4,413 matches
-
la filosofia limbajului, scotea în evidență cum lupta lui Ockham împotriva colectivismului și în favoarea individualismului a fost o luptă «pentru recuperarea libertății oamenilor, apărarea spiritului de inițiativă și susținerea autonomiei lor». Individualismul, ca formă de apărare a persoanei umane de tentațiile liberticide ale diferitelor forme de colectivism, niciodată stinse ci continuu regenerate, constituie un punct de forță al tradiției de gândire franciscană care s-a înțeles cu rațiunile voluntarismului. Este vorba de poziții filosofice care fac din învățații franciscani adevărați clasici
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
sistemul internațional odată cu o serie de cuceriri ale Imperiului Habsburgic pe seama acestuia în zona Balcanilor. În plus, existența unui număr foarte mare de state germane în partea centrală a Europei, rezultate în urma fărâmițării Sfântului Imperiu Roman, devenea din ce în ce mai mult o tentație pentru toate celelalte puteri majore europene precum Franța, Prusia sau Austria. Deși, multă vreme, politica europeană fusese aceea de a menține aceste state în număr mare, vulnerabile și slabe, pentru a evita reînchegarea unui stat mare și puternic, cu potențiale
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
al XIX-lea, precum Kant sau Rousseau, acordă un tratament preferențial aspectelor pozitive ale naturii umane, precum capacitatea rațională și empatia, chiar altruismul. Pentru liberalii internaționaliști, realitatea stării conflictuale ce a culminat cu primul război mondial are însă efectul temperării tentației de a construi o viziune a politicii internaționale pornind exclusiv de la credința în natura umană pozitivă. Astfel, atât Angell, cât și Woolf afișează în realitate o viziune mult mai subtilă asupra relației dintre natura umană și comportamentul politic: într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
face dificilă prevenirea războiului. În fine, în sistemele multipolare crește riscul erorilor de calcul în privința puterii relative, dar și a hotărârii cu care statele își urmăresc interesele. Multipolarismul neechilibrat este mai predispus la război decât cel echilibrat, pe două considerente: tentația hegemonului potențial de a forța obținerea hegemoniei regionale, respectiv nivelul sporit de teamă la nivelul celorlalte state, care le poate face să adopte politici riscante. Mearsheimer apreciază că evidența istorică susține explicațiile realismului ofensiv (pentru o discuție succintă despre puterea
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
fiind pusă mai cu seamă în termenii problemei câștigurilor relative și absolute, discutată într-un capitol anterior. Privite prin prisma scepticismului realist, regimurile nu pot asigura securitatea unui stat. Eșecul tratatelor SALT poate fi pus pe seama neîncrederii reciproce și a tentației de a trișa a jucătorilor, mai ales în lipsa procedurilor de verificare. Dar acestea nu sunt singurele cauze care duc la sfârșitul unui regim. Se poate spune că retragerea din 2002 a Statelor Unite din Tratatul Anti-Rachetă (Anti-Ballistic Missile - ABM), în vigoare
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
petrolului pe piața mondială, sau puternicul tsunami care a afectat Asia de Sud-Est în decembrie 2004) - sunt tot atâția factori care, direct sau indirect, pot amenința câștigurile păcii democratice. O atenție specială trebuie acordată consecințelor practice ale pacifismului democratic și, mai ales, tentației de a aborda politica de promovare a democrației în întreaga lume ca principalul mijloc de evitare a războiului. O dificultate teoretică derivă din confruntarea curentului intervenționist al pacifismului democratic atât cu argumentarea kantiană potrivit căreia o astfel de intervenție, oricât
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în ciuda multitudinii actorilor și interacțiunilor multidimensionale din diverse domenii ale vieții sociale, cea mai importantă și mai bine studiată dimensiune a ordinii mondiale rămâne totuși cea orizontală, adică relațiile dintre state - iar aici, în general, relațiile internaționale au căzut victimă tentației de a ceda ispitei privilegierii Marilor Puteri, care se luptă, impun și modifică tipare de interacțiune și norme de conduită în sistemul internațional. Probleme de polaritate în ordine mondială Polaritatea este termenul utilizat de obicei în literatura de specialitate (de
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
principalele Mari Puteri continentale - Anglia, Austria, Prusia și Rusia, sub forma Quadruplei Alianțe (în care ulterior a fost integrată și Franța) - au instituționalizat formal principiul balanței de putere prin care au trasat limitele competiției și au convenit să descurajeze orice tentații hegemonice în Europa. Atunci când ordinea internațională este asigurată de două superputeri aproximativ egale ca forță, suntem în prezența ordinii bipolare. Într-o ordine bipolară, relațiile dintre cele două superputeri sunt cruciale pentru sistem, ele dominând în totalitate agenda internațională și
