3,530 matches
-
cînd o pățise cu un vin roșu, care se făcuse roze, de cîtă apă turnaseră în el doi dintre chelneri. Avea trei butoaie pline și în pivnița de acasă; pe-astea le păstra la învechit. Cînd scădea vinul sub jumătatea butoaielor, Fănică lua trenul și se ducea la Dealu Mare. Își lua și zarurile și titirezele. În tren mînca ușor și nu bea decît apă. Se cunoștea cu podgorenii și trecea pe rînd pe la toți. N-avea bani să plătească un
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
bani să plătească un degustător, cum auzise că făceau cîrciumarii ăia mari de la București. Scria într-un carnețel la cine și ce bea și cît îi plăcea, după fiecare pahar. Cînd își încheia turneul, după trei, patru zile, cumpăra cu butoiul. De la Mitică Grasu lua un vin alb sec care venea bine după țuica de la o gustare de mezelic, se potrivea după ciorba de burtă și pica bine, șpriț, la o mîncare cu sos, mai de vară. La clasa a doua
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
socrii mici care nu voiau ca fetele lor să iasă de rușine după noaptea nunții. Două, trei picături din vinul lui suplineau pe cearșeaful nupțial ceea ce mireasa sacrificase cu altă ocazie. Georgică nu bea, nu fuma, dar cînd vindea un butoi mare de vin uita de toate, bea aldămașul cu găleata de vin lîngă el și lua din ea cu cana. De unde auzise podgoreanul că Fănică era tare în babaroase, îl provoacă la o partidă, după cîteva căni de vin. El
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
Se gîndea să-l lase să cîștige, dar după ce a băut și el cîteva căni din găleata cu vin de lîngă el a uitat și a început să-l scuture. Îi apucă dimineața la zaruri. Fănică îi cîștigase încă două butoaie de vin în afară de cel pe care îl cumpărase. Se desmeticește Georgică și-i spune totul sau nimic. Avea de unde să piardă, cu budanele lui uriașe din cramă. Dar Fănică i-a propus altceva. Dacă Georgică pierde, îi duce tot vinul
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
propus altceva. Dacă Georgică pierde, îi duce tot vinul pînă la Medgidia, cum o ști el. Dau ei cu zarurile și cîștigă Georgică. Ăsta de bucurie îi spune că se obligă să-i transporte vinul la Medgidia. Dar în loc să ducă butoaiele la tren, tocmește o căruță trasă de boi. Fănică ce să mai zică - se duce cu căruța pînă la gară. Plătește oameni să-i suie butoaiele într-un vagon de marfă. Hîț, pîrț se vede cu vinul în tren. Dar
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
îi spune că se obligă să-i transporte vinul la Medgidia. Dar în loc să ducă butoaiele la tren, tocmește o căruță trasă de boi. Fănică ce să mai zică - se duce cu căruța pînă la gară. Plătește oameni să-i suie butoaiele într-un vagon de marfă. Hîț, pîrț se vede cu vinul în tren. Dar pînă să plece trenul, se întoarce cu o șaretă la Georgică și-i mai propune una scurtă. Butoiul de vin sau nimic. Pisdosu acceptă și pierde
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
pînă la gară. Plătește oameni să-i suie butoaiele într-un vagon de marfă. Hîț, pîrț se vede cu vinul în tren. Dar pînă să plece trenul, se întoarce cu o șaretă la Georgică și-i mai propune una scurtă. Butoiul de vin sau nimic. Pisdosu acceptă și pierde. Îi dă banii pe vin înapoi lui Fănică și îl provoacă la o revanșă. Cîrciumarul n-ar fi avut nimic împotrivă. Dar mai întîi să ajungă la Medgidia căruța cu boi, așa
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
fi avut nimic împotrivă. Dar mai întîi să ajungă la Medgidia căruța cu boi, așa goală cum era, și după aceea mai discutăm. Se întoarce Fănică la gară și se urcă în vagonul pe care îl închiriase, să-și păzească butoaiele cu vin. Pînă să ajungă la destinație, l-au trecut două ploi și l-a bătut soarele în cap de nu mai știa unde să se ascundă. Cu o stație înainte de Medgidia a dat Dumnezeu și s-a oprit trenul
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
trecut două ploi și l-a bătut soarele în cap de nu mai știa unde să se ascundă. Cu o stație înainte de Medgidia a dat Dumnezeu și s-a oprit trenul la un semnal. A sărit Fănică din vagonul cu butoaiele de vin și s-a pitit în cabina frînarului din altul. Cînd a tras trenul la peron, Fănică a dat un ocol prin spate să nu-l vadă careva. Bun vin!, zice Ionică chelnerul. Bun, zice și el, dar să
Vin de Dealul Mare by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7511_a_8836]
-
