3,189 matches
-
și rece, dar care vestejește și usucă. Orice femeie măritată se simte sclava bărbatului ei, sclavă supusă sau revoltată, credincioasă sau infidelă, în funcțiune sau evadată ori părăsită. Asasinarea unei femei din cauza geloziei este crima cea mai monstruoasă, vrednică de torturile inchiziției, fiindcă are ca motiv arogarea dreptului abominabil de a monopoliza o anatomie și o fiziologie umană, și suferința, cu atât mai ridicolă cu cât mai atroce, că ți s-a nesocotit acest drept. Nu-i așa că un fapt josnic
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
explicație naturală. Ți-i indiferent moralmente, la urma urmei, pe cine supui, dar nu-ți poate fi indiferent cui te supui de bună voie. 20. Bărbatul, când e gelos, preferă să se schilodească, femeiaiubită, să moară chiar, să moară în torturi, dacă nu se poate altfel, decât să iubească pe altul sau, chiar, decât să devină indiferentă sau, și mai puțin, decât să-i scadă patima. 21. Situația femeii ă...î nu o poate simți și nu o poate vedea bine
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
sa. Intuiția nuanțată, dialectică se pliază pe cunoașterea sufletului, beneficiază de o logică impecabilă, dar și de o oarecare împleticire a expresiei, cu excepția finalului: "Gelozia pricinuită de o femeie e mai chinuitoare în absența ei decât în prezența ei, pentru că torturile geloziei sunt produse de imaginație, și când femeia e de față, imaginea ei absorbantă îți paralizează imaginația" (Opere, 6, p. 30; ideea și în Adela - o prezentare dezvoltată a raporturilor analogice și genetice între Amintiri, Privind viata și Adela, în
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
îndeplinit, acela de a deveni oameni superiori, pregătindu-ne mereu, chiar și în orele de planton, pentru facultate. Atunci, în anii aceia grei, căci dragilor, am făcut armată grea, pe atunci se mai făcea și “căprăreală”, un fel de mari torturi la care eram supuși, fiind practic la cheremul gradaților, care-și răzbunau propriile chinuri îndurate în școala regimentară pe spinarea bieților recruți - măsurarea dormitorului cu bățul de chibrit, spălarea veceurilor de zeci de ori, chiar dacă erau curate ca în farmacie
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
pentru că vibrezi, pentru că ești fericit și iubești - totul, simplu. Crești în tine un copac care se înalță nervos spre cer, sfidând forța gravitației, pentru a găuri cerul cu crengile lui, ca să te uiți prin găurile cerului. „Fiecare zi este un tort de frișcă. De dimineață ies pe stradă și în drum spre chioșcul de ziare scot trecătorilor frișcă din urechi. Printre afinele, căpșunile, zmeura și infinita frișcă ale tortului, abia reușesc să-mi croiesc drum până la chioșcul de ziare : iuhuuuu ! Privirea
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
crengile lui, ca să te uiți prin găurile cerului. „Fiecare zi este un tort de frișcă. De dimineață ies pe stradă și în drum spre chioșcul de ziare scot trecătorilor frișcă din urechi. Printre afinele, căpșunile, zmeura și infinita frișcă ale tortului, abia reușesc să-mi croiesc drum până la chioșcul de ziare : iuhuuuu ! Privirea mea vrăjește tot și transformă totul în acadele de decorat tortul. Lumea e un magazin de bomboane colorate și de vată de zahăr ars. Iată, un urât își
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
spre chioșcul de ziare scot trecătorilor frișcă din urechi. Printre afinele, căpșunile, zmeura și infinita frișcă ale tortului, abia reușesc să-mi croiesc drum până la chioșcul de ziare : iuhuuuu ! Privirea mea vrăjește tot și transformă totul în acadele de decorat tortul. Lumea e un magazin de bomboane colorate și de vată de zahăr ars. Iată, un urât își scoate capul prin zâmbetul meu care învelește strada ca o glazură de ciocolată. Stai acolo, spun eu și îi îndes capul la loc
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
poezie. Urâtul iese din oala de poezie, se scutură supărat, își îndeasă pălăria pe cap și scoate un pistol : poc, poc ! Atunci îi dau cu linguroiul de lemn în cap și continui să-l linguresc în crema de vanilie pentru tort.“ Așa se scrie și se trăiește în primul grad de distilare a sufletului. În primul grad de distilare a sufletului, poezia izvorăște din privire. Tot ce este atins de privire devine poezie, pentru că privirea este cuptorul magic. Ea înghite realitatea
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
