6,128 matches
-
culcat”. Gerunziul este rar folosit. Prezintă, după sufixul moștenit, încă un sufix ("-ăra", cu variantele "-ura" și "-urlea"), a cărui origine este necunoscută. Exemple: "plăngǫ́ndăra" „plângând”, "lăgǫ́ndura" „alergând”, "stinindurlea" „oftând”. Participiul este asemănător cu cel din română (vezi mai sus formele verbale compuse cu participiul). Diferă cel al verbelor de conjugarea a IV-a cu rădăcina terminată în r, ț, tš, ș, z sau j: "urǫ́t" „urât”, "ạmpărțǫ́t" „împărțit”, "nărăntšǫ́t" „poruncit
Limba meglenoromână () [Corola-website/Science/299339_a_300668]
-
din acestea sunt moștenite din latină. Unele cuvinte din latină nu există în celelalte idiomuri romanice de est, de exemplu "dărtoari" „secure mică” (< ), "sirbiri" (< ) „a sluji, a munci”, "urdinari" (< „a pune în ordine”). În meglenoromână și "corp" este moștenit, în română fiind împrumutat. Împrumuturile lexicale cele mai vechi sunt slave. Acestea sunt comune cu celelalte idiomuri romanice de est, de exemplu "gol", "lupată", "deal", "drag". Cele ulterioare sunt din macedoneană, unele mai vechi, folosite în tot Meglenul, precum "tšitšă" „unchi”, "matšcă
Limba meglenoromână () [Corola-website/Science/299339_a_300668]
-
turcă, în general comune cu cele din macedoneană: "baftšă" „grădină”, "isap" „socoteală”, "itš" „deloc”. Cele mai multe sufixe sunt de origine latină, fiind aplicate la cuvinte comune cu celelalte idiomuri romanice de est, altele la cuvinte comune, dar fără derivatul respectiv în română, altele la împrumuturi ale meglenoromânei (exemplele sunt date în această ordine): Sufixele nelatine sunt preluate cu cuvinte împrumutate dintr-o anumită limbă, dar cele productive sunt aplicate și la cuvinte moștenite, și la împrumuturi din alte limbi (exemplele sunt în
Limba meglenoromână () [Corola-website/Science/299339_a_300668]
-
și rolul Internet Exchange-urilor în cadrul acestei rețele, câștigătorul acesteia urmând să primească un premiu de 25.000 de euro. Filmul a fost realizat în anul 2010 și până în momentul de față a fost dublat în mai multe limbi cu ajutorul membrilor: română, franceza, germană, italiană, spaniolă, portugheză, cehă, rusă, arabă și chineză. Dublajul versiunii în limba română a fost realizat de InterLAN Internet Exchange. Toate versiunile filmului de scurt metraj sunt disponibile pe canalul oficial de YouTube al Euro-IX.
Euro-IX () [Corola-website/Science/337239_a_338568]
-
Durcovici a fost rector și al Institutului Teologic Romano-Catolic „Sf. Iosif” din Iași în perioada 1944-1945 când, din cauza războiului, Institutul a fost mutat la București în cadrul Seminarului în fruntea căruia Anton Durcovici se afla deja din 1924. Vorbea la perfecție româna, germana, latina, franceza, italiana și maghiara. În înțelegere cu guvernul României și conform Concordatului din 1927, încheiat între Sfântul Scaun și Statul Român, papa Pius al XII-lea l-a numit în data de 30 octombrie 1947 pe preotul Anton
Anton Durcovici () [Corola-website/Science/303092_a_304421]
-
lb. maghiară). A debutat în volum în anul 1999 cu placheta „Galaxia cotidiană" (Editura Marineasa, Timișoara). De asemenea, poeziile sale au fost publicate în câteva antologii. În 2004, 2006, 2009, 2010, 2011 i-au apărut volume de traduceri bilingve (din română în maghiară și din maghiară în română), poezii ale participanților români și maghiari la Festivalul „Primăvara Poeziei”, organizat anual, la sfârșitul lunii aprilie, în Zalău. Pentru activitatea sa literară a obținut mai multe premii: Premiul Mihai Eminescu (1978, I, limba
Simone Györfi () [Corola-website/Science/309747_a_311076]
-
români plus moldoveni era de 26 (0+26), reprezentând 1,02% din populație . În prezent, sătul are 2.440 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației comunei Chișla-Salieva era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de română (%) și rusă (%).
