4,159 matches
-
la inițiativa sa au fost înființate localitățile: Principele Ferdinand, Fântâna Dulce, Principele Carol, Carmen Sylva și Floriile. Inițial, lipovenii s-au opus procesului de colonizare a Deltei Dunării răspândind "printre nuoii coloniști temerea că casele și gospodăriile lor vor fi inundate de revărsările Dunării"1075. În ciuda acestor dificultăți "începuturile de colonizare au reușit în cea mai mare parte"1076. După reforma administrativă din martie 1879, județul Constanța avea o suprafață de 7 150 km2 și cuprindea plășile: Constanța, Medgidia, Mangalia, Hârșova
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
la culcare (ora 21). Apoi s-a dezlănțuit o furtună violentă (ora 24), ce a determinat avarierea vasului. Mihai a fost „azvârlit în mijlocul cabinei, apoi din nou în pat, care s-a desprins de perete și plutea în apa ce inundase cabina”. Peste mulți ani, Regele Mihai i-a relatat amintirile acestui moment lui A. Gould Lee: „După prima oră nu mi-a mai fost atât de rău, adică după ce m-am obișnuit cu un tangaj de 55 de grade și
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
a rostit celebra afirmație: "Inflația este totdeauna și pretutindeni un fenomen monetar"980. Inflația este un fenomen monetar doar în măsura în care dezechilibrul se produce având ca impuls inițial piața monedei, o fluctuație a ofertei de monedă. Dacă o piață stabilă este inundată cu monedă și apare inflația, atunci această inflație poate fi socotită ca fiind una monetară. Dacă o piață stabilă este dezechilibrată de un șoc al cererii sau ofertei de mărfuri apare inflația, atunci spunem că aceasta este o inflație a
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
durerea resimțită a fost atât de intensă încât creierul, neștiind cum să mă protejeze mai repede și mai eficient de durerea atroce care îmi sfâșiase carnea, a ordonat vezicii urinare o contracție urgentă, binefăcătoare și instantaneu pantalonii mi-au fost inundați de un lichid călduț care se prelingea pe fusele picioarelor mele până în pantofi, abătându-mi astfel atenția printr-un joc al materiei cenușii de la adevărata durere. Administrarea unei corecții corporale de o brutalitate inimaginabilă ne-a oripilat. Mă gândesc pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
mai dezbrăcat ori mai bolnav. Oferă-i! Dă-i ceva! Dă-i cât poți, ajută-l cât poți. Puțin, dar din toată inima, cu tot sufletul, și atunci inima ta se va umple de bucurie, iar preaplinul fericirii îți va inunda sufletul ca o cascadă montană într-o revărsare tumultuoasă și nestăvilită. Minunat, Mircea, grozav! Dar ia spune, Mircea, toți oamenii oferă daruri celor necăjiți? Nu, nu cred că toți semenii noștri îi ajută pe cei sărmani. Eu cred că cineva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
degrabă, că mi-e tot mai greu fără tine, iar copiii întreabă mereu unde ești și de ce nu vii acasă... Dragul meu Vasilică, dragul meu soț, noapte bună, noapte bună! N-a mai putut rezista: șuvoaie de lacrimi amare îi inundau ochii și se prelingeau, fierbinți, pe obrajii care nu mai erau tineri și începuseră să aibă crestături, riduri și șănțulețe, reflectând pregnant uzura fizică intensă, violentă și prematură a unei femei încolțite de necazurile și nevoile cotidiene. ...Of, mama, mama
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
agroindustrial? Posibil. Galben, galben, galben cât vezi cu ochii... Unde ești, Van Gogh? Unde ești cu "Lanul de grâu" al tău? Milioane, sute de milioane de "Lanuri de grâu" așezate unele lângă altele, într-o revărsare mareică unduitoare și foșnitoare, inundau spațiul terestru la infinit... Toate comorile aztecilor, mayașilor și incașilor, tot aurul lui Montezuma se topise și poleise cu noblețea inegalabilă a compoziției sale întreg pământul, până la orizont și mai departe. Uluitor! "Soarele s-a topit și a curs pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
partea de răsărit a camerei, lângă Icoana simplă a Maicii Domnului cu Pruncul, lampa cu petrol numărul 8, bine curățată, cu burlanul spălat de funingine cu cenușă și apă călduță -, prin intermediul oglinzii reflectorizante de formă rotundă, îmi făcea impresia că inundă încăperea văruită în alb asemenea unui superb candelabru cu numeroase brațe, în care obiectul inventat de Edison își etala proprietățile în cascade uriașe de lumină... Nu, nu, n-a fost așa! Am halucinații, aiurez... Invenția celebrului american nu ajunsese încă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
