7,832 matches
-
o anumită personalitate individuală. Numai naratorul omniscient care nu întîmpină restricții ar trebui exclus din această descriere a rolului naratorului. Totuși, din toate motivele practice, nu există nici un narator care să fie pe deplin omniscient într-un roman. Aproape toți naratorii auctoriali care inițial se prezintă sub forma unor naratori omniscienți vor fi supuși mai devreme sau mai tîrziu unei limitări a orizontului lor de cunoaștere sau vor fi privați temporar de abilitatea de a face o evaluare finală a unui
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
întîmpină restricții ar trebui exclus din această descriere a rolului naratorului. Totuși, din toate motivele practice, nu există nici un narator care să fie pe deplin omniscient într-un roman. Aproape toți naratorii auctoriali care inițial se prezintă sub forma unor naratori omniscienți vor fi supuși mai devreme sau mai tîrziu unei limitări a orizontului lor de cunoaștere sau vor fi privați temporar de abilitatea de a face o evaluare finală a unui personaj sau a unei întîmplări. Acest fenomen poate deja
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de cunoaștere sau vor fi privați temporar de abilitatea de a face o evaluare finală a unui personaj sau a unei întîmplări. Acest fenomen poate deja să fie văzut în romanele lui Fielding. Credibilitatea este, prin urmare, o problemă a naratorului dramatizat, în general, adică atît a naratorului auctorial, cît și a celui la persoana întîi care își arată personalitatea. Diferența reală dintre narațiunea la persoana întîi și narațiunea la persoana a treia nu se găsește în acest aspect al credibilității
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de abilitatea de a face o evaluare finală a unui personaj sau a unei întîmplări. Acest fenomen poate deja să fie văzut în romanele lui Fielding. Credibilitatea este, prin urmare, o problemă a naratorului dramatizat, în general, adică atît a naratorului auctorial, cît și a celui la persoana întîi care își arată personalitatea. Diferența reală dintre narațiunea la persoana întîi și narațiunea la persoana a treia nu se găsește în acest aspect al credibilității sau în gradul de certitudine al respectivei
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
și narațiunea la persoana a treia nu se găsește în acest aspect al credibilității sau în gradul de certitudine al respectivei forme narative, cu toate că și aici devin vizibile diferențe graduale între cele două forme de narațiune 216. Credibilitatea limitată a naratorului la persona a treia are cauze fundamental diferite de cele implicate în credibilitatea limitată a unui narator la persoana întîi. Acestea indică trăsătura cea mai semnificativă din punct de vedere structural care distinge narațiunea la persoana întîi de narațiunea la
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de certitudine al respectivei forme narative, cu toate că și aici devin vizibile diferențe graduale între cele două forme de narațiune 216. Credibilitatea limitată a naratorului la persona a treia are cauze fundamental diferite de cele implicate în credibilitatea limitată a unui narator la persoana întîi. Acestea indică trăsătura cea mai semnificativă din punct de vedere structural care distinge narațiunea la persoana întîi de narațiunea la persoana a treia. Principala diferență dintre un narator la persoana întîi personalizat și un narator la persoana
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
diferite de cele implicate în credibilitatea limitată a unui narator la persoana întîi. Acestea indică trăsătura cea mai semnificativă din punct de vedere structural care distinge narațiunea la persoana întîi de narațiunea la persoana a treia. Principala diferență dintre un narator la persoana întîi personalizat și un narator la persoana a treia auctorial se găsește în faptul că cel dintîi aparține realității reprezentate, lumii ficționale în care trăiesc personajele; acest lucru nu este valabil și pentru cel de-al doilea. Naratorul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a unui narator la persoana întîi. Acestea indică trăsătura cea mai semnificativă din punct de vedere structural care distinge narațiunea la persoana întîi de narațiunea la persoana a treia. Principala diferență dintre un narator la persoana întîi personalizat și un narator la persoana a treia auctorial se găsește în faptul că cel dintîi aparține realității reprezentate, lumii ficționale în care trăiesc personajele; acest lucru nu este valabil și pentru cel de-al doilea. Naratorul la persoana întîi se distinge de naratorul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
