3,603 matches
-
constituția lor emoțională (E. Dupré), care creează un teren psihic favorabil dezvoltării unor tablouri clinice de tip iatrogen. Măsurile de psihoigienă care se impun în cazul iatrogeniilor vizează sfera emoțional-afectivă a indivizilor, evitarea contactelor acestora cu alți bolnavi psihic sau somatic gravi, precum și cu spitalele, policlinicile, laboratoarele de analize medicale, medicii sau personalul de îngrijire medicală. În plus, se va avea în vedere aplicarea unor măsuri de educație corespunzătoare, evitarea literaturii medicale, a contactului cu medicamentele etc. Capitolul 31 Psihoigiena bolilor
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
încadrarea în activități profesionale de diferite forme și grade, conform cu capacitățile psihice ale pacienților; dispensarizare. f) Psihoigiena alcoolicilor și a toxicomanilor Se impun în primul rând măsuri de psihoprofilaxie. Se va ține seama de terenul și de ereditatea psihologică și somatică a acestor indivizi. Astfel, vor fi evitate contactele cu anturajele vicioase, răul model, modul de viață dezordonat, vagabondajul, conduitele de dependență, stările depresive și anxioase, situațiile de eșec și orice ar putea duce la o „retragere din lume” cu refugiu
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
psihosocial favorabil, securizant, în familie, la locul de muncă, în grupul social; h) cultivarea unui tip de relații interpersonale pozitive; i) reorientarea școlară sau profesională, după caz; j) reintegrarea socială complexă printr-un proces de resocializare. Capitolul 32 Psihoigiena bolilor somatice 1. Boala somatică privită ca suferință psihică Boala somatică, indiferent de cauza, natura sau intensitatea și durata acesteia, reprezintă o stare deosebită, care, pe lângă procesul patologic în sine, exercită o influență și asupra stării de spirit a bolnavului, a stării
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
în familie, la locul de muncă, în grupul social; h) cultivarea unui tip de relații interpersonale pozitive; i) reorientarea școlară sau profesională, după caz; j) reintegrarea socială complexă printr-un proces de resocializare. Capitolul 32 Psihoigiena bolilor somatice 1. Boala somatică privită ca suferință psihică Boala somatică, indiferent de cauza, natura sau intensitatea și durata acesteia, reprezintă o stare deosebită, care, pe lângă procesul patologic în sine, exercită o influență și asupra stării de spirit a bolnavului, a stării sale de sănătate
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
în grupul social; h) cultivarea unui tip de relații interpersonale pozitive; i) reorientarea școlară sau profesională, după caz; j) reintegrarea socială complexă printr-un proces de resocializare. Capitolul 32 Psihoigiena bolilor somatice 1. Boala somatică privită ca suferință psihică Boala somatică, indiferent de cauza, natura sau intensitatea și durata acesteia, reprezintă o stare deosebită, care, pe lângă procesul patologic în sine, exercită o influență și asupra stării de spirit a bolnavului, a stării sale de sănătate mintală. A. Păunescu-Podeanu remarcă faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
bolnavi”. Acest aspect scoate în evidență faptul că orice individ în stare de boală are anumite atitudini și reacții psihice care prezintă o valoare deosebită în ceea ce privește evoluția clinică a bolii și pronosticul acesteia, precum și acțiunea și efectele terapeuticii. Orice suferință somatică este percepută de individ ca boală și este asociată cu o stare de disconfort fiziologic, care poate merge până la panica legată de un eventual risc vital major. Fiecare bolnav își construiește o imagine despre boala sa, în conformitate cu propriul mod de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
trăite de bolnav, A. Păunescu-Podeanu spune că „este rezultatul unui proces complex psihofiziologic de autoscopie, în care intervin, în proporții variate, sensibilitatea bolnavului și capacitatea lui de interpretare, apoi încordarea simțurilor și a atenției, teama, neliniștea, imaginația lui”. Orice boală somatică se manifestă sub două aspecte. Pe de o parte, tabloul clinic obiectiv, care relevă modificările organice și fiziologice datorate factorilor etiologici morbizi, iar pe de altă parte, tabloul clinic subiectiv, reprezentat prin acuzele bolnavului, așa cum sunt resimțite și interpretate de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
clinic obiectiv, care relevă modificările organice și fiziologice datorate factorilor etiologici morbizi, iar pe de altă parte, tabloul clinic subiectiv, reprezentat prin acuzele bolnavului, așa cum sunt resimțite și interpretate de acesta, în raport cu tulburările reale existente. Acest dublu aspect al bolii somatice este deosebit de important și de el trebuie ținut seama în mod absolut obligatoriu. Succesul terapeutic nu se datorează numai înlăturării cauzelor bolii și restaurării funcțiilor alterate prin boală, ci și, în egală măsură, și restabilirii psihice a bolnavului, a stării
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
