23,989 matches
-
beat, pe canapea, și se cufundă În pregătitul unui gin tonic. Elisei Însă nu-i căzu bine să audă că unul dintre angajați Îl deranjase pe unul dintre petrecăreții ei preferați. Cine ești? Îl Întrebă pe Sammy. O privi și zâmbi, ca și cum i-ar fi spus: „Glumești, toanto? Nu demult am călătorit Împreună În străinătate și acum habar n-ai cine sunt?“ Când În replică primi doar o privire inexpresivă, spuse doar: —Sunt Sammy, Elisa. Ne-am Întâlnit de zeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
mă Întorc Înăuntru, Sammy. Vreau să mă duc acasă. Sper să ne vedem mai târziu, dar trebuie să plec de aici. Deschise gura să protesteze, dar eu m-am urcat În taxi. —Și eu pot să mă descurc, am spus zâmbind când m-am așezat. Și am lăsat În urmă toată viermuiala aia de coșmar. 31 Pe la două și jumătate dimineața, Sammy nu dăduse Încă nici un semn. Telefonul mi se Înroșise din cauza apelurilor lui Kelly, Philip și Avery, dar le-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
un timp, apoi a spus: — Am vești bune. —Ai reușit! am țipat, fără să mă gândesc. Apoi m-am rugat o secundă, Înainte să Întreb, mai puțin sigură: Ai reușit? Da, am reușit, a spus și-l puteam auzi cum zâmbește. Am predat ideile și propunerile de meniu În mai puțin de două săptămâni. Avocatul a spus că i-am impresionat pe clienții lui. M-au numit bucătar șef și au cumpărat un mic local În East Village. De-abia puteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Nu mai ratasem nici un brunch și nici o cină de joi seara de când plecasem de la Kelly & Company, așa că Will va trebui să fie Înțelegător cu chestia din seara asta. Categoric pot să vin la cină. Îl puteam auzi prin telefon cum zâmbește. —Excelent. Ce-ar fi să trec pe la tine pe la un șapte? Am putea să bem ceva la tine În cartier și după aia aș vrea să te duc la restaurant. Dacă ți se pare acceptabil... —Acceptabil? Sună perfect, pur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
noi foarte dezamăgiți și spuseră „Se pare că În seara asta e Închis, dintr-un motiv oarecare“, apoi se Îndepărtară În căutarea unui alt loc unde să mănânce. M-am uitat la el Întrebător, dar el se mulțumi doar să zâmbească. Am o surpriză pentru tine, murmură el. —Un tur special? am Întrebat cu o asemenea speranță În glas Încât era aproape jenant. Dădu aprobator din cap. — Da. Am vrut ca noaptea asta să fie foarte specială. Am Închis ca să putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
va trebui să stau un pic În bucătărie. Am pregătit un meniu Sevi special, doar pentru seara asta. — Da? De-abia aștept. Apropo, ce Înseamnă Sevi? Nu-mi amintesc să fi citit nicăieri despre așa ceva. Îmi luă mâna și Îmi zâmbi, apoi Își privi picioarele. Înseamnă dragoste În turcește. Am crezut că o să leșin de fericire. Totuși, m-am concentrat ca să-mi pun cu precizie un picior Înaintea celuilalt. L-am urmat În sala de mese Întunecoasă și am Încercat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
asigure că vorbele sale vor fi bine recepționate de copii și sa respecte anumite cerințe: - să-și exerseze o dictie corectă;să se poziționeze optim față de copilul căruia i se adresează sau față de grupă; - să capteze interesul copiilor (privindu-i, zâmbindu-le, atenționându-i verbal ori prin gesturi, mimică); - să creeze o atmosferă plăcută, propice comunicării; - să manifeste siguranță în tot ceea ce spune; - săși formuleze frazele cu claritate logică; Povestirile educatoarei au un mare rol în dezvoltarea vorbirii copiilor. Eficiența acestora
Caleidoscop by Constanţa Manole () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93510]
-
necesitate pentru conștiința umană” în condițiile înrobirii popoarelor. El avea o încredere desăvârșită în cauza dreaptă a popoarelor. Adresându-se, în 1913, studenților săi, el spunea următoarele: „Dacă cineva v-ar spune că în conflictele dintre state dreptatea învinge, ați zâmbi ironic. Cu toate acestea, n-ați avea dreptate să zâmbiți; ... în aparență biruește uneori nedreptatea, dar de fapt, totdeauna dreptatea rămâne. Și de ce? Fiindcă dreptatea e alcătuită din sârguința unui popor, din stăruința lui îndărătnică, din dorința lui de a
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o încredere desăvârșită în cauza dreaptă a popoarelor. Adresându-se, în 1913, studenților săi, el spunea următoarele: „Dacă cineva v-ar spune că în conflictele dintre state dreptatea învinge, ați zâmbi ironic. Cu toate acestea, n-ați avea dreptate să zâmbiți; ... în aparență biruește uneori nedreptatea, dar de fapt, totdeauna dreptatea rămâne. Și de ce? Fiindcă dreptatea e alcătuită din sârguința unui popor, din stăruința lui îndărătnică, din dorința lui de a cunoaște, din înfrânarea pornirilor rele, din înfrățirea pentru un scop
