2,519 matches
-
folosindu-se pentru fiecare simulant o nouă probă din materiale sau obiectele implicate. Dacă nu se indică niciun "X", nu mai este necesară efectuarea testelor de migrare pentru titlul sau subtitlul respectiv. 3. Atunci când "X" este urmat de o linie oblică și de o cifră, rezultatul testelor de migrare trebuie împărțit cu cifra indicată. În cazul anumitor tipuri de alimente grase, cifra respectivă, cunoscută sub denumirea de coeficient de reducere al simulantului D (CRD), se folosește pentru a se ține seama
EUR-Lex () [Corola-website/Law/198351_a_199680]
-
metoda terminologică, prin care medicul apelează la o sofisticată terminologie de specialitate, evident inaccesibilă pacientului, promovând o impardonabilă detașare, uitând că „în jurul unei tumori”, vorba celebrului oncolog german, dr. Scheel (apud Wilber, 2005, p. 312) „este o ființă umană”; metoda oblică se referă la jalonarea sumară de către medic doar a unor direcții de acțiune legată de boala în cauză, urmând ca ulterior să ofere date suplimentare pe măsura avansării tratamentului; metoda statistică este o manieră vicleană prin care medicul se sustrage
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
propria sa maladie. Pentru a concluziona, în legătură cu metodele la care poate apela medicul în comunicarea diagnosticului, așa cum am mai precizat anterior, metoda centrată pe pacient se plasează în fruntea ierarhiei, dar este binevenită și o asociere a acesteia cu metoda oblică (deoarece oferă o viziune de ansamblu asupra întregului travaliu terapeutic) și cu metoda statistică (întrucât evocarea unor statistici favorabile poate aduce un licăr de speranță în taverna lugubră a vieții bolnavului). Relatarea unor cazuri de „pacienți excepționali”(cum îi denumeșe
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
celor dou] mașini raportate una la alta, modificând deci și valoarea dolarului însuși în cadrul acestei tranzacții. (Țin s] subliniez c] negocierea moral] nu se desf]șoar] potrivit acelorași reguli că și tranzacțiile periculoase cu mașini second-hand.) Tribul G/wi (bară oblic] reprezint] o consoan]) ce locuiește în centrul deșertului Kalahari din Botswana ofer] premisele unui studiu de caz asupra oper]rii unui sistem moral într-o formațiune social] de foarte mici dimensiuni. Pan] în deceniul trecut aceast] populație era compus] din
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sec al tehnologiei, arta trebuie să moară. Că în fața unui Matiz, Matisse trebuie să dispară. Un fel de-a spune... Luînd ca reper amuzîndu-ne, evident mașinuța asta care se strecoară silențios pe străzile Iașilor și ne face cu ochiul ei oblic, asiatic. E o fotografie din 1920, cu un Matisse încă bărbat în plină forță, pictînd la șevalet, asistat de Henriette, frumoasa lui soție (și model permanent), în acel atelier care nouă, ăstora de azi, ni se pare de o vetustețe
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cărui specific e dat de efectele de sens, obținute prin teatralizarea jocurilor de putere în relație cu configurațiile spațiale. Numai că acestea din urmă, ca și faptele pe care le înregistrează, intră ele însele în relații de contradicție (pe direcție oblică în careul semiotic), de complementaritate (pe linie verticală) sau de contrarietate (pe orizontală). Între forțele lor non-congruente care se înfruntă, sursa de sens - puterea voievodului − este complet golită de timp. Chiar ea, monograma "Io", indestructibilă, părăsește centrul (careului), pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
solvabilitate disponibilă din prezenta anexă va include și valorile aferente acestor tipuri de asigurări. NOTĂ(CTCE) [v] = Parantezele pătrate simbolizează faptul că litera v ocupă poziția de indice superior. [] = Parantezele pătrate simbolizează faptul că literele din interiorul lor sunt scrise oblic(înclinat). ------------
EUR-Lex () [Corola-website/Law/176157_a_177486]
-
nou după sortare. La puieți, marcote și butași, daca materialul necorespunzător depășește 5%, lotul se resorteaza. ... (3) Se examinează vizual aspectul rădăcinilor și tulpinii la indivizii din fiecare proba. Rădăcinile se examinează scurtandu-se la 20-25 cm, apoi prin secțiuni oblice făcute la vârf și la jumatate, secțiunile trebuind să aibă culoarea albă sidefie. Culoarea bruna opaca indică un sistem radicular depreciat din cauza înghețului sau deshidratării. În acest caz, daca fenomenul nu este general, se reclasează. În situația în care fenomenul
EUR-Lex () [Corola-website/Law/176578_a_177907]
-
și tradiție, rămîne pînă la un punct autoportantă, chiar dacă și ea abia își ascunde lacrimile violenței la care a fost supusă cu toți ai ei. Cu cea mai bună înfățișare și cu o tipologie variat amicală, ingerința își instalează efectul oblic în respectiva casă, se simte chemată la o acțiune emolientă, dar curînd se autonomizează și începe să funcționeze în sine, introducîndu-și propria sa legitate, propria sa (bună)dispoziție, dilatîndu-se acaparator și conducînd încetul cu încetul protejații la pasivitate. Din împăciuitoare
