3,389 matches
-
În perioada ocupației din 1940, toamna a trebuit să repet clasa a-II-a, pe considerentul unor noi obiecte introduse în programa școlară, printre care și limba rusă. Tot în această perioadă, tatăl meu a trebuit să se ascundă pentru a evita deportarea și numai printr-un noroc a scăpat de fiecare dată. În primăvara anului 1944, când trupele sovietice au trecut Nistrul, eu fiind cel mai mare dintre băieți, la sfatul părinților, m-am refugiat în țară, la un unchi matern stabilit
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Dimitrii Coliban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1677]
-
din îndepărtata copilărie pot avea valoare explicativă. Umilința îndurată de bunic, bătut de jandarmi, l-a putut marca definitiv pe copil. Deși folosindu-se voit de exagerare, Valeriu Cristea are dreptate să scrie: „... o simplă palmă poate traumatiza cât o deportare” (334). Drama la care mă refer se înscrie în paradoxul artistului. Omul ar trebui ferit de suferință, însă artistul are nevoie de ea. Excepționala sensibilitate a lui Valeriu Cristea, profunda lui vulnerabilitate, susceptibilitatea, complexitatea sufletească l-au „creat” ca artist
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
și în viață fiind, mămăica era o forță. Înaltă, voinică, autoritară, dintr-o bucată, nu lipsită de o anume aroganță de fostă mare negustoreasă, necazurile (moartea prematură, tragică a unicului ei copil, mama Doinei, anii de detenție, de canal, de deportare) nu izbutiseră s-o frângă. O marcaseră însă, lăsaseră urme vizibile, îi zdruncinaseră sănătatea. Suferea de tensiune, de inimă, de bolile cardio-vasculare, făcuse pare-se un cheag de sânge. Murise, de altfel, la doar 64 de ani, în spital, refuzând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
incinta gării orașului, rătăcire disperată, în căutarea unui cât de mic semn (un nume sau o literă săpată în coaja sau în carnea lemnului) care să le arate că pictorul Sandro, soțul și tatăl mult iubit, mai trăiește undeva, în deportare ori în vreun lagăr, căutare din start mai lipsită de șansă decât chiar aceea a unui ac într-un car cu fân, dar care totuși se desfășoară la dubla tensiune a nădejdii / deznădejdii, alcătuind scena de cea mai largă respirație
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
vorbește enorm despre ea și despre ele; apoi: mi se pare inadecvat a judeca fapte ce se referă la demnitatea omului dintr-o perspectivă strict materială, fizic. Din acest punct de vedere, într-adevăr, ce e o palmă pe lângă o deportare? Însă din punct de vedere psihologic și moral o „simplă” palmă poate traumatiza cât o deportare. Sau chiar mai mult! Depinde de împrejurări și de natura factorului uman. Într-o secvență de neuitat din filmul Mondo cane, un anormal cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
se referă la demnitatea omului dintr-o perspectivă strict materială, fizic. Din acest punct de vedere, într-adevăr, ce e o palmă pe lângă o deportare? Însă din punct de vedere psihologic și moral o „simplă” palmă poate traumatiza cât o deportare. Sau chiar mai mult! Depinde de împrejurări și de natura factorului uman. Într-o secvență de neuitat din filmul Mondo cane, un anormal cu bani (sau un anormal angajat de un alt anormal cu bani) executa o rapsodie de Liszt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
și, intrând în contact cu masele ce năvăleau dinspre hotare, le-a câștigat pentru credință, punând bazele unei noi civilizații. În timp ce episcopii și ceilalți capi ai comunităților creștine interveneau fie pentru a îmbuna distrugerile invaziilor, pentru a împiedica masacrele și deportările în masă, fie pentru a organiza rezistența, asistăm la primele încercări curajoase de colaborare. Fuziunea raselor și crearea unității religioase au fost pregătite în mod lent, prin munca unor mari episcopi, până când sub papa Grigore cel Mare începe convertirea barbarilor
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
conștient de propria-i putere, aspiră la o supremație nestăpânită, impunându-și jugul mai ales asupra națiunilor mici și slabe; naționalism politic, care se îndârjește împotriva minorităților etnice pentru a le distruge, folosind pentru aceasta chiar și metodele barbare ale deportărilor în masă sau altele care sunt contrare integrității și demnității umane“ (cardinal Piazza). Oricine poate vedea cum toate aceste forme, modelate după cel mai fățiș egoism, sunt tot atâția factori de divergențe și de adversități în sectorul familiei umane; nu
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
decedați la momentul solicitării mărturiilor personale. De aceea, am adăugat, acolo unde lipsea autobiografia, o biografie succintă. I-am luat în considerare, în lucrarea de față, doar pe cei 38 de frați care au avut de a face cu închisoarea, deportarea, munca silită și domiciliul forțat, deși chiar și ceilalți frați franciscani au fost persecutați, urmăriți, „ascultați” la cele ce le predicau în biserici, amenințați etc. (Doar un exemplu: venerabilul părinte Martin Benedict, frate franciscan și medic, a murit în faimă