narator la persoana întîi personalizat și un narator la persoana a treia auctorial se găsește în faptul că cel dintîi aparține realității reprezentate, lumii ficționale în care trăiesc personajele; acest lucru nu este valabil și pentru cel de-al doilea. Naratorul la persoana întîi se distinge de naratorul auctorial la persoana a treia prin prezența sa fizică și existențială în lumea ficțională. Cu alte cuvinte, naratorul la persoana întîi este "întrupat" în lumea personajelor. Naratorul la persoana a treia auctorial ar
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
narator la persoana a treia auctorial se găsește în faptul că cel dintîi aparține realității reprezentate, lumii ficționale în care trăiesc personajele; acest lucru nu este valabil și pentru cel de-al doilea. Naratorul la persoana întîi se distinge de naratorul auctorial la persoana a treia prin prezența sa fizică și existențială în lumea ficțională. Cu alte cuvinte, naratorul la persoana întîi este "întrupat" în lumea personajelor. Naratorul la persoana a treia auctorial ar putea spune, de asemenea, "eu" în relație
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
în care trăiesc personajele; acest lucru nu este valabil și pentru cel de-al doilea. Naratorul la persoana întîi se distinge de naratorul auctorial la persoana a treia prin prezența sa fizică și existențială în lumea ficțională. Cu alte cuvinte, naratorul la persoana întîi este "întrupat" în lumea personajelor. Naratorul la persoana a treia auctorial ar putea spune, de asemenea, "eu" în relație cu el însuși, însă nu e întrupat nici în interiorul, nici în afara lumii ficționale. Trăsăturile personale pot, desigur, să
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
și pentru cel de-al doilea. Naratorul la persoana întîi se distinge de naratorul auctorial la persoana a treia prin prezența sa fizică și existențială în lumea ficțională. Cu alte cuvinte, naratorul la persoana întîi este "întrupat" în lumea personajelor. Naratorul la persoana a treia auctorial ar putea spune, de asemenea, "eu" în relație cu el însuși, însă nu e întrupat nici în interiorul, nici în afara lumii ficționale. Trăsăturile personale pot, desigur, să devină vizibile și într-un narator auctorial, de aceea
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
în lumea personajelor. Naratorul la persoana a treia auctorial ar putea spune, de asemenea, "eu" în relație cu el însuși, însă nu e întrupat nici în interiorul, nici în afara lumii ficționale. Trăsăturile personale pot, desigur, să devină vizibile și într-un narator auctorial, de aceea criteriul credibilității este aplicabil și acestuia însă respectivele trăsături de personalitate nu sînt legate de existența fizică și de corporalitatea acestuia. Situația este oarecum diferită în cazul naratorului la persoana întîi, îndeosebi în cel al naratorului romanului
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
personale pot, desigur, să devină vizibile și într-un narator auctorial, de aceea criteriul credibilității este aplicabil și acestuia însă respectivele trăsături de personalitate nu sînt legate de existența fizică și de corporalitatea acestuia. Situația este oarecum diferită în cazul naratorului la persoana întîi, îndeosebi în cel al naratorului romanului "clasic", i.e. cvasiautobiografic. Naratorul la persoana întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
un narator auctorial, de aceea criteriul credibilității este aplicabil și acestuia însă respectivele trăsături de personalitate nu sînt legate de existența fizică și de corporalitatea acestuia. Situația este oarecum diferită în cazul naratorului la persoana întîi, îndeosebi în cel al naratorului romanului "clasic", i.e. cvasiautobiografic. Naratorul la persoana întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
criteriul credibilității este aplicabil și acestuia însă respectivele trăsături de personalitate nu sînt legate de existența fizică și de corporalitatea acestuia. Situația este oarecum diferită în cazul naratorului la persoana întîi, îndeosebi în cel al naratorului romanului "clasic", i.e. cvasiautobiografic. Naratorul la persoana întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
cazul naratorului la persoana întîi, îndeosebi în cel al naratorului romanului "clasic", i.e. cvasiautobiografic. Naratorul la persoana întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără îndoială un narator întrupat de acest gen. Starea fizică a acestui eu narator este subliniată chiar de la începutul romanului, atunci cînd naratorul se plînge că groaznica
