30,395 matches
-
este realitatea de care uneori îmi vine greu să țin cont; acum sunt doi Gosseyn. Mă-ntreb dacă X s-a gândit vreodată că vor fi doi din aceeași grupă de vârstă, conștienți, în același timp." Numele lui X îi sugeră un gând lui Gosseyn Trei: "În toate orele astea am avut senzația că a existat cineva ca un fel de strămoș. Dar nu era o prezență în mintea mea. Ca ceva nedefinit este definiția corectă a felului în care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
transmise telepatic Gosseyn Doi, "cu condiția ca mai întâi să-l transferi pe Enin înapoi în apartamentul mamei sale. Ea crede că fiul ei se află împreună cu tine; așa că e mai bine să nu apari aici singur." "Bine. Asta-mi sugerează unde trebuie să merg mai întâi." Acesta putea fi momentul hotărâtor. Gosseyn simțea că prinde curaj; super-creierul său tocmai executa focalizarea specială necesară pentru similarizarea dodecimală, când... În momentul acela, se auzi o vece spunând: - Scoateți-l de acolo și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
nu-și rosti numele. Rămase liniștit pe scaun, o copie caricaturală a unei ființe umane, - Am impresia, spuse Gosseyn că prietenii tăi nu sunt egali cu tine. - Noi suntem Troog. Tonul căpătase, brusc, o notă imperioasă. Expresia puterii personale îi sugeră o altă întrebare lui Gosseyn: - Tu ești - ezită - împăratul? Urmă o tăcere adâncă. Fața și ochii erau în continuare îndreptați spre Gosseyn. În cele din urmă, aproape mustrător - i se păru - străinul spuse: - Noi, ființele Troog, nu avem împărați. Făcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
obișnuit în munca de laborator, se ridică în picioare. - Domnilor, spuse el, refuz să-mi cer scuze pentru reacția mea. Am crezut că am învățat să accept super-creierul lui Gilbert Gosseyn în mod filozofic, dar ceea ce am văzut mi-a sugerat ideea că avem aici o interconexiune neurală cu ceva fundamental din univers. Și, într-un fel, grupul de nervi afectați se află într-o stare de suprastimulare. Înghiți în sec și apoi își termină gândul: - Este ca un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
doua parte a lunii martie. Dată adunării generale va fi anunțată în timp util, în conformitate cu Legea 230/2007, precum și locul unde se va desfășura. Transportul banilor încasați la asociație pentru plata facturilor furnizorilor de servicii,nu se poate face așa cum sugerați dumneavoastră de către administrator cu mijloacele de transport în comun , deoarece s-ar încalcă legislația în vigoare privind transportul banilor și valorilor. În adunarea generală s-a aprobat decontarea sumei de 250 lei (câte 1,14 lei de apartament) pentru benzină
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
flagrant scenariul unui moment critic din istoria recentă a manipulării. Cristi Pogăcean găsește formula strategică de a deconspira fabricarea unei traume printr-un debușeu iconografic familiar. În fața pavilionului e instalat un obelisc cu lăcașuri pentru păsări, realizat de Cristi Pogăcean, sugerând vulnerabilitatea justificării politice a ridicării monumentelor în relație cu faptul divers al deteriorării lor publice prin efectul eroziv al descompunerii excrementelor de porumbei. Pe fațada pavilionului, Victor Man a îmbrăcat fiecare literă din cuvântul „ROMÂNIA“ în blană, semnalizând o relație
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
apărut niciodată în tablourile medievale despre ispitirea Sfântului Anton, despre gurile infernului, sau ca întruchipare a diavolului în centrul iadului. Pe lângă el, dracul cu coarne și copite e ridicol. Și ce nume aveau, cum se înșirau în borcanele lor: toate sugerau, în înțeleaptă latină, cutremurarea, oroarea. Unii erau groși, cu corpul vânjos și picioare scurte, cu gheare vizibile, alții întindeau căngi roșii ca muiate în sânge. Unii erau subțiri și uscați, ca tarantulele, cu burți negre sau palide, cu cruci sinistre
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
va mai rămâne doar o carapace uscată, legănîndu-se în plasa mea scânteietoare. Dar nu-mi place să mă ocup de aspectul tehnic al capturării și înjunghierii. Aceste aspecte presupun că le cunoști foarte bine din propria ta experiență, îți pot sugera ca acum, când ai ajuns la aceste rânduri, să închizi pentru cinci minute ochii și să-ți rechemi în minte toate detaliile celei mai frumoase (sau ale ultimei) nopți de dragoste pe care ai trăit-o... Deschide acum ochii. Acum
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
