3,245 matches
-
de creierul meu// cu frînghiile ei și cîrligele ei acoperite de ochii mei/ cu unghiile ei acoperindu-mi gura// din sînge sînt încă norii/ și-i orbitor ce nu moare” ( În cer și pe pămînt). Ținînd seama de o asemenea perpetuă stare a existenței care se reneagă continuu, adesea în decor autumnal, putem vorbi de un bacovianism formal acutizat: „Vine-o toamnă care uite respiră/ chiar lingura mea pufăie sacadat// să mai mulțumim și durerii/ adio// bolnavii se-mbătară cu ligamente
Un damnat by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2580_a_3905]
-
de la bun început a refuzat să se împopoțoneze cu costumul cel verde și sabie la brâu, costumație demnă de un spectacol de operetă și, mult mai grav, n-a vrut să țină nici discursul tradițional în onoarea predecesorului său. Secretara "perpetuă" a Academiei, Hélene Carrere d^Encausse, a încercat în fel și chip să-l înduplece. Degeaba. La moartea scriitorului, tocmeala asta încă nu se terminase... Trebuie să mărturisesc că nu-mi plac toate romanele lui Robbe-Grillet și le prefer pe
Acesta nu e un necrolog... by Dumitru Țepeneag () [Corola-journal/Journalistic/8681_a_10006]
-
morală a societății", pe de altă parte același rîs n-ar fi "unul care vrea să evacueze societatea de personajele ei rizibile", "care nu vrea să elimine ceea ce îl provoacă, nu vrea dispariția acestei lumi, ci vrea să o păstreze perpetuu, pentru buna noastră dispoziție". În părelnica asociere la postura critică "implacabilă, dură, tăioasă ca diamantul" a autorului Scrisorii pierdute e turnată apă de trandafir. Astfel, Al. Paleologu se apropie pînă la identificare, la un moment dat, de opinia luminos-absolutorie a
Recitindu-l pe Alexandru Paleologu (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7015_a_8340]
-
fi considerat dualismul său de fond, tensiunea produsă de o serie de antiteze ireductibile precum cele dintre viață și spirit, dintre viu și artificial, dintre ascetism și laicitate, dintre spiritualism și senzualism, dintre intuitiv și conceptual ș.a. Așadar o neîmpăcare perpetuă, o obstaculare a unității care servește incontestabil creația, generînd un joc de ipoteze corective ce intră în substanța acesteia. O astfel de incapacitate de a concilia principiile exprimă natura mecanismelor sufletești ambivalente ale artistului, modul său de a gîndi, simți
Baroc existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9585_a_10910]
-
lor, pentru ca, din înălțimea întregului volum să ofere o privire panoramată asupra tranziției românești, un tablou în care identitățile dispar, chipurile se încețoșează, faptele își pierd semnificațiile concrete. Tot ce rămîne este o stare de confuzie și nesiguranță, o bîjbîială perpetuă în căutarea unor repere sigure și sentimentul că totul este posibil în bine, dar, mai ales, în rău. Noutatea adusă de Îngerul de la benzinărie în scrisul lui Cristian Teodorescu este dată de apariția în texte a unor elemente fantastice. În
Buimaci în tranziție by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12901_a_14226]
-
la o repetitivitate pînă la limita experienței zen, pînă acolo unde te golești de substanță, de propria ta ființă și te contopești cu obiectul contemplat, sau, dimpotrivă, repetiția poate să-ți anime privirea și să te mențină într-o captivitate perpetuă, într-un epos căruia nu i te mai poți sustrage. Metodele de amenajare a unui poliptic sînt la dispoziția artistului și nu există o soluție prealabilă. La Ilie Boca, avem mai multe tipuri de juxtapunere. Sînt portrete care se reiau
Un dialog despre Ilie Boca la Galeria Eleusis by Oana Olariu () [Corola-journal/Journalistic/6743_a_8068]
-
