărbătorit la 8 noiembrie de sărbătoarea Sf. Dumitru. Satul Tartaul ocupă o suprafață de 883,01 ha, din care terenuri cu destinație agricolă 442,54 ha, 6,25 ha - terenuri destinate pentru construcția clădirilor
Tartaul, Cantemir () [Corola-website/Science/305148_a_306477]
-
Altarul neogotic formează împreună cu stranele corului o unitate conceptuală. Cristelnița (Bronz, 1472): Unul dintre puținele obiecte rămase din perioada de dinainte de incendiu și în același timp un exemplu valoros al artei de turnătorie medievală. Scrierea gotică minusculă destăinuie numele dănuitorului: Parohul Johannes Reudel. În protuberanța boltită din piciorul cristelniței se pune mangal pentru încălzirea apei de botez. Amvonul (1696): Predecesorul acestuia s-a pierdut în marele incendiu. Maistrul măcelar Laurenz Bömches a susținut ridicarea celui nou, iar monograma lui se află
Biserica Neagră () [Corola-website/Science/298709_a_300038]
-
Alba Iulia și-a dat și ea consimțământul, prin actul 1644/1992. Astfel, la 18 noiembrie 1992, la Oficiul Parohial Romano-Catolic din Sibiu-Centru, s-a încheiat un contract prin care Parohia romano-catolică de Sibiu-Centru, reprezentată de prelatul papal Otto Nutz, paroh și protopop de Sibiu, permitea folosirea temporară a bisericii ursulinelor de către Parohia greco-catolică din Sibiu, reprezentată de prelatul papal Pompeiu Onofreiu (1909-1998), paroh de Sibiu. Parohia romano-catolică a pus o serie de condiții Parohiei greco-catolice, printre care: Biserica a fost
Biserica ursulinelor din Sibiu () [Corola-website/Science/317092_a_318421]
-
s-a încheiat un contract prin care Parohia romano-catolică de Sibiu-Centru, reprezentată de prelatul papal Otto Nutz, paroh și protopop de Sibiu, permitea folosirea temporară a bisericii ursulinelor de către Parohia greco-catolică din Sibiu, reprezentată de prelatul papal Pompeiu Onofreiu (1909-1998), paroh de Sibiu. Parohia romano-catolică a pus o serie de condiții Parohiei greco-catolice, printre care: Biserica a fost construită inițial în stil gotic. Transformat într-un edificiu în stil baroc, edificiul mai păstrează unele elemente gotice cum sunt contraforturile, ferestrele trilobate
Biserica ursulinelor din Sibiu () [Corola-website/Science/317092_a_318421]
-
deputat în districtul electoral al Șimleului, stabilit în 1910. Potrivit lui Corneliu Coposu, Ioan Taloș s-a aflat "între deputații care au votat, cu mare însuflețire, unirea Transilvaniei cu România". La începutul secolului al XX, Ioan Taloș a preluat postul de paroh la Giurtelecu Șimleului de la Vasile Criste, care la 1897 a publicat "Predice pentru dominecile de preste anu compuse și elucrate după Catechismul lui Deharbe". În ședința cons. din 18 august 1926 a Eparhiei de Cluj-Gherla, condusă de Iuliu Hossu, Ioan
Ioan Taloș () [Corola-website/Science/324046_a_325375]
-
fost de 20.479 lei. Pe 18 aprilie 1935 Ioan Taloș a participat la o ședință a preoților din districtul Supurului pentru a protesta contra noului proiect de lege privind salarizarea preoților. Potrivit sematismului din 1934, Ioan Taloș era administrator paroh la parohia Giurtelecu Șimleului; Cantor: Nistor Sălăjan, Curator: Flore Lazăr. Parohie veche. Biserică de piatră zidita la 1819. Hramul: Sf. Arhangheli. Casă parohiala de cărămidă zidita în 1854. Matricole de la 1815. Asoc. Relig. Reuniunea Sf. Maria cu 45 membri. Distanță
Ioan Taloș () [Corola-website/Science/324046_a_325375]
-
Iosif Bașa în comitatul Zarandului și preaot Niculae Toma [urmează lunga listă a cititorilor și sumele donate n.n.]“. În completare, pisania de pe peretele sudic al altarului. „episcop al Ardealului de lege răsăriteană Vasile Moga și protopop eparhiei aceștia Iosif Bașa, paroh locului Nicolae Toma, și un binefăcător de la Vidra de Sus [jud. Alba n.n.], Gligorie Costan, care au agiutat cu 100 de zloți, bani de argint, și cealaltă cheltuială obștea satului, la anul Domnului 1845, avgust 15 zile“; textul era întregit
Biserica de lemn din Tomnatecu de Jos () [Corola-website/Science/321118_a_322447]
-
P.S. Mitropolitul Nifon Criveanul. În 1960, Schitul Logrești a fost desființat, în urma unui decret dat de comuniști, devenind biserică a parohiei Logrești. În anul 1976, biserica schitului de la Logrești a fost declarată monument istoric. Au început reparațiile, sub conducerea preotului paroh Ioan I Popescu, s-au acoperit cu șiță de brad: biserica, clopotnița și casa stăreției. Abia pe la începutul anului 1990, în așezarea monahală din Logrești se repun bazele vieții monahale, la inițiativa ÎPS Nestor Vornicescu, mitropolitul Olteniei din acea vreme
Mănăstirea Logrești () [Corola-website/Science/312451_a_313780]
-
de lemn în anul 1812 și au reclădit-o în satul lor. După cum atestă Cronica bisericii, Parohia Costâna avea în 1843 un număr de 1.190 enoriași, biserica era patronată de Ianacachi de Cârste („von Kriste”) și avea postul de paroh vacant. Populația satului a crescut în timp, Parohia având în 1876 un număr de 1.621 enoriași, biserica era patronată de Nicolai de Cârste, iar ca paroh slujea preotul Ioan Mandașevschi. În anul 1895 a fost numit ca paroh preotul
Biserica Sfântul Gheorghe din Costâna () [Corola-website/Science/321459_a_322788]
-
biserica era patronată de Ianacachi de Cârste („von Kriste”) și avea postul de paroh vacant. Populația satului a crescut în timp, Parohia având în 1876 un număr de 1.621 enoriași, biserica era patronată de Nicolai de Cârste, iar ca paroh slujea preotul Ioan Mandașevschi. În anul 1895 a fost numit ca paroh preotul George Berariu, născut în 1854 și hirotonit preot în 1882, care slujea aici și în 1907. Biserica "Sf. Gheorghe" din Costâna are o pisanie cu un text
Biserica Sfântul Gheorghe din Costâna () [Corola-website/Science/321459_a_322788]
-
de paroh vacant. Populația satului a crescut în timp, Parohia având în 1876 un număr de 1.621 enoriași, biserica era patronată de Nicolai de Cârste, iar ca paroh slujea preotul Ioan Mandașevschi. În anul 1895 a fost numit ca paroh preotul George Berariu, născut în 1854 și hirotonit preot în 1882, care slujea aici și în 1907. Biserica "Sf. Gheorghe" din Costâna are o pisanie cu un text în limba română cu caractere chirilice.