să fiu ultima regină și culoarea care-mi revenea era roșul. Mă simțeam o uzurpatoare și, dacă s-ar fi putut, aș fi făcut schimb cu Ester. Roșul nu avea nici o legătură cu mine, până și numele meu, Svetlana, îmi sugerează un fel de albastru-verzui foarte palid. După ce emoția alegerii culorilor a mai scăzut, după ce ne-am liniștit în privința ordinii în care aveam să fim vedete, am folosit iar pălăria ca să punem în ea, în secret, obiectul pe care-l adusese
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
o conduită corespunzătoare, moștenită de la mama ei, și care se manifestă prin mimică, gesturi și mai ales cuvinte exagerate. Un salariu întreg se prăpădise pe șmecheria italianului. Dar Emil Popescu nici nu se gândea s-o ducă înapoi, cum îi sugera amenințător Elena, ci, tolănit într-un dolce famiente total pe canapeaua mașinii, apăsa la nesfârșit pe claxon, ascultând, cu voluptăți de meloman, mica frază a celebrului marș. Firește, într-o zi arhitectul se plictisi de Verdi și începu să caute
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
între care Invitație la eșafod, Glorie sau Mașenka, există, așadar; după cum observa D. Merejkovski, pot fi identificați la Agheev și indici stilistici caracteristici lui I. Bunin. Adăugând acestei liste și numele foarte cunoscutului în Occident Mark Aldanov, nu vrem să sugerăm cu aceasta că Romanul cocainei este o operă eclectică. În acest roman, ca și în scrierile autorilor amintiți, funcționează un stil al epocii și al generației, cu evidente valorificări ale prozei pușkiniene, fragmentare, lapidare, „obiectuale“ și comportamentale. Admițând, totuși, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
reviste ca Times Literary Supplement, Libération și Le Monde. În fond, am putea lua în considerare și presupunerea că forma de jurnal a romanului nu este doar consecința unei strategii narative, ci și expresia directă a autobiografismului. „Spovedania“ lui ne sugerează că autorul Romanului cocainei era de vârsta eroului Vadim Maslennikov la izbucnirea Primului Război Mondial și că moartea lui “în iarna geroasă a lui 1919“ transpune de fapt momentul plecării în exil a autorului. Dar nu acest lucru ar fi important pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
un șir de analize făcute la rece, că vinovate de căderea omului nu sunt evenimentele exterioare, ci modul în care acestea se proiectează în conștiința lui. Dacă întâmplările lumii nu rezonează în interiorul eului, acestea nu există, dar inferioritatea există, ne sugerează romanul, există cu gândurile ei cu privire la „felul cum ar trebui să răspundă sentimentele eului la evenimentele exterioare“. Răspunsul la această situație, dacă despre răspuns este vorba, ar fi că sufletul omului este răspunzător de ceea ce se întâmplă cu el, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
Sufletul altui om. Pe acest jurnal găsit asupra sinucigașului se structurează Romanul cocainei în întregul lui, cu excepția ultimelor pagini narate de un martor-medic, procedeu ce-i permite lui Agheev să întoarcă sfârșitul romanului spre începutul lui, într-o compoziție inelară, sugerând infinitul poveștii despre om, despre elanurile și căderile lui, dar mai ales, despre efortul acestuia de a se cunoaște, punându-și iarăși și iarăși întrebarea care străbate de la un capăt la celălalt marea literatură rusă: întrucât este omul liber și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
ales, despre efortul acestuia de a se cunoaște, punându-și iarăși și iarăși întrebarea care străbate de la un capăt la celălalt marea literatură rusă: întrucât este omul liber și răspunzător de ceea ce face cu sine și cu alții? Iar răspunsul sugerat de paginile Romanului cocainei, care evită cu obstinație tonul moralizator, este că omul se arată a fi răspunzător de sine și că el trebuie să aibă tăria de a-și asuma această răspundere pentru a-și împlini destinul de om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
în timp ce celălalt atingea podeaua doar cu vârful ghetei (de parcă ar fi fost mai scurt), stând, deci, așa ca o femeie, frânt dizgrațios, dar nicidecum caraghios, exprimând cu glasul lui o grabă care-l purta înainte prin prisosul de cunoștințe și sugerând un neglijent dispreț pentru întrebările ce i se puneau, Stein își răpăia plin de sine răspunsurile excelente. Cu gândul la binecuvântatul „treci la loc“, încerca să privească mereu dincolo de clasă - pe fereastră -, mestecând parcă ceva sau șoptind nu știu ce. Tot așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
ne vorbea și nouă erau baletul și „casa“ Mariei Ivanovna de pe strada Kosaia. Expresia lui preferată era: trebuie să fim europeni. Folosea această expresie mereu, cu rost și fără rost. - Trebuie să fim europeni! spunea el, arătând spre ceas și sugerându-ne că a venit exact cu un minut înainte de începutul rugăciunii. Trebuie să fim europeni! adăuga el, ca să ne poată povesti apoi că a fost la balet cu o seară înainte și că a stat în lojă. Trebuie să fim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