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
întîi este în mod foarte concret un eu întrupat, adică are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără îndoială un narator întrupat de acest gen. Starea fizică a acestui eu narator este subliniată chiar de la începutul romanului, atunci cînd naratorul se plînge că groaznica sa oboseală îl împiedică să-și scrie autobiografia: Pe cînd iau condeiul, ca, în deplină tihnă și
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
are o corporalitate care e parte a existenței sale ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără îndoială un narator întrupat de acest gen. Starea fizică a acestui eu narator este subliniată chiar de la începutul romanului, atunci cînd naratorul se plînge că groaznica sa oboseală îl împiedică să-și scrie autobiografia: Pe cînd iau condeiul, ca, în deplină tihnă și singurătate sănătos dealtfel, deși obosit, foarte obosit (astfel că nu
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
ca subiect care trăiește. Naratorul la persoana întîi din romanul lui Thomas Mann Mărturisirile escrocului Felix Krull este fără îndoială un narator întrupat de acest gen. Starea fizică a acestui eu narator este subliniată chiar de la începutul romanului, atunci cînd naratorul se plînge că groaznica sa oboseală îl împiedică să-și scrie autobiografia: Pe cînd iau condeiul, ca, în deplină tihnă și singurătate sănătos dealtfel, deși obosit, foarte obosit (astfel că nu voi putea înainta decît în etape mici și cu
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
ținuta de care dispun în exprimare, iar în astfel de lucruri studiile regulate și încheiate cu bine nu sînt, după părerea mea, nici pe departe atît de hotărîtoare pe cît sînt talentul înnăscut și o bună creștere 217. Oboseala acestui narator întrupat trebuie înțeleasă ca o consecință imediată a trecutului protagonistului care începe să povestească el însuși. Acesta semnalează o legătură existențială între experiența protagonistului și procesul narativ, între eul care trăiește și cel narator 218. Într-o narațiune auctorială o
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
o bună creștere 217. Oboseala acestui narator întrupat trebuie înțeleasă ca o consecință imediată a trecutului protagonistului care începe să povestească el însuși. Acesta semnalează o legătură existențială între experiența protagonistului și procesul narativ, între eul care trăiește și cel narator 218. Într-o narațiune auctorială o caracterizare similară a naratorului ar rămîne o înfloritură autobiografică ce ar indica un gol. În romanul Tristram Shandy, starea fizică și corporalitatea eului narator chiar devin teme centrale ale narațiunii. Astfel, Tristram Shandy ar
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
ca o consecință imediată a trecutului protagonistului care începe să povestească el însuși. Acesta semnalează o legătură existențială între experiența protagonistului și procesul narativ, între eul care trăiește și cel narator 218. Într-o narațiune auctorială o caracterizare similară a naratorului ar rămîne o înfloritură autobiografică ce ar indica un gol. În romanul Tristram Shandy, starea fizică și corporalitatea eului narator chiar devin teme centrale ale narațiunii. Astfel, Tristram Shandy ar putea fi descris ca o încercare a naratorului întrupat de
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
protagonistului și procesul narativ, între eul care trăiește și cel narator 218. Într-o narațiune auctorială o caracterizare similară a naratorului ar rămîne o înfloritură autobiografică ce ar indica un gol. În romanul Tristram Shandy, starea fizică și corporalitatea eului narator chiar devin teme centrale ale narațiunii. Astfel, Tristram Shandy ar putea fi descris ca o încercare a naratorului întrupat de a duce la bun sfîrșit sarcina de a scrie un roman convențional sub o asemenea povară trupească 219. Spre deosebire de Tristram
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
similară a naratorului ar rămîne o înfloritură autobiografică ce ar indica un gol. În romanul Tristram Shandy, starea fizică și corporalitatea eului narator chiar devin teme centrale ale narațiunii. Astfel, Tristram Shandy ar putea fi descris ca o încercare a naratorului întrupat de a duce la bun sfîrșit sarcina de a scrie un roman convențional sub o asemenea povară trupească 219. Spre deosebire de Tristram Shandy și Felix Krull, naratorii din Tom Jones și Muntele vrăjit rămîn neîntrupați, deși ar putea spune "eu
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]