nu se datorează numai înlăturării cauzelor bolii și restaurării funcțiilor alterate prin boală, ci și, în egală măsură, și restabilirii psihice a bolnavului, a stării sale de spirit, a moralului său. Din acest motiv, ori de câte ori ne aflăm în fața unui bolnav somatic, nu trebuie să neglijăm starea sa morală, psihicul lui. P. Le Gendre spune că „un medic care înțelege bine psihologia fiecărui bolnav este și un bun psiholog”. Nu trebuie neglijată latura psihologică în nici o situație de boală, indiferent de natura
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
al medicului cu un bolnav este și un contact psihologic nevăzut, care nu trebuie neglijat în nici o situație. De multe ori, tipul de apropiere a medicului de bolnav creează o ambianță de încredere, care deschide mari posibilități succesului terapeutic. Suferința somatică nu trebuie privită în mod unilateral. Ea este o suferință generală a persoanei umane, care se reflectă în sfera conștiinței acesteia, ca o problematică existențială. Orice boală este, ca suferință, o „situație-limită” în sensul descris de K. Jaspers. Dar, în
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
un accident, pe care orice bolnav îl asociază pericolului vital. Reacția unui individ la boală este o formă complexă de manifestare a mecanismelor de apărare ale propriului său Eu. În sensul acesta trebuie înțelese și interpretate trăirile subiective ale bolnavului somatic în cursul evoluției bolii. Întrucât această coparticipare psihică la suferința somatică poate avea diferite forme de implicare a stării de sănătate mintală, este de domeniul igienei mintale preocuparea față de aspectele legate de psihologia bolnavului în scopul prevenirii unor decompensări psihice
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
unui individ la boală este o formă complexă de manifestare a mecanismelor de apărare ale propriului său Eu. În sensul acesta trebuie înțelese și interpretate trăirile subiective ale bolnavului somatic în cursul evoluției bolii. Întrucât această coparticipare psihică la suferința somatică poate avea diferite forme de implicare a stării de sănătate mintală, este de domeniul igienei mintale preocuparea față de aspectele legate de psihologia bolnavului în scopul prevenirii unor decompensări psihice de ordin reactiv, nevrotic, anxios, depresiv etc. 2. Problemele psihologice ale
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
avea diferite forme de implicare a stării de sănătate mintală, este de domeniul igienei mintale preocuparea față de aspectele legate de psihologia bolnavului în scopul prevenirii unor decompensări psihice de ordin reactiv, nevrotic, anxios, depresiv etc. 2. Problemele psihologice ale bolnavului somatic Atitudinea bolnavului somatic față de suferință este diferențiată. Ea se leagă de tipul de reacție, de nivelul de inteligență și cultură, de educația generală a acestuia. Unii indivizi trec cu mare ușurință peste suferințe. Alții caută să disimuleze afecțiunile de care
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
de implicare a stării de sănătate mintală, este de domeniul igienei mintale preocuparea față de aspectele legate de psihologia bolnavului în scopul prevenirii unor decompensări psihice de ordin reactiv, nevrotic, anxios, depresiv etc. 2. Problemele psihologice ale bolnavului somatic Atitudinea bolnavului somatic față de suferință este diferențiată. Ea se leagă de tipul de reacție, de nivelul de inteligență și cultură, de educația generală a acestuia. Unii indivizi trec cu mare ușurință peste suferințe. Alții caută să disimuleze afecțiunile de care suferă. Cei mai mulți, însă
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
indivizi trec cu mare ușurință peste suferințe. Alții caută să disimuleze afecțiunile de care suferă. Cei mai mulți, însă, manifestă o participare subiectivă de diferite forme și intensități în raport cu boala. Numeroși specialiști s-au ocupat, în ultimele decenii, de studiul psihologiei bolnavilor somatic. O atenție deosebită a fost acordată bolnavilor de TBC, canceroșilor, leucemicilor, celor cu SIDA, celor cu afecțiuni cardiovasculare etc. (F. Meerwein, A. Melvin, R.G. Druss și D.S. Kornfeld, E. Kübler-Ross, Cl. Reverdin, R. Zumbrunnen, R. Poletti). Afecțiunile somatice sunt însoțite
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
psihologiei bolnavilor somatic. O atenție deosebită a fost acordată bolnavilor de TBC, canceroșilor, leucemicilor, celor cu SIDA, celor cu afecțiuni cardiovasculare etc. (F. Meerwein, A. Melvin, R.G. Druss și D.S. Kornfeld, E. Kübler-Ross, Cl. Reverdin, R. Zumbrunnen, R. Poletti). Afecțiunile somatice sunt însoțite de modificări ale dispoziției emoțional-afective sau chiar de reacții nevrotice, în raport cu durata evoluției bolii și cu gravitatea „imaginii” acesteia. Imaginea bolii are mai multe componente. Ea este, în primul rând, produsul imaginației bolnavului. În al doilea rând, este
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
suferință, psihică, de tip reactiv, provocată de trăirea subiectivă de către bolnav a propriei boli. Sunt chiar situații în care intervenția unui psihiatru este absolut necesară pentru tratarea acestor stări subiective secundare, de tip reactiv, în special la bolnavii cu suferințe somatice grave sau afecțiuni incurabile. Cele mai frecvente manifestări psihiatrice care pot apărea în dinamica unor boli somatice cu evoluție trenantă sau cronice, severe, sunt stările de anxietate, panica patologică, depresia, insomniile, ideile de suicid de multe ori traduse în acte
