7,503 matches
-
desen. Mantegna a fost, începând cu anul 1441, ucenic în atelierul padovan al lui Francesco Squarcione, unul din pictorii importanți ai renașterii timpurii din Italia de Nord cu dovedite preocupări arheologice. Aici Mantegna are prilejul să copieze multe replici de sculpturi antice, executate în ghips, precum și picturi ale artiștilor contemporani toscani și romani. Tânărul artist este influențat mai ales de operele lui Donatello și Paolo Uccello din Padova. Surse contemporane pomenesc faptul că Mantegna ar fi executat deja la șaptesprezece ani
Andrea Mantegna () [Corola-website/Science/317681_a_319010]
-
fresce au fost în mare parte distruse într-un bombardament din anul 1944. Scenele din ciclul sfântului Iacob relevau un spațiu compus perfect din punct de vedere al perspectivei și foloseau în mod consecvent racursiurile, ceea ce denotă interesul artistului pentru sculptura și arhitectura antichității. Frescele sale sunt considerate drept primele opere de vârf ale Renașterii din Italia de Nord. Ele continuă evoluția protorenașterii florentine și dovedesc influențele unei călătorii la Veneția, unde Mantegna avusese ocazia să vadă operele lui Andrea del
Andrea Mantegna () [Corola-website/Science/317681_a_319010]
-
au murit 4 milioane de oameni din cauza foametei. În 1932, realismul socialist s-a impus în toată cultură, în literatura și arta pentru a-i instrui pe cetățeni în spiritul socialismului, motivul central fiind "Omul Muncii" care reprezenta progresul socialist, sculpturi și picturi murale ce împodobeau clădirile, reprezentând bărbați și femei în muncind. În 1935-1939, Stalin și-a eliminat toți oponenții reali sau închipuiți, prin Marea Epurare. Persecuțiile au avut loc la toate nivelurile partidului și ale statului. Milioane de oameni
Uniunea Republicilor Sovietice Socialiste () [Corola-website/Science/297336_a_298665]
-
. Sculptor. S-a născut la (n. 1 noiembrie 1958, Iași). Absolvent al Academiei de artă "George Enescu", Iași, secția sculptură (șef promoție, 1992, cănd primește și titlul de "masters"). Expune încă din timpul studenției la saloanele anuale ale Filialei ieșene a Uniunii Artiștilor Plastici, al cărei membru titular devine în 1995. Participa la expoziția internațională de sculptură, Galați (1992), la
Constantin Crengăniș () [Corola-website/Science/316221_a_317550]
-
Enescu", Iași, secția sculptură (șef promoție, 1992, cănd primește și titlul de "masters"). Expune încă din timpul studenției la saloanele anuale ale Filialei ieșene a Uniunii Artiștilor Plastici, al cărei membru titular devine în 1995. Participa la expoziția internațională de sculptură, Galați (1992), la salonul de sculptură, Bacău (1993), la expoziția "Experiment", Iași (1994), la expoziția "Artiști plastici ieșeni", București (1995) și expozițiile anuale ale Filialei UAP, sala Palatului, Iași (1990 - 2001). Prezent în expoziții de grup sau aniversare. Profesor de
Constantin Crengăniș () [Corola-website/Science/316221_a_317550]
-
1992, cănd primește și titlul de "masters"). Expune încă din timpul studenției la saloanele anuale ale Filialei ieșene a Uniunii Artiștilor Plastici, al cărei membru titular devine în 1995. Participa la expoziția internațională de sculptură, Galați (1992), la salonul de sculptură, Bacău (1993), la expoziția "Experiment", Iași (1994), la expoziția "Artiști plastici ieșeni", București (1995) și expozițiile anuale ale Filialei UAP, sala Palatului, Iași (1990 - 2001). Prezent în expoziții de grup sau aniversare. Profesor de specialitate (sculptură) la Liceul de artă
Constantin Crengăniș () [Corola-website/Science/316221_a_317550]
-
