8,487 matches
-
Prin Edictul de la Milano (312) persecuțiile au luat sfârșit și s-a început organizarea vieții bisericești, operă la care Constantin cel Mare a avut o contribuție însemnată. Împăratul, crescut în vechea tradiție romană, se considera că este reprezentantul legitim al divinității, prin urmare și al Dumnezeului creștinilor, și ca atare îi revine dreptul să supravegheze Biserica; el nu a renunțat niciodată să folosească titlul de «pontifex maximus». a dovedit o înțelegere adâncă a lucrurilor și o viziune largă, respectând bunele intenții
Papa Silvestru I () [Corola-website/Science/299839_a_301168]
-
Evanghelia după Matei. Diferențele cu privire la acest eveniment din cele două evanghelii sunt explicabile din punct de vedere al priorității marcane, Matei fiind cel care a revăzut relatarea lui Marcu. Textul este următorul: Exegeza creștină tradițională cu privire la aceste relatări include afirmarea divinității lui Iisus prin demonstrarea autorității sale asupra naturii. Reformații tradiționali cred că acest eveniment a fost un semn dat de Iisus despre sfârșitul legământului exclusiv dintre Dumnezeu și evrei (vezi și teologia înlocuirii). În această interpretare copacul este o metaforă
Blestemarea smochinului () [Corola-website/Science/320433_a_321762]
-
aranjată alfabetic. Există și o listă a zeităților după tip. Vezi articolele zeitate a morții, zeitate a gospodăriei, zeitate lunară și zeitate solară. Vezi și Listă de zeități fictive, Listă de persoane considerate zeități Dintre articolele corelate amintim: Deva, Demizeu, Divinitate, Dumnezeu, Zeu (zeitate masculină), Zeiță, Mitologie, Religie, Scriptură. Credința Bahá'í este o religie monoteistă ce susține că variate figuri din alte religii proeminente - de exemplu, Moise (Iudaism), Iisus (Creștinism), Muhammad (Islam), Zoroaster (Zoroastrianism) și Krishna (Hinduism) erau cu toții mesageri
Listă de zei după zona geografică () [Corola-website/Science/299875_a_301204]
-
unele superstiții despre bufnițe, cum ar fi: Romanii, dădeau o semnificație funerară prezenței acestor păsări de noapte, probabil lor datorându-li-se superstițiile fobice față de bufnițe, păstrate până în prezent. Pe de altă parte, în hinduism, bufnița este asociată zeiței Lakshmi, divinitate a prosperității, norocului, fertilității și generozității, iar grecii antici asociau cucuveaua cu înțelepciunea, considerând-o pasărea Atenei (zeița înțelepciunii, în panteonul grec). Urmele acestei concepții mai supraviețuiesc în bufnița-personaj înțelept, care dă lămuriri și sfaturi bune, o imagine ce apare
Bufniță () [Corola-website/Science/299721_a_301050]
-
anume, acelea care susțin că orice creștin se poate mântui doar prin credință, credința care își are izvorul doar în Biblie. Fideiștii susțin că religia, care se bazează pe revelații, îi cheamă pe cei fideli ei să creadă într-o divinitate transcendență, chiar dacă ei nu o pot înțelege în întregime. Unii fideiști susțin că în facultățile raționale ale omului nu putem avea încredere, din moment ce întraga ființă umană a fost coruptă de păcat. Adevărurile venite prin revelații divine trebuiesc crezute, chiar dacă nu
Fideism () [Corola-website/Science/312379_a_313708]
-
A fost comparat cu Michelangelo, Dante, Brâncuși sau Dürer, cu Byron sau Walter Scott. Gabriel Liiceanu spune că Blake este promotorul conceptului de ” mântuire prin cultură”. Pentru Blake spiritualitatea și arta se suprapun ele având aceeasi sursă, "Imaginația" sau puterea divinității de a crea în mod perfect și desăvârșit, astfel că orice gest făcut la unison cu voința divină sau Imaginația divinității, este un gest artistic; tot astfel Iisus și discipolii săi sunt considerați "artiști" ,"”nu pentru că ar practica una sau
William Blake () [Corola-website/Science/307949_a_309278]