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
în care intervenția unui psihiatru este absolut necesară pentru tratarea acestor stări subiective secundare, de tip reactiv, în special la bolnavii cu suferințe somatice grave sau afecțiuni incurabile. Cele mai frecvente manifestări psihiatrice care pot apărea în dinamica unor boli somatice cu evoluție trenantă sau cronice, severe, sunt stările de anxietate, panica patologică, depresia, insomniile, ideile de suicid de multe ori traduse în acte suicidare etc. Toate acestea au atras în mod deosebit atenția specialiștilor, care au de înfruntat dificultăți sporite
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
a moralului, a profilului psihologic și emoțional-afectiv al acestor bolnavi. Scopul acestei psihoterapii este de a-i ajuta să poată depăși angoasa morții, de a putea continua să ducă o viață demnă și echilibrată psihic, chiar în starea de gravitate somatică pe care o implică afecțiunea lor. 3. Psihoigiena bolnavilor somatic În cazul tuturor bolnavilor cu suferințe somatice, indiferent de natura acestora, se impun măsuri de psihoigienă, insistându-se însă în cazurile cu afecțiuni medicale sau chirurgicale grave, cu pronostic sever
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
Scopul acestei psihoterapii este de a-i ajuta să poată depăși angoasa morții, de a putea continua să ducă o viață demnă și echilibrată psihic, chiar în starea de gravitate somatică pe care o implică afecțiunea lor. 3. Psihoigiena bolnavilor somatic În cazul tuturor bolnavilor cu suferințe somatice, indiferent de natura acestora, se impun măsuri de psihoigienă, insistându-se însă în cazurile cu afecțiuni medicale sau chirurgicale grave, cu pronostic sever. Măsurile de psihoigienă vizează păstrarea echilibrului emoțional-afectiv al bolnavilor, crearea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
ajuta să poată depăși angoasa morții, de a putea continua să ducă o viață demnă și echilibrată psihic, chiar în starea de gravitate somatică pe care o implică afecțiunea lor. 3. Psihoigiena bolnavilor somatic În cazul tuturor bolnavilor cu suferințe somatice, indiferent de natura acestora, se impun măsuri de psihoigienă, insistându-se însă în cazurile cu afecțiuni medicale sau chirurgicale grave, cu pronostic sever. Măsurile de psihoigienă vizează păstrarea echilibrului emoțional-afectiv al bolnavilor, crearea unei ambianțe comode, liniștite și securizante, încurajarea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
mai ușor. În plus, cooperarea cu medicul, personalul de îngrijire și mediul spitalicesc e mai pozitivă, mai eficientă și de scurtă durată. Un rol important revine psihologului specialist în problemele de psihologie medicală, investit cu acțiunea de psihoterapie a bolnavilor somatic. Aceasta este o etapă importantă în acțiunea de igienă mintală. Se desprinde, prin urmare, concluzia că măsurile de igienă mintală pot acționa cu deosebită eficiență și în domeniul bolilor somatice. Ele au rolul de a proteja bolnavul, ajutându-l să
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
de psihologie medicală, investit cu acțiunea de psihoterapie a bolnavilor somatic. Aceasta este o etapă importantă în acțiunea de igienă mintală. Se desprinde, prin urmare, concluzia că măsurile de igienă mintală pot acționa cu deosebită eficiență și în domeniul bolilor somatice. Ele au rolul de a proteja bolnavul, ajutându-l să depășească impasul în care se află datorită afecțiunii sale. Capitolul 33 Psihoigiena deficienților 1. Conceptul de deficiență Deficiența nu trebuie confundată cu boala. Ea are altă semnificație: în timp ce boala implică
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
depășească impasul în care se află datorită afecțiunii sale. Capitolul 33 Psihoigiena deficienților 1. Conceptul de deficiență Deficiența nu trebuie confundată cu boala. Ea are altă semnificație: în timp ce boala implică alterarea structurală sau funcțională a organismului din punct de vedere somatic, psihic sau psihosomatic și are drept caracteristică suferința, deficiența nu implică suferința, ci invaliditatea. Ele au însă un element comun, și anume starea de anomalie a individului. Spre deosebire de boală, deficiența este o stare de invaliditate, de pierdere sau inexistență congenitală
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
a evoluției cronice a unor boli sau se poate înfățișa ca sechele ale unor boli. În acest caz, ea este o stare defectuală, o infirmitate de tip sechelar, care succede evoluției clinice a bolilor, fie că este vorba de boli somatice, fie că este vorba de boli psihice. Din aspectele mai sus menționate decurge cadrul extrem de larg al deficiențelor. Ele pot avea caracterul unor infirmități fizice, motorii sau senzoriale, dar pot fi și deficiențe psihice sau de ordin metabolic congenital etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]