spirituali condotieri ai industriei moderne, devenită războiul cel mai crâncen ai lasă pe gânduri pe creditori, ei negăndindu-se decât la plăcerile lor, neavând altă grijă decât croiala costumului. De altminteri, fumători zdraveni, ca Jean Bart, tinăndu-si trabucul să fumege pe butoiul cu pulbere, ca să nu-și uite rolul; mai batjocoritori decât micile jurnale, râzând de sine și râzând de altii; pătrunzători și increduli, vărăndu-si nasul an toate afacerile, lăcomi și risipitori, invidiindu-i pe alții, dar mulțumiți an fond de ei
Cei patru cavaleri ai deriziunii by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17505_a_18830]
-
Lipscani exista un spațiu în care se juca împreună cu prietenii lui care acum a fost demolat, iar în locul lui a fost construită o terasă. "Aici, unde este Hanul lui Manuc, ne jucm nu demult leapșa și pititea, pentru că erau niște butoaie mari după care ne ascundeam. În partea cealaltă a străzii era un coș, unde ne jucăm basket. A fost demolat și s-a construit un bar în acel loc, dar nu mă deranjează, este mai bine așa. Mie și prietenilor
Ce înseamnă să fii copil în Centrul Vechi by Tudor Ana Maria () [Corola-journal/Journalistic/22617_a_23942]
-
care, ajutat de peonii meniți să atragă imediat atenția taurului în altă direcție dacă lucrurile iau o întorsătură neplăcută, îi înfige animalului sulița în gât. În momentul în care sângele gâlgâie din gâtul taurului "ca mustul care se revarsă în afara butoiului", apar trei banderilleros care, pe rând, îi infig bietului animal rănit câte două banderillas (un soi de pumnale ornate) în gât. Abia în momentul în care taurul rănit și obosit nu mai este în stare să alerge, în arenă apare
La curtea Regelui Fotbal by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7339_a_8664]
-
sfidările jerpeliților și, de la un anume punct în sus, ale intelectualilor, - nonconformismul. Oricât de pârlit, insul începe să simtă că el este totuși cineva... Cunoaștem cu toții povestea petrecută între anii 413-327 înaintea erei noastre, - cum Diogene, cinicul, locuind într-un butoi, și care disprețuia rânduielile sociale și bogăția, primește vizita lui Alexandru cel Mare în trecere prin Corint... Nu se știe exact cum formulase împăratul-zeu întrebarea, văzându-l pe aprigul disident în butoi... Să presupunem că se adresase în felul nostru
„Lixandru Machidon“ by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7156_a_8481]
-
erei noastre, - cum Diogene, cinicul, locuind într-un butoi, și care disprețuia rânduielile sociale și bogăția, primește vizita lui Alexandru cel Mare în trecere prin Corint... Nu se știe exact cum formulase împăratul-zeu întrebarea, văzându-l pe aprigul disident în butoi... Să presupunem că se adresase în felul nostru, ca la noi, românește, jovial: "Dorești ceva, bătrâne?", cam așa ceva. Diogene l-ar fi privit, și ar fi zis ca un bătrân de la noi: Da, Lixandre, tată, dă-te tu la o
„Lixandru Machidon“ by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7156_a_8481]
-
întreabă: "Tăticule, cam ce ți-ai dori mătăluță, că pot să-ți dau?" Și acela ar fi răspuns: - Alexandre Macedoane, nu ține, că te-am mirosit... Da' dacă vrei, totuși, să-mi dai ceva, dă-mi și mie, tată, un butoi confort sporit pe Aleea Modrogan.
„Lixandru Machidon“ by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7156_a_8481]
-
Nimic nu se aruncă pur și simplu la gunoi. Sunt niște etape intermediare prin care trebuie să treacă obiectele până când pot fi declarate moarte. O anticameră a unui cimitir. Obiectele de aici nu sunt gunoaie. Lângă polată există și un butoi ruginit, în care, într-adevăr, se află niște gunoaie. Ambalaje. Declarate, ca atare, gunoaie. Nu mai există nici un dubiu asupra lor. Obiecte epuizate. Anacronice. Dar care pot fi resubstanțializate. Ceva de genul ochiul stăpânului care îngrașă vita. [...] Praful - cuvânt-cheie. În
Același Sorin Stoica by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9073_a_10398]
-
aud picăturile cum cad. Se strîng, ca la țară, sau ca pe străduțele pustii ale orășelelor de provincie, în jumătăți de jgheaburi prăpădite - sisteme improvizate de colectare a apei de ploaie - care dau într-o găleată, și găleata într-un butoi... Cum doriți sau Noaptea de la spartul tîrgului de Shakespeare, o sumă de citate din atmosfera spectacolelor lui Silviu Purcărete de la Craiova, o poveste ireală despre gustul dulce-amar al iubirii. O privire întoarsă nostalgic spre trecut, un spectacol cu cei mai
În căutarea timpului pierdut (II) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12960_a_14285]
-