1992), la salonul de sculptură, Bacău (1993), la expoziția "Experiment", Iași (1994), la expoziția "Artiști plastici ieșeni", București (1995) și expozițiile anuale ale Filialei UAP, sala Palatului, Iași (1990 - 2001). Prezent în expoziții de grup sau aniversare. Profesor de specialitate (sculptură) la Liceul de artă, Iași, imediat după absolvire. Are lucrări în colecții particulare din România, Austria, Grecia, Franța, Germania. Artă monumentala: "Dumitru Furtună", Dorohoi (1992); Busturi "Ion Creangă" și "Gheorghe Asachi", Iași Biserică Sfinții 40 de mucenici (1992-1993, marmură); Statuie
Constantin Crengăniș () [Corola-website/Science/316221_a_317550]
-
1999, 1 Decembrie, marmură, locație nouă - Piața Națiunii în fața Universității de Medicină și Farmacie Iași); Monumentul "Împăcării" (Reconstituirea giulgiului lui Crist), Iași (2001, marmură, h=3.10 m); Monumentul episcopului "Melchisedec Ștefănescu", Român; Statuie "Ștefan cel Mare", Român (2004, bronz); Sculptură monumentala decorativă "Lei", Universitatea A.I Cuza Iași (2005-2006, piatra); Reconstiturie "Regele Ferdinand" (2007, gips), Bibliotecă Universitară Iași; Busturi monumentale "Ion C. Brătianu, Ion Borcea, Mihai David, Radu Cernătescu, Ștefan Procopiu, Traian Bratu, Veniamin Costache, Simion Barnutiu", Aleea Rectorilor, Universitatea
Constantin Crengăniș () [Corola-website/Science/316221_a_317550]
-
din București (1924-1930), unde a urmat în paralel gravura cu Gabriel Popescu, desenul cu Constantin Artachino și Frederic Storck iar pictura cu George Demetrescu Mirea și Camil Ressu. Până în anul al III-lea a urmat în paralel și secția de sculptură, avându-l ca profesor la modelaj pe Dimitrie Paciurea. Pentru Gheorghe Naum a fost hotărâtoare întâlnirea cu două personalități modelate în atmosfera artistică pariziană: Camil Ressu, profesor din ultimii ani de studiu, și Ion Theodorescu-Sion. În anul 1928, Gheorghe Naum
Gheorghe Naum () [Corola-website/Science/330090_a_331419]
-
fundații europene, dar și cu mijloace locale (Consiliul Județean, Consiliul Local Bistrița, Ministerul Culturii și Cultelor). Proiectul a prevăzut transformarea interiorului în sală de spectacole de muzică clasică și de teatru, iar a balconului în loc de desfășurare pentru expoziții de pictură, sculptură sau fotografie. După renovare, sinagoga arată din nou ca în vremurile sale bune. Sâmbătă, 14 iulie 2007, la Sinagoga din Bistrița a avut loc un concert inaugural al Sinagogii ca sală de concerte, susținut de Noua Orchestră Transilvană (a Societății
Sinagoga din Bistrița () [Corola-website/Science/308180_a_309509]
-
scriitorul și omul politic Nicolae Gane (1838-1916). La vremea dezvelirii statuii, criticii considerau statuia nu prea reușită, părându-li-se că chipul și înfățișarea lui Vasile Alecsandri nu prea semănau cu cele naturale. Criticul de artă George Oprescu (1881-1969) descrie sculptura astfel: "„Alecsandri, la Iași, ne este arătat în picioare, în redingotă, pe umărul drept cu o manta care-i acoperă spatele și cade apoi la pământ, în falduri grele. Gestul simplu și natural al mâinii stângi dusă la bărbie, frecvent
Statuia lui Vasile Alecsandri din Iași () [Corola-website/Science/309736_a_311065]
-
fortărețele Ollantaytambo și Sacsayhuaman. Alte ruine, mai putin populare, sunt Încă Wasi, cel mai înalt dintre toate sit-urile incase aflându-se la o altitudine de 3.980m, Vilcabamba capitala imperiului după cucerirea, de către conchistadori, a orașului Cuzco, grădină de sculpturi de la Chulquipalta (cunoscută și sub numele de Ñusta España, Yurak Rumi), cît și Huillca Raccay, Patallacta, Choquequirao, Moray și multe altele. Zona înconjurătoare, localizată în valea Huatanay, este o zonă agricolă importantă, unde se cultivă porumb, orz, quinoa, ceai și
Cuzco () [Corola-website/Science/307273_a_308602]
-
