5,057 matches
-
o semantică regalistă, precum „Garda albă”, „Armata albă”. Un alt set de denumiri de grupuri Încorporează ideea salvării naționale, cu Încărcătura simbolică dată de o mișcare patriotică precum mișcarea de rezistență din munți Îndreptată Împotriva comunismului alogen: „Frontul Apărării Naționale”, „Partizanii României Mari”, „Mișcarea Națională de Eliberare” etc.43. Discursul public al mișcării de rezistență anticomunistă este consolidat de adjudecarea unor valori și noțiuni care alcătuiesc patrimoniul simbolic al acesteia: națiune, credință, libertate, legalitate, regalitate, ce se regăsesc În exprimările publice
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
consolidat de adjudecarea unor valori și noțiuni care alcătuiesc patrimoniul simbolic al acesteia: națiune, credință, libertate, legalitate, regalitate, ce se regăsesc În exprimările publice directe și În manifestele de contrapropagandă la ideologia comunistă. Libertatea ca valoare la care au subscris partizanii este recognoscibilă direct În manifestele lansate de grupurile de rezistență din Făgăraș și semnate „Craii libertății”, „Partizanii libertății” sau implicit, În semnături ca „șoimii Carpaților”, „Vulturii Carpaților”44. Aceste denumiri extrase din universul natural al ființelor ce sublimează curajul și
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
regalitate, ce se regăsesc În exprimările publice directe și În manifestele de contrapropagandă la ideologia comunistă. Libertatea ca valoare la care au subscris partizanii este recognoscibilă direct În manifestele lansate de grupurile de rezistență din Făgăraș și semnate „Craii libertății”, „Partizanii libertății” sau implicit, În semnături ca „șoimii Carpaților”, „Vulturii Carpaților”44. Aceste denumiri extrase din universul natural al ființelor ce sublimează curajul și libertatea aparțin tradițiilor populare, ethosului românesc În durata lungă. Același patrimoniu simbolic este detectabil În titlul manifestelor
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
nivelul memoriei colective care se dispută sau se dinamizează prin jocul dintre real și imaginarul popular În cadrul actului memorizator. Altfel spus, imaginea luptătorilor anticomuniști transcrie o serie de clișee din durata lungă În receptarea lor Între real și imaginar. Figurile partizanilor beneficiază de transfigurări legendare. Astfel, unii dintre ei sunt asimilați cu haiduci sau eroi populari, invulnerabili la gloanțe, posesori ai unor arme miraculoase primite În dar de la rege sau Împărat (aspect ce trimite spre prelucrările din imaginarul popular ale actelor
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
prelucrările din imaginarul popular ale actelor de Învestitură ale cavalerilor medievali), cum este cazul lui G. Pașca, comandantul unui grup anticomunist din Maramureș 49. Unii dintre ei au apariții miraculoase, salvatoare și justițiare În situații-limită, cum este cazul lui Sfîrloagă, partizan din Munții Banatului 50. Percepția grupurilor de partizani transmisă prin memoria colectivă glisează așadar Între realitate și mit, fapt ce demonstrează că mișcarea de rezistență anticomunistă a avut un puternic impact În conștiința colectivă circumscrisă zonelor de activitate ale grupurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
ale cavalerilor medievali), cum este cazul lui G. Pașca, comandantul unui grup anticomunist din Maramureș 49. Unii dintre ei au apariții miraculoase, salvatoare și justițiare În situații-limită, cum este cazul lui Sfîrloagă, partizan din Munții Banatului 50. Percepția grupurilor de partizani transmisă prin memoria colectivă glisează așadar Între realitate și mit, fapt ce demonstrează că mișcarea de rezistență anticomunistă a avut un puternic impact În conștiința colectivă circumscrisă zonelor de activitate ale grupurilor. Degajările imaginarului popular din reconstituirea prin releul oralității
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Depoziția ca mărturie controlată sau ca memorie controlată intră În jocul arbitrat etic dintre adevăr și minciună, a căror graniță la nivelul textului Înregistrat sau transcris este uneori greu percepută. Relevantă În acest sens este rememorarea unui episod din lupta partizanilor anticomuniști din Munții Banatului cu trupele de Securitate, din 22 februarie 1949. Distanța dintre adevăr și fals prin interpunerea și manipularea memoriei de către anchetatorii Tribunalului Militar Timișoara se măsoară echivalent În distanța dintre mărturie și depoziție (declarație): „Tot În acest
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
timp a ajuns și restul bandei În acel loc unde am fost descoperiți și surprinși de organele de stat, la care moment toată banda s-a pus pe poziție de tragere și a deschis focul asupra organelor de stat” (declarația partizanului Ioan Berzescu, depusă la Securitate În 12 octombrie 1949) și „După un mers de o oră și ceva Securitatea ne-a ajuns din urmă, aproape de Pietrele Albe, acolo unde ne-am răspândit În trecători, armata Securității a Început să tragă
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