Chișla-Salieva, Noua Suliță () [Corola-website/Science/316027_a_317356]
-
În mod tradițional, canonul lui Sherlock Holmes constă din 56 povestiri și patru române scrise de Șir Arthur Conan Doyle. În acest context, termenul "canon" este o încercare de a deosebi lucrările originale ale lui Doyle de lucrările ulterioare ale altor autori care folosesc aceleași personaje. Canonul tradițional constă din cele patru române și
Canonul lui Sherlock Holmes () [Corola-website/Science/324728_a_326057]
-
patru române scrise de Șir Arthur Conan Doyle. În acest context, termenul "canon" este o încercare de a deosebi lucrările originale ale lui Doyle de lucrările ulterioare ale altor autori care folosesc aceleași personaje. Canonul tradițional constă din cele patru române și 56 de povestiri apărute în cinci colecții. Aceasta este lista celor patru române ale canonului: Cele 56 de povestiri sunt incluse în cinci volume: Frecvent, formula "Aventură ..." (în ) este eliminată din unele titluri de povestiri publicate în prezent. Cu
Canonul lui Sherlock Holmes () [Corola-website/Science/324728_a_326057]
-
o încercare de a deosebi lucrările originale ale lui Doyle de lucrările ulterioare ale altor autori care folosesc aceleași personaje. Canonul tradițional constă din cele patru române și 56 de povestiri apărute în cinci colecții. Aceasta este lista celor patru române ale canonului: Cele 56 de povestiri sunt incluse în cinci volume: Frecvent, formula "Aventură ..." (în ) este eliminată din unele titluri de povestiri publicate în prezent. Cu toate acestea, majoritatea titlurilor originale sub care au apărut în revistă "The Ștrand" conțin
Canonul lui Sherlock Holmes () [Corola-website/Science/324728_a_326057]
-
Flacus, topograf roman ("mensor") din secolul I, ne oferă următoarea clasificare a drumurilor romane: Acestea sunt marile drumuri ale Imperiului, arterele principale ale rețelei rutiere, care legau marile orașe între ele. Aceste drumuri mai erau denumite și "viae praetoriae" (în română: „drumuri pretoriene”), "viae militares" (în română: „drumuri militare”) sau "viae consulares" (în română: „drumuri consulare”). Statul lua în sarcină finanțarea construirii lor, însă o contribuție era cerută și cetăților și proprietarilor domeniilor traversate de aceste drumuri, care trebuiau apoi să
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
I, ne oferă următoarea clasificare a drumurilor romane: Acestea sunt marile drumuri ale Imperiului, arterele principale ale rețelei rutiere, care legau marile orașe între ele. Aceste drumuri mai erau denumite și "viae praetoriae" (în română: „drumuri pretoriene”), "viae militares" (în română: „drumuri militare”) sau "viae consulares" (în română: „drumuri consulare”). Statul lua în sarcină finanțarea construirii lor, însă o contribuție era cerută și cetăților și proprietarilor domeniilor traversate de aceste drumuri, care trebuiau apoi să le asigure întreținerea. Drumurile purtau adesea
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
romane: Acestea sunt marile drumuri ale Imperiului, arterele principale ale rețelei rutiere, care legau marile orașe între ele. Aceste drumuri mai erau denumite și "viae praetoriae" (în română: „drumuri pretoriene”), "viae militares" (în română: „drumuri militare”) sau "viae consulares" (în română: „drumuri consulare”). Statul lua în sarcină finanțarea construirii lor, însă o contribuție era cerută și cetăților și proprietarilor domeniilor traversate de aceste drumuri, care trebuiau apoi să le asigure întreținerea. Drumurile purtau adesea numele persoanelor care au contribuit la proiectarea
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
