11,725 matches
-
VIII-lea. Deși este dezbătută tema dacă Henric al VII-lea a fost un mare rege, însă cu siguranță a fost unul de succes: a restaurat finanțele țării, a consolidat sistemul judiciar și a reușit să îndepărteze toți pretendenții la tron și să asigure continuitatea familiei sale. Noul rege, Henric al VIII-lea al Angliei s-a căsătorit cu Caterina de Aragon pe 11 iunie 1509; au fost încoronați la Westminster Abbey pe 24 iunie în același an. Caterina a fost
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
iar negocierile căsătoriei au durat ceva timp. În ciuda faptului că tatăl lui Henric a murit înainte ca el să se căsătorească cu Caterina, el a fost determinat să facă acest lucru încă de la început. Când Henric s-a urcat la tron, nu a acordat prea mult interes față de guvernământ, fiind ocupat mai mult cu sportul și cu viața luxoasă a curții. L-a lăsat pe cancelarul Wolsey să conducă regatul în primii doi ani, iar când a devenit interesat de strategia
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
trei copii ai săi mureau fără moștenitori, testamentul stipula ca descendenții surorii sale mai mari, Maria, să aibă prioritate peste urmașii surorii sale mai mici, Margareta, regina Scoției. Eduard, în vârstă de nouă ani, fiul lui Jane Seymour, a moștenit tronul purtând numele de Eduard al VI-lea al Angliei. Din păcate, regatul tânărului rege era, de obicei, într-o ceartă continuă între nobilii care încercau să-și consolideze poziția în regat. Deși Henric a specificat grupul de oameni care să
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
aceasta nu a născut niciodată. Devastată pentru că își vedea soțul foarte rar, și nervoasă pentru că nu reușea să dea naștere unui moștenitor, Maria a devenit o femeie crudă. Era determinată să restabilească credința catolică în Anglia și să-și securizeze tronul de amenințările protestanților, arzând pe rug mulți protestanți între 1555 și 1558. Din cauza acțiunilor sale împotriva protestanților, Maria era numită "Maria cea Sângeroasă". Visul Mariei de a învia dinastia Tudor catolică era terminat, iar popularitatea sa a scăzut și mai
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
a încercat să o restabilească în Anglia, ar fi putut să prindă rădăcini mai adânci. Maria a murit pe 17 noiembrie 1558 la vârsta de 42 de ani. Elisabeta Tudor, la vârsta de 25 de ani, a urmat-o la tron, purtând numele de Elisabeta I a Angliei. Când Elisabeta a devenit regină, se formase teamă în rândul membrilor consiliului numiți de Maria , datorită faptului că mulți dintre ei au participat la câteva comploturi împotriva Elisabetei, cum ar fi închiderea ei
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
pentru a o omorâ. Ca răspuns pentru frica lor, l-a ales ca ministru șef pe protestantul Sir William Cecil, fost secretar al Ducelui de Somerset și a Ducelui de Northumberland. Elisabeta a avut o cale lungă și tulburată spre tron. Fusese un elev excelent, bine educată în latină, franceză, italiană și greacă, și era o scriitoare talentată. După revolta lui Thomas Wyatt, Elisabeta a fost închisă în Turnul Londrei. După ce nu au găsit-o implicată, ea a fost eliberată și
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
și o a doua oportunitate, după care, în cazul în care jurământul nu a fost depus, persoanele în cauză vor fi lipsiți de proprietățile personale și demiși din funcție. Deși Elisabeta avea doar 25 de ani când a venit la tron, era conștientă de locul pe care îl deținea ca regina și de reponsabilitățile sale ca "Slujitoare a lui Dumnezeu". Nu a lăsat pe nimeni să-i conteste autoritatea sa ca regină, deși mulți oameni, care au simțit-o slabă, i-
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
va putea căsători cu Maria Stuart, regina Scoției. Maria l-a respins, iar în schimb s-a căsătorit cu Henry Stuart, Lord Darnley, un descendent al lui Henric al VII-lea al Angliei, oferindu-i posibilitatea de a aspira la tronul Angliei. Deși mulți catolici i-au fost loiali Elisabetei, mulți erau de părere că, deoarece Elisabeta fusese declarată nelegitimă după ce căsătoria părinților săi a fost anulată, astfel Maria Stuart era cea trebuia să moștenească tronul. În ciuda acestui fapt, Elisabeta nu
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
posibilitatea de a aspira la tronul Angliei. Deși mulți catolici i-au fost loiali Elisabetei, mulți erau de părere că, deoarece Elisabeta fusese declarată nelegitimă după ce căsătoria părinților săi a fost anulată, astfel Maria Stuart era cea trebuia să moștenească tronul. În ciuda acestui fapt, Elisabeta nu a numit-o pe Maria ca moștenitor. În timpul domniei sale au avut loc numeroase amenințări la adresa dinastiei Tudor. În 1569, un grup de Conți conduși de Charles Neville, al șaselea Conte de Westmorland, și de Thomas
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
la Palatul Richmond pe 24 martie 1603. Nu a numit niciodată un succesor. Cu toate acestea, Sir Robert Cecil a corespondat cu regele protestant James al VI-lea al Scoției, fiul Mariei Stuart, iar acesta a fost numit succesor al tronului Angliei.