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
se angajeze într-o relație amoroasă, să încalce cu adevărat granița interzisului. "Și abia atunci ar fi început adevărata vinovăție..". Așadar, cei doi tineri s-au mai întâlnit, dar întotdeauna în prezența familiei. Când n-o vedea nimeni, Magali îi zâmbea și-i arunca priviri tandre. La rândul lui, Michel îi atingea din când în când, pe furiș, mâna. Nimic altceva. Era în situația asta ceva "abominabil", dar de asemenea ineluctabil. Constrângerile morale și familiale redeveniseră predominante. "Ne agățam de ele
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
mult decât atrăgătoare", pe care Sofia nu-l identifică în vis, dar în care-l va recunoaște a doua zi pe Dürrfeld. Ca și în ziua în care se întâlniseră, tânăra femeie simte că "se topește de dorință". Bărbatul îi zâmbește arătându-și dinții de un alb sclipitor, îi mângâie fesele, rostește câteva cuvinte deopotrivă de neînțeles și de o lascivitate fățișă, apoi dispare. Sofia se pomenește apoi în pragul unei capele așezate pe coama unei dune suspendate deasupra mării. Nu
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
neșlefuit. Tânăra pufnește în râs, fără să știe de ce. Dintr-odată, micuța capelă se umple de sfâșierea unei voci de contralto cântând o cantată tragică. Sofia stă, goală, în fața altarului. Bărbatul de pe plajă reapare pe neașteptate. Este gol. Nu mai zâmbește; chipul îi este umbrit de o grimasă posacă și feroce, iar expresia amenințătoare de pe fața lui o excită pe Sofia, îi ațâță dorința. Îi ordonă pe un ton dur să-și coboare privirea. Avea penisul gros și țeapăn. Îi porunci
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
încotro, înnebuniți, ambulanțe cu geamurile găurite de gloanțe. Aruncă pe furiș câte o privire pe străzile blocate, încearcă să facă niște fotografii. Tânăra este vitează, nici vorbă, însă înfățișarea ei plăcută o apără mai bine decât orice scut. Nemții îi zâmbesc atunci când trece pe lângă ei și o privesc cu un aer binevoitor. La rândul ei, Micheline nu le mai aruncă priviri insolente. Nu mai găsește nimic seducător în ochii albaștri și părul bălai al germanilor. În zilele acestea ale insurecției, tânăra
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
a întîmplat, ea a mărturisit că, atunci cînd l-a întrebat pe bărbatul care stătea la rînd în fața ei cît este ceasul, el a privit-o (acesta pare a fi punctul în care ea a perceput evaluarea negativă), i-a zîmbit și i-a răspuns. Experiența expunerii a fost atît de neplăcută pentru ea, încît nu a mai așteptat cealaltă parte din răspunsul bărbatului, anume zîmbetul lui, un indiciu probabil mult mai elocvent pentru faptul că avea o atitudine pozitivă în
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
a partidului nostru comunist, cu fermitate și în unire, un viitor liber, socialist și comunist, în deplină libertate și independență". Mulțimea aplaudă și scandează "România, stima noastră și mîndria", "Ceaușescu eroism, România comunism". Șeful statului este fotografiat alături de Elena Ceaușescu zîmbind unor pionieri care aduc flori. Se înmulțesc telegramele de omagiu trimise de brigadieri, de cooperative agricole, de comitetele județene care anunță propria autonomie energetică. Acest stil emfatic este contrariul declarațiilor sovietice care acceptă să vorbească despre eșec, despre erorile trecutului
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
cît și din cea a lui King, care ar folosi filosofiile și strategiile ambilor de schimbare socială în diferite contexte. El atrage atenția asupra fotografiei de pe peretele pizzeriei în timp ce aceasta arde: "Malcolm X și Dr. King își strîng mîinile și zîmbesc. Așa că, atunci cînd i-am ales, imaginea celor doi nu a fost o chestiune gen ori-ori, oricum, nu pentru mine, nu a fost doar o alegere a tacticii. Cred că ei au fost doi oameni care au ales căi diferite
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
lumină: "o fereastră spre o altă lume, care finalmente nu se adresează nimănui, livrîndu-și cu indiferență imaginile, indiferentă la propriul său mesaj"; un semn de ieșire de pe autostradă apare ca un "semn al destinului". O remarcă memorabilă, americanii care îi zîmbesc înseamnă "Zîmbetul imunității, zîmbetul publicității: "aceasta este o țară bună. Și eu sînt bun. Noi sîntem cei mai buni". Este zîmbetul președintelui Reagan o culme a sentimentului automulțumirii care caracterizează întreaga națiune americană... Zîmbește și ceilalți îți vor zîmbi la
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
