3,341 matches
-
doi copii. Dar nu voiam să mă gândesc la povești. Stăteam lângă pătuț, cu câte un cuțit în fiecare mână. —Taci din gură, șuieram eu. Fiul meu se uită în sus la mine. Sunetele se opriră. Pleoapele pline de somn clipiră peste niște ochi negri ca cerneala. Mi-am ținut răsuflarea. Clipi din nou. Am răsuflat ușurat. Apoi deschise iar gura. Zgomotul făcu pereții să tremure. M-am aplecat deasupra pătuțului. În lumina care intra pe fereastră cuțitul luci, strălucitor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
lângă pătuț, cu câte un cuțit în fiecare mână. —Taci din gură, șuieram eu. Fiul meu se uită în sus la mine. Sunetele se opriră. Pleoapele pline de somn clipiră peste niște ochi negri ca cerneala. Mi-am ținut răsuflarea. Clipi din nou. Am răsuflat ușurat. Apoi deschise iar gura. Zgomotul făcu pereții să tremure. M-am aplecat deasupra pătuțului. În lumina care intra pe fereastră cuțitul luci, strălucitor și argintiu ca o jucărie. Ochii fiului meu se ațintiră asupra lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
lui. El urla și își întindea corpul mic și furios spre cuțit. Am tras cuțitul spre mine. Soneria sună iar. De data asta mai prelung. Nenorocitul insista. David țipă. Am ridicat cuțitul sus, deasupra pătuțului. Soneria se opri. Fiul meu clipi. Gura i se închise. Casa se cufundă iar în tăcere. Am simțit ceva deasupra pătuțului, ceva strălucitor care se mișca. M-am uitat în sus și am văzut cuțitul din mâna mea. Am coborât mâna și am aruncat cuțitul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
să te tot ascunzi și vii aici. Nu mă ascund. Am făcut o alegere. Mi-am construit o viață nouă. —Mazel tov. Deci, te întreb iar, ce cauți aici? Soarele strălucea în părul lui roșu și răvășit. A trebuit să clipesc în lumină. Ai auzit vreodată de Anne Frank? Știi pe cineva care nu a auzit? —Eu sunt Peter van Pels. Van Daan din jurnal. Am așteptat surâsul neîncrezător. O dată la câțiva ani cineva susținea că este prințesa Anastasia. Mai erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
cel care-o să-ți ceară mâna. Abia așteptam clipa asta. Știi, Jina, toate lucrurile vin la timpul lor. Nu trebuie să fie grăbite doar pentru că ... pentru că tu ai nevoie să demonstrezi că n-o să te maturizezi niciodată. Jina a clipit ca să-și oprească lacrimile. Nu-i venea să creadă cât tupeu avea Mike. Da’ m-am maturizat, s-a apărat ea. Oare nu așa e omul care-i poartă de grijă copilului său, care cumpără o casă pe care n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de mine ? M-a transformat într-o dementă, înnebunită după sex. Jina, a scris de toate aventurile mele ! Dacă Naji află - N-o să afle. El nu citește decât reviste medicale. Trăiește în lumea lui. Dacă află, mă părăsește cât ai clipi. Și descreieratu’ ăla de frate-su o să mă omoare cu pietre. Fiindcă Alice nu s-a obosit să mai zică și ce-am făcut în ultimii șapte ani, nu ? Nu m-am mai uitat la alți bărbați. Tu știi ! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
serviciu. Iar Naji nu face lecturi de plăcere. Ceea ce nu înseamnă însă că n-o omor pe Alice. Și tu ? a chestionat-o Jina pe Mary. Irene mi-a zis c-ai început să primești telefoane. Mary a început să clipească mai des. Ochii căprui i s-au umplut cu lacrimi. Necunoscuți, a răspuns ea. Bărbați. Sună noaptea târziu. Vor ... E oribil, vocile alea. Și felul cum ... respiră. Jina și-a pus un braț pe umerii lui Mary. Trebuie să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Zach urmau să iasă pentru prima dată pe un râu învolburat și, pentru că ea nu mai făcuse niciodată așa ceva, a început să viseze valuri înalte de trei etaje și ascuțite ca dinții de dinozaur, valuri care îi devorau cât ai clipi. Când a deschis ochii, luna dispăruse, iar cerul se făcuse roșu, ca fețele oamenilor de munte. O duzină de astfel de bărbați stăteau în jurul gabarei. Cei mai în vârstă erau îmbrăcați în salopete, iar pe cap aveau pălării de cowboy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