Dinastia Tudor () [Corola-website/Science/313090_a_314419]
-
văr al său, regelui Balduin I de Boulogne al Ierusalimului. Acesta îi dă în stăpânire mai multe fiefuri, căci capacitățile sale militare deveniseră faimoase atât printre creștini cât și printre musulmani. După moartea lui Balduin I în 1118, succesiunea pe tronul regatului Ierusalimului îi revine contelui de Edessa, Baudouin du Bourg, dară nu fără concurenți, căci Josselin de Courtenay pețește și el tronul tot în calitatea de rudă a defunctului rege. Aceleași abiltăți care l-au recomandat lui Baudouin I, îl
Josselin I de Courtenay, conte de Edessa () [Corola-website/Science/298805_a_300134]
-
deveniseră faimoase atât printre creștini cât și printre musulmani. După moartea lui Balduin I în 1118, succesiunea pe tronul regatului Ierusalimului îi revine contelui de Edessa, Baudouin du Bourg, dară nu fără concurenți, căci Josselin de Courtenay pețește și el tronul tot în calitatea de rudă a defunctului rege. Aceleași abiltăți care l-au recomandat lui Baudouin I, îl fac și pe Baudouin al II-lea să lase deoparte animozitățile și să-i ofere comitatul Edessei, cel mai expus invaziilor musulmane
Josselin I de Courtenay, conte de Edessa () [Corola-website/Science/298805_a_300134]
-
fost ultimul membru al dinastiei iustiniene. Mauriciu s-a născut în Arabissus, în Cappadocia. A intrat în cariera militară și în 572 a ajuns comandant al armatei bizantine. El a fost adoptat de Tiberiu I și l-a succedat la tron. În 579, în timpul războaielor Sassanide a fost numit comandant suprem al trupelor bizantine din Asia. În 581 a obținut o victorie zdrobitoare împotriva perșilor, iar un an mai târziu s-a căsătorit cu Constantina, fiica lui Tiberiu. Când a ajuns
Mauriciu () [Corola-website/Science/306637_a_307966]
-
579, în timpul războaielor Sassanide a fost numit comandant suprem al trupelor bizantine din Asia. În 581 a obținut o victorie zdrobitoare împotriva perșilor, iar un an mai târziu s-a căsătorit cu Constantina, fiica lui Tiberiu. Când a ajuns pe tron, a început să plătească tribut avarilor, iar imperiul a fost devastat de războaiele cu perșii și slavii. În 586 a obținut, la Dara, o victorie zdrobitoare asupra perșilor, oprind înaintarea perșilor pentru doi ani. După aceasta, Mauriciu a impus o
Mauriciu () [Corola-website/Science/306637_a_307966]
-
Prin căsătoriile ei a devenit împărăteasă a Sfântului Imperiu Roman, apoi contesă d'Anjou, ducesă de Normandia și aspirantă la coroana Angliei. După moartea regelui Henric I în 1135, vărul ei Ștefan a deposedat-o de moștenire și a uzurpat tronul Angliei. Acest eveniment a condus la un război civil în Anglia numit uneori "Anarhie". Matilda a fost primul copil regelui Henric I al Angliei și a primei lui soții, Matilda a Scoției. Fratele ei mai mic și moștenitorul tronului era
Împărăteasa Matilda () [Corola-website/Science/327289_a_328618]
-
uzurpat tronul Angliei. Acest eveniment a condus la un război civil în Anglia numit uneori "Anarhie". Matilda a fost primul copil regelui Henric I al Angliei și a primei lui soții, Matilda a Scoției. Fratele ei mai mic și moștenitorul tronului era William Adelin. Tatăl ei a avut cel puțin douăzeci de copii nelegitimi, frați vitregi ai Matildei. Bunicii materni au fost Malcolm al III-lea al Scoției și Saint Margaret a Scoției. Margaret a fost nepoata regelui Edmund al II
Împărăteasa Matilda () [Corola-website/Science/327289_a_328618]
-
din 1117 până în 1119, după care ea s-a alăturat soțului ei în Lotharingia. În 1120, fratele Matildei s-a înecat în dezastrul navei "White"; fiind singurul fiu legitim al regelui Henric I, moartea lui a aruncat incertitudine asupra succesiunii tronului. Matilda a rămas singurul copil legitim al regelui însă ca femeie ea avea un dezavantaj politic substanțial. Văduv după moartea Matildei a Scoției în 1118, Henric a început negocierile pentru o nouă căsătorie. În 1121 el s-a recăsătorit cu
Împărăteasa Matilda () [Corola-website/Science/327289_a_328618]
-
Adeliza de Louvain însă din căsătorie nu au rezultat copii. Soțul Matildei a murit la 23 mai 1125, lăsându-și soția văduvă la 22 de ani. Pe patul de moarte, Henric al V-lea a încredințat Matildei însemnele imperiale. Deși tronul imperial a fost electiv, mai degrabă decât ereditar, de multe ori titlul a trecut de la tată la fiu. Matilda a predat însemnele arhiepiscopului de Mainz iar el a început procedurile pentru alegeri, care au dus la încoronarea fostului rival al