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
prefața la Minima moralia, Editura Art, București, 2007, p.8 într-o tot mai restrictivă extensie a dominației totalității asu-pra naturalului și individualului, prin care oamenii, maturizați prin rațiune întru autonomia in-dividuală, o sacrifică pentru a se supune de bunăvoie tentațiilor dominatoare ale edificiului social". Critica Școlii critice e nemiloasă, plină de patos lucid și vizează tot ce ne înconjoară ("adevărat e doar ceea ce nu se potrivește în această lume"), dar mai ales cedarea în fața regresiunii unidimensionale a colectivității dirijate pînă
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
și legende din America Latină”, LCF, 1980, 47; Domnită Dumitrescu Sarbu, Adolfo Bioy Casares, „Dormind la soare”, RL, 1984, 25; Andreea Deciu, Cele mai frumoase povestiri, RL, 1995, 21-22; Andreea Deciu, Dragoste târzie, RL, 1995, 28; Ioan Lascu, Din nou despre tentația literaturii hispano-americane, R, 1995, 7-8; Grețe Tartler, Două sute de ani de singurătate, RL, 1996, 45; Cornelia Maria Savu, „Rayuela”, românul care „a făcut ca două generații să simtă că le fuge pământul de sub picioare”, „Curierul național”, 1998, 2 236; Andreea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289459_a_290788]
-
asemenea incidente vor putea fi evitate dacă separarea domeniilor este bine înțeleasă și strict observată. Ceea ce înseamnă a renunța atât la încercări oricât de subtile și ocolite de a sprijini principii religioase pe baza rezultatelor cercetării naturii, cât și la tentația de a judeca credințele religioase de pe pozițiile științei. „Dacă religia nu mai poate dicta natura concluziilor factuale, care se află pe bună dreptate sub jurisdicția științei, atunci nici oamenii de știință nu pot pretinde o înțelegere mai înaltă a adevărului
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
care i-a asociat figura cu porcul, animal care nu poate să-și ridice capul pentru a contempla cerul, ideile pure. Este condamnat să rămână cu râtul în pământul murdar. Epicur este autorul unor scrieri licențioase, colecționează cocotele, nu rezistă tentației libidinale, proferează obscenități, se dedă exceselor alimentare. Unele dintre aceste reproșuri au la bază fapte reale, dar ele sunt interpretate incorect, cu bună știință (M. Onfray). Epicur nu era un cetățean de vază, dar i se atribuiau prea multe defecte
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
alegătorilor. Fără a fi atins echilibrul instituțional, o astfel de reformă ar introduce în dezbateri puțin din pedagogia republicană. În ceea ce privește Comisia, independența ei este acceptabilă numai în măsura în care ea își pastrează cele doua funcții, de inițiativă și de control, renunțînd la tentația de a se transforma într-un guvern european. Dacă însă ambiția sa este cea din urmă, atunci ea trebuie să accepte prețul, adică pierderea autonomiei. RESTAURAREA CONFLICTULUI POLITIC După cum s-a mai spus, Uniunea europeană urmărește evitarea conflictului. Din acest
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
morții, tensiunea angelic - infernal, vis - real (imaginea recurentă a femeii-pasăre infernală). Simbolurile și semnele abstracte alternează cu un limbaj care transcrie concretul, emoția violentă sau, dimpotrivă, memoria somnolentă, pentru ca Împotriva celui drag (1975) să se elibereze mai în profunzime de tentația abstractizării: abundă formulările adresative, întrebările (retorice), universul liric primește o infuzie de concretețe metaforică, renaște vitalitatea primă a poetei, acum o vitalitate întrebătoare, nu a unei descătușări adolescentine, ci a unei zeități feminine care își descoperă regatul la granița dintre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288085_a_289414]
-
cei care l-au proiectat pe poet într-o dimensiune fabuloasă, intangibilă, cât și cu cei care l-au coborât în insidioasa mlaștină de mizerii și complexe, de felurite neputințe, apatii și narcisisme. Dr. Nica nu-și poate reprima totuși tentația hagiografică în definirea personalității omului Eminescu, lucru ce nu va rămâne fără repercusiuni asupra originalității demersului său. Deși grila sa pozitivă, științifică în acord cu cea a citatului coleg de breaslă Ion Vianu, e mereu funcțională, adesea făcând abstracție de
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
și totodată cu bucuria bine temperată de a se autonara în propriul text, de a se împărtăși stilistic din acele ilustre surse, într-o fericită potrivire de ritm și suflu revelator. Bacovia, de pildă, este un acrobat pururi învingător al tentațiilor de a face saltul în gol, adică în non-poezie sau ridicol, în bizarerie sau grotesc, de unde și intensitatea halucinantă (geniul, și mai puțin talentul) a elaborării pașilor pe sârma (portativul) suspendată a recitalului. Actor în jocul aparenței și esenței, Bacovia
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