râul, a continuat el. Danny. Jina a vrut să-l ia în brațe, dar puștiul s-a lipit cu spatele de zid. Uneori oamenii văd ceea ce vor să vadă, i-a explicat ea. Nu ceea ce există într-adevăr. Danny a clipit. Crezi că inventez ? Crezi că sunt nebun ? Nu ! a exclamat Jina cu convingere. Sigur că nu. Dar ... apele se tulbură. Ne dorim ceva cu atâta intensitate încât ajungem să credem ... Eu l-am văzut, i-a retezat-o Danny cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Deschid ochii și e ca și cum aș fi acolo. Miros pinii și râul. Crezi că acolo e raiul ? Jina i-a luat mâna într-ale ei. Cred că, dacă ar fi avut ocazia, acolo și-ar fi dus viața. Danny a clipit. O dată, de două ori. Alice a zis în carte că nu se pricepea să meargă pe apă. Jina a clătinat din cap. Nu-i adevărat. El era născut să meargă pe râuri. L-ai iubit ? Închipuirile și visele erau pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
așa era în orice mariaj sau poate că asta se întâmpla numai în cazul lor, dar era limpede că el nu mai putea să facă exact ce-și dorea. Hai să mai stăm înc-o zi, a spus el. Jina a clipit. Nu-mi face mie nici o favoare. Zach s-a tras cu un pas înapoi, nedumerit de furia Jinei atunci când el nu făcuse decât să-o ofere ceea ce ea părea să-și dorească. Se simțea obosit de efortul de a o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
ei făcând apel la argumente în favoarea iertării și la versuri pline de miez și meșteșugit rostite. Alice își închipuise scena ca un scriitor de romane cu succes la mase: cadre în succesiune rapidă, cu personaje care se transformă cât ai clipi. Întotdeauna se pricepuse mai bine să facă lucrurile astea în scris. În scris nu fusese crudă. Cât timp scrisese romanul, Alice suferise de mila prietenelor; le așternuse poveștile pe hârtie și se învelise cu durerile lor. Viețile Secrete din Clubul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
încetase să mai cânte, iar tăcerea era acoperită numai de sunetul râului cel trândav. Un șoim s-a rotit deasupra pajiștii și i-a distras atenția lui Danny. Mingea l-a lovit cu putere în genunchi. Hei ! a țipat Danny clipind repede ca să nu plângă. Jina s-a ridicat în picioare, dar Danny a dat din cap cu înverșunare. Charlie a alergat să prindă mingea, după care a proiectat-o într-un copac. Când a văzut cum coaja de pe trunchi explodează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
privească pe Jina. O să înaintăm pe mal cum putem. Nu poți să renunți, Jina. Nu-mi pasă că nu ești destul de puternică. Chiar și dac-o să cazi în râu, tot nu poți să renunți. Jina a ridicat ochii și-a clipit. Sigur că Zach îi cerea foarte mult. Soțul ei se aștepta ca ea să treacă de toate vâltorile fără ca, măcar o dată, să n-arate că-i era frică. Bărbatul își dăduse însă acum seama că Jina nu era așa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
duș cu apă fierbinte ca să-și revină la verticală. Acum a plecat șontâc la bucătărie, unde a pus de-o cafea mai tare decât îi plăcea Jinei. Partea asta a casei era absolut liniștită. Mike a ridicat transperantele și a clipit de mai multe ori ca să-și adapteze ochii la lumina becurilor de pe stradă. Din nefericire, Post-it-ul galben fosforescent de pe masă a fost primul lucru pe care i-au căzut privirile. Mike a început să fumege când a văzut numărul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
fructele fără nici o grijă. Danny a văzut că fetița avea un păr galben-pai, care-i ajungea până-n dreptul umerilor cei mai micuți umeri pe care-i văzuse vreodată. Copila arăta ca mai puțin de-o jumătate de om. Danny a clipit, dar faptura n-a dispărut. Copila se legăna ușor, apoi s-a întors puțin către el. Și-atunci puștiul și-a dat seama că făcuse o greșeală. Copilul din fața lui avea osatura delicată și era plăpând, dar cu siguranță nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
s-a lăsat încet pe vine și-a atins pământul cu fruntea, cu nasul și cu palmele. Tu ai terminat-o cu mine de la-nceput, a șoptit Alice ștergându-și lacrimile. Noi două n-am fost niciodată prietene. IRene a clipit. Era adevărat, numai că nu-i plăcea ca situația să fie recunoscută în mod atât de public. Dansul ăla, în care nici una n-o plăcea pe cealaltă, ar fi putut să continue ani de-a rândul. Mary s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