aprioric adevărată și liberă, am tăcut. — Citește asta, spuse Adi și luă din bibliotecă un caiet cu coperți bleumarin. Nici măcar nu l-am deschis. Poate o și citisem deja, dar nu avea nici o importanță. Am luat o felie mare de tort cu multă frișcă și am aruncat în el. Dar el a continuat să vorbească fără să se șteargă, ca și cum nici n-ar fi observat sau ca și cum frișca mea ar fi fost invizibilă în lumea lui. — Dumnezeul meu e între coperțile
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
reacție, era alienat, iar eu nu voiam să fac parte din această specie. Și totuși unii reușiseră să rupă chingile. Doar gândul că au existat oameni ca isus, Buddha, milarepa, Steinhardt sau chiar baba Ecaterina, care, supusă celor mai groaznice torturi, nu divulgase comuniștilor unde se ascundea bărbatul ei, „pentru că era om bun“, îmi dădea curaj să merg înainte. O vreme am reușit să supraviețuiesc citind Henry miller și mergând pe la cenacluri. Pentru câteva ore, cât ascultam sau vorbeam despre poezie
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
mai departe. În fine, până la urmă a găsit unul convenabil, destul de slut. Amândouă am sărit în sus de bucurie. Era mare și lăbărțat, cam ca o pară zemoasă strivită de camion. Era chior, cu pielea rece, bălos și, bomboana de pe tort, pe burtă era plin de punctișoare portocalii, ca niște bobițe grețoase de icre. Avea o râie pe cinste. Era doișpe și douăzeci și cinci. Prima care l-a pupat, plină de emoție, a fost Ayako. Cum nu dădea semne vizibile de transformare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
de vise sau mătăniile, dădea vina pe strigoiul lui Zizmo. Acesta bântuia casa, făcând laptele proaspăt să se prindă și furând săpunurile din baie. Când perioada de doliu se apropie de final, Desdemona și Sourmelina pregătiră kolyvo. Era ca un tort de nuntă compus din trei straturi albe, orbitoare. Blatul de sus era Înconjurat de un gărduleț și din el creșteau brazi de gelatină verde. Mai era și un heleșteu de jeleu albastru și numele lui Zizmo, scris cu drajeuri argintii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
La optsprezece ani era Îngrijorător de slab, ca un tuberculos. Fața Îi era plină de coșuri. Avea deja pungi Întunecate sub ochii triști. Bărbia Îi era firavă, nasul supradezvoltat, părul dat cu briantină la fel de masiv și de strălucitor ca un tort de gelatină. Cu toate acestea, Milton nu era conștient de nici una dintre lipsurilor sale. Era Înzestrat cu o Încredere de sine de nezdruncinat, care Îl proteja, ca o carapace, de atacurile lumii. Farmecul fizic al Theodorei era mult mai evident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cu Tessie, care se uită Înapoi și Își ceru scuze din priviri. Lui Zoë, care știa cât de agasant putea fi fratele ei, i se făcu milă de părintele Mike. Așa că-i sugeră să mergă Împreună să-și ia niște tort. EX OVO OMNIA Deci să recapitulăm: Sourmelina Zizmo (născută Papadiamandopoulos) nu era numai verișoara bunicilor mei. Era și bunica mea. Tatăl meu era nepotul propriei sale mame (și al propriului său tată). Pe lângă faptul că-mi erau bunici, Desdemona și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Capitolul Unsprezece tăiase. Când ajunsese În centrul mingii Titleist, se auzise un pocnet puternic, urmat de un nor de fum. Centrul mingii era gol. Capitolul Unsprezece era dezorientat. Dar când apăruse din subsol, văzuserăm cu toții punctele... Înapoi la petrecere, apare tortul meu, cu cele șapte lumânări. Pe tăcute, buzele mamei mele Îmi șoptesc să-mi pun o dorință. Ce mi-am dorit oare la șapte ani? Nu-mi mai aduc aminte. În film mă aplec În față și, umflându-mi obrajii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
așezam Într-un separeu, iar Milton ne servea, prefăcându-se că eram clienți. Lua comanda lui Lefty și apoi făcea cu ochiul. ― Și soția dumneavoastră ce dorește? ― Nu sunt soția! ― Nu sunteți? Comandam, ca de obicei, un cheeseburger, milkshake și tort de lămâie cu bezea la desert. Deschizând casa de marcat, Milton Îmi dădea un fișic de monede de douăzeci și cinci de cenți ca să le folosesc la tonomat. În timp ce alegeam melodiile, mă uitam prin geamul de la stradă după prietenul meu de-acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