pe corabia lui cu pânze sonore nu ca un comandant intransigent și nici infailibil, ci ca un matelot îndrăgostit de întinderile pe care le străbate. Relația lui cu muzica este una erotică. Pentru el actul interpretativ reprezintă destinația unui pelerinaj perpetuu către ființa iubită. Ovidiu Bălan nu este dirijorul care, sub domnia orgoliului, să corupă și să seducă opera muzicală la modul expert, dar frivol și accidental, ci, dimpotrivă, se dovedește a fi șeful de orchestră teribil de îndrăgostit de marea
Vârsta ca virtute by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/14475_a_15800]
-
națiunii a fost că s-a găsit un liant care să solidarizeze grupuri umane, de o proveniență comună. E un principiu abstract ca atîtea altele, care a creat însă o legătură socotită, pe nedrept consideră autorul nostru dl. Lucian Boia, perpetuă, cînd, de fapt, ca orice construcție ideologică, trebuie să țină seama și de sfîrșitul ei previzibil. Apoi, dl. Lucian Boia pătrunde mai adînc și pornind de la ideea că "națiunea este o mare solidaritate", consideră - o fi avînd dreptate? - că limba
Națiunea - geneză, prezent și viitor by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17333_a_18658]
-
Horia Simionescu scria, iată, fără să publice, o poezie care semăna de departe cu a lor. Dar numai de departe. Fiindcă, până și atunci când congruențele sunt flagrante, atmosfera rămâne autonomă. Imaginea îndrăgostitului care fetișizează marginea unei cești trimite la Comentariul perpetuu al celui de-al treilea. Iat-o, în interpretare proprie, la Mircea Horia Simionescu: „vai vai domnul dumnezeul meu/ picătura aceea de cafea pe buza ceștii.../ ei micuțule ce e cu ea?/ a stat doamne tăcută parcă vinovată/ o jumătate
Veriga lipsă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5912_a_7237]
-
propriul aforism, conform căruia "între cine a trăit cu adevărat și cine/ s-a prefăcut că trăiește, într-o zi/ o mlaștină de netrecut îi va despărți". Aforism dar și viziune artistică, în virtutea căreia unele concesii lexicale izvorâte dintr-un perpetuu teribilism juvenil își dau mâna cu tragismul oarecum macabru, citatul eminescian cu climatul eroto-tanatic de o frumusețe a dicției poetice amintind în același timp de Luis de Gongora, Bacovia și Gellu Naum: "Ca o scrisoare expediată de primăvară/ când florile
Parfum gotic by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/10117_a_11442]
-
parte există angajamentele ei profunde față de sporirea libertăților civile și menținerea unor instituții democratice puternice, precum și fantastica dezvoltare a științei și tehnologiei care au contribuit atît de mult la bunăstarea noastră; pe de altă parte, există venerația oarbă pentru creșterea perpetuă a dezvoltării economice și a consumismului, impactul lor destructiv asupra mediului ambiant (...) și felul în care, cu ajutorul televiziunii și publicității se promovează uniformitatea și banalitatea în locul respectului față de unicitatea ființei umane". Importantă în aceste condiții pentru emigrant este păstrarea identității
Inadaptarea emigrantului by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/11251_a_12576]
-
de sens, sub un soare spectral și o ceață care „miroase a ceva amărui”. Reapar, în final, Scardanelli și gheara sa, aceasta din urmă prelungire cârcotașă, eflorescență himerică, jonglând cu măști și roluri, exasperată de bogata sa inconsistență. Un crochiu perpetuu sunt povestirile lui Mihai Măniuțiu, iar iminența „torențială” a morții este întâmpinată cu o îndesire a texturii metaforale și secvențe de poem în proză. Umbrele sunt prelungi și ezită, iarăși, între delicate, stranii ombres chinoises și atinse de grotesc secvențe
(Auto)portret cu himere by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/4928_a_6253]
-
ceva uzat moral, cînd de fapt sensibilitatea noastră este cea care s-a uzat ireparabil. Nici o punte de legătură nu mai poate sta între noi și carte. Și dacă istoria literaturii trebuie rescrisă periodic este pentru că numărul cărților supuse unei perpetue uzuri morale este tot mai mare. Iată de ce Paravanul venețian este o carte a cărei uzură morală vine dinspre noi.