timidul său chiriaș. Le pune la patefon Deșteaptă-te române și pleacă. Să se sinucidă eventual. ŤStrofe cu pelin de mai contra Iorga Neculaiť scrie și Păstorel, mare expert în vin și nu numai. Pelinul de mai se pune în butoiul cu vin, împrumutând savoarea sa amară licorii. Păstorel înalță un adevărat imn pelinului. Cel mai bun pelin se bea ŤLa Gogu Roșiianuť, pe locul unde azi este ŤIzvorul receť, la Pake. Informația, pe care o dețin din familie, este certificată
Un joc de societate by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8116_a_9441]
-
amintește'n Mai/ Din fund de beciuri, c'a sorbit arșița/ Pe când era o plantă clara'n plai/ Și fierbe'n vas când înflorește vița.// Tăriile iubirii'nchise'n noi/ Apasă cercul care le sugrumă,/ Când veștile sosesc pân' la butoi/ De dincolo de hrubele de humă." (Inscripție). Nu e de învins, această vînzolire a materiei. Viața, chiar și aceea a statuilor, ține, în tot, de ea. Urcarea, orgolioasă rupere din pămînt, repetînd, pe cont propriu, un gest originar, n-are nici
Aspre căi by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7191_a_8516]
-
batalioanelor și companiilor, tâmplarii și zidarii angajați la fortificații precum și coșarii garnizoanei trebuiau să ia imediat scările și cârligele de incendiu la corpurile de trupă și să dea fuga la incendiu. Comercianții și „birturile pentru bere și vin” aveau mereu butoaie cu apă la dispoziție, pe care trebuiau „la izbucnirea incendiului să le arunce imediat pe o căruță și să le aducă acolo”. Spiritul civic era stimulat și financiar, plătin- du-se doi ducați pentru primul butoi care ajungea la locul
Agenda2006-20-06-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/284962_a_286291]
-
și vin” aveau mereu butoaie cu apă la dispoziție, pe care trebuiau „la izbucnirea incendiului să le arunce imediat pe o căruță și să le aducă acolo”. Spiritul civic era stimulat și financiar, plătin- du-se doi ducați pentru primul butoi care ajungea la locul potrivit. Până și măcelarilor li se impunea să aibă pregătite pentru orice eventualitate cel puțin două piei de vită înmuiate. La rândul lor, simplii cetățeni aveau datoria de a ține la îndemână putini și găleți cu
Agenda2006-20-06-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/284962_a_286291]
-
procedează astăzi cu centralele termice. Regulamentul specifica clar și dotarea locuințelor cu mijloace de stingere a incendiilor, astfel încât nu puteai locui într-o casă mare dacă nu aveai pregătite la îndemână în caz de pârjol șase găleți din piele, două butoaie cu apă, două scări, două târnăcoape și un topor. La celelalte locuințe, dotarea era diferită în funcție de dimensiunea imobilului. Tragerea cu arma, ca de altfel și focurile de artificii, erau strașnic interzise în oraș pe străzi și în piețe, „organele Poliției
Agenda2006-20-06-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/284962_a_286291]
-
și dătător de disperare. Nu credeam chiar că vom fi claxonați din Lexus-uri de foștii colegi în timp ce treceau pe Lower Wacker, în drum spre casele lor din suburbii. Nu credeam că vom fi nevoiți să le facem cu mâna de lângă butoaiele de metal, în care ardeau hârtii. Dar faptul că vom fi nevoiți să completăm un formular de șomaj pe internet nu era totalmente exclus. Faptul că vom aduna cu greu banii de chirie sau pentru plata ratei la casă reprezenta
Joshua Ferris - Și atunci ne-au terminat by Cornelia Bucur () [Corola-journal/Journalistic/6347_a_7672]
-
și un laconism spiritualizat etc. Ia ființă astfel un spațiu infinit de adânc, în care civilizația occidentală își proiectează dorințe inavuabile sau gustul pentru aventură. Balcanii devin un Orient mai apropiat, sau mai îndepărtat, după ocheanul cu care-l privești, butoi cu pulbere și borcan cu miere levantină. Pentru că autorul și-a luat dificila misiune de a inventaria totul într-o rețea inspirată de genealogii și ecouri, avem în cartea sa și un tablou al interesului substanțial pentru a nu spune
Cu Orient Expressul prin Balcania by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4955_a_6280]
-
Lantern/ Păducelul felinar (1987) și Seeing Things/ Viziuni (1991), două cicluri elegiace inspirate de disparițiile fizice ale părinților poetului. Titlul celui dinții trimite la anticul Diogene care caută, simbolic, cu felinarul, un om onest printre semeni, acceptîndu-si mai apoi, în butoiul legendar, eșecul. În cel de-al doilea, exercițiul intertextual devine și mai evident, referințele la Virgil și Dante marcînd construcția cărții de la un capăt la altul. La fel, Door into the Dark/ O ușă în întuneric (1969) deschide o falie
Lumea văzută de Seamus by Codrin Liviu Cuțitaru () [Corola-journal/Journalistic/6555_a_7880]