Împărăteasa Matilda () [Corola-website/Science/327289_a_328618]
-
născut la Rouen. Matilda aproape a murit la naștere, a fost în stare critică și s-au planificat aranjamente funerare. Totuși, ea și-a revenit. După moartea regelui Henric I la 1 decembrie 1135, s-a ivit ca pretendent al tronului Ștefan de Blois, nepotul regelui William I prin fiica sa Adela. Locuitorii Londrei și o parte din baroni l-au proclamat rege și Anglia s-a împărțit între partizanii Matildei șu partizanii lui Ștefan. Matilda și soțul ei Geoffrey au
Împărăteasa Matilda () [Corola-website/Science/327289_a_328618]
-
de vasal al otomanilor în 1390, într-o încercare de salvare a statului său, care era atacat și de unguri în nord. Vuk Brankovici, ultimul despot sârb independent, a rezistat până în 1392. Baiazid I "Yıldırım" (Fulgerul) i-a urmat la tron tatălui lui, Murad I, după asasinarea acestuia pe Câmpul Mierlei. Ca răzbunare pentru uciderea tatălui lui, noul sultan a ordonat uciderea tuturor prizonierilor sârbi. Baiazid „Fulgerul” a declanșat o campanie rapidă de cucerire în Balcani. Raidurile din Serbia și sudul
Ascensiunea Imperiului Otoman () [Corola-website/Science/323805_a_325134]
-
nu și-a atins obiectivul propus - anexarea Valahiei - Mircea cel Bătrân a fost obligat să accepte statutul de vasal al turcilor. Baiazid a reușit în schimb să slăbească puterea voievodului muntean anexând Dobrogea și acordând sprijin activ unui pretendent la tronul Valahiei, Vlad I. Mircea cel Bătrân a avut nevoie de doi ani de lupte (1395 - 1397) pentru ca să recâștige controlul complet asupra voievodatului. Regele ungar Sigismund a organizat în 1396 o cruciadă împotriva otomanilor. Armata cruciată era compusă în principal din
Ascensiunea Imperiului Otoman () [Corola-website/Science/323805_a_325134]
-
în care a afirmat: ' Miniștrii țarului au fost transformați în marionete, marionete ale căror sfori au fost luate cu fermitate în mâini de Rasputin și Împărăteasa Alexandra Fiodorovna - geniul răului din Rusia și țarina... care a rămas o nemțoaică pe tronul rusesc, înstrăinată de țară și poporul său.' Felix Iusupov a aprobat discursul, iar după aceea l-a contactat pe Purișkevici, care a fost de acord să participe la o tentativă de asasinare a lui Rasputin." Influența lui Rasputin asupra familiei
Grigori Rasputin () [Corola-website/Science/300212_a_301541]
-
iscusită în lupta pentru putere și lipsită de scrupule când era vorba de propriile interese. Totodată a dat dovadă de mult curaj prin intervenția ei pe lângă împăratul aflat pe patul de moarte pentru impunerea fiului lor comun ca urmaș la tron, sub regența ei și a soției împăratului, dejucând intrigile celorlați nobili mandchurieni și ale eunucilor. Fără aceste calități cu siguranță nu ar fi reușit să ajungă și să se mențină la putere. Pe de altă parte, multe dintre hotărârile ei
Împărăteasa văduvă Cixi () [Corola-website/Science/313484_a_314813]
-
lucruri a devenit posibilă în parte datorită dispariției liniei masculine a vechilor case domnitoare (la început dinastia Piaștilor, mai apoi cea a Jagiellonilor), și a alegerii regelui dintre urmașii pe linie maternă a regilor. Regii care s-au succedat pe tronul Respospolitei au oferit diferite privilegii nobilimii, privilegii specificate în așa numita pacta conventa, înțelegere convenită în momentul alegerii monarhului, în alte ocazii fiind privilegii oferite la schimb pentru acordarea permisiunii "ad hoc" de înființare a unei taxe extraordinare sau a
Șleahtă () [Corola-website/Science/302169_a_303498]
-
Statelor Unite. În 1948-1949 armata irakiană a participat la războiul împotriva Israelului. În anii 1950 și până la moarte Abd-al Ilah a cochetat cu ideea unei uniri a Irakului cu Siria, aspirand la răsturnarea regimurilor republicane siriene si fiind, poate, interesat în tronul Siriei . Intervențiile sale în afacerile Siriei nu au avut succes, și au atras critici grele în Irak.Împotriva lui Nuri Said Abd al-Ilah a apelat uneori la politicieni rivali acestuia, precum Salih Jabr In 1953 când regele Feisal al II
Abd al-Ilah () [Corola-website/Science/330014_a_331343]