4,343 matches
-
iar suprafața de contact cu apa trebuie să fie cât mai mică pentru a elimina forța de frecare a corpului cu apa. Lucrul sub apă asigură revenirea la suprafață. După o scurtă alunecare, picioarele încep să bată pentru a asigura înălțarea corpului spre 35 suprafața apei. Urmează o vâslire cu un singur braț și ridicarea capului pentru a atinge nivelul apei. Acest lucru pe sub apă se poate realiza prin mișcări ale picioarelor specific procedeului craul sau prin mișcări ondulatorii specifice procedeului
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
procedeului spate, implică următoarele: - mișcarea picioarelor - mișcarea brațelor - coordonarea brațelor și picioarelor - coordonarea brațelor cu respirația - startul - întoarcerea 3.2.2. Mișcarea picioarelor În procedeul spate, mișcările de picioare au un mecanism biomecanic asemănător celor din procedeul craul. Ele asigură înălțarea sportivului, facilitând trecerea umerilor peste apă. De asemenea, mențin echilibrul și aliniamentul lateral, corectând deplasările în plan orizontal produse de mișcările alternative ale brațelor. În general se recomandă conservarea forței propulsive a picioarelor, obținută doar prin lovituri foarte puternice, pentru
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
dus înainte, cu palma orientată inițial spre interior. Când mâna trece prin dreptul feței, palma este reorientată în exterior, pregătind intrarea în apă. Coordonarea brațelor: Un braț pătrunde în apă, când celălalt braț finalizează mișcarea în jos, cu rol de înălțare și facilitare a rulării corpului în ax. Astfel este posibil ca un braț să aplice forță propulsivă imediat ce celălalt braț a încetat presiunea pe apă sub coapsă. Greșeli: a) la intrarea brațului: - pătrunderea brațului în apă în exterior sau în
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
mecanică. Ea provoacă dureri cronice ale umărului. Acestea sunt determinate de frecarea capului proxim al humerusului pe tendonul supraspinosului și bicepsului, dar și pe ligamentul coracoacromial (Kenedy, 1978); - vâslirea cu cotul extins pe un traseu semicircular - modifică aliniamentul orizontal, determinând înălțarea și apoi coborârea corpului; - scoaterea brațului prea devreme din apă - scurtează împingerea și, în compensație, crește ritmul mișcărilor; - orientarea târzie a palmei spre fundul piscinei la finalul împingerii - generează o scufundare pronunțată a corpului; c) pe drumul aerian: - scoaterea mai
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
mare sau imediat sub nivelul apei; - mișcări scurte, cu frecvență mare și amplitudine mică; - acțiuni inițiate din genunchi - eficiență scăzută care duce la frânarea alunecării; 3.3.3. Mișcarea brațelor Prin traiectoria descrisă, brațele asigură faza de tracțiune (propulsivă), precum și înălțarea corpului pentru executarea inspirației și diminuarea rezistenței frontale. Mișcarea cu brațele se realizează simultan - simetric, pe sub nivelul apei, pe durata a două faze: Tracțiunea - prin flexia articulațiilor mâinilor se realizează prinderea apei. Apa este împinsă spre exterior, în afara lățimii umerilor
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
se înregistrează în momentul „strângerii coatelor”. Greșeli: a) la tracțiune: - vâslirea apei cu brațele puțin depărtate, cu executarea presiunii mai mult spre înapoi - propulsia este dominată de rezistență - vâslire largă - presiunea este exercitată mult peste lățimea umerilor; nu se realizează înălțarea peste apă. Forța tracțiunii este diminuată, iar prelungirea traiectoriei nu compensează frânarea la deplasarea brațelor spre trunchi. - orientarea palmelor față în față înainte de a se alinia coatele și umerii - apa este comprimată sub piept, diminuând eficiența vâslirii; b) la revenire
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