trebui să te oblige să rămâi în poziția asta. Irene a ridicat un deget către el. Poți să detești ceea ce-am făcut, a spus ea, dar nu-ți permit să mă tratezi în felul ăsta. Naji nici n-a clipit. S-a uitat la ea de parcă soția lui ar fi fost un pește mort, care strica luciul râului. N-ar fi trebuit să vin, a spus el. Bărbatul a rămas pe loc, cu brațele în lungul trupului, drept, enigmatic. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
mi te dea la telefon. Dar acum gata ! Ai auzit ? N-o să mai înghit nici o poveste despre peisaj. Ăsta-i un ținut dur. La naiba ! Aș putea să umplu albia asta cu motorină și râul ar devora-o cât ai clipi. Râul ăsta o să supraviețuiască și după ce noi toți o să murim. Drew s-a încruntat. Preț de-o clipă a semănat teribil de tare cu taică-su. Chestie pe care, dac-ar fi știut-o, nu i-ar fi convenit. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Rainier. O sclipire argintie iscată dintre copaci i-a atras atenția. Și-a dat seama că era vorba de un bărbat, dar, noaptea, cutele de pe gât unei creaturi par a fi branhii. Plurile pielii iau formă de solzi. Drew a clipit; și lui îi plăceau poveștile frumoase, dar nu era așa de prost pe cât credea tatăl lui. Din păcate și spre epuizarea lui, Drew cunoștea realitatea. Apa râului Salmon era excesiv de poluată; în anii 90, mina Grouse Creek, care fusese aplaudată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
mister. Da’ eu atât zic: nici unul dintre cei care trăiesc pe râu nu pot să-și închipuie viața fără celălalt. Zach nu e prea vorbăreț, dar are grijă de băiețelul ăla. Îl iubește. Oricine poate să vadă asta. Jina a clipit. Sigur că nu trebuia decât să-și mănânce mâncarea, să se culce, iar a doua zi, la prima oră, să plece. Să se scoale, să strângă lucrurile în barcă și să plutească dincolo de punctul din care nu mai putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
timp ca să se schimbe, că va fi nevoit să lucreze cu propriile lui temere încă mulți ani de zile. Și, într-adevăr, în ceea ce privea temerile, doctorița avusese dreptate, însă la partea cu schimbarea greșise. Oamenii se schimbă cât ai clipi. Își revin în câte-o seară, lungă și solitară; sau se maturizează în timpul cât îi ia unui val să crească și-apoi să se risipească. Hei, a zis Mike. Vrei să dormi cu mine în seara asta ? Sub cerul liber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
înapoi. Era mai puternic decât curentul și asta îl speria. Nu era normal ca un om să se simtă mai bine în apă decât pe uscat, ca un om să nu se teamă de înec sau de frig. Zach a clipit și Jina a dispărut în pădure. Vocea lui Andy a plutit dinspre cabană - un chițăit încântat, atunci când a luat cartea cu Regina Zahărului. Andy și Pearl jucau Țara Dulciurilor de douăsprezece ori pe zi, iar copilului nu-i păsa niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
avem timp, a răspuns el. Trebuie să plecați. Apoi Zach a băgat mâna într-un buzunar și și-a scos cuțitul. O să-ncerc să vă prind din urmă, dar dacă nu reușesc, vrei să-i dai tu ăsta ? Jina a clipit, apoi a luat cuțitul. Sigur. Mike s-a uitat la Ahmad, dar i s-a adresat lui Zach. O să vină niște oameni. Agenți federali. N-am ce să fac. Zach a clătinat din cap. Brațele îi stăteau țepene în lungul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
deschiderea picioarelor datorită căreia puștiul stătea neclintit în apă, la ochii care, atunci când trebuia, nu reflectau teamă. Salut, a zis el. Danny a întors privirea către Mike, care i-a zâmbit și i-a făcut semn să înainteze. Jina a clipit mai des ca să-și oprească lacrimile. Voia din tot sufletul să urască locurile alea, dar nu-i era deloc ușor. Canionul scotea ce era mai bun din bărbații pe care-i iubea. Sper că nu te superi, a continuat Zach
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]