2,528 matches
-
deznodământul propriu-zis - odată cu replică Corbului "Nevermore" la întrebarea ultima a îndrăgostitului dacă își va întâlni iubita într-o altă lume - poemul, în acest stagiu evident al unei narațiuni simple, putem spune că se întregește. Până acum, totul este în limitele plauzibilului, ale realului [s.n.]5. În schimb, depășirea datului material al experienței obișnuite rămâne însă o condiție sine qua non a poeticii barbiene. Din această cauză, autorul "Jocului secund" respinge, pentru a da un exemplu, formula poetica argheziana, - de care "ființă
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
de la a caror tradiție poetica se revendică: să nu uităm abandonul, subit și fără întoarcere, al muzei poeziei, de către Arthur Rimbaud, ori tăcerea de aproape două decenii, autoimpusa și riguros respectată, a lui Paul Valéry, ambele de neînțeles. Cea mai plauzibilă explicație rămâne, totuși, cea dată de poetul însuși. Cel care credea sincer că "faire difficilement des vers faciles" n-a însemnat niciodată a ticlui versuri ușor digerabile, ci rară aventură a unui vers într-adevăr esențial [s.n.]"1, trebuie sa
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
românii tind să fie mai nostalgici decât maghiarii. Reprezentările pe care adolescenții le dețin despre fostul regim comunist sunt necesarmente, după cum am amintit deja, formate pe baza unor cunoștințe non-experențiale, de mâna a doua, preluate din mediul socio-cultural. Cele mai plauzibile surse de informație despre comunism pe care adolescenții le pot accesa pentru a-și forma reprezentări sociale și evaluări axiologice despre trecutul comunist pe care nu l-au experiențiat biografic sunt familia, școala și mass-media. Din păcate, chestionarul utilizat în
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
valabilă doar în privința atitudinilor despre ordinea socio-politică actuală, întrucât este dificil de conceput ca generația copiilor (care nu au trăit în comunism) să influențeze în vreun fel atitudinile părinților cu privire la o perioadă din viața lor. Concluzionăm, așadar, că cea mai plauzibilă modalitate prin care se produce transferul de atitudini intergenerațional despre comunism este cea a socializării. A doua observație consistă în ideea că instituția tradițională a familiei este un agent de socializare mai influent în modelarea atitudinilor copiilor decât instituția modernă
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
față de comunism, alimentată de dificultățile socioeconomice ale prezentului, complică procesul de gestionare statală a trecutului, punând sub semnul întrebării legitimitatea criminalizării și a condamnării simbolice a perioadei comuniste. Fără a cădea în cursa întinsă de tentația profețiilor istorice, o evoluție plauzibilă a modului de gestionare a trecutului comunist s-ar putea înscris pe următorul traseu: odată cu consolidarea democrației autohtone, pe fondul unei creșteri economice care să producă modificări semnificative în calitatea vieții, nu ar fi deloc surprinzător ca gradul nostalgiei colective
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
două instituții, dar doctorul Șuțu trece prin amândouă, înlesnind confuzia. El are un spital particular și scenariul mai mult decât sigur este că l-a extras, aici, din stabilimentul de stat unde fusese dus Eminescu de către poliție. Ca variantă administrativă plauzibilă putem avansa ideea că fizic poetul era sub supravegherea doctorului Șuțu care-l putea ține fie la Mărcuța, fie în institutul său. În acest sens consiliul medical din 23 martie 1889 poate afirma că poetul se află „de aproape două
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
trăiască. În anii petrecuți la Trattenbach, el ar fi încercat, împreună cu preotul Alois Neururer, să le schimbe modul de a gândi, fără succes însă.54 În măsura în care o asemenea presupunere sugerează angajarea lui Wittgenstein pentru un program social, ea este puțin plauzibilă. Wittgenstein nu avea încredere în programe de reformă socială. Din perspectiva lui, individului trebuie să i se ceară doar să-și facă datoria în modul cel mai strict și să-i ajute, în limitele posibilităților sale, pe cei apropiați.55
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
a putea da un răspuns sigur la această întrebare. Se pot face doar presupuneri. Una dintre explicațiile posibile ar fi aceea că așteptările sale cu privire la ceea ce numea o „viață decentă“ în afara filozofiei nu s-au confirmat. O alta, cea mai plauzibilă, este că treptat el a fost tot mai înclinat să creadă că Tractatus-ul nu reprezintă ultimul său cuvânt. Se poate, în sfârșit, presupune că Wittgenstein nu a putut trece cu indiferență peste faptul că minți de cea mai bună calitate
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
