2,918 matches
-
dar când a ținut sticla lanternei aproape de buzele mortului, așa cum mai făcuse de multe ori În viața sa agitată și periculoasă de jandarm al anilor ’50 i s-a părut că observă o urmă de rouă fină și s-a cutremurat de bucurie și de teamă. Da, el este și este Încă viu, trupul său se zbate Între viață și moarte iar eu sunt hotărât să Încerc orice și cu orice risc și a Încheiat cu Întrebări capitale: Ce fac, În
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
În mână și cu veșmintele fluturânde. Era un exercițiu, un joc Între realitate și vis care Îi producea o stare de bine, ca un masaj după o muncă fizică sau după două ore de voley. Deodată, trupul său a fost cutremurat de fiori reci și calzi care acționau simultan: din norii de aburi ce urcau peste vârfurile plopilor apăruse capul plin de zulufi, gura mică și senzuală și ochii jucăuși-sclipitori ai profesoarei de geografie ! Primele raze de soare Împodobeau tulburătorul cap
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
carte ascunsă În pod, se Îndreptă către tindă și către scara podului când fu uimit de mătușă-sa Aneta care după necazul de acum doi ani, râdea pentru prima oară. Curios, băiatul se strecură sfios În spatele ușii interdeschise și se cutremură de cele auzite: Chiar așa, doamnî Lizî?! Chiar așa, domnișoară Anette! Și te rog să nu-mi mai spui Lizî, ne cunoaștem de multă vreme și doresc să fim prietene, chiar ai nevoie de o prietenă bună cunoscătoare, așa cum sunt
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
chiar cu tine?!, zise fata Închizând un ochi doar pe jumătate și zâmbind complice, ștrengărește și colegial. Ochii lui Va pătrunsese prin bluza de culoare roz iar În mâini simțea rotunzimile și căldura celor doi sâni fragezi. Un fior Îi cutremură trupul, privirea se Îndreptă instinctiv către un anumit loc, mici broboane de transpirație apărură la rădăcina părului de pe cap Tu chiar ești foarte timid, te-ai Îngălbenit și mă privești ciudat! Tu nu ai mai fost aproape de nicio fată? Auzind
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
două trupuri erau Înfiorate și străbătute de curenți electrici, nu mai vorbeau. Mâinile lor se căutau cu febrilitate, iar când băiatul căutând ceva prin bluză și Încercând să pună stăpânire pe unul din cei doi sâni abia pârguiți, fata se cutremură a Împotrivire slabă, băiatul se retrase delicat și spuse: Te rog să mă scuzi, cred că am mers prea departe, dacă te-am speriat mă opresc! Nu asta am vrut să spun, dar oare nu-i prea devreme? Putem avea
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
mai Închidi câti-oleacî. Nici aici nu Îi pre ghini, ciolani nu sî mai văd da carnea atârnî urât, stăi sî spălăm oleacî, a sî ti doarî olecuțî! Atunci Maria auzi clar un fel de „Văleu!” foarte slab. Femeia s-a cutremurat și a rămas total Încurcată atunci când a văzut sau numai i s-a părut că vede cum sub pleoapele chiupului tremură ceva, iar genele se forțează să se deschidă. Maria a rostit un „Slavă ție Doamne!”, așa din toată inima
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
la față, atât cât mai rămăsese neacoperită de badajul neprofesionist al Mariei, transpirat și părea mai degrabă a fi a unui om mort. Respira Încet și sacadat. După mai bine de un sfert de oră, Victor observă cum chiupul se cutremură și Încerca să comunice ceva bolborosit, ceva ce Victor nu putea Înțelege, deși toate simțurile sale erau ațintite asupra chiupului mare. Victor Întrebă: Știu că te doare, dar Încearcă să-mi spui cum mă va recunoaște fiica matale. Ștefan Întredeschise
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
dânsa: Aniversarea ta cu ani din viață/ Este-o dimineață În pragul prânzului... Este-o amiază-n prag de dimineață, poate vrei să spui! Așa-i este cum spui mata, domnișoară! Am uitat restul! Apoi fata se Întoarse brusc, se cutremură, Îl privi cu mare atenție, Îi observă privirea cinstită și plină de bunătate, apoi Îi văzu zbucuiumul și nerăbdarea. În imaginația sa, Victor căpătă Înfățișare de sfânt, se precipită și Întrebă imediat: De unde știi mata’ toate astea?! De la ... „dânsul”! Dar
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
