45,391 matches
-
Cu prostul să nu te pui”, C-are mintea grea la toate, plumbuită ca la carte și-n gând are numai noapte. Zice-o vorbă din bătrâni „Prostul nu e prost destul, dacă nu e și fudul.” Fudulia-i un păcat moștenit din veac în veac cu care îți dă în cap. Tărtucața-i cât ... un melc are însă un defect: E înceată și vicleană și lasă urme de ceară Lipicioasă, albicioasă, pusă la deștepți în față Să se-mpiedice de ea
ÎN CUŞCA PROSTULUI de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1168 din 13 martie 2014 by http://confluente.ro/elena_trifan_1394736375.html [Corola-blog/BlogPost/340973_a_342302]
-
actor român care l-a întruchipat pe Hamlet, la Teatrul cel Mare din București, în 21 iulie 1861, teatru al cărui director a devenit în anul reprezentațiilor de la Oradea. Succesul fulminant înregistrat la Oradea s-a legat însă de piesele „Păcatele bărbaților“ și „Nevasta trebuie să-și urmeze bărbatul“, suficient de bine alese ca să se joace cu casa plină la ambele reprezentații. Spectatorii români, de diverse categorii sociale, au venit inclusiv din afara orașului, iar printre curioși s-au numărat și spectatori
ORADEA LUI IOSIF VULCAN de DORU SICOE în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Oradea_lui_iosif_vulcan.html [Corola-blog/BlogPost/350868_a_352197]
-
de alta dar, în „Cuvântul redacțional“ al primului număr, Lucreția promitea o revistă ieftină, care să „poată străbate și în păturile care până acum nu pot fi părtașe la mișcarea literară a poporului român“, fiind în plus și bisăptămânală. Din păcate, noua revistă a apărut numai un an, parte din pricina sănătății precare a editorilor, parte din cauza atacurilor confraților de la revista umoristică „Vulturul”. Săptămânalul „Foaia literară” rămâne în istoria locului ca prima publicație literară românească fondată și apărută la Oradea; „Familia” lui
ORADEA LUI IOSIF VULCAN de DORU SICOE în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Oradea_lui_iosif_vulcan.html [Corola-blog/BlogPost/350868_a_352197]
-
timpul tău în zbor se va preface ... De câte ori nu te priveam de-ajuns Mă întrebai de ce te țin în brațe Și îmi zâmbeai, dar zâmbetul acela Nu mai știa de ce să se agațe ... De câte ori te mângâiam, plângeai Și lacrimile deveneau păcate; Suspinele se întorceau în mine Și frunzele mureau nevinovate ... De câte ori mă rătăceam, plecai Cu sufletul spre altă umbră care Te întrupa din rimele străine - Credeai că amintirea nu mă doare? De câte ori mă înșelai, tăceam... Tăcerea mea nu îți spunea cât
UNIVERSUL POETULUI GEORGE TEI de REXLIBRIS MEDIA GROUP în ediţia nr. 1683 din 10 august 2015 by http://confluente.ro/rexlibris_media_group_1439163851.html [Corola-blog/BlogPost/340243_a_341572]
-
pleacă de acasă în universul Rusiei imense. Alteori, pătruns de patosul prefacerilor, apocaliptice parcă, și-ar dori să facă minuni pentru fericirea celorlalți - „De-aș fi un os”. Curge versul dur, bărbătește ca la Adrian Păunescu, fără a cădea în păcatul imitației. În versul alb găsim expresia plină de filosofia antică, prin verdict implicită și altruistă ce declanșează proprii reflexii și gândiri din existențial - „Trecerea prin iubire”. N-am să număr verbe și interjecții, nu doresc și nu pot să fac
UNIVERSUL POETULUI GEORGE TEI de REXLIBRIS MEDIA GROUP în ediţia nr. 1683 din 10 august 2015 by http://confluente.ro/rexlibris_media_group_1439163851.html [Corola-blog/BlogPost/340243_a_341572]
-
a rezistat cicălelii - a fost destul un mic impuls, o mică ispită a Evei, la rândul ei ispitită, o mică șovăială - prea puțină împotrivire, nu a rezistat nici atunci și nici azi. Ispita a triumfat! Eva l-a împins la păcat, dragostea sau cum i se spunea pe atunci acoperind păcatul fatal, dar aducând cu el suferința, trimiși la munca de jos - pe pământ, ei și urmașii lor ispășind până-n zilele noastre păcatele imposibil de spălat. Și în zilele de azi
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
mică ispită a Evei, la rândul ei ispitită, o mică șovăială - prea puțină împotrivire, nu a rezistat nici atunci și nici azi. Ispita a triumfat! Eva l-a împins la păcat, dragostea sau cum i se spunea pe atunci acoperind păcatul fatal, dar aducând cu el suferința, trimiși la munca de jos - pe pământ, ei și urmașii lor ispășind până-n zilele noastre păcatele imposibil de spălat. Și în zilele de azi se mai fac cercetări; ce i-o fi lipsind, doar
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
Ispita a triumfat! Eva l-a împins la păcat, dragostea sau cum i se spunea pe atunci acoperind păcatul fatal, dar aducând cu el suferința, trimiși la munca de jos - pe pământ, ei și urmașii lor ispășind până-n zilele noastre păcatele imposibil de spălat. Și în zilele de azi se mai fac cercetări; ce i-o fi lipsind, doar avea de toate - nimic gătit la focul soarelui ce-i drept, iar poamele și fructele le aduceau vitaminele necesare. Nu tu griji