Biserica Sfântul Gheorghe din Costâna () [Corola-website/Science/321459_a_322788]
-
școlii din Dobriceni, construită în anul 1934, recondiționata în primăvara anului 2007,structurată în cele cinci secțiuni distincte,pentru a îndeplini cerințele expunerii exponatelor, alături de vestigiile arheologice găsite pe aceste locuri. Cea mai însemnată descoperire a fost făcută de preotul paroh Ioan Bălașa, tatăl marelui pictor Sabin Bălașa, originar din Dobriceni, care preot, numismat și arheolog pasionat, a scos la lumină făcând săpături, obiecte dintr-un mormânt de soldat trac.(Dealul lui Bucică). Obiectele se află în prezent la muzeul sătesc
Dobriceni, Olt () [Corola-website/Science/298963_a_300292]
-
se presupune că ar fi fost construită la sfârșitul secolului al XVII-lea. Această afirmație este susținută și de descifrarea anului 1700 pe o cruce de piatră aflată în cimitirul bisericii și care a fost descoperită de către preotul Dimitrie Popovici, parohul bisericii noi din Adâncata în perioada 1935-1974. Pe această piatră se află următoarea inscripție: "„Supt această piatră odihnește trupul roabei lui Dumnezeu Gafița fiica preotului Dimitrie ot satul Adîncata văleat 1700”". Biserica ar fi ars în totalitate în secolul al
Biserica de lemn din Adâncata () [Corola-website/Science/317011_a_318340]
-
de 6 ha, o sesie a cântărețului de 3 ha și o sesie a ponomarului de 1 ha. Parohia avea în îngrijire spirituală 819 familii cu 3.554 credincioși. În acel an, comunitatea ortodoxă din Cajvana era păstorită de preotul paroh Orest Malcinschi (născut în 1899) și preotul cooperator Silvestru Grosu (născut în 1907). Ca urmare a faptului că localitatea era destul de înstărită, biserica din Cajvana a fost înnoită și înfrumusețată în primii ani ai secolului al XXI-lea, lucrările efectuate
Biserica Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil din Cajvana () [Corola-website/Science/321124_a_322453]
-
1899) și preotul cooperator Silvestru Grosu (născut în 1907). Ca urmare a faptului că localitatea era destul de înstărită, biserica din Cajvana a fost înnoită și înfrumusețată în primii ani ai secolului al XXI-lea, lucrările efectuate fiind coordonate de pr. paroh Vasile Iulian Davidoaia și de pr. slujitor Gheorghe Davidoaia (cei doi preoți sunt frați). Pictura interioară a bisericii a fost executată de pictorul George Gavrilean din Mănăstirea Humorului. De asemenea, în această biserică se află șase policandre din porțelan, unice
Biserica Sfinții Arhangheli Mihail și Gavriil din Cajvana () [Corola-website/Science/321124_a_322453]
-
în anul 1533 erau înregistrate un numar de 16 bresle, la mijlocul secolului al XVIII-lea erau un numar de 29, tradiția breslelor fiind continuată de asociații ale meșterilor și după desființarea sistemului medieval al breslelor. La 1333 a fost înregistrat parohul Bisericii Sf. Nicolae, Johannis plebanus de Bystricia, biserica parohiala fiind desigur mult anterioară. Biserică, inițial o bazilica cu trei nave și două turnuri pe latura de vest a fost extinsă și transformată în a doua jumătate a secolului al XV
Bistrița () [Corola-website/Science/296934_a_298263]
-
cărțulie întocmită de Alexa Nafir, fost cantor din Oravița, la această mănăstire, care trata despre persoanele, cari au descoperit peștera și au zidit biserica de astăzi, dar s-a pierdut în umbra vremilor. Se zice; că în 1912, că preotul paroh din Srediștea mică, ce era pe atunci, dinmpreună cu un învățător “Ioan - Albai”, ar fi cules multe informații din gura unui bătrân Vasile Jumanca originar din Ciclova-montană, decedat; - istorisiri minunate, despre mănăstirea din “Valea Călugărului”. / Iată un fragment din cele
Mănăstirea Călugăra () [Corola-website/Science/312349_a_313678]