scop modelarea conștiinței elevilor În sensul ideologiei comuniste. Un exemplu În acest sens este poemul „Lazăr de la Rusca” al poetului comunist Dan Deșliu, prin care „eroul” Lazăr Cernescu este promovat În manualele școlare drept victimă și martir În luptele cu partizanii anticomuniști din Munții Banatului. Acest personaj a făcut o carieră Îndelungată și pregnantă În martirologia și hagiografia comuniste, alături de alți „eroi” ai luptei din ilegalitate a partidului comunist. Așadar, subiectul rezistenței anticomuniste a fost exilat și la propriu, și la
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
1981”, Anuarul de istorie orală, vol. VI, Presa Universitară Clujeană, Cluj-Napoca, 2005, pp. 262-283. Habermas, J., Raison et légitimité, Payot, Paris, 1978. Habermas, J., Moral Consciousness and Communicative Action, MIT Press, Cambridge, 1997. Hriniuc, I., „Rezistența națională anticomunistă. Profil de partizan - Gheorghe Pașca”, Anuarul de istorie orală, vol. I., Presa Universitară Clujeană, Cluj-Napoca, 1998. Ionașcu, C., Rezistența anticomunistă din Dobrogea, Ex Ponto, Constanța, 2000. Ionescu, Ghiță, Comunism În România. 1944-1965, Londra, 1974. Jurj, C., „Mitul «venirii americanilor». Studiu de caz: rezistența
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
764 de Încarcerați Între 1948și 1964, despre care vorbesc documentele fostei Securități, trebuie confruntați cu cei un milion avansați de memoria colectivă. Prin meticuloasa muncă de Înregistrare a celor pieriți În sistemul concentraționar românesc, În anchete și În activitățile de partizani din munți s-au adunat până În prezent sub 10.000 de nume, pentru toată perioada comunistă. În ce privește victimele și supraviețuitorii Canalului, este de presupus că documentele de la care ar trebui să plecăm - presupunând că sunt cel mai puțin falsificate - sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
oarecum specială era cea a sârbilor din Banat. Deși, cum am menționat la Începutul acestui studiu, acuzația de titoism putea cădea asupra oricărui cetățean sârb, În virtutea simplei apartenențe etnice. Existau Însă În zona de frontieră de pe teritoriul românesc și foști partizani sârbi, admiratori deopotrivă ai lui Tito (dezavuat de autoritățile comuniste din România la acea vreme În virtutea fidelității față de Stalin) și ai lui Stalin, propagatori ai „panslavismului roșu”, ca să reiau expresia lui Miodrag Milin 26 dintr-un studiu care expune În
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Securității compune imaginea curajului Doinei Cornea. Dosarul de Securitate arată că, În lupta pe care o ducea, disidenta avea dârzenia și determinarea luptătorilor anticomuniști din munți. Într-un fel, acțiunile opozantei reprezentau o formă actualizată a valorilor asumate de numiții „partizani”, pentru că acum lupta cu injustețea dictaturii nu mai putea fi dusă cu arma În mână, ci Întrebuințând căile oferite de anii ’80, presa internațională fiind un astfel de mijloc. Totuși, trebuie subliniat că, În mare parte, consecințele gesturilor de protest
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
și se sui În tren.”. E o retragere discretă, abilă, dar sortită eșecului, de pe scena amorului clandestin. Subterfugiul reflectă psihologia bărbatului angajat sentimental de voie, de nevoie, și pentru care relația amoroasă și femeia Împovărează. „Un negustor băcan, foarte deștept, partizan hotărât și neascuns al conservatorilor” e supus unui boicot de către liberali, un boicot inițiat de către cuconul Iancu, din cauza opțiunilor lui politice; e, În fapt, un boicot În mare parte doar oficial: „liberalii, pentru a nu-și călca jurământul și totdeodată
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
funcțională (Schruijer, 1992). Raportul leadership - echipă: Poate fi leadership-ul studiat independent de colegii de echipă? Nu este calitatea leadership-ului exprimată în calitatea relațiilor liderilor cu susținătorii lui sau ei? Burns (1978) consideră că esența leadership-ului transformațional rezidă în interacțiunile cu partizanii. Aceste interacțiuni sunt o funcție a două entități umane, și nu a unei singure persoane - liderul. Relațiile care se dezvoltă între lider și susținător conțin o varietate bogată de emoții și efecte. Susținătorii au propriile vieți intime, interioare care dau
[Corola-publishinghouse/Science/2059_a_3384]
-
asemenea comportament intolerant pare o formă a luptei de apărare a ființei naționale arabe, îmbrăcând conotații patriotice. Este fals a gândi în acest mod. Căci a pune pe picior de egalitate lupta armată desfășurată, de pildă, în plin război, de către partizani împotriva inamicului înarmat, ocupant al țării, este una și alta este de a teroriza populații inocente, copii, femei, bătrâni neînarmați, ucigând doar de dragul de a ucide, în numele lui Allah. Este interesant de observat aici două momente istorice petrecute în secolul
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