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
Încă nu știau ce-i aia. Mai avea și asigurarea de la Dumnezeu care-l crease după chipul și asemănarea lui că nimic nu-i va lipsi, nici un gând,nimeni nu-l va deranja, totul era minunat, putea face ori ce, păcat că nu prea știa ce! Noțiunea de mai târziu „Libertate” pentru care a luptat și luptă până și azi omenirea, niciodată nu a mai existat ca atunci când Adam era singurul bărbat din lume. Dar... el se plictisea de atâta bine
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
-i satisfăceau curiozitatea și ispita, alte noi sentimente născute cu ajutorul cei drept al șarpelui care aflându-se tot mai des în preajma ei, lingușirile de zi cu zi o pregăteau să cunoască pentru prima dată în lumea frumoasă creată de Dumnezeu - păcatul! Avea și el în imensitatea creației și oponenții care doreau să-i arate că nu chiar tot ce a dăruit el vieții e perfect și ascultat fără împotrivire - în fond ajutat de opoziție, va putea vedea și el cu cine
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
asculte, să-i facă pe plac, să-i aducă un măr din pomul oprit și ca să-i dovedească iubirea, să muște amândoi din el. Dumnezeu este mult prea ocupat cu ale lui și nu are cum să afle. Ar fi păcat! E atât de frumos și probabil că mărul are niște fructe foarte gustoase, complet deosebite de cele la care ei au acces, altfel de ce le-ar păzi Dumnezeu de ei? Azi fiind refuzată, măine a repetat dorința, era mult prea
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
cu resemnare totul urmând ca experiența ce o vor acumula generațiile viitoare să le dea învățătura necesară adaptării la nou și cum să evite pe cât posibil viitoarele greșeli. Se rușinau în sinea lor, î-și dădeau seama de ce au pierdut - păcatul era prea mare și nu mai aveau cum să-l îndrepte. Au promis în sinea lor că nu vor mai ceda ispitei sub nici-o formă, dar lumea a continuat în păcat. Dumnezeu i-a iertat dar nu în totalitate. I-
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
sinea lor, î-și dădeau seama de ce au pierdut - păcatul era prea mare și nu mai aveau cum să-l îndrepte. Au promis în sinea lor că nu vor mai ceda ispitei sub nici-o formă, dar lumea a continuat în păcat. Dumnezeu i-a iertat dar nu în totalitate. I-a lăsat în continuare să se nască, să se înmulțească, dar i-a pus la noi și numeroase încercări. Au apărut strămoșii strămoșiilor, părinții, mereu și mereu alții pe pământ. A
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
cu orice preț viața lui, cu prețul distrugerii vieții celorlalte ființe din jurul lui, al afectării mediului înconjurător și chiar al chinuirii semenilor și al ruperii sale din legătura cu Dumnezeu. Încercând să-și salveze supraviețuirea biologică, aceasta, prin neascultare și păcat, îl duce la moarte. Dar în Iisus Hristos, oricine renunță de bunăvoie la viața biologică și la patimile legate de aceasta și care culminează în rău, în perturbarea legăturilor cosmice, cine renunță așadar la această păcătoșenie sădește în el o
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
de semnificații. Crucea are de pildă semnificație soteriologică, mântuitoare, pe care creștinii o scot cel mai mult în evidență legat de lucrarea mântuitoare a lui Iisus Hristos și a Bisericii. Crucea este cea prin care Mântuitorul ne scoate din robia păcatului și a morții, zdrobind moartea și recâștigându-ne viața. Pe lângă semnificația aceasta soteriologică, Crucea este legată de creație. Este legată într-un fel nu numai de constituția cosmosului, fiind axa de susținere a cosmosului, pentru că în Cruce avem întâlnirea dintre
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
ieșit moartea, tot astfel crucea, care ne însemnează și care este un semn al renunțării, este ca un X, care barează, este ca un semn de interdicție, de oprire. Crucea are deci un semn de oprire; noi ne oprim de la păcat, ne oprim de la lucrurile diavolului, ca apoi, din puterea acestei barări și renunțări, să țâșnească altă putere, o viață care vine de Sus. Așa cum spunea frumos Părintele Profesor Dumitru Stăniloae, Dumnezeu a făcut lumea ca un dar și a pus
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
Sus. Așa cum spunea frumos Părintele Profesor Dumitru Stăniloae, Dumnezeu a făcut lumea ca un dar și a pus Crucea pe acest dar. Celui care nu știe să se apropie de darul lumii prin cruce, darul lumii îi devine prilej de păcat și de sminteală. Cei care înainte să se apropie de dar, de lume, își fac semnul Sfintei Cruci știu să se apropie de orice lucru din lume făra ca lumea să devină prilej de păcat și de atracție păcătoasă. De