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
scară largă a acuzativului cu diverse valori, în limbile romanice, unde acuzativul a preluat și valorile ablativului latinesc. În paralel, ergativul poate fi folosit cu valoare instrumentală (dyirbal, avar), locativă (kuikúro), cu valoare de genitiv (eschimosă, lak) sau de caz oblic (burushaski). Între absolutiv și nominativ − notează Dixon (1994: 58) − există o asimetrie: absolutivul este întotdeauna nemarcat în raport cu ergativul, pe când nominativul este de obicei 19 nemarcat în raport cu acuzativul. 3.1.3. Partiția morfologică ergativ−acuzativ. Factorii care influențează alegerea sistemului Deși
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
nivelul structurilor tranzitive, pe care le transformă în structuri intranzitive; funcția de detranzitivizare a pasivului a fost subliniată și de Givón (1981: 168)63; (b) O devine S; (c) A ajunge într-o poziție periferică, fiind marcat printr-un caz oblic/prepozițional; A poate fi omis; d) construcția pasivă e marcată explicit (prin afixe verbale, perifrastic etc.). 5.2. Relația dintre ergativ și pasiv Comrie (1973: 251) analizează relația dintre ergativ și pasiv din punct de vedere atât sincronic, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
subiectului, creează un pivot sintactic. Conform ipotezei lui Shibatani, explicația apariției pasivului în sistemele ergative ar fi faptul că pacientul nu poate fi promovat, pentru că este deja primar, dar agentul poate fi marginalizat din poziția de secundar în poziția de oblic. Deși, de obicei, pasivul apare în limbi acuzative, iar antipasivul, în limbi ergative, Dixon (1994: 149−152) înregistrează limbi preponderent ergative în care există, conform definiției adoptate de acest autor − nu la fel de laxă precum cea formulată de Shibatani −, atât pasiv
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
1994: 146) antipasivului este paralelă cu cea a pasivului (vezi supra, 5.1.): (a) antipasivul funcționează la nivelul unei structuri tranzitive, care devine intranzitivă; (b) A devine S; (c) O ajunge într-o poziție periferică, fiind marcat printr-un caz oblic/prepozițional 66; O poate fi omis; d) construcția antipasivă e marcată explicit, ca și construcția pasivă. O construcție ergativă tipică din limba dyirbal, precum: yabu ŋuma-ŋgu bura-n (apud Dixon 1994: 10) mama(A-Abs) tata(Erg) a vedea(nonviitor) ' Tata
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
subliniază aspecte diferite ale construcției: ● antipasivul este o schimbare a formei verbale care marchează trecerea de la o construcție tranzitivă la o construcție intranzitivă al cărei subiect este identic cu agentivul construcției tranzitive; antipasivul presupune destituirea pacientivului, absent sau recuperat ca oblic (Creissels 2004a); ● construcția antipasivă este o construcție derivată detranzitivizată, cu un predicat cu două locuri, aflată în relație cu o construcție tranzitivă al cărei predicat este același item lexical; obiectul direct din construcția tranzitivă este fie suprimat, rămânând implicit, fie
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
este o construcție derivată detranzitivizată, cu un predicat cu două locuri, aflată în relație cu o construcție tranzitivă al cărei predicat este același item lexical; obiectul direct din construcția tranzitivă este fie suprimat, rămânând implicit, fie realizat ca un complement oblic (Polinsky 2005); ● prin antipasiv, argumentul în ergativ (Agent) este promovat în poziția absolutivului (Pacient)67; Pacientul în absolutiv poate fi retrogradat la statutul de Beneficiar, Locativ, Instrument; antipasivul indică o tranzitivitate redusă; Pacientul este mai puțin afectat (Palmer 2007 [1994
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
de antipasiv, clasificările depinzând, și de această dată, de accentul pus pe una dintre laturile fenomenului. Polinsky (2005) arată că există, în general, două tipuri de antipasiv: (a) pacientul rămâne implicit; (b) mai frecvent, pacientul este exprimat printr-un complement oblic, cele două ipostaze regăsindu-se și în cazul pasivului (complementul de agent este exprimat sau nu). Această clasificare generală poate fi însă completată cu altele care privesc anumite limbi. De exemplu, Polinskaja și Nedjalkov (1987: 244) descriu, pentru limba ciukotă
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
sau nu). Această clasificare generală poate fi însă completată cu altele care privesc anumite limbi. De exemplu, Polinskaja și Nedjalkov (1987: 244) descriu, pentru limba ciukotă, existența a trei tipuri de construcție antipasivă: (a) cu obiect zero; (b) cu obiect oblic; (c) cu încorporare. Bittner și Hale (1997 [1993]) analizează construcțiile antipasive din limbile eschimosă și warlpiri, ajungând la concluzia că există diferențe importante. În eschimosă, antipasivul detranzitivizează propoziția (situația obișnuită din limbile ergative): Qimmiq angum-mik kii-si-v-u-q (apud Bittner și Hale