realizat în stil ionic, iar fațada cuprinde 18 nișe care conțin opere originale. Muzeul a fost inaugurat în anul1830. Edificiul muzeului a suferit distrugeri importante în cursul celui de-al Doilea Război Mondial; a fost redeschis publicului în anul 1972. Sculpturi, mozaicuri, reliefuri din epoca clasică (artă greacă, începând cu epoca arhaică și artă romană târzie). Piesele cele mai importante din această colecție sunt, cu siguranță, cele arhaice provenind din templul "Atena Afaia" de la Egina, circa 500 î.Hr., "Faunul Barberini", circa
Gliptoteca de la München () [Corola-website/Science/319782_a_321111]
-
circa 338 î.Hr. Operele sunt repartizate în patru secțiuni istorice: trei secțiuni grecești și o secțiune romană: Majoritatea lucrărilor din această perioadă sunt statui grecești timpurii, reprezentări de tineri: "tânăr din Attica", cca. 540 î.Hr., "Apollo" (aproximativ 560 î.Hr.), "Aeginetans" (sculpturile de fronton de la "Templul Afaia din Egina", circa 500 î.Hr.). Printre cele mai faimoase opere din epoca clasică greacă, aflate în "Gliptotecă", amintim "Portretul lui Homer" (460 î.Hr.), "Statuia lui Diomede" (430 î.Hr.), "Meduza Rondanini" (440 î.Hr.), "stela mormântului lui
Gliptoteca de la München () [Corola-website/Science/319782_a_321111]
-
440 î.Hr.), "stela mormântului lui Mnesarete" (380 î.Hr.), "Statuia lui Eirene" (370 î.Hr.), "Alexandru Rondanini" (cca 338 î.Hr.) ... Printre lucrările faimoase din această epocă, prezente în "Gliptoteca din München", enumerăm "Faunul Barberini" (220 î.Hr.), precum și copii romane faimoase ale unor sculpturi grecești din această perioadă, printre care, "Băiatul cu gâsca" (250 î.Hr.). "Gliptoteca" are o bogată colecție de busturi romane, inclusiv faimoasele statui care îi reprezintă pe "Marius" și "Sulla" (40 î.Hr.), pe Împăratul Octavian Augustus (aproximativ 40 î.Hr.), pe Nero
Gliptoteca de la München () [Corola-website/Science/319782_a_321111]
-
Sturdza cumpărase un castel și tot acolo a trăit cea mai mare parte a vieții, până la căsătoria sa. Mihail Sturdza avea în România multe moșii pe unde stătea mai mult, el fiind și un pasionat vânător. A studiat pictura și sculptura la Berlin, Dresda și Paris, mai întâi ca elevă a sculptorului Debois și apoi ucenică a celebrului Auguste Rodin. În anul în care s-a căsătorit, ea și-a expus sculpturi la Salonul de la Paris. Primul atelier l-a avut
Olga Sturdza () [Corola-website/Science/308083_a_309412]
-
fiind și un pasionat vânător. A studiat pictura și sculptura la Berlin, Dresda și Paris, mai întâi ca elevă a sculptorului Debois și apoi ucenică a celebrului Auguste Rodin. În anul în care s-a căsătorit, ea și-a expus sculpturi la Salonul de la Paris. Primul atelier l-a avut la Dieppe, apoi a deschis un atelier la Iași, în Copou, unde lucra cu dalta și ciocanul busturi și statui de marmură. Constantin Argetoianu o cunoscuse pe Olga Mavrocordat înainte de căsătorie
Olga Sturdza () [Corola-website/Science/308083_a_309412]
-
Mihai Sturdza” și de Liceul Internat. În anul 1924, ea a donat municipiului Iași, Monumentul Unirii, care a fost inaugurat în mai 1927 în prezența Reginei Maria și dărâmat în anul 1947. În prezent, se mai păstrează la Iași puține sculpturi ale sale: cenotaful lui Alexandru Mavrocordat, „Sărutul“ și „Sburătorul“ de la Vila Sonet Mihai Codreanu. După cel de-al doilea război mondial, argintăria, biblioteca și alte obiecte de preț ale familiei sale au fost duse din castelul distrus de germani în
Olga Sturdza () [Corola-website/Science/308083_a_309412]
-
scrisoare la fereastră" (1657) sau "Fata cu un cercel de perlă" (1665), unul din cele mai cunoscute și mai populare tablouri ale lui Vermeer. Forța de expresie a acestei picturi, armonia culorilor, lumina magică corelată cu o anumită subtilitate caracteristică sculpturilor, chipul radiant al modelului cu privire întrebătoare dovedesc măiestria absolută a pictorului. Pe lângă tablourile sale realiste, Vermeer pictează și două tablouri alegorice, în care personifică teme abstracte prin simboluri: "Alegoria credinței" (1671) și "Alegoria picturii" (sau "În atelier", 1673). În