adăpost”). "Mutatio" era o haltă-popas repartizată la fiecare 10 - 15 km, pentru relaxare și eventual schimbul cailor. O "mansio" se găsea la fiecare trei "mutationes". Între fiecare "mansio" era o distanță de circa 30 - 50 kilometri. Ținută de "caupo" (în română: „cârciumar”, „hangiu”), "mansio" era un loc de etapă bine echipat și care permitea călătorului, eventual, să-și petreacă noaptea. Aici se aflau un han pentru a lua masa, un serviciu pentru îngrijirea și odihna cailor, un potcovar, un rotar însărcinat
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
noaptea. Aici se aflau un han pentru a lua masa, un serviciu pentru îngrijirea și odihna cailor, un potcovar, un rotar însărcinat cu întreținerea vehiculelor. Numeroase scrieri, privitoare la viața în hanuri, au ajuns până în zilele noastre. Aceste "tabernae" (în română: „tavernă”, „crâșmă”, „birt”, „han”, „locantă”) aveau uneori o foarte proastă reputație, iar călătorul prefera să campeze în proximitate, să utilizeze "deuersorium" (locuință publică pentru cei mai bogați) sau, mai bine, să se facă invitat, practicând "hospitium" (în română: „ospitalitate”, „găzduire
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
tabernae" (în română: „tavernă”, „crâșmă”, „birt”, „han”, „locantă”) aveau uneori o foarte proastă reputație, iar călătorul prefera să campeze în proximitate, să utilizeze "deuersorium" (locuință publică pentru cei mai bogați) sau, mai bine, să se facă invitat, practicând "hospitium" (în română: „ospitalitate”, „găzduire”). În paralel cu hanurile, se aflau horrea, antrepozite care serveau la "cura annonae", serviciul de îngrijire a recoltelor și mărfurilor destinate capitalei Imperiului. "Cursus publicus" (în română: „poșta oficială [a Imperiului Roman]”) fiind, împreună cu armata, principalul beneficiar și
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
bogați) sau, mai bine, să se facă invitat, practicând "hospitium" (în română: „ospitalitate”, „găzduire”). În paralel cu hanurile, se aflau horrea, antrepozite care serveau la "cura annonae", serviciul de îngrijire a recoltelor și mărfurilor destinate capitalei Imperiului. "Cursus publicus" (în română: „poșta oficială [a Imperiului Roman]”) fiind, împreună cu armata, principalul beneficiar și utilizator al drumului roman, folosea aceste etape pentru dirijarea rapidă a mesajelor și știrilor. Sistemul funcționa atât de bine încât vehiculele serviciului poștal puteau parcurge, în condiții favorabile, până la
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
În afară de acesta, garnizoana putea fi folosită pentru repararea drumului. În sfârșit, pentru reconfortul spiritual și pentru a se afla sub protecția zeilor tutelari, călătorii găseau, în mod regulat, de-a lungul drumurilor romane, locuri de cult, temple sau fanum (în română: „loc consacrat solemn de către pontifice unei divinități”). Ei îi solicitau pe Mercur, zeul comerțului și al călătorilor, pe Diana, protectoarea drumurilor sau divinități locale. Se făceau ofrande monetare sau ex-voto-uri, sacrificii... Mai grandioase și deseori ridicate spre gloria donatorilor, fie
Drum roman () [Corola-website/Science/329380_a_330709]
-
46 de călugări (1990). Limba vorbită în mănăstirile grecești este greaca, în Sfântul Pantelimon rusa (35 călugări), în Hilandaru sârba (46 călugări), în Zografu bulgara (15 călugări), iar în schiturile Lacu și Sf. Ioan Botezătorul (zisă și Prodromu) se vorbește româna (64 călugări). Câteva comunități sunt mai cosmopolite decât altele. Un aspect al înnoirii recente este faptul că, spre deosebire de călugării provenind din fostele state ortodoxe comuniste, grecii sunt mai activi, mai bine educați și mai umblați prin lume decât în trecut
Muntele Athos () [Corola-website/Science/297346_a_298675]
-
români plus moldoveni era de 19 (0+19), reprezentând 6,86% din populație . În prezent, satul are 414 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației localității Mendicăuții Noi era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de română (%), rusă (%) și belarusă (%).