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
încorporat în baza verbului, iar în warlpiri, elementul care reprezintă antipasivul este afixat la auxiliar și omonim cu marca de dativ, persoana 3 singular. Asemănarea dintre cele două limbi constă în faptul că subiectul de adâncime este plasat în cazul oblic: instrumental în eschimosă, dativ în warlpiri. Cele două limbi sunt identice în relația structurii dominate de VP. În D-Structură, morfologia antipasivă proiectează un NP care ocupă poziția de complement al verbului. Argumentul oblic este, la origine, obiectul numelui antipasiv
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
de adâncime este plasat în cazul oblic: instrumental în eschimosă, dativ în warlpiri. Cele două limbi sunt identice în relația structurii dominate de VP. În D-Structură, morfologia antipasivă proiectează un NP care ocupă poziția de complement al verbului. Argumentul oblic este, la origine, obiectul numelui antipasiv, iar numele antipasiv este un afix care satisface cerințele morfologice pentru a se încorpora în verb. Principiile de realizare a cazurilor fac ca obiectul antipasivului să apară în instrumental în eschimosă și în dativ
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
primește cazul absolutiv, iar obiectul, un alt caz decât absolutivul; verbul primește mărci morfologice specifice antipasivului. Palmer (2007 [1994]: 178) inventariază mecanismele antipasivului: marcarea verbului; promovarea agentului în ergativ în poziția de absolutiv; marginalizarea pacientului în absolutiv în poziția de oblic (dativ, locativ, instrumental), precum și funcțiile acestuia: crearea de pivoți, detranzitivizarea semantică și sintactică. Observații convergente formulează Polinskaja și Nedjalkov (1987: 244), care arată că antipasivul este motivat sintactic: acesta coboară obiectul direct inițial la un statut mai jos, asigurând o
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
analizează și efectele discursive ale încorporării unui obiect (pe care o presupune antipasivul): încorporarea este o modalitate eficientă de a ascunde informația; introducerea unui nou referent poate fi privită ca o funcție specifică a încorporării unui obiect sau a unui oblic. Există două posibilități de introducere a unui nou referent: construcția ergativă − noul referent este obiect direct − și construcția antipasivă − noul referent este obiect oblic sau încorporat). Autorii arată că, în ciukotă, efectul de descreștere a voinței despre care s-a
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
nou referent poate fi privită ca o funcție specifică a încorporării unui obiect sau a unui oblic. Există două posibilități de introducere a unui nou referent: construcția ergativă − noul referent este obiect direct − și construcția antipasivă − noul referent este obiect oblic sau încorporat). Autorii arată că, în ciukotă, efectul de descreștere a voinței despre care s-a vorbit în legătură cu antipasivul este determinat de absența aserțiunilor despre relevanța pragmatică a schimbării de stare a obiectului. Lazard (1998: 68−69) completează descrierea efectelor
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
și Nedjalkov 1987: 254). Polinsky (2005) subliniază că funcția semantică a antipasivului este legată de afectarea și de individualizarea pacientului: verbul tranzitiv denotă o schimbare de stare a pacientului, iar antipasivul anulează afectarea pacientului, acest lucru fiind corelat cu marcarea oblică. În comparație cu structura tranzitivă, pacientul din construcția antipasivă este mai puțin individualizat/identificabil și, deoarece un referent slab individualizat este puțin potrivit pentru a fi menținut în discurs, antipasivul este folosit pentru a introduce referenți episodici. Polinsky (2005) observă că funcțiile
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
sau permițând verbului tranzitiv să fie construit cu același agentiv, dar cu pacientul care n-ar fi avut acest statut dacă verbul n-ar fi fost la forma aplicativă. Există construcții aplicative care pot fi definite ca permițând promovarea unui oblic la statutul de obiect; există construcții aplicative care permit menționarea unui participant care, altfel, n-ar fi putut figura în construcția verbală respectivă sau ar fi fost nevoie de perifraze foarte lungi pentru a putea introduce acel participant. Structura diferă
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
ușă'. Urmându-i pe Guerssel et al. (1985)72, pe Levin (1993)73 și pe van der Leek (1996)74, autoarele consideră perechile de structuri ca reprezentând o alternanță conativă, una dintre variațiile de realizare argumentală de tipul obiect direct/oblic. Polinsky (2005), referindu-se la același tip de structuri, afirmă că alternanța conativă din engleză reprezintă o situație asemănătoare variației tranzitiv−antipasiv, forma antipasivă fiind corelată cu anularea afectării pacientului și cu marcarea oblică: The hunter shot the bear > the
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]