-te dacă vrei că mie nu-mi pasă. Un lucru să-ți fie clar: dacă mă lași singură, te spun „dumnealui” și nu mă las până nu te exmatriculează din școală! Când a auzit cuvântul exmatriculare, Rică Olaru s-a cutremurat și În aceeași secundă o avalanșă de gânduri Îi inundă Întregul său univers de băiat care Îi promisese Ochenoaiei că va fi cuminte și că va Învăța cât mai bine, că nu va fugi de la școală și că „ai Încredere
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
zeci de secunde În care Ștefan Începu și el să creadă că ceva nu este curat, intră directorul Mirel Stânescu și când Ștefan Încercă să rostească un „să trăiți dom’ Mirel”, așa cum obișnuia să-i spună În cerc restrâns, privi cutremurându-se fața desfigurată de ură și mai crâncenă ca niciodată a cumătrului său care Îi botezase fata, pe Sorina. Ochii Întredeschiși aruncau scântei, fața sa de om brunet devenise pâmântie iar buza inferioară ieșise și mai mult Înaintea celeilalte. Își
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
teama de securitate, rușinea și lipsa unui curaj nesăbuit au făcut să renunțe la idee și Amina s-a convins că este un om sincer În momentul când primi răspunsul de la acel om care o strângea la piept și plângea cutremurându-se. Peste alte 30 de ore, Ștefan cobora pe aeroportul Băneasa din București, avea un bagaj mare de cunoștințe dobândite și ducea cu el poate cea mai mare pierdere din viața sa, Amina! Maria era plecată la cumnata sa, Jănica
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
și În Închipuire o fustă roșu-carmin mini, chiar foarte mini, care Îi lăsa pulpele descoperite până cu mult mai sus de genunchii foarte frumoși. Cine a spus că În anii ’70 nu se purta minijup?! În timp ce privea pedalele, băiatul se cutremură la fiecare mișcare a celor două picioare. Fu pus să Încerce noua piesă simplă, nu prea reuși iar fata comandă: Te rog, atenție la pedale! Băiatul privi pedalele mai mult timp și nu Înțelegea cum și când se mai descheiase
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
pândea proprietarul trupului ei, nemernicul care-i Înșfăca banii și o sechestra până a doua zi, când fata era Împinsă din nou În stradă, cu brutalitate. Ceea ce a aflat de la ea În cele câteva minute de intensă tandrețe, l-a cutremurat pe Ben: fata, avea un cancer limfatic, descoperit târziu și cu șanse minime de vindecare. Pe nenorocitul a cărui proprietate devenise acum câteva luni, nu l-a impresionat teribila boală a fetei, ba chiar o punea să ,,muncească,, și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
sperie. Stelele par niște dinți care mușcă Întunericul. Deschid televizorul:,, Pentru prima oară În lumea medicală internațională, se va face transplant de picior de la un șofer mort care a provocat un accident cumplit de mașină, la una din victime,,. Mă cutremur la gândul că aș putea merge cu un picior străin. Psihicul meu nu ar rezista. Draga mea, ,,Sunt de cinci zile la pat, din cauza durerii atroce de picior, piciorul stâng pe care Îl am șubred din copilărie. Mama Îl Învelea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
n-a înțeles ce se întâmpla;și că așa cum fusese atras,tot așa avea să fie respins”.(John Fowles). Pisano își plimba privirea prin încăpere. Descoperi o fotografie vag cunoscută. -Cine e ? -Ginaa! o deconspiră Angela.Fosta secretara. Pisano se cutremură. Uimitor! Ea este regina vitregă.Maștera! Ea este v i r u s u l !... Tulburat de descoperire îl îndemnă pe Dan. -Mergem ,Postumus? -Un moment Pisano.Ceva nu e în regulă. Dacă eu sunt aici,atunci cine s-a
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
îi pălește scrierea cuneiformă, pare pudrată de zăpadă ce-n palma înțepenită de ger, în solzi stă să cadă. ăsta nu-i dor, e boală curată, e rupere de os, e surpare de mină, e frângere de țesut, e chemare cutremurată dintr-o moleculară derută. monoton dacă aș putea să încolțesc aceeași, în fiecare zi, ceas și secundă, aș zice că monotonia e ucigașa de serviciu și m-aș încredința ei indiferentă. doar că tot alta mă aflu, cum lumina se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
haosului! Desigur, fiecare regulă are și excepții. Nu pot nega faptul că, În afara vânzătorilor de „viață veșnică și fericită”, nu există reprezentanți ai lăcașului de cult, de Înaltă ținută morală, care doresc binele și liniștea În această lume. Eiiiiiiiiiiii... Mă cutremuram de câte ori vedeam această poză apocaliptică. O vreme am crezut cu toată ființa că chiar așa stau lucrurile. Atât biserica cât și părinții ( bieții de ei) aveau grijă să ne amintească mereu acest lucru. Nopți la rând mă gândeam că undeva