Paravanul regretelor noastre by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/11284_a_12609]
-
anumitor femei, privirile aruncate spre cărțile dintr'o vitrină, izbucnirile contra vieții infame - sunt descifrate ca subiect de intrigă și preocupare publică." Lirismul plimbărilor prin pitoreștile cartiere lisaboneze, deambulările nocturne, frenezia citadină... ajung să se transforme din poesie într'un "perpetuu omagiu adus imperiului neîncrederii." Concluziile sunt mai mult decât inchietante: Într'un viitor foarte apropiat, societatea își va reduce deja foarte limitatul său spațiu de libertate la o instanță perseverent vegheată polițienește. Nu va mai exista societate ca intervenție culturală
Idila pândită de suspiciuni by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/8588_a_9913]
-
forfota din jur semăna izbitor cu forfota dintre colibele unui trib african: mulțimea copiilor tăvălindu-se pe iarba de sub merii curții laolaltă cu câinii și pisicile restaurantului, tinerii războinici schimbând impresii și visând la viitoare lupte literare, fete vizibil și perpetuu disponibile, bătrâni înțelepți depănându-ș i amintirile eroice și făcând încă planuri «din cuțite și pahară». Deveneam, într-adevăr, pentru un timp, o societate tribală închisă, ale cărei fapte cotidiene se transformau repede în povești, legende, bârfe, anecdote transmise din gură
Marea nostalgiilor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/4430_a_5755]
-
sindrom ocurențial.” „Actul de verificare a morții” susține: „Subsemnatul dr. Moțiu Eugen încredințez că examinând în Spitalul Văcărești cadavrul Marcu Alexandru am constatat că moartea a fost reală și nu există nici o bănuială asupra cauzelor ei.” Nici o bănuială, în afară de regimul perpetuu de carceră la care fusese supus, nici o bănuială în afară de munca în condițiile și torturile anchetelor de temniță grea... Ultimul document pe care-l citim la fila 62 este emis de penitenciarul Văcărești - Biroul Evidență, Dosar nr. 82 /949 criminal de
Scriitori in arhiva CNSAS - Deținutul condamnat 82/1949: Alexandru Marcu by Ioana Diaconescu () [Corola-journal/Journalistic/5840_a_7165]
-
se construiește pe niveluri ascendente, ci pe felii juxtapuse. Autorul nu înaintează în scară, ci în rețea de noduri, alcătuind o spuză de nuanțe care se răspîndesc pe toată suprafața temei atinse. Gîndirea lui se desfășoară sub forma unor oscilații perpetue - un du-te vino necontenit - care îl împing și îl readuc la nodurile temei. De aceea, autorul nu urcă trepe, ci trasează zigzaguri, nu iscă vîrtejuri, ci întinde arhipelaguri. E ca un patinator care se lasă în voia asociațiilor libere
Fler ideologic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6560_a_7885]
-
ale autorilor incluși în prezenta antologie-martirologiu (...) Deloc ocazional-sentimentală, ci dramatic-semnificantă găsesc posibilitatea de a invoca, în românește, numele acestor poeți ruși, pentru că scriitorii au nevoie de solidaritate chiar și atunci când, fizicește, ei nu mai sunt în viață; au nevoie de perpetua solidaritate întru spirit, în lupta cu răul, o monstruoasă fațetă a căruia a învederato bolșevismul, „stânga” comunistă. (L.B.) Nikolai GUMILIOV (1886 - 1921) RUGA Soare furios, soare amenințând A Domnului, prin spațiu plutind, Față înnebunită, Soare, arde prezentul În numele viitorului, Dar
Avangarda rusească – jertfa gulagului () [Corola-journal/Journalistic/5156_a_6481]
-
murea Napoleon... Apropierea poate fi întâmplătoare, și chiar și așa opoziția de destine rămâne pregnantă. � Ar mai fi de spus că Bonaparte s-a născut, și el, pe un mare rocher Corsica întreagă fiind un munte ieșind din Mediterana.) Perpetua comparație cu corsicanul nu este deloc gratuită, iar în epocă era curentă paralela dintre cele două personalități, oarecum similare prin grandoare în domeniul de activitate al fiecăreia. De câteva ori, destinele lor se vor încrucișa, încă din anii tineri; prin