tutelar al tuturor cărților sale, își face, în fine, apariția în romanul de bătrânețe "Alesul". Thomas Mann își ia această libertate de a se propulsa în arena cărții, în toată gloria sa de suveran povestitor. Doar capodopera, liberă de orice tentație sau tranzacționare, doar ea respiră în voie, nu acceptă nici o autoritate sau cenzură, menită doar să-și atingă ținta. Cea de a subjuga, de a seduce, fără a induce vreo spaimă, ci doar acea culpabilitate fecundă, de fapt chiar parabola
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
adăpostit amorurile tinerei nimfomane staliniste cu mai vârstnicii Marin Preda sau ... Ion Barbu. De pana pedepsitoare a lui George Mirea are parte până și Elie Wiesel (n. 1928), cel din admirabilele sale "Memorii", și care își dă în petic prin tentația de a culpabiliza întregul popor român pentru deportarea evreilor din Transilvania ... ocupată de trupele fascistoide ale lui Horty ("senilitate, rea credință, antiromânism, împins până la primitivism agresiv, grotesc?!"). În schimb, în Paul Goma recunoaște "cel mai important și real disident căruia
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
întotdeauna legături atît cu Imperiul Habsburgic cît și cu Polonia, în secolul al optsprezecelea, Rusia, marea putere ortodoxă, părea să ofere cea mai mare speranță de ajutor. Întrucît acest stat făcea presiuni tot mai insistente în scopul controlării zonei Mării Negre, tentația de a colabora cu liderii ruși în vederea răsturnării suzeranității otomane a crescut și ea. Primul prilej concret de colaborare a fost oferit de strădaniile lui Petru cel Mare de a înainta spre sud și de conflictele lui cu regele Carol
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
au abordat chestiunea limbii literare. În anumite privințe, lor le-a fost cel mai dificil să aleagă. Pe lîngă numeroasele dialecte grecești vorbite la vremea aceea, ei moșteniseră marea tradiție a lumii clasicismului antic și capodoperele ei literare. Exista o tentație puternică de a nu se renunța la limba ce fusese vorbită și scrisă în Atena secolului al cincilea. Mai era și moștenirea culturii bizantine și a celei ortodoxe. Problema aceasta trebuia rezolvată în perioada renașterii culturale grecești din secolul al
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
apelau mereu la intervenția rusească. Dacă oamenii de stat ruși ar fi vrut să profite de slăbiciunea otomană, ar fi putut în general conta pe aliații din Balcani. Alte considerente se vor dovedi totuși prioritare și vor limita drastic orice tentație de a continua o politică expansionistă în zonă. În comparație cu Occidentul, Rusia era un stat înapoiat. De-a lungul întregului secol al nouăsprezecelea, Europa de vest și cea Centrală au trecut printr-o perioadă de rapide transformări economice grație revoluției industriale
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
implicată și în conflictele interne. În iulie 1817, cînd Karagheorghe s-a întors în Serbia, Miloš a pus să fie executat. Capul lui a fost apoi trimis sultanului ca dovadă de credință. Ulterior, domnitorul a continuat să reziste ferm oricărei tentații de a se alătura eforturilor grecilor. Dacă Rusia ar fi intervenit, poate că reacția lui ar fi fost diferită. Așa însă, el și-a menținut atitudinea rezervată pe tot parcursul revoluției. Cu toate că fusese luată hotărîrea ca revolta să-și aibă
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
sîrbi au trecut într-adevăr granița ca să participe la revolte sau să lupte împotriva insurgenților unguri. Războiul Crimeei a creat probleme și mai serioase. Atunci cînd Imperiul Otoman s-a implicat în 1853 în conflictul cu Rusia, a existat bineînțeles tentația de a profita de faptul că otomanii aveau alte griji pentru a obține unele cîștiguri teritoriale. În 1854, Franța și Marea Britanie au trecut de partea turcilor. Alături de Imperiul Habsburgic, aceste puteri doreau să mențină ostilitățile departe de zona Balcanilor și
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
a pămîntului, unele domenii ale statului au trecut practic în mîinile particularilor. În perioada revoluției, notabilii și căpitanii puteau pur și simplu să-și aproprieze pămînturile aflate sub jurisdicția lor nemijlocită. Întrucît pămîntul era principala investiție și sursă de bogăție, tentația de a pune stăpînire pe el acolo unde era posibil era mare. Regimul bavarez din Grecia era teoretic în favoarea micilor proprietari de pămînt. La urma urmei, Bavaria era un ținut de fermieri prosperi. În 1833 s-a estimat că doar
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
și în Principate. În diverse perioade, Marea Britanie, Franța și Rusia au fost rivale în lupta pentru dobîndirea unei poziții dominante în cadrul consiliilor sultanului. Într-un moment sau altul, toate popoarele balcanice au apelat la ajutorul britanic, francez, habsburgic sau rusesc. Tentația de a răspunde acestor apeluri și de a profita de ele era mare uneori. Multe dintre intervențiile europene aveau la bază tratate încheiate cu Poarta, care le acordau anumitor guverne, individual sau mai multora, dreptul de a se amesteca în
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]