-
conceptului de ” mântuire prin cultură”. Pentru Blake spiritualitatea și arta se suprapun ele având aceeasi sursă, "Imaginația" sau puterea divinității de a crea în mod perfect și desăvârșit, astfel că orice gest făcut la unison cu voința divină sau Imaginația divinității, este un gest artistic; tot astfel Iisus și discipolii săi sunt considerați "artiști" ,"”nu pentru că ar practica una sau alta dintre arte ci pentru că traiesc prin/în Imaginație.”" ) Dumnezeu este Creator și supremul Artist dar totodată întreaga Creație este trupul
William Blake () [Corola-website/Science/307949_a_309278]
-
practica una sau alta dintre arte ci pentru că traiesc prin/în Imaginație.”" ) Dumnezeu este Creator și supremul Artist dar totodată întreaga Creație este trupul lui ce reflectă atributele sale. Adevarății creștini după Blake sunt artiști asemenea lui Iisus și asemenea divinității. "Un Poet, un Pictor, un Arhitect: Bărbatul sau Femeia care nu este una din acestea nu este un Creștin. Trebuie să părăsești Tații și Mamele și Casele și pământurile dacă stau în calea Artei. Rugăciunea este studiul Artei. Venerarea este
William Blake () [Corola-website/Science/307949_a_309278]
-
starea de fapt a impus unele modificări. numără 146 articole grupate în 11 capitole. În preambulul Legii fundamentale a Germaniei sunt declarate cele mai importante valori pentru germani: pacea, egalitatea în drepturi și libertatea de autodeterminare, raportate la responsabilitatea față de divinitate dar și față de om. Tot în preambul se află și lista celor 16 landuri federale ale Germaniei. Constituția este dată de poporul german, în virtutea puterii constituante, și este valabilă pentru toți germanii, adică și pentru cei din diaspora. În primul
Constituția Germaniei () [Corola-website/Science/307453_a_308782]
-
cum ar fi Santeria), există credința într-un zeu androgin al păcii, al purității și al armoniei numit Olorun sau Părintele Cerului. Androginul Huh este zeitatea eternității în Egiptul Antic. Huh înseamnă „fără sfârșit“. Interesant este că în cazul acestei divinități androgine și partea feminină poartă un nume, Hauhet, ceea ce nu este altceva decât forma feminină a cuvântului „huh“. Jakob Boehme prezintă o viziune diferită de cea tipic creștină în legătură cu Geneza în cartea sa, "Bărbat și femeie în Dumnezeu și în
Androgin () [Corola-website/Science/303592_a_304921]
-
ul (din ) este o promisiune solemnă făcută de cineva, de regulă în public, printr-o formulă fixă, cu invocarea divinității sau a unei valori morale recunoscute. Jocurile Olimpice antice durau cinci zile și începeau cu o procesiune solemnă, jertfe, defilarea concurenților și "jurământul olimpic." În Evul Mediu, ceremonia care cuprindea jurământul de credință și de supunere al unui vasal față de suzeranul
Jurământ () [Corola-website/Science/323075_a_324404]
-
față de popor, de stat etc. În Codul de procedură penală din România se prevede formula jurământului pe care îl depune martorul înaintea ascultării sale de către organele judiciare: În timpul depunerii jurământului, martorul ține mâna pe cruce sau pe Biblie. Referirea la divinitate din formula jurământului se schimbă potrivit credinței religioase a martorului. Martorului de altă religie decât cea creștină nu îi sunt aplicabile cerințele sa țină mâna pe cruce sau pe Biblie. Martorul fără confesiune va depune următorul jurământ:<br> În Decretul-Lege
Jurământ () [Corola-website/Science/323075_a_324404]
-
sau afumate și putea fi gătite în tocane sau prăjite pe un grătar. Natura religioasă a civilizației egiptene a influențat contribuțiile acesteia la arta antichității. Multe din marile lucrări ale egiptenilor antici reprezintă zei, zeițe și faraoni (considerați și ei divinități). Arta Egiptului Antic este caracterizată în general de ideea de ordine. Dovezi ale mumificării și construcției de piramide în afara Egiptului stau mărturie a influenței sistemului de credințe și valori ale egiptenilor asupra altor civilizații, unul din modurile de transmitere fiind