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
lumii îi devine prilej de păcat și de sminteală. Cei care înainte să se apropie de dar, de lume, își fac semnul Sfintei Cruci știu să se apropie de orice lucru din lume făra ca lumea să devină prilej de păcat și de atracție păcătoasă. De aceea spun și Sfinții Părinți ca la începutul oricărui lucru pe care îl săvârșim să ne facem semnul Sfintei Cruci. De pildă, ne însemnăm cu semnul Crucii și înainte și după masă, însoțindu-l cu
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
Sfinții Părinți ca la începutul oricărui lucru pe care îl săvârșim să ne facem semnul Sfintei Cruci. De pildă, ne însemnăm cu semnul Crucii și înainte și după masă, însoțindu-l cu rugăciune, iar mâncarea noastră nu devine prilej de păcat, iar somnul nostru cu crucea pe pernă, așa cum ne spune și rugăciunea de seară, devine un somn în Dumnezeu, și nu un somn al păcatului. De acea creștinii din cele mai vechi timpuri și până astăzi își fac semnul Sfintei
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
înainte și după masă, însoțindu-l cu rugăciune, iar mâncarea noastră nu devine prilej de păcat, iar somnul nostru cu crucea pe pernă, așa cum ne spune și rugăciunea de seară, devine un somn în Dumnezeu, și nu un somn al păcatului. De acea creștinii din cele mai vechi timpuri și până astăzi își fac semnul Sfintei Cruci spre a nu fi prilej de păcat, ci de unire cu Iisus Hristos prin renunțare. Deci renunțăm ca somnul, mâncarea, munca și viața noastră
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
așa cum ne spune și rugăciunea de seară, devine un somn în Dumnezeu, și nu un somn al păcatului. De acea creștinii din cele mai vechi timpuri și până astăzi își fac semnul Sfintei Cruci spre a nu fi prilej de păcat, ci de unire cu Iisus Hristos prin renunțare. Deci renunțăm ca somnul, mâncarea, munca și viața noastră să devină prilej de patimi și, dimpotrivă, vrem ca viața noastră să se apropie mai mult de Dumnezeu. - Cu alte cuvinte Părinte Profesor
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
ar dori se mântuiesc prin răbdare, suportându-le cu îngăduință, cu credință și nădejde, cu demnitate necazurile. Nimeni nu scapă în ultimă instanță de suferință, importantă este atitudinea lăuntrică prin care ea este asumată. Sfânta Cruce - imaginea puterii distrugătoare a păcatului, topită în fața iubirii mai mari decât moartea - Paradoxul crucii constă în faptul că la picioarele ei s-au întâlnit răutatea oamenilor, ura și păcatul lor cu dragostea și puterea lui Dumnezeu. - Da, este spus foarte frumos și bine. Tocmai acesta
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
suferință, importantă este atitudinea lăuntrică prin care ea este asumată. Sfânta Cruce - imaginea puterii distrugătoare a păcatului, topită în fața iubirii mai mari decât moartea - Paradoxul crucii constă în faptul că la picioarele ei s-au întâlnit răutatea oamenilor, ura și păcatul lor cu dragostea și puterea lui Dumnezeu. - Da, este spus foarte frumos și bine. Tocmai acesta este semnul de contradicție, paradoxul pe care îl are sfânta cruce, pentru că în ea, crucea Mântuitorului sau crucea martirilor, a celor care au mărturisit
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
paradoxul pe care îl are sfânta cruce, pentru că în ea, crucea Mântuitorului sau crucea martirilor, a celor care au mărturisit dreapta credință se văd simultan aceste două dimensiuni: vedem pe de o parte răutatea, cruzimea și ticăloșia oamenilor căzuți în păcat și care își etalează violența și setea de răzbunare și de invidie în chinuirea semenilor lor. Crucea reprezintă din acest sens o exacerbare și o etalare a răutății și a răutății oamenilor. Era semnul unui supliciu cumplit, dar în același
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]
-
Mântuitorul Însuși își deschide brațele într-un semn de ultimă îmbrățișare, de iubire dusă până la moarte din dragoste față de Dumnezeu Tatăl și apoi din dragoste față de toți oamenii - fiii Lui. Deci, Crucea este imaginea simultană, suprapusă într-un fel, a păcatului omenesc, este o etalare a puterii distrugătoare a păcatului, dar care se topește în fața iubirii mai mari decât moartea, cum spune Cântarea cântărilor, care a fost iubirea lui Dumnezeu Tatăl manifestată în Iisus Hristos față de noi toți. Această îmbrățișare a
DESPRE CRUCEA LUI IISUS HRISTOS CA LEGE SUPREMĂ A VIEŢII NOASTRE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 79 din 20 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_crucea_lui_iisus_hristos_ca_lege_suprema_a_vietii_noastre.html [Corola-blog/BlogPost/349674_a_351003]