din prezentarea pe care o dă el simbolismului“34. Întrebarea „Ce este ontologia Tractatus-ului?“ se află în centrul controverselor dintre interpreții lucrării. Ea reprezintă terenul confruntării dintre o interpretare realistă și una antirealistă. Ambele interpretări au fost susținute cu argumente plauzibile. Amândouă se confruntă, totodată, cu dificultăți greu de depășit. Examinarea lor arată cât de dificil este să se ajungă la o interpretare neproblematică a Tractatus-ului, o interpretare care ar fi pusă la adăpost de orice obiecții demne de atenție. Voi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
că propozițiile elementare nu vor putea fi caracterizate drept „imagini“, așa cum sunt caracterizate propozițiile. În acest punct pare potrivit să ne întrebăm care este locul propoziției elementare în acea construcție sistematică ce ne este înfățișată în Tractatus. Este o presupunere plauzibilă că Wittgenstein a pornit de la existența propozițiilor științelor naturii, ca descrieri ale faptelor, și că întrebarea pe care și-a pus-o a fost cum sunt posibile aceste propoziții. Existența propozițiilor elementare a fost postulată pentru a arăta cum sunt
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
intimitate dintre cei doi. Ana de Austria era o persoană religioasă și avea o relație strânsă cu biserica. Din acest motiv este puțin probabil, ca, din punct de vedere psihologic, pioasa regină să accepte o relație păcătoasă. Prin urmare este plauzibilă o posibilă căsătorie secretă între Ana și Mazarin. în favoarea acestei afirmații aducem două argumente: în acele vremuri căsătoriile secrete erau un lucru firesc. Erau acceptate de biserică deoarece ceremonia avea loc într-un lăcaș sfânt, slujba religioasă era îndeplinită de
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
în discuții și comentarii deoarece copilul se născuse negru. Unii adăugau că era acoperită de păr din cap până în picioare. La scurt timp după naștere, Regele a anunțat moartea fetiței. La palatul regal circulau tot felul de informații. Cea mai plauzibilă era cea care susținea că tatăl copilului ar fi fost un pitic african pe nume Nabo, care fusese dăruit Reginei de către François de Vendôme, duce de Beaufort. Desigur era o adevărată blasfemie să o acuzi pe regină de adulter, prin
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
utilizare neautorizată a programelor sau pe cele de piraterie. Există, însă, unele firme care motivează imposibilitatea de a face față pierderilor cauzate de concurență pe seama unor astfel de activități. Deci, pentru astfel de firme activitățile ilegale pot constitui o scuză plauzibilă în fața publicului pentru incapacitatea lor de a obține profit din comercializarea produselor lor. Bibliografie generalătc "Bibliografie generală" 1. Allen, J.H., The CERT Guide to System and Network Security Practice, Addison-Wesley Publishing Company, Inc., Reading, Massachusetts, 2001. 2. Anderson, R., Security
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
Mișcînd capul de-un milimetru, inspectorul îl pierdu. Apoi îl zări din nou. Întinse mîna și culese quartzul care îl fascina. Era un rubin sau o piatră asemănătoare. Bony îl strînse în palma sa cu degete lungi." Ipoteza sa devenea plauzibilă: rubinul provenea poate de la bijuteria uneia dintre cele două fete dispărute. A apărut o răscruce. Ea schimbă cu totul cursul anchetei și fără ca ei s-o știe încă, viața mai multor oameni. Romanul lui Arthur Upfield 35, Crimă la înălțime
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
de-monstrația făcută de Ashby Turner Jr. A cunoaște posibilul înseamnă a transforma evenimentele obligatorii în evenimente întîmplătoare și deci a alimenta incertitudinea. Plecînd de la evenimente capitale pentru soarta umanității, istoricul american reușește să construiască un posibil, o istorie alternativă extrem de plauzibilă. Această cale de cercetare sporește incertitudinea față de trecut și de prezent. Cu cît posibilul e mai verosimil, cu atît munca de cercetare creează incertitudine: Istoria a apucat-o pe un drum, dar ar fi putut la fel de bine să o apuce
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
unică din care explică atât această evoluție, cât și motivele pentru care ea ar putea reprezenta un moment de semnificație majoră pentru cursul general al schimbării istorice din politica mondială. Mai întâi, modelul liberal ar putea să pretindă în mod plauzibil că oferă o explicație endogenă a colapsului Uniunii Sovietice. Reprezentanți ai neorealismului și ai instituționalismului afirmă că sfârșitul brusc și neașteptat al Războiului Rece este cel mai bine privit ca un șoc exogen asupra sistemului internațional. Potrivit lui Waltz, colapsul sovietic
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
relației dintre neorealism, instituționalism și liberalism, în care se consideră că instituționalismul reprezintă punctul de sinteză pe o axă între neorealism și liberalism. Ca atare, el este considerat modelul cel mai capabil să reconcilieze enunțurile concurente ale pozițiilor alternative. Deși plauzibilă la un nivel superficial, o astfel de perspectivă asupra relației dintre școlile de gândire subestimează semnificația asemănărilor dintre neorealism și liberalism. Într-adevăr se poate că tocmai angajamentul instituționalismului față de raționalism a blocat activ dezvoltarea unui model al sistemului internațional