Johannes Vermeer () [Corola-website/Science/305799_a_307128]
-
alegorice, în care personifică teme abstracte prin simboluri: "Alegoria credinței" (1671) și "Alegoria picturii" (sau "În atelier", 1673). În „Alegoria picturii” este reprezentat un atelier, pe masă se află o carte — simbol al înțelepciunii — și o mască — ca simbol al sculpturii. Personajul principal este un pictor în timpul lucrului, văzut din spate, păstrându-și astfel anonimitatea. Ca model servește o femeie tânără, într-o rochie albă, cu o coroană de frunze pe cap, reprezentând probabil muza Clio, protectoarea istoriei. Jan Vermeer a
Johannes Vermeer () [Corola-website/Science/305799_a_307128]
-
printre ramurile teiului. Acest copac străvechi este cel care dă numele castelului. Linder înseamnă tei, Hof înseamnă curte, iar numele castelului ar fi astfel Curtea teiului. Palatul este înconjurat de grădini formale împărțite în cinci secțiuni care sunt decorate cu sculpturi alegorice ale continentelor, anotimpurile și elementelor naturii: Partea de nord este caracterizată printr-o cascadă pe 30 de trepte de marmură. În partea de sus se află un pavilion de muzică. Cascada se termină la partea de jos printr-o
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
de majolică. La partea superioară a parterului estic este un pavilion de lemn care conține bustul lui Ludovic al XVI-lea al Franței. La 24 pași mai jos se află o fântână cu statuia aurită "Amor trăgând o săgeată". O sculptură înfățișându-i pe "Venus și Adonis" este amplasată între bazin și palat. Parterul acvatic din fața palatului este dominat de un bazin lung cu o fântână arteziană aurită "Flora și putti". Jetul de apă al fântânii țâșnește până la o înălțime de
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
țâșnește până la o înălțime de 25 de metri. Grădinile de pe terasă formează partea de sud a parcului și se află în partea opusă față de cascada din partea de nord. La primul etaj se află "Fântâna Naiadelor" constând din trei bazine și sculpturi ale nimfelor apelor. În arcul nișei centrale se află bustul reginei Maria Antoaneta a Franței. La partea superioară a teraselor este un templu rotund, cu o statuie a zeiței Venus realizată pe baza unui tablou de Antoine Watteau (The Embarkation
Castelul Linderhof () [Corola-website/Science/314512_a_315841]
-
1945). Academicianul George Oprescu a avut lucrări cu privire la arta populară românească ("Arta țărănească la români", 1922), la maeștrii artei românești, care reprezintă începuturile activităților de cercetare în acest domeniu. Profesorul George Oprescu a publicat studii privitoare la arta sculpturală românească ("Sculptura statuară românească", 1957). În anul 1927, a publicat monografia Géricault, iar în 1961, a publicat monografia, în două volume, Nicolae Grigorescu. Lucrările sale se disting prin erudiție și printr-un autentic simț al frumosului. În anii 1943 - 1946, a publicat
George Oprescu () [Corola-website/Science/306372_a_307701]
-
anii 1943 - 1946, a publicat un "Manual de istoria artei", iar în anul 1956 monografia "Bisericile-cetăți ale sașilor din Ardeal," în care se referă, între altele și de minunata biserică-fortificată din Biertan, județul Sibiu. Bogata sa colecție de artă (picturi, sculpturi, desene și gravuri românești și străine), de aproape 10.000 de piese, având autori faimoși (Albrecht Dürer, Rembrandt, Delacroix, Courbet, Picasso, Bonington), a donat-o Academiei Române. Cele mai multe din aceste piese sunt păstrate în "Muzeul de artă al Academiei Române", al cărui
George Oprescu () [Corola-website/Science/306372_a_307701]