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
și simplu cu el: nu, ei vorbeau și cu toți prietenii lui. „Un articol colorat“, se exprimase Jo Hartley. Nu spusese cârpeală, dar nici nu putea să spună, se gândise Ben. Așa că ținându-se tare, Ben deschise ziarul, dar se cutremură instantaneu de rușine, când văzu pozele. Acuma, de unde naiba au luat astea? Nu-mi vine să cred c-am zis asta, se gândește el când începe să citească articolul. Își dă seama că nici nu spusese așa ceva, numai că Jo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
dacă dorești să mai ai un gologan în pungă și dacă nu vrei ca hanul să ia foc, adună-ți mințile și fă ce îți spun eu! Nu mai umbla în urma ei... Altfel!... La auzul acestor cuvinte, hangiul s-a cutremurat, dar nu a scos un cuvânt. Clipea des, privind într-un colț al bordeiului. Asta însemna că întorcea spusele lotrului pe toate fețele... „Dacă mă opun, mă așteaptă dezastrul! Hoțul nu glumește. Îl știu destul de bine. Și muierea, dacă umblă
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
căderea fulgilor de zăpadă, s-a desprins de trunchiul copacului. A mai privit o dată în urmă și a pornit spre bordei... Când mai avea de făcut doar câțiva pași, o detunătură surdă și o lovitură în umărul stâng l-a cutremurat! În clipa următoare, s-a întors și, cu mișcări fulgerătoare, a descărcat cele două pistoale în umbra din fața lui... Un muget ca de animal înjunghiat a însoțit rostogolirea fantomei în nămeți... Lotrul s-a repezit spre primul copac din apropiere
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
și tu! Nu știu. —Ei, ăăăă, poate o linie-două de cocaină... —Cocaină! a spus mama cu răsuflarea tăiată. Părea absolut șocată, iar eu am simțit că-mi vine s-o pocnesc. Nu înțelegea. Făcea parte dintr-o generație care se cutremura de oroare doar atunci când auzea pomenindu-se cuvântul „droguri“. —E mișto? m-a întrebat Helen, dar am ignorat-o. — Nu e așa de rău pe cât sună, am pledat eu. Nu sună deloc rău. îmi doream ca Helen să dispară. —E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
sânii, fără să mi-o scoată încă de tot. Rânjind, și-a pus genunchii pe brațele mele, imobilizându-mă. S-a jucat cu sfârcurile mele, mângâindu-le cu capul penisului în erecție. Cea mai ușoară atingere mă făcea să mă cutremur de dorință. —Acum, am spus eu. —Acum ce? m-a întrebat el cu inocență. Putem s-o facem acum? Ce să facem? Știi tu, l-am implorat arcuindu-mă către el. — Spune „te rog“, a zâmbit el răutăcios. — Te rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Monkstown, a spus ea cu mândrie. Ai fost plecată o perioadă îndelungată, așa că s-ar putea să nu știi, dar Monkstown e un cartier cu mare căutare. E plin de staruri pop. Chris de Burgh locuiește în josul străzii. M-am cutremurat. —Sprâncenele cântătoare? Ei, cu asta s-a dus dracului cartierul! Era imposibil să fie cu-adevărat fericită că e vecină cu el, nu? Sper că nu-l auzi când repetă, i-am dat eu înainte. Ar fi îngrozitor... Când i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și-o mai băga mâna pe sub fusta mea...? îGinecologul ei avea o aventură cu una dintre prietenele ei.) —...tot nu-mi vine să cred că m-a internat aici! Cum a putut să facă așa ceva?!... îO supărase Durm’t.) —...mă cutremur când mă gândesc la toate momentele alea când m-am dezbrăcat în fața lui... îCred că era vorba de ginecologul fustangiu. Deși, mai târziu am aflat despre Chaquie niște chestii care mă făceau să cred că se putea foarte bine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
castron întreg cu pateuri. Care nu trecuseră prin cuptor. Amintirea asta părea să-i facă rău. — Ți s-ar întoarce stomacul pe dos, a continuat Mike. Pe cuvânt! A înfulecat castronul ăla cât ai clipi... Dumnezeule, l-a completat Stalin cutremurându-se. Parcă era ora de masă la zoo. N-am putut să-nchid un ochi toată noaptea! — Și-acum unde e? am întrebat eu. Nu-mi plăcea felul poruncitor în care fusese evacuat Eamonn. —Habar n-am, a strâns Mike
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]