Mendicăuții Noi, Secureni () [Corola-website/Science/315984_a_317313]
-
după 8 ani, căsătorită și mamă a doi copii. Această întâlnire, care marchează definitiv destinul lui Henri Alban Fournier, va fi apoi redată, aproape identic, în unicul său roman, publicat în 1913 sub semnătura : ""Le grand Meaulnes"" (tradus în limba româna cu titlul ""Cărarea pierdută""). Tradus în limba română în 1945 la Editura Gorjan (prima traducere in romana a fost in anul 1942, de catre DOMNITA GHERGHINESCU-VANIA, cu drepturile rezervate "Editurii Gorjan" , copyright by Emile-Paul Freres-Paris, nr.4010 /1.e5.42/) romanul
Alain-Fournier () [Corola-website/Science/298958_a_300287]
-
a opus împărțirii teritoriului Bucovinei și, în condițiile în care trupele de haidamaci ucraineni începeau să ocupe clădirile din Cernăuți, a solicitat ajutor militar din partea guvernului român pentru menținerea ordinii și protejarea vieții cerățenilor. La 9 noiembrie 1918, Divizia 8 Română condusă de generalul Iacob Zadik a intrat în Bucovina ""pentru a ocroti viața, avutul și liberatatea locuitorilor de orice neam și credință împotriva bandelor de criminali care au început opera lor de distrugere"" (după cum spunea proclamația adresată bucovinenilor de generalul
Ilia Semaka () [Corola-website/Science/319347_a_320676]
-
10 ani după moartea lui Asimov, cu permisiunea reprezentanților patrimoniului Asimov, Gregory Benford, Greg Bear și David Brin, toți trei prieteni ai autorului, au scris "A doua trilogie a Fundației" cu scopul de a încheia șaga Fundației. Acțiunea celor trei române se suprapune peste cea din "Fundația renăscuta", completând golurile existente în cadrul acesteia. Că și încadrare aproximativa, se poate considera că cea mai mare parte a evenimentelor din "Fundația renăscuta" se petrec între "Teamă Fundației" de Gregory Benford și "Fundație și
Fundația Renăscută () [Corola-website/Science/314949_a_316278]
-
(29 aprilie 1875 - 13 februarie 1950) a fost un autor italian/englez de române de dragoste și aventură. s-a născut în Ieși, Italia, dintr-o mama englezoaica și un tată italian. Părinții săi au fost cântăreți de operă care au devenit profesori. De la o vârstă mică, Rafael a învățat multe limbi, trăind cu
Rafael Sabatini () [Corola-website/Science/320687_a_322016]
-
unui cancer la stomac și a fost înmormântat la Adelboden, Elveția. Pe piatră să funerară scrie "S-a născut cu un dar al rasului și cu sentimentul că lumea este nebună", prima frază din românul sau, "Scaramouche". Cele mai cunoscute române ale sale sunt: Primele trei dintre aceste române au avut ecranizări importante în era sonoră - 1940, 1952, respectiv 1935. Adaptările din epoca muta, deși mai puțin cunoscute, sunt și ele notabile. Al doilea său roman a fost ecranizat într-un
Rafael Sabatini () [Corola-website/Science/320687_a_322016]