geometrice. Ca și podul: drept, bombat la mijloc, impasibil. Sub burata lui mă simt mai aproape de râu. De aici, văd digul orientat numai spre o parte a orașului, cealaltă parte n-are dig de apărare la furia apelor. Primăvara, râul inundă periferia. Atunci mi-am amintit de cuvintele lui Mesia, adresate pescarilor de pe Marea Galileei: Veniți cu mine și vă voi face pescari de oameni! Pescarul unui singur peștișor a simțit asta și mi-a spus (eram acum aproape unul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
frumos, spuse moșul, nu înțelegi nimic. Pentru tine m-am întors. Știam că nu ești în stare să ajungi la podul de piatră. Grăbește-te, o să-ți putrezească oasele aici pe câmpie. Râul vine din ce în ce mai mare, în curând apa va inunda tot câmpul... Eu plec să-ți caut calul... A, uite-l, a venit. Calul nostru cel alb și costeliv se apropiase de noi ca o umbră. Tata îl mângâie pe bot, fără a se sinchisi de moș. Hai, spre podul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
bună zi lumina albă, protectoare și binevoitoare, nu devenea de un roșu imens, în timp ce căldura ucigătoare îi cuprinse pe cei de sus din toate părțile ca un gând perfid, stăpânul unei minți bolnave. Apoi, surprinzător, razele albe își schimbară polul, inundând irezistibil spațiile obscure de pretutindeni... În plutirea lor absurdă, cei din înalturi n-au văzut decât o fracțiune de secundă roșul imens și întunericul surd. Greutatea De visu Cel mai neplăcut lucru e să fii țintuit la pământ. Fie. Dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
singur zgomot apăsat și anost. Dealurile înalte se înfățișau acoperite de vii și livezi ruginii, iar mai sus, spre coamă și vârf, de păduri desfrunzite. Ca să treacă timpul mai repede și în mod plăcut, deschise radioul. O muzică de jazz inundă cu acorduri pline de tensiune spațiul din interiorul mașinii. Muzica îi amintea de atmosfera încinsă, sufocantă din localurile americane. Îi plăceau totuși acele acorduri zgomotoase, exacerbate; se potriveau cu dorința nestăvilită de mișcare, de căutare, de evadare spre alte orizonturi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
dintr-un loc știut numai de el -, florile, îndeosebi trandafirii, creșteau mai repede ca vița de vie a vecinului spre bucuria nestăpânită a domnului învățător. Seara, înainte de culcare, trecea și privea, atingea plantele, se minuna cât de frumos se dezvoltă inundând cu verdele lor încântător tărâmul ce-i aparținea în întregime, fiindcă ceea ce se vedea deasupra lui era răsplata muncii și talentului său indubitabil. Abia noaptea târziu reușea să adoarmă fericit, dar nu cu o carte în mână, n-avea acest
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
îmi vâjâiau urechile și capul, dar mă avântam mai sus. Cândva aș fi vrut să zbor deasupra Everestului... Bătrânul aviator privi ferestrele albastre. Aprinse o țigară, trase primul fum. Mintea parcă i se limpezea, gândurile sumbre se risipeau, razele albe inundau încăperea. Hotărî să meargă la aeroport, să vadă piloți, parașutiști, acrobații, picaje. Spera ca amintirile chinuitoare din trecut să dispară, memoria să se încarce cu imagini liniștitoare, care să-l ajute în prezent. Ajuns în afara orașului, acolo unde trebuia să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
de amatori din fabrici, de pe ogoare sau din școli au fost Îndemnați, la nevoie obligați, să improvizeze tot felul de spectacole. Era o manieră de a trece intelectualitatea Într-un plan secundar (iată, oricine poate face așa ceva!) și de a inunda Într-un optimism artificial problemele din ce În ce mai grave ale societății românești. Simbolurile naționale au acoperit totul. Naționalismul a ajuns să se manifeste la fel de virulent ca antinaționalismul anilor ’50. Ideile-forță ale discursului istoric au devenit unitatea și continuitatea. O istorie fragmentată cum
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
comunele rurale” <endnote id=""(611, p. 165)/>, parlamentarii evrei au protestat, considerând că această solicitare este ilogică „tocmai din punct de vedere antisemit” : „Ei [= antisemiții] ar trebui să aibă un interes ca evreii să se Îndeletnicească cu agricultura, pentru ca să nu inunde - după cum spun ei - comerțul și meseriile. Vreți să românizați orașele, atunci Încurajați emigrarea evreilor din orașe la sate. Dar dacă vreți să excludeți pe evrei de la posesiunea terenurilor rurale, atunci continuați sistemul din Evul Mediu, care ne-a adunat În
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
care sufletul le încearcă în mod spontan, în fața culorii și a luminii, cred ca pot compensa, uneori cu succes, lipsa unei documentații serioase sau a unor studii aprofundate. De aceea îmi port pașii prin sălile palatului Venieri și mă las inundată de culori și forme stranii care poartă semnături celebre ale secolului nostru zbuciumat, raze de lumină între zidurile cetății mînjite de zorzoane și de false produse "artistice". Aș vrea să am un catalog al expoziției, dar mai am un drum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