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
vastă" presupune extinderea UE către est ca zonă de liber schimb. Prin urmare, logica fundamentală a analizei instituționaliste presupune că Germania ar trebui să facă alegeri mai clare între lărgirea UE și adâncirea UE. În general, modelul instituționalist oferă explicații plauzibile pentru multe aspecte ale strategiilor germane după 1989. Printre acestea se numără aspecte ale procesului de unificare, angajamentul Germaniei față de instituțiile de securitate atlantice, aparentul refuz de a-și lua angajamente militare în afara granițelor, participarea în sistemul economic internațional global
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
1996, p. 279). Totuși, în anii 1990, elita politică germană a dat dovadă de multă competență în administrarea acestui proces de tranziție identitară. Spre deosebire de elitele politice din Japonia și China, cea germană a făcut pași semnificativi către găsirea unor soluții plauzibile la problemele cu care se confruntă în sistemul internațional emergent. Așadar, în perioada 1989-1999, Germania a demarat un proces de epurare a moștenirii istorice provenite din rolul său în conflictele din prima jumătate a secolului al XX-lea. Această moștenire
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
1. Pare plauzibil să emitem ipoteza conform căreia un punct de referință evident pentru apariția unei mase critice de state democratice liberale îl constituie colapsul recent al Uniunii Sovietice. Liberalismul deține o poziție distinctă de pe care poate oferi o explicație plauzibilă pentru această evoluție, descriind motivul pentru care ea poate avea o semnificație de proporții pentru tiparul dez voltării din politica mondială. În loc să înțelegem sfârșitul Războiului Rece ca un șoc exogen, așa cum afirmă neorealiști și instituționaliști proeminenți, am putea privi colapsul
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
pot fi înțelese ca reflectare a unor conflicte latente ce ies la suprafață în perioada post-Război Rece. În lipsa unei amenințări sovietice clare, prioritățile economice apar ca o potențială sursă de dispută între cele două țări. Totuși, potrivit unei evaluări la fel de plauzibile, cele două țări sunt orientate către o relație mai echilibrată și mai matură într-o serie de chestiuni economice și de securitate. Japonia este încurajată să adopte o poziție mai liberală în probleme de diplomație economică, în timp ce SUA se vor
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
de balanța de putere, și orientarea către pacea democratică. Această tendință comportamentală a fost identificată și măsurată în relație cu un set de criterii empirice prestabilite. Astfel, s-a dovedit că un set de posibile ipoteze socio-științifice reflectă o evaluare plauzibilă a proprietăților empirice ale sistemului internațional post-Război Rece. Totuși, concluzia că sistemul a atins reflexivitatea implică în mod logic că o abordare pur descriptivă și explicativă nu poate surprinde în mod adecvat ceea ce reprezintă trăsătura ei cea mai distinctivă, probabil
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
trăiască. În anii petrecuți la Trattenbach, el ar fi încercat, împreună cu preotul Alois Neururer, să le schimbe modul de a gândi, fără succes însă.54 În măsura în care o asemenea presupunere sugerează angajarea lui Wittgenstein pentru un program social, ea este puțin plauzibilă. Wittgenstein nu avea încredere în programe de reformă socială. Din perspectiva lui, individului trebuie să i se ceară doar să-și facă datoria în modul cel mai strict și să-i ajute, în limitele posibilităților sale, pe cei apropiați.55
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
a putea da un răspuns sigur la această întrebare. Se pot face doar presupuneri. Una dintre explicațiile posibile ar fi aceea că așteptările sale cu privire la ceea ce numea o „viață decentă“ în afara filozofiei nu s-au confirmat. O alta, cea mai plauzibilă, este că treptat el a fost tot mai înclinat să creadă că Tractatus-ul nu reprezintă ultimul său cuvânt. Se poate, în sfârșit, presupune că Wittgenstein nu a putut trece cu indiferență peste faptul că minți de cea mai bună calitate
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
din prezentarea pe care o dă el simbolismului“34. Întrebarea „Ce este ontologia Tractatus-ului?“ se află în centrul controverselor dintre interpreții lucrării. Ea reprezintă terenul confruntării dintre o interpretare realistă și una antirealistă. Ambele interpretări au fost susținute cu argumente plauzibile. Amândouă se confruntă, totodată, cu dificultăți greu de depășit. Examinarea lor arată cât de dificil este să se ajungă la o interpretare neproblematică a Tractatus-ului, o interpretare care ar fi pusă la adăpost de orice obiecții demne de atenție. Voi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]