Între două țărmuri by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/13940_a_15265]
-
de 2 ani după aceea. I-am tocmit un avocat și ca martor al apărării la proces am încercat - sfântă naivitate - să-l scot nebun, evocând episodul cu Contele Tisza. Era briliant, de-o inteligență ieșită din comun, într-o perpetuă agitație, cu o mare mobilitate în idei. În fața unei explicații obscure sau neclare îți construia imediat una, două, teorii pe care le putea infirma cu aceiași iuțeală cu care le construise. Era din aceiași plămadă cu dr. Mihai (Mișa) Stăncescu
SCRISORI CATRE EDITORIALIST () [Corola-journal/Journalistic/13561_a_14886]
-
plată și, respectiv, restituire, existente între stat și persoanele îndreptățite la despăgubiri bănești rezultate din aplicarea Legii nr. 112/1995 pentru reglementarea situației juridice a unor imobile cu destinație de locuințe, trecute în proprietatea statului. OCTAVIAN NICA Coproprietatea forțată și perpetuă l În viața de zi cu zi, sunt întâlnite des trei situații Coproprietatea forțată și perpetuă are ca obiect un bun sau anumite bunuri care, prin natura lor, pot și sunt folosite în mod permanent de doi sau mai mulți
Agenda2003-48-03-imobiliar () [Corola-journal/Journalistic/281774_a_283103]
-
Legii nr. 112/1995 pentru reglementarea situației juridice a unor imobile cu destinație de locuințe, trecute în proprietatea statului. OCTAVIAN NICA Coproprietatea forțată și perpetuă l În viața de zi cu zi, sunt întâlnite des trei situații Coproprietatea forțată și perpetuă are ca obiect un bun sau anumite bunuri care, prin natura lor, pot și sunt folosite în mod permanent de doi sau mai mulți proprietari, neputând fi împărțite. Dacă sunt împărțite, aceste bunuri, de regulă, devin improprii folosinței căreia i-
Agenda2003-48-03-imobiliar () [Corola-journal/Journalistic/281774_a_283103]
-
al treilea caz de coproprietate forțată des întâlnit în viața de zi cu zi este cea asupra părților comune din clădirile cu două sau mai multe spații cu destinație de locuință ori cu altă destinație. În cazul coproprietății forțate și perpetue, coproprietarii au drepturi destul de largi, putându-se comporta adesea ca și când ar avea un drept de proprietate exclusivă. Fiecare coproprietar poate poseda și utiliza bunul comun, fără a avea nevoie de consimțământul celorlalți coproprietari, cu condiția de a nu aduce atingere
Agenda2003-48-03-imobiliar () [Corola-journal/Journalistic/281774_a_283103]
-
sau e-mail, câteva întrebări pentru a publica răspunsurile dvs. în presa românească. Ați fi de acord? - Desigur, nu văd nici un inconvenient, dar întrebările mi le puteți pune chiar acum, și astfel, câștigăm timp. - Vă mulțumesc. Am câteva însemnări. În Orgia perpetuă ați scris că nu toate experiențele îl stimulează pe un scriitor, ci numai acelea din care se hrănește și care îi întrețin vocația. Citați atunci cuvintele lui Flaubert, cu referire la mizeria umană. Spuneați că "atunci când ai în față un
Cu Mario Vargas Llosa în direct by Alin Genescu () [Corola-journal/Journalistic/14504_a_15829]
-
Viziunea lirică este configurată aici din aglomerări de forme și alcătuiri trupești, din acumulări de senzații și imagini de o deconcertantă concretețe. Foamea de concret se întretaie, însă, cu o la fel de irepresibilă înclinație spre lumea fără contururi ferme a iluziei perpetue. Simțul gravității și instinctul ludic sunt cele două instanțe care prezidează arhitectura acestui poem dominat de aromele seducției și de reculul sceptic în fața unei lumi părelnice. O temă privilegiată a acestei poezii este și cea a livrescului; poetul resimte cu
Calitatea de martor by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4096_a_5421]