30,395 matches
-
care Ștefan însuși a plecat după doctorul mamoș aflat, ca de obicei, la Spitalul Colțea. Nu se cade să-i spună așa ceva, dar, cum vor mai rămâne în tête-à-tête destul timp în salon, va găsi ea modalitatea să i-o sugereze. După-amiază în grădina cu trandafiri Margot — Aidi, donșoară, aidi, plecați de acolo, că o donșoară bine crescută nu se lasă s-o vezi prin geam goală-pușcă... Aidi, c-avem azi treabă de nu ne vedem capu... Și ce-oți tot
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
deget ? — Ei, da, mă uit din când în când la ceas, pentru că diseară trebuie să mergem la o cununie. Și când a plecat, i-am spus lui Niki : Să nu uiți de biserică ! Dar ceva în expresia lui mi-a sugerat că este aglomerat de treburi. Știi foarte bine, după ce ai stat o viață cu un om, îl citești dintr-o privire... — Asta așa-i ! Io, numa ce-mi strâng țoaștele, că lighioana bătrână și-ncepe să se foiască-n pat
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
pare-mi-se acolo o vreme, de aceea a avut necazuri... El nu vorbește niciodată nimic, i-a ajuns ce-a pățit, și ani de zile, după ce s-a întors de la închisoare, erau cu ochii pe el, mie mi-a sugerat-o ! I-au făcut propuneri, cum se fac, să fie informatorul lor, el, om de onoare, nu a marșat, dar nici n-a povestit nimănui. I-a povestit însă ei, care a umplut lumea ! Da, ea e mai simpatică, el
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și deopotrivă unul „feminin“, în măsura în care bârfa, trăncăneala constituie un mijloc de evocare și judecare a oamenilor și vieților lor. La această vorbărie de femei, să adăugăm faptul că, de obicei, protagonistele una gândesc și alta spun. Aceste mișcări psihologice sunt sugerate prin alternarea dialogului cu monologul interior. Gabriela Adameșteanu posedă arta exactă și subtilă a acestui procedeu. Grija autoarei pentru adevăr păstrează o perspectivă precisă și în romanul de familie, plasat în trecut. Pe rând, Sophie, Ialomițeanu, Papa, Margot văd și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
place ? — Habar n-am. Mașinile, cred. Se pare că are la ferma la care stă o adevărată colecție de mașini de epocă. — Foarte bine ! Jemima se Însuflețește brusc. Asta-i foarte bine. Fă-te că-ți plac la nebunie mașinile, sugerează-i să mergeți Împreună la o expoziție de mașini. Poți să-ți arunci repede o privire pe o revistă auto, pe drum. Nu pot, zic, luînd o gură zdravănă din paharul relaxant, pre-Întîlnire, de Harvey’s Bristol Cream. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Îi mai simt pielea lipită de a mea. Tremur din tot corpul. Nu ne putem opri aici. Pur și simplu nu se poate. Nu pleca, mă trezesc spunîndu-i cu glas răgușit. Mai stai măcar o jumătate de oră. Ce naiba Îi sugerez aici ? S-o facem În spatele unui tufiș ? Sinceră să fiu, da. Oriunde se poate. N-am fost În viața mea atît de Înnebunită după atingerea unui bărbat. — Nu vreau nici eu să plec. Privirea lui Întunecată e aproape opacă. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
dreg glasul. Și... ăă... am uitat. Unde ai spus că v-ați Întîlnit ? — Hai că-ți aduci aminte, nu fi prostuță ! spune Katie, pe tonul cu care cerți un copil. Nu-ți amintești, tu ai fost cea care mi-a sugerat să mănînc de prînz În altă parte decît de obicei. Ei, și am găsit locul ăsta ușor ciudat, ascuns pe o străduță. Îl recomand tuturor. — E... un restaurant, ce e ? O cafenea ? — Nu chiar, spune meditativă. N-am mai fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
a „cine poate ști ?“. — Și... de cît timp exersează Lissy pentru asta ? Ezit puțin, apoi ridic trei degete spre el. — Trei ? Jack mă fixează neștiind ce să creadă. Trei ce ? Fac un mic gest cu mîinile, care ar trebui să sugereze „luni“. Apoi Îl fac din nou. Jack nu mai Înțelege absolut nimic. — Emma, s-a Întîmplat ceva ? Caut În buzunar după ceva de scris - dar n-am nimic. OK, uit-o p-asta cu muțenia. Cam trei luni, zic cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
a petrecut clipe de neuitat pe litoral, sau, pur și simplu, e femeia la care merge în vizită. Bomboanele sînt pentru copii. Dar cărți n-ar fi luat chiar de i-ar fi trecut prin gînd, sau i-ar fi sugerat Ana. Cum să ofere un roman de-al său unei femei care l-a apostrofat că și-a abandonat Fizica în favoarea literaturii?!... și asta cînd era deja la al patrulea roman publicat... Traversează strada și intră în bloc. După primul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