O remarcă memorabilă, americanii care îi zîmbesc înseamnă "Zîmbetul imunității, zîmbetul publicității: "aceasta este o țară bună. Și eu sînt bun. Noi sîntem cei mai buni". Este zîmbetul președintelui Reagan o culme a sentimentului automulțumirii care caracterizează întreaga națiune americană... Zîmbește și ceilalți îți vor zîmbi la rîndul lor. Zîmbește ca să arăți cît de transparent, cît de cinstit ești. Dacă nu ai nimic de spus, zîmbește. Mai presus de orice, nu ascunde că nu ai nimic de spus, și nici că
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
îi zîmbesc înseamnă "Zîmbetul imunității, zîmbetul publicității: "aceasta este o țară bună. Și eu sînt bun. Noi sîntem cei mai buni". Este zîmbetul președintelui Reagan o culme a sentimentului automulțumirii care caracterizează întreaga națiune americană... Zîmbește și ceilalți îți vor zîmbi la rîndul lor. Zîmbește ca să arăți cît de transparent, cît de cinstit ești. Dacă nu ai nimic de spus, zîmbește. Mai presus de orice, nu ascunde că nu ai nimic de spus, și nici că ești cu desăvîrșire indiferent față de
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
imunității, zîmbetul publicității: "aceasta este o țară bună. Și eu sînt bun. Noi sîntem cei mai buni". Este zîmbetul președintelui Reagan o culme a sentimentului automulțumirii care caracterizează întreaga națiune americană... Zîmbește și ceilalți îți vor zîmbi la rîndul lor. Zîmbește ca să arăți cît de transparent, cît de cinstit ești. Dacă nu ai nimic de spus, zîmbește. Mai presus de orice, nu ascunde că nu ai nimic de spus, și nici că ești cu desăvîrșire indiferent față de ceilalți. Îngăduie acestei profunde
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
buni". Este zîmbetul președintelui Reagan o culme a sentimentului automulțumirii care caracterizează întreaga națiune americană... Zîmbește și ceilalți îți vor zîmbi la rîndul lor. Zîmbește ca să arăți cît de transparent, cît de cinstit ești. Dacă nu ai nimic de spus, zîmbește. Mai presus de orice, nu ascunde că nu ai nimic de spus, și nici că ești cu desăvîrșire indiferent față de ceilalți. Îngăduie acestei profunde indiferențe, acestui vid să strălucească în mod spontan în zîmbetul tău. Oferă această indiferență și acest
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
nici că ești cu desăvîrșire indiferent față de ceilalți. Îngăduie acestei profunde indiferențe, acestui vid să strălucească în mod spontan în zîmbetul tău. Oferă această indiferență și acest vid semenilor tăi, luminează-ți fața cu gradul zero al bucuriei și plăcerii. Zîmbește, zîmbește continuu... Se prea poate ca americanii să nu aibă personalitate, dar au o dantură cu adevărat minunată." Într-un amestec de science-fiction apocaliptic și de semiologie obsesivă, Baudrillard vede peste tot semne ale sfîrșitului lumii, inclusiv în Maratonul New
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
că ești cu desăvîrșire indiferent față de ceilalți. Îngăduie acestei profunde indiferențe, acestui vid să strălucească în mod spontan în zîmbetul tău. Oferă această indiferență și acest vid semenilor tăi, luminează-ți fața cu gradul zero al bucuriei și plăcerii. Zîmbește, zîmbește continuu... Se prea poate ca americanii să nu aibă personalitate, dar au o dantură cu adevărat minunată." Într-un amestec de science-fiction apocaliptic și de semiologie obsesivă, Baudrillard vede peste tot semne ale sfîrșitului lumii, inclusiv în Maratonul New Yorkului
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
Algazy este "frumos așezată pe un grătar înșurupat sub bărbie și împrejmuit cu sârmă ghimpată...", iar dacă acesta e salutat prin formula ""Bună ziua, Algazy!", insistând mai mult pe sunetul z"- acest sunet fiind, de fapt, esența sonoră a personajului, "Algazy zâmbește, iar spre a-și manifesta gratitudinea, bagă mâna în buzunar și trage de capătul unei sfori, făcând să tresalte de bucurie barba un sfert de oră...". Ciocul "de lemn aromatic" al lui Grummer, are rolul precis de a atrage clienții
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
Ofta, ofta Apolodor/ Iar tatăl, Apolodorel/ Și unchiul, Apolodorini/ Și neamurile și vecinii/ edeau grămadă lângă el/ Și-l îmbiau cu zeci de pești/ -Ia-i, dragă, dacă ne iubești.../ Nu mai fi trist, Apolodor/ Ți-i dăm pe toți,dacă zâmbești.../ Dar el ofta, ofta de zor:/ -Aș vrea să plec la București...". Invocată strict pentru o clipă, interpretarea lui Vladimir Jankélévitch asupra nostalgiei arată că suferința întoarcerii dispare atunci când eroul revine în "gradul zero al nostalgiei", în locul ce-i potolește
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]