limba latină. Discursul lui îngrijit comunica urechilor noastre tot. Și, deși ne oferea momente de răgaz, deconectându-ne, Stein nu lăsa să cadă în gol nici un sunet. După toate acestea, când termina, el prezenta un rezumat strălucit al celor spuse, sugerându-ne clar că, deși ne povestește tot ce ne povestește, în realitate el, Stein, un om al veacului nostru, coboară de undeva de sus și are îngăduință față de oamenii veacurilor trecute. Mai dădea de înțeles că, dacă el, care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
modă. Împingând ușa batantă în care se oglindi imaginea tremurată a casei din față, am intrat și am străbătut vestibulul. Dar la bar era atât de pustiu și mirosurile de țigară, de apret, de aramă, de piele și de cafea sugerau atâta singurătate, încât, simțind că nu voi putea rămâne acolo nici o secundă, mă prefăcui că nu găsesc persoana pe care o caut și ieșii rapid în stradă. Nici nu știu când, în ce moment anume am luat hotărârea să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
pustie din cauza luminii, am ajuns în dreptul unor prostituate care stăteau pe o bancă, într-o stație de tramvai. Ca întotdeauna, la propunerile și la provocările lor, mi-am simțit rănit orgoliul de mascul, căruia, prin chiar aceste provocări, i se sugera că nu poate primi de la alte femei ceea ce prostituata oferă pe bani. Cu toate că prostituatele de pe bulevardul Tverskoi erau mai arătoase și mai îngrijite decât femeile după care umblam și pe care le culegeam de pe stradă, cu toate că a merge cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
înseamnă același lucru, poate cu singura diferență că un imbecil este de obicei inofensiv și că lepădătura noastră nu-i. — L-am informat deja pe Fawcett, ca să nu-l lase să părăsească competiția, și mi-am permis chiar să-i sugerez că n-ar fi complet deplasat să-i ceară să se întoarcă și să dea ochii cu bunul nostru prieten Gacel. — Ai înnebunit? Cum ți-a trecut prin minte așa ceva? — Nu crezi că ar putea fi cea mai bună soluție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
că astfel de discuții sunt sterile, fiindcă pot continua la nesfârșit. Sunt convins că, în contrapartidă, altcineva ar putea aduce exemple la fel de șocante de dictatori petrecăreți - eventual din America Latină. Doar că așa ceva nu anulează ideea pe care încercam s-o sugerez: nu poți judeca un om politic doar după comportamentul lui din viața privată. Iar dacă o faci, s-ar putea ca rezultatele să nu fie cele așteptate. Moralitatea publică nu-i totuna cu cea privată, oricât am vrea să credem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
în cea mai bună tradiție showbiz occidental și de ceea ce se cheamă world-music. La fel ca destui alți muzicieni din generația lui, dar poate cu mai mult farmec, Peter Gabriel a trecut vibrația instrumentelor clasice prin sintetizatoare complexe. Discurile sale sugerează puritatea viorilor cremoneze și suculența ansamblurilor populare din lumea a treia, fără să lase nici un pic impresia de căutare arhaică. Și nici nu e. Ce-l face deosebit pe Gabriel în lumea muzicii contemporane (dar nu-l singularizează; ca el
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
încredere în si ne), etc. (Jigău, M, 1994, p. 43). Spre deosebire de celelalte modele, acesta nu pune creativi tatea pe un loc prea important în realizarea performanțelor. 5. Teoria inteligențelor multiple - H. Gardner Howard Gardner (apud Sternberg, R., 1999, pp. 254-255) sugera în 1983 o teorie a inteligențelor multiple (The Theory of Multiple Intelligences), conform căreia inteligența nu este o enti tate unitară, ci mai degrabă o colecție de opt inteligențe distincte: 3⁄4 lingvistică (abilitatea de a comunica, sensibilitate la ritmurile
GHID PRIVIND CONSILIEREA ELEVILOR CU ABILITĂŢI ÎNALTE by Cristina Morăraşu, Loredana Stiuj () [Corola-publishinghouse/Journalistic/432_a_755]
-
este o altă discuție, pe care o voi aborda mai departe, căci nu numai Stomatologia Pediatrică ci și Invățământul în general au decăzut în acest nou secol, XXI. Originile Ideea reconstituirii arborelui genealogic al filiației celor doi părinți mi-a sugerat-o un prieten stulpicănean, doctorul în istorie Vasile Diacon, din Iași, cu ocazia investigațiilor asupra originii Mitropolitului Nectarie. Etimologia numelui Cotlarciuc aparține teritoriului galițian, antroponimul Cotlar, ajuns în spațiul vămean, a suferit un inevitabil proces de rutenizare prin adăugarea sufixului
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]