fiecare gest al ei delicat, care îi întregește farmecul acaparator. Modul în care știe să se salute cu numeroșii cunoscuți, acea înclinare elegantă a privirii, urmată de un gest către bărbatul de alături, pe care îl aduce în centrul atenției, sugerează că numai astfel prezența ei e întreagă și-i sporește feminitatea. Întors către oglinda înaltă, să-și aranjeze fularul, Mihai își simte privirea captivată de imaginea ei, apărută alături. Abia acum îi admiră în voie rochia de seară, atît cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
bărbat care făcea dragoste cu nevasta lui. Numai că babacul nu era nicăieri. A fost promovat la biroul de Criminalistică și a ajuns partenerul lui Dick Stens. Dick l-a Învățat toate șmecheriile, i-a ascultat povestea și i-a sugerat cum să facă să-și omoare năduful. Pe babac s-ar putea să nu-l găsească niciodată, dar dacă Îi altoia pe ăia de-și băteau nevestele, putea să-și alunge coșmarurile din creier. Bud a ales un prim caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
sîntem la Moravuri, nu la Narco. Jack Își Începu căutările - Cazierul Judiciar și dosarul lui Bobby Inge - cu o idee clară: să meargă În Beverly Hills, să-l găsească pe bătrînul homălău și să obțină un indiciu care să-i sugereze ceea ce știa deja - că Bobby Inge era vinovat de complicitate la distribuirea de materiale obscene, facînd astfel un adevărat salt pe scara infracțiunilor. Bobby Își va da În gît coechipierii și pe indivizii care făcuseră pozele și iată cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Speciale fac acum expertiza criminalistică. Deocamdată n-au găsit nimic, În afară de niște urme de mănuși de cauciuc pe casa de marcaj și pe ușa camerei frigorifice. Nu știm ora morții victimelor, dar numărul mic de clienți și un alt indiciu sugerează ora 3 noaptea ca moment al crimei. În camera frigorifică au fost găsite un total de patruzeci și cinci de cartușe de pușcă Remington cu repetiție de calibrul 12. Asta arată că au fost trei oameni cu puști, cu Încărcătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
suficientă minte ca să-și protejeze urechile. Ultima informație nu prea se potrivea: negrii lui erau prea repeziți pentru așa ceva. Nu mi se pare c-au fost destui oameni ca să facă treaba asta. Pinker ridică din umeri. Uite c-a mers. Sugerezi că una sau mai multe dintre victime Îi cunoșteau pe vreunul sau pe mai mulți dintre ucigași? Știu, e puțin probabil. — Vrei să vezi magazia? Ar cam trebui să o facem. I-am promis proprietarului că-i eliberăm localul. — Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
contabilul-șef al lui Mickey, aflat și el la McNeil pentru propriile infracțiuni fiscale. Goldman Își văzu liniștit de drum. Gallaudet spuse: — Mickey, frații Englekling au spus că te-ai Înfuriat grozav cînd ți-au spus că ideea le-a sugerat-o Duke Cathcart. Cohen scuipă firimituri de biscuit. — Vă este cunoscută vechea expresie „a da drumul la presiune“? — Da, spuse Ed, o cunoaștem. Dar cum rămîne cu celelalte nume? Frații Englekling au menționat cumva alte nume În afara lui Cathcart? — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Heights, bine-cunoscut vad al fufelor de ocazie. Un kilometru jumătate mai la sud, la Melrose and Sweetzer: apartamentul lui Lynette Ellen Kendrick. Ușor de ghicit: Spade a agățat-o tîrziu, fără martori. Omul oferea mîncarea și drogul și i-a sugerat să petreacă În mod plăcut o Întreagă noapte În doi. A dus-o pe Lynette acasă. S-au drogat. Au halit. Spade a omorît-o În bătaie și a violat-o de trei ori post-mortem. Bud o luă spre sud, spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
din cap și se uită În cameră. Marele V disperat cerea Împărtășania. CAPITOLUL 68 O Încăpere plină cu dosare la sediul principal de la Circulație: cutii stivuite pînă la Înălțimea umărului. O căutare de confirmare, o improvizație bazată pe ultimele indicii sugerate de Johnny și Kikey. Improvizație pe toată linia. Era atît de excitat, Încît putea să se gîndească la asta și În același timp să caute prin dosarele cu Înmatriculări. Probabil că Stomp, Teitlebaum și Lee Vachss au fost trăgătorii de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