astăzi la guvernare, lucru ce nu s-a întâmplat cu o altă mișcare insurgentă, Partidul Muncitorilor din Kurdistan, care n-a renunțat la "politica" terorii. În doctrina dreptului militar internațional s-a pus problema dacă acordarea statutului de combatant și partizanilor (membrilor mișcărilor de rezistență), prin art. 44 al Protocolului Adițional 1 din 1977, la Convențiile de la Haga și de la Geneva, nu constituie o autorizare de recurgere la terorism; unele state au refuzat semnarea sau ratificarea acestui important instrument chiar din
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
nici o distincție între combatanții armatei regulate și combatanții gherilei; toți au același statut juridic și, de aceea, toți trebuie să respecte aceleași reguli, căci toți se confruntă cu aceleași consecințe juridice în cazul violării dreptului războiului. Asta înseamnă că și partizanii care comit acte de terorism contra civililor trebuie să fie judecați și condamnați pentru faptele lor. Putem spune deci că, în dreptul conflictelor armate, terorismul internațional este interzis în orice împrejurare, necondiționat și fără excepție. Autoritățile beligeranților ca și statele-părți la
by Gabriel Toma [Corola-publishinghouse/Science/1082_a_2590]
-
Mai întâi respins, iată-l acum amenințat cu dispariția. La începutul mileniului al treilea, de vreme ce era gata să dispară, s-a dorit reintroducerea lui în ecosistem. În timp ce vreo douăzeci de indivizi încearcă, de bine, de rău, să supraviețuiască, adversarii și partizanii venerabilului urs se înfruntă, se contrazic, organizează manifestații. Dintre numeroasele întrebări care intervin în aceste discuții, una este pe cât de stupidă, pe atât de jenantă: la ce folosește ursul? La ce folosește ursul? La ce folosesc picturile de la Lascaux, de la
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
întâmplare nefericită, după spusele celui care a tras) și-a găsit sfârșitul în 2004. În Béarn, mai exact, a pierit ultima ursoaică brună. Aceasta avea un nume frumos, parfumat: se numea Scorțișoară. Am stat de vorbă cu oamenii. Julien, cioban partizan, cioban militant, are un discurs politic: "Trebuia să fim lăsați să rezolvăm noi înșine problema ursului. Dacă am fi fost ascultați, dacă ni s-ar fi permis să acționăm, ursul n-ar fi dispărut. Astăzi, este prea târziu...". Și, după
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
Argumentele sale au convins și de astă dată guvernul, care, exprimându-și acordul de principiu și implicând răspunderea Eforiei pentru transpunerea acestuia în practică, a supus proiectul, prin anafora, aprobării domnitorului. Firește, Mihail Sturdza, care se voia (și era) un partizan al modernizării țării, conduită confirmată și de apologetul său, Manolache Drăghici 19, nu putea să nu aprobe o asemenea inițiativă, menită a asigura capitalei "o nouă înfrumusețare, iar vieții sociale a publicului un plăcut centru de întrunire"20. În primăvara
[Corola-publishinghouse/Science/1576_a_2874]
-
acelea în care există o mare diversitate de grupuri și subgrupuri. A doua explicație a eșecului aparent al descentralizării este că procesul nu s-a produs cu adevărat, sau mai degrabă nu a atins aspectele cele mai importante ale învățământului. Partizanii acestei teze (cf. McGinn, 1997a46-47) citează ca exemple experiențele descentralizării în Regatul Unit, Chile sau Mexic unde gestiunea școlilor a fost transferată unui eșalon inferior dar s-a menținut autoritatea puterii centrale asupra programelor și evaluării, consecința fiind o
by Ţăranu Adela-Mihaela [Corola-publishinghouse/Science/1050_a_2558]
-
Medici conține mai mult de 1200 de scrisori adresate lui27. Pe lângă această, deoarece Cosimo este rareori menționat în deliberările comunitățior supuse, se poate deduce că el preferă să-și conducă afacerile în dominion pe cale privată, colaborând cu notabilități locale, cu partizani ai familiei sau prin căpitani florentini, podestà și vicari în chestiuni de jurisdicție. O astfel de politică a fost în acord cu adesea consemnatele încercări ale lui Cosimo de a menține un profil public rezervat. Faptul că guvernele locale considerau
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
din Milano 44. Dar în cadrul stăpânirii Florentine a secolului al XV-lea ritul tradițional a devenit controversat, în 1456 o lege interzicând practicarea lui de către supușii din obști. În preambulul legii se declară că prin relația de nășire "guvernatorii devin partizanii acestor locuri și, de asemenea, ai persoanelor singulare, până la reprezentarea sau favorizarea acestora, contrar binelui comun"45. Măsură, care a fost adoptată la trei ani după plecarea lui Manetti de la Florența în 1453, a fost, fără îndoială, sinceră în dorința
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Teofil să-l hirotonisească, așa cum era obiceiul. Teofil a avut ocazia să se răzbune în timpul controverselor origeniste. Pînă în 399, Teofil fusese un admirator fervent al lui Origen. în epistola sa festivă consacrată Paștilui din acel an, el se declară partizan al tezei imaterialității Domnului și îi condamnă pe antropomorfiți, care, interpretînd ad litteram expresiile privind crearea ființei umane după chipul și asemănarea lui Dumnezeu, îi atribuiau acestuia un corp cu formă umană. Pe atunci, cei mai mulți călugări egipteni - cu excepția unei minorități
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]