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
exterminați în masă. În casele lui Mărtinaș Anton în care se afla secția de încălțăminte a cooperativei de consum a existat în acel timp și un post de Securitate comandat de maiorul Pârvu Constantin. Tot în Săbăoani, până în 1941, anul deportării evreilor a practicat negustoria și comerțul particular într-o casă închiriată de la familia evreului Herșeu Bercu, care se ocupa cu vânzarea diferitelor produse industriale, iar fiii săi, Solomon și Lazăr erau geambași de cai care în timpul programului evreilor au fost
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
Gherla etc. timp de 10 ani, după care a fost eliberat în 1959 și dus cu domiciliu forțat la Fundata, județul Ialomița, unde va locui în mod obligatoriu cu Pr. Anton Dămoc (și cu Pr. Duman) până la sfârșitul vieții. Pe timpul deportării l-au vizitat diferiți enoriași ai săi (dascălul Mihai Crețu, clopotarul Blaj Iojă și alții) aprovizionându-l cu diferite alimente, căci căsuțele deportaților fiind împrejmuite cu sârmă ghimpată, nimănui nu-i era permis să se îndepărteze pentru a face cumpărături
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
120-122) 14. PR. ANTON DEMETER autobiografie - anii de închisoare În anii care au urmat celui de-al doilea război mondial, după ce țara a căzut sub dominația comunistă, poporul român a avut de îndurat cele mai grele suferințe și umiliri: foamete, deportări, arestări, condamnări, naționalizări, plata unor mari despăgubiri de război, jefuirea nemiloasă a bogățiilor țării, colectivizarea forțată a agriculturii etc. E lucru de la sine înțeles, că în acele împrejurări vitrege pentru poporul român, nu puteau scăpa de ura și răzbunarea celor
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
Pleșca, dar autoritățile comuniste l-au alungat și trimis cu domiciliu obligatoriu în Dobrogea ca simplu preot la parohia din Mihai Kogălniceanu. Judecă-se oricine, era legal ca Episcopul Ioan Duma, în calitate de episcop, să lucreze ca un simplu preot în deportare, iar un simplu preot ca Petru Pleșca, nesfințit episcop să conducă destinele episcopiei de Iași? Episcopul Duma nu a activat mult la M. Kogălniceanu căci a fost transferat de aici, tot de autoritățile comuniste la Tg. Jiu cu domiciliu obligatoriu
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
au avut de suferit în perioada comunistă. Pr. Johann Proschinger Galați, 29 august 1994 Chiar dacă nu a fost arestat de Securitate, a fost deportat de comuniști în Siberia, după cel de-al doilea războir mondial, fiind de origine germană. În timpul deportării în Rusia a avut mult de suferit; timp de doi ani a fost supus la muncă forțată: a fost maltratat și a suferit de foame. Cu tot riscul a avut curajul să evadeze. A întâlnit numeroase pericole, dar a reușit
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
de o parte, printr-o eficientă politică de românizare, pentru care a adoptat inițiative legislative, măsuri administrative, cu o puternică motivație de utilitate economică și socială, iar, pe de altă parte, prin măsuri excepționale, mai ales de evacuare și de deportare a evreilor, care de altfel, se înscriu în condițiile de oportunitate, generate de contextul internațional dat de desfășurarea celui de-al doilea război mondial. În acest sens, intenționăm să facem câteva precizări referitoare la: concepția generalului Ion Antonescu față de „problema
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Zeletin. Din anul 1940, românizarea devenea un obiectiv național, care a fost continuat și după înlăturarea legionarilor de la 620 vezi Legislație, motivarea Statutului evreilor. 621 Pe marginea prăpastiei..., vol.I, p.165. 622 În recensământul din primăvara anului 1942, după deportările din sudul Bucovinei, s-a constatat că pe teritoriul fără teritoriile pierdute, trăiau 272409 evrei. 169 putere. Guvernul național legionar s-a remarcat prin fermitatea înfăptuirii ei, prin metode de acțiune, prin orientarea ei exclusiv împotriva evreilor. Pentru legionari, românizarea
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
informații despre situația Bucovinei de la data recuceririi nordului Bucovinei și până azi, această parte a Bucovinei a rămas într-un vid de legalitate, starea ei este extrem de dăunătoare și compromite autoritățile de stat. Se simte lipsa unor reglementări în ceea ce privește persoanele. Deportările și asasinatele în masă practicate de fostul regim sovietic, au dus la dispariția unei părți mari din populație. În urma acestora au rămas bunuri vacante: imobile care nu sunt supuse la impuneri fiscale, industrii și întreprinderi care nu produc, averi mobiliare