eu aveam opt, fratele meu Îmi jucase o festă. Se Întâmplase Într-o seară, când părinții noștri ieșiseră să ia masa undeva. Ploua și fulgera. Eu mă uitam la televizor când a apărut brusc Capitolul Unsprezece. Avea În mână un tort de lămâie. ― Uite ce am! cânta el. Cu mărinimie, Îmi tăiase și mie o felie. Mă privise În timp ce o mâncam. Apoi spusese: ― Te spun! Tortul ăsta era pentru duminică. ― Nu-i cinstit! Am alergat după el. Am Încercat să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Eu mă uitam la televizor când a apărut brusc Capitolul Unsprezece. Avea În mână un tort de lămâie. ― Uite ce am! cânta el. Cu mărinimie, Îmi tăiase și mie o felie. Mă privise În timp ce o mâncam. Apoi spusese: ― Te spun! Tortul ăsta era pentru duminică. ― Nu-i cinstit! Am alergat după el. Am Încercat să-l lovesc, dar m-a prins de mâini. Ne-am luptat În picioare până când, În cele din urmă, Capitolul Unsprezece mi-a propus un târg. Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
l-a indus În eroare: falduri rozalii, o despicătură. Timp de zece secunde, Capitolul Unsprezece mi-a studiat documentele, fără să detecteze vreun fals, În timp ce norii bubuiau deasupra, și eu l-am făcut să-mi mai aducă o felie de tort. După cât se pare, Capitolul Unsprezece nu fusese satisfăcut de ceea ce văzuse la sora lui de opt ani. Acum, Îmi Închipuiam eu, se uita la poze cu treaba adevărată. În 1971 toți bărbații din viața noastră dispăruseră: Lefty În moarte, Milton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
am una pentru subțierea sângelui. Și una pentru tensiune. Am probleme cu sângele. N-ar trebui să mănânc atâta. Și așa am mers toată ziua, ajungând la San Francisco pe seară. Când am zărit orașul, alb și roz ca un tort de nuntă Întins pe dealuri, m-a cuprins un soi nou de teamă. Tot drumul de-a curmezișul țării mă lăsasem absorbit de dorința de a ajunge la destinație. Acum ajunsesem acolo și nu știam ce o să fac sau cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
se ridica din bongurile lor. Iar În anii șaptezeci, când a ajuns acolo Cal Stephanides, ceața ne ascundea, pe mine și pe prietenii mei, În parc. În a treia mea zi În Haight eram Într-o cafenea și mâncam un tort de Înghețată. Era al doilea pe care-l mâncam. Savoarea libertății mele proaspăt cucerite Începuse să dispară. Îmbuibarea cu dulciuri nu mai reușea să-mi alunge tristețea, așa cum făcuse cu o săptămână Înainte. ― N-ai niște mărunțiș? Am ridicat privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și televiziune, libere, presă imens diversificată) pe măsură. Mii de universități, ca un sistem ganglionar intelectual. Cultura, în aceste condiții (restaurantul Bugatti, cu o mașină Bugatti, roșie, de epocă -1923 - în față. Alături de mașină și reflectat în portierele ei, un tort multietajat, împletitură sofisticată de frișca, pișcoturi și marțipani. într-o frapieră, două gâturi poleite de sticle de șampanie. Un homar uriaș prăvălit pe un morman de salată (?) împovărează un platou cu margini dantelate). 5. între 4 și 18 august 1991
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
fără programări și fără preselecție. Prima lectură pe care am auzit-o a fost extraordinară și mi-a tăiat pentru o vreme cheful de a citi și eu. George, masiv și cu părul numai inele, a făcut atunci senzație cu "Tortul", proză alegorică, halucinantă, pe care n-a mai publicat-o niciodată. De-a lungul anilor, am ascultat la "Junimea" aproape tot ce e mai bun din ce-au scris optzeciștii, între care lucruri remarcabile de autori care apoi s-au
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
se pună, iar eu să-ncerc s-o conving să intre și cu mine-n șifonier și să mă țină strâns, strâns, până să-mi stea respirația; mi-a arătat cotul, era micuț, ascuțit și roz, mi-a scos limba; tortul o fi fost de fructe? de ciocolată? asta nu-mi aduc aminte. EPISODUL 2: ne aflăm în plină pauză mare, afară e frig, pe coridoare e frig, suntem în sala noastră de clasă de la etajul unu, cu becurile aprinse pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mari; frații mici nu uită șuturile în fund încasate de la frații mari. Pe urmă, există acea parte din biografia fraților mari la care frații mici au acces doar prin intermediul poveștilor. E o felie de copilărie, dar pare o felie de tort și frații mici și-o închipuie însiropată, cu glazură de ciocolată, plină de nuci și stafide. Sunt frații mari privilegiați? Hm! Ei știu ce știu despre partea neștiută a biografiei lor și mai știu ce știu despre toate părțile știute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]