lăsînd în urma lui întinderi impresionante de apă... Naivi, îl întrebăm pe Java, ghidul hindus, pe lîngă ce lacuri uriașe sau canale din impresionanta rețea navigabilă creată de englezi trecem Java, rîde și ne lămurește că nu-s decît întinsele teritorii inundate de muson, dar că apele or să dispară cu încetul. Deocamdată, munca a și început pe uriașele suprafețe ale orezăriilor. La fel ca-n China, mii de furnici bipede muncesc cu picioarele în apă, ore-ntregi, fiindcă încă nu s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
relaxați, nu erau deloc printre noi cîrcotași, cum sunt aproape cu regularitate în grupurile de turiști, așa că asta crea într-adevăr o croazieră magnifică. Adda Kaleh! Cîtă poezie numai în numele acestei insulițe însorite, cu populație turcă, pestriță, veselă și primitoare, inundată de lumină și de aroma cafelei "la nisip"... Sunt peste patruzeci de ani de atunci și încă simt gustul plăcintelor și pe cel al cafelei, cu impresia că niciodată n-am mai regăsit același gust aparte și savuros, de plăcintă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
gării, pleacă autobuze în întregul departament: vestitele autobuze de 1 euro pe orice distanță, puse la dispoziția cetățenilor de Consiliul Regional. Cu un asemenea bus, urcăm, vreme de două ore, pe drumuri în strînse ace de păr, întrerupte de localități inundate de oleandri de dimensiuni uriașe, pînă la dragul nostru Mont Louis. Pentru nimic în lume n-am renunța la acest drum care, deși atît de cunoscut, pare de fiecare dată altfel, mai frumos, mai spectaculos. Călătorii vorbesc, rîd, șoferul sau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
după o cunoscută expresie a lui Marshall Mc Luhan. Toți influențează pe toți, nimeni nu se mai poate ascunde, nicio țară nu mai poate trăi izolată, în afara marelui val de idei, bunuri, servicii, capitaluri, valori de toate felurile care a inundat lumea. Evenimentele petrecute în țări îndepărtate, de pe alte continente, despre care altădată abia dacă auzeam ceva mai mult la nivel de zvon sau de legendă -, azi ne pot influența direct, pot avea consecințe neașteptate și uimitoare asupra vieții noastre de
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
știa să vorbească, să se poarte, întotdeauna cu un zâmbet și o glumă pe buze. Au avut doi copii: Cornel și Mihai. Casa lor din Frasin era acolo unde acum este proprietatea familiei Floarea și Mircea Ostrov. După ce au fost inundați tare de Suha - apa era în casă de aproape un metru, au vândut-o familiei Ostrov, foști elevi de-ai mamei și s-au mutat tocmai în partea cealaltă a Frasinului, într-o casă pe marginea șoselei spre Molid-Câmpulung. După
Învăţătorii Frasinului : din amintirile unei foste eleve by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1292_a_2103]
-
a devenit deodată foarte frumos. Avea o frumusețe interioară care se exterioriza prin tot ce spunea și făcea. Când făcea un gest sau rostea un cuvânt vedeai toată frumusețea din el. Pur și simplu te cucerea prin lumina care-i inunda chipul și vorba. După acel prim moment, a devenit cel mai iubit din societatea Frasinului. Nu cred că a existat cineva care să nul suporte sau să dorească a-i face rău. S-a căsătorit, tot în Frasin, cu o
Învăţătorii Frasinului : din amintirile unei foste eleve by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1292_a_2103]
-
se întreabă întunecat de mâhnire Dumitru Dascălu. Să se îmbrace dezmățat, să vorbească și să se manifeste violent și necuviincios, după modelele oferite ostentativ și cu condamnabilă dărnicie de posturile de televiziune; Să stea în barurile și cârciumile care au inundat satele, deschise zi și noapte, cu ceștile de cafea, cu pachetele de țigări și cu paharele de tărie, umplute mereu, ascultând manele și discutând în termeni pe care hârtia nu-i suportă; Să se distreze destrăbălat în discotecile cu program
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
inima Podișului Moldovei, se târa leneș printre ogoarele cu holde sărace și pipernicite, cu frunzele ofilite și răsucite de căldura arzătoare a soarelui din miez de zi și mijloc de vară. Multele suprafețe de pământ nelucrat, arse de secetă și inundate de buruieni, îi provocau profesorului suferințe sufletești și îl duceau cu gândul la anii copilăriei sale, când participa, cu puținele sale puteri, alături de ceilalți membri ai familiei, la muncile câmpului. Își amintește, ca și cum lucrurile s-ar fi petrecut de curând
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]