cu Sue Lefferts și Îl omoară pe Duke. Știa cel puțin unul din numele oamenilor din exterior, așa că i-a sunat din casa lui Lefferts la un telefon public și a solicitat o Întîlnire. A făcut pe durul și a sugerat un loc public, gîndindu-se că dacă Sue o să stea pe lîngă el, o să fie În siguranță. Unul dintre tipii din afară l-a adăugat pe Lunceford la Nite Owl și i-a spus „Hai să ne Întîlnim acolo“. Dud sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
oferta lui Marsalas, dar a cumpărat o parte din reviste, pentru a le comercializa prin Fleur-de-Lis. Apoi Marsalas s-a dus la omul acela, Duke Cathcart, care s-a dus la frații Englekling. Ed, domnul Fisk al tău mi-a sugerat că toate astea au legătură cu cazul Nite Owl, dar nu văd... Îți spun eu mai tîrziu. Vorbești despre Începutul lui 1953 și pînă aici te-am Înțeles. Dar Încearcă să păstrezi ordinea cronologică. Timmy lăsă jos fotografiile. — Apoi Patchett
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
vină de la "capătul lumii", la fel cum misteriosul personaj al lui Alceu, cu sabia sa de aur și de fildeș, se desprinde din alt spațiu decât cel al experienței curente, își are obârșia în ținuturi necunoscute, a căror depărtare e sugerată poetic prin referirea la "capetele pămîntului". Dar și această utilizare a lui perata ges ne arată, deopotrivă, în ce măsură cuvântul peras se aplică primordial la o limită care nu poate fi experimentată nemijlocit și care, ca atare, nu poate fi decât
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Plotin, "el există în ceea ce nu este, el are într-un fel forma ne-ființei". Iar această "formă a neființei" pe care o îmbracă răul și care-l desparte de bine întocmai precum neființa este despărțită de ființă poate fi sugerată printr-o suită de determinări care țin de însăși substanța răului. Putem concepe răul considerând că el este față de bine precum lipsa de măsură față de măsură, ca nelimitatul față de limitat, ca informul față de cauza formală, ca ființa care stă veșnic
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
starea elementară a nimicului, ci și reflexul ei psihic în sinea Duhului neangajat în faptă și, ca atare, suferind. Orice privitor într-o prăpastie adevărată cunoaște crisparea ce rezultă din contemplarea unei lumi fără repere. Neliniștea existențială pe care o sugerează prăpastia (Abgrund, "realitate fără de temei") provine din faptul că spiritual și conștient nu se poate trăi decât într-o lume în care spațiul și timpul sânt marcate. Voința de limitare, mergând până la înscrierea fiecărui gest în timp sau până la demarcarea
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
să-l judece aspru pe V.Z. "Cum și-a putut pierde trei-patru ani buni de tinerețe citind Freud, un lucru cu care nu știe și nu are ce face și care te și deformează pentru toată viața. I-am sugerat să se ocupe de problema lui Geist și Seele în cultura germană; n-a făcut-o. I l-am sugerat pe Shaftesbury; nu l-a citit. Pe Kant l-a tradus sârguincios, dar fără să citească în jur. Nu merge
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lucru cu care nu știe și nu are ce face și care te și deformează pentru toată viața. I-am sugerat să se ocupe de problema lui Geist și Seele în cultura germană; n-a făcut-o. I l-am sugerat pe Shaftesbury; nu l-a citit. Pe Kant l-a tradus sârguincios, dar fără să citească în jur. Nu merge să traduci din Kant ca din Agatha Christie." Seara vorbim despre Sergiu Al-George, despre cum i-a trecut Noica (în
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
În plus, două lecturi de sinteză: Marrou (Augustin et la fin de la civil. antique) + Gilson (Filoz. evului mediu). Joi, 16 noiembrie 1978 La ora 11, Noica coboară în Sibiu, unde urmează să-și întîlnească traducătoarea la Despărțirea de Goethe; îi sugerez das Bildnerische și nu das Plastische pentru capitolul cu categoria plasticului. Ne plimbăm un sfert de oră. "Nu-l mai judecați - tu și Andrei - pe Eliade. Are un egoism cu deschidere - știe că, împlinindu-se el, profităm, indirect, cu toții. De
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]