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
fost structuri mai elaborate din cărămizi. Câteva au supraviețuit ca palatele din Noul Regat , cum ar fi cele din Malkata și Amarna, ce arată zidurile și podele bogat decorate, sculptate și pictate cu scene de oameni, păsări, bazine de apă, divinități, desene și modele geometrice. Structuri importante, cum ar fi templele și mormintele erau destinate să reziste pentru totdeauna, fiind construite din piatră în loc de cărămizi. Prima clădire din piatră de mari dimensiuni a fost complexul mortuar al faraonului Djoser. Cele mai
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
rugăciuni. Structura acestui panteon s-a schimbat în continuu, adăugând noi zeități ce au fost promovate în ierarhie, dar preoții nu a făcut nici un efort pentru a organiza miturile și poveștile contradictorii într-un sistem coerent. Aceste concepții diferite ale divinității nu au fost considerate de ei ca fiind contradictorii, ci mai degrabă privite ca perspective din mai multe fațete ale realității. Zeii erau venerați în templele de cult administrate de preoți care acționau în numele regelui. În centrul templului se afla
Egiptul Antic () [Corola-website/Science/302264_a_303593]
-
în special dintr-unul din cele mai dificile dialoguri ale sale, "Parmenide". Neoplatonicienii identifică zeii cu "Ideile" platoniciene. Plotin și Porphir consideră însă că practica religioasă nu este demnă de un înțelept, pentru că acesta este capabil să se apropie de divinitate în mod direct prin elevația spirituală a gândirii sale. Ultimul leagăn al filosofiei grecești a fost în Imperiul Roman de Răsărit, unde, la Atena, Proclos (411 - 485) încearcă să reducă la un sistem unic întreaga masă a tradiției filosofice, până când
Filosofia antică greco-romană () [Corola-website/Science/319400_a_320729]
-
administrative în frunte cu 'Sfanțul Împărat al Omenirii', conducătorul nominal, si Senatul Imperial, organizația ce asigură conducerea de facto. Este o organizație ce pune accentul pe xenofobism împotriva tuturor raselor din galaxie, fanaticism religios la adresa Împăratului, ridicat la rang de divinitate supremă în Imperiu (și la rang de profet al zeului Mașinilor pentru Fabricatorul din Marte). Haosul este reprezentant de dimensiunea misterioasă ce dublează realitatea din Galaxie, obișnuia să fie lumea de apoi pentru majoritatea raselor însă în prezent este locul
Warhammer 40000 () [Corola-website/Science/325787_a_327116]
-
de mântuire propus de către religia creștină Mitul este o poveste care relatează evenimentele situate la origine, în timpurile fără seamăn ale începuturilor: apariția cosmosului, a omului, a plantelor și animalelor, emergența vieții. Este timpul fondator al credinței omului într-o divinitate sau un singur Dumnezeu. Sensul miturilor variază de la o epocă la alta. Două curente de interpretare au existat dintotdeauna. Primul ne spune că mitul este o poveste fabuloasă, inventată, imaginară. Celălalt curent explică că mitul este o poveste care traduce
Mit () [Corola-website/Science/302762_a_304091]
-
poveste imaginată de om despre tot ce acesta ignoră, adică despre tot ce a avut loc înaintea lui și va avea loc după el. Și pentru că o astfel de poveste să capete o valoare veridică și convingătoare, el este atribuit divinităților supraomenești și eterne. Doar astfel îi este conferit mitului forța și autoritatea necesară pentru ca în afară de valoarea sa estetică, acesta să capete și o valoare educativă, o valoare de mesaj și de crez. Mitul se derulează într-un timp primordial și