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
avem o presă dirijată, într-un stat dirijat, presa e colaboratoarea zilnică a guvernului, o presă decentă. Enunțarea principiilor și punerea lor în practică erau lucruri diferite. Regimul Antonescu a avut o evidentă componentă antievreiască. A aplicat „purificarea etnică”, prin deportarea și internarea în lagăre în Transnistria a evreilor din Basarabia și Bucovina de Nord. A scos pe evrei din viața economică, administrativă, culturală, din școli și spitale, urmărind izolarea acestora de restul locuitorilor. A dispus confiscarea proprietăților urbane și rurale
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
general al taberelor și coloanelor de muncă obligatorie de folos obștesc, de acord cu Marele Stat Major. Taberele se aflau sub comandă militară și funcționau conform disciplinei militare, cu aplicarea de sancțiuni severe - de la pedeapsa corporală, internarea în lagăr și deportarea cu familia în Transnistria, până la aplicarea pedepsei cu moartea. Este de înțeles că, desfășurarea muncii obligatorii a evreilor, sub precizarea sancțiunilor severe care puteau fi aplicate, a constituit o permanentă amenințare și primejdie pentru viața lor. Regimul muncii obligatorii la
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
că și autoritățile au încurajat atitudinea de ostilitate a românilor față de evrei și au impus o izolare a evreilor pentru că, erau convinși că evreii sunt elemente periculoase pentru siguranța statului. În acest context trebuie înțelese măsurile excepționale, privind evacuarea și deportarea evreilor, de altfel, măsuri grăbite, prost organizate, mai mult, pentru a nu pierde oportunitatea oferită, după intrarea României în război împotriva Uniunii Sovietice, de conjunctura internațională pentru soluționarea „problemei evreiești” la inițiativa Germaniei. Dr.Wilhelm Filderman adresează Conducătorului statului memorii
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
oportunitatea oferită, după intrarea României în război împotriva Uniunii Sovietice, de conjunctura internațională pentru soluționarea „problemei evreiești” la inițiativa Germaniei. Dr.Wilhelm Filderman adresează Conducătorului statului memorii și scrisori în care, susține nevinovăția populației evreiești și roagă, cu insistență, oprirea deportărilor. Astfel, la 9 octombrie 1941, adresează rugămintea. În memoriul din 11 octombrie 1941 afirma: este moartea, moartea fără vină, fără altă vină decât aceea de a fi evrei. Vă implor să nu lăsați ca o asemenea zguduitoare tragedie să se
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
l-a rugat să intervină pentru readucerea deportaților, menționând că, printre ei se află și evrei din Regat, veterani de războaiele țării, decorați, invalizi, orfani de război. La 19 octombrie 1941, într-o scrisoare către Mareșal, sublinia natura ilegală a deportărilor, care s-a extins în Bucovina de Sus și județul Dorohoi: „Eu nu am apărat și nu apăr pe cei vinovați...vinovații să-și ia pedeapsa. Eu apăr numai pe cei nevinovați și pe cei pe care o măsură administrativă
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
spitalicească. Mai mult, chiar localurile școlilor au fost rechiziționate. Sediul Comunității era în strada Al.I.Cuza, nr.13. În situația trimisă Primăriei Dorohoi în noiembrie 1941, se preciza că „numărul membrilor înscriși în Comunitate a scăzut după măsura evacuării/deportării populației evreilor din Dorohoi, ds.17/1941. Conducerea comunității evreilor din Dorohoi a luat măsura funcționării unei singure școli primare mixte cu sediul în localul comunității din str.Petru Rareș, nr.35; corpul didactic era compus din șase învățători, iar
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Darabani nu se află locuitori de sânge evreiesc. Toți evreii din județul Dorohoi au fost evacuați și trimiși la Dorohoi. Până la 15 ianuarie 1942, evrei din târgurile Darabani, Rădăuți, Săveni sunt în număr de 550, sunt cei rămași după evacuarea /deportarea evreilor din județ. Pentru organizarea recensământului locuitorilor de sânge evreiesc din Dorohoi, Oficiul județean al Centralei organizează un comitet format din: Iancu Șaiovic - licențiat în drept, Isidor Iager, Moise Făgădău și Paul Lipovici - studenți, Calman Buium, Milian Lipovici și Jean
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
evreii din Dorohoi au refuzat să se prezinte la sediul Oficiului județean al Centralei evreilor pentru a completa foile de recensământ. Evreii au înțeles că acest recensământ era ca o acțiune de pregătire a unor măsuri excepționale prin evacuări și deportări, care le punea viața în pericol. Colonel A.Constantinescu, comandantul Cercului de recrutare Dorohoi, cu adresa nr.23377 din 21 iunie 1942, cu motivația că mulți evrei sunt ascunși și refuză recensământul, cere Poliției Dorohoi să facă razii cât mai
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]