Mit () [Corola-website/Science/302762_a_304091]
-
le declanșează, făcându-i să asiste la o iluzie. Potrivit filologului și orientalistului Sergiu Al-George, numele soției stăpânului casei, Lila, este o trimitere în metafizica indiană la ideea de iluzie, nu ca o practică magică, ci ca un joc al divinității ce vizează un caracter ambiguu al lumii (existență și nonexistență). Mircea Eliade însuși afirma în eseul "Imagini și simboluri" (1952) că „existența în timp este ontologic o inexistență, o irealitate, lumea e o iluzie, e lipsită de realitate deoarece durata
Nopți la Serampore () [Corola-website/Science/334763_a_336092]
-
generează un val de proteste din partea clericilor conservatori. Subliniind faptul că speciile evoluează, se schimbă, Darwin zdruncină din temelii vechi concepte ca "Marele lanț al existenței", în cadrul căruia fiecare ființă vie își avea propriul loc, într-o ordine prestabilită de către divinitate. "Selecția naturală", teoria propusă de Darwin, în 1842 și enunțată în "Originea speciilor", nu lasă loc existenței vreunei divinități. Conform acestei teorii, speciile înregistrează, în mod aleator, o serie de variații; supraviețuiesc numai indivizii care sunt mai bine adaptați. Acest
Reacții la teoriile lui Darwin () [Corola-website/Science/314631_a_315960]
-
vechi concepte ca "Marele lanț al existenței", în cadrul căruia fiecare ființă vie își avea propriul loc, într-o ordine prestabilită de către divinitate. "Selecția naturală", teoria propusă de Darwin, în 1842 și enunțată în "Originea speciilor", nu lasă loc existenței vreunei divinități. Conform acestei teorii, speciile înregistrează, în mod aleator, o serie de variații; supraviețuiesc numai indivizii care sunt mai bine adaptați. Acest caracter aleator al variațiilor, dar și aparenta risipire de mijloace de care natura dispune în mod inexorabil, toate acestea
Reacții la teoriile lui Darwin () [Corola-website/Science/314631_a_315960]
-
după ce citește cartea lui Darwin, îi scrie acestuia o scrisoare prin care își exprimă dezacordul: În aceeași scrisoare, Sedgwick accentuează distincția dintre moral și fizic în cadrul diverselor aspecte ale vieții: Sedgwick dezaprobă cartea lui Darwin deoarece respingea orice prezență a divinității, ca parte principală în actul creației naturii și deschidea calea materialismului. În ciuda acestei divergențe de opinii, Sedgwick rămâne prieten cu Darwin până la sfârșitul vieții. Botanistul american Asa Gray negociază cu o editură din Boston pentru a publica o versiune americană
Reacții la teoriile lui Darwin () [Corola-website/Science/314631_a_315960]
-
îl învinsese, unul din sfetnicii săi, și i-a dat înapoi coroana. Printre altele, împăratului perșilor nu îi era rușine sa se prezinte în ochii popoarelor ca un viteaz apărător al vechilor credințe. S-a autoproclamat „apărător al lui Marduk" (divinitate tutelară a regiunii din timpuri imemoriale), Cirus a restabilit pretutindeni cultul său respectând totodată zeitățile locale, chiar în orașele grecești. În vreo douăzeci de ani, el „a eliberat" astfel sute de triburi și de orașe pe un teritoriu de o
Cirus al II-lea cel Mare () [Corola-website/Science/303514_a_304843]
-
și de aplicarea acesteia trebuie analizate din perspectiva rațională. Deasemenea mu’taziliții considerau Qu’ran-ul ca fiind creat, si nu etern așa cum este Allah. Qu’ran-ul fiind cuvântul lui Allah, trebuie sa fi fost creat, nefiind etern ori concomitent cu divinitatea. Această concepție era în antiteza cu opiniile adepților Sunnism-ului care considerau că atât Qu’ran-ul cât și Allah sunt eterni și necreați, si ca problemele de religie trebuie rezolvate în spiritul literal al Qu’ran-ului și al Hadith-urilor. Mihna
Al-Mamun () [Corola-website/Science/307959_a_309288]