cea de-a treia lovitură a picioarelor proiectează bazinul peste nivelul apei. Componentele structurale ale procedeului fluture sunt următoarele: - mișcarea picioarelor - mișcarea brațelor - coordonarea brațe-picioare - coordonarea brațelor cu respirația - startul - întoarcerea 3.4.2. Mișcarea picioarelor Loviturile sau bătăile determină înălțarea înotătorului peste apă, facilitând înaintarea și, în special, deplasarea brațelor peste apă. În condițiile orientării corecte a picioarelor în ușoară inversie, aceste structuri motrice asigură propulsia - înaintarea și alunecarea înotătorului pe apă. În coordonarea brațe-picioare, la un ciclu de brațe
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
iar a doua asigură o poziție înaltă a corpului pe suprafață apei. Acțiunea picioarelor este simultană și se realizează în principal în plan vertical. Este inițiată din articulațiile coxofemurale și se execută în două faze: aă Descendentă, cu rol de înălțare. Se desfășoară prin flexia activă a șoldurilor, flexia genunchilor și extensia gleznelor, determinate pasiv de presiunea apei pe fețele dorsale ale picioarelor. În punctul final, când flexia șoldurilor este de aproximativ 70°-80°, gambele cont inuă mișcarea spre fundul piscinei
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
pe apă - crește turbulența de suprafață și rezistența valurilor, determinând și dragarea unei cantități inutile de apă: bă la vâslire: 68 - relaxarea articulațiilor mâinilor - scade presiunea exercitată pe apă; - coborârea cotului - ineficiența vâslirii; - menținerea cotului extins pe durata tracțiunii - determină înălțarea exagerată a corpului peste apă; - scoaterea brațelor prea devreme din apă - scurtează împingerea și, în compensație, mărește ritmul mișcărilor; c) pe drumul aerian - revenirea brațelor spre înainte, extinse din articulația coatelor - corpul este foarte scufundat. 3.4.4. Coordonarea brațe-picioare
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
bătaie de picioare are rol propulsiv și se realizează în timpul intrării brațelor în apă. A doua bătaie se realizează concomitent cu a doua fază a drumului acvatic (împingerea) al mișcării brațelor. Această mișcare este accentuată pentru a asigura sprijinul și înălțarea corpului pe apă, în timpul trecerii brațelor peste nivelul acesteia. 3.4.5. Coordonarea brațelor cu respirația La procedeul fluture, respirația se realizează astfel: În momentul în care brațele execută mișcarea de apucare a apei, capul se ridică peste nivelul apei
Nataţie: teorie şi practică by Ovidiu Galeru () [Corola-publishinghouse/Science/1832_a_92286]
-
a începe predicarea Evangheliei. Bunul creștin postește în zilele de miercuri, pentru că atunci a fost vândut Mântuitorul și vineri pentru că atunci a pătimit Hristos spre iertarea păcatelor și pentru mântuirea noastră. Mai sunt posturi de o zi: 14 septembrie, ziua Înălțării Sfintei Cruci, 5 ianuarie, Ajunul Bobotezei și 29 august, Tăierea capului Sfântului Ioan Botezătorul. Creștinul postește mai ales în timpul celor patru posturi mari de peste an: Cel mai lung și mai aspru este Postul Paștelui sau al Învierii Domnului care ține
INVATATURI NECESARE UNUI BUN CRESTIN by Stefan MAXIM () [Corola-publishinghouse/Science/538_a_853]
-
propriu-zis și condamnând excesele, M. își evidențiază nu atât clasicismul concepției, cât înclinațiile și gustul. În ceea ce privește raportul dintre operă și cititor, el susține, înrâurit de Schopenhauer, că opera exercită o profundă influență moralizatoare dar nu în mod direct, ci prin înălțarea cititorului în lumea așa-zisei „ficțiuni ideale”, care este o aparență a realității și nu realitatea însăși; altfel, arta ar copia realitatea. Lumea „ficțiunilor ideale” îl ridică pe cititor deasupra intereselor cotidiene, egoiste și îl determină să se uite pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287962_a_289291]
-
uneori brutale, dar naturale și adevărate. Astfel, în visul: - pozitiv, dezvăluie caracterul autentic și pur al unei acțiuni sau atitudini; - negativ, supunerea față de simțuri, absența rafinamentului și a civilizației. Prin urmare, epilarea corespunde fie unei îndepărtări de natură, fie unei înălțări interioare. Interpretarea depinde, în parte, de celelalte elemente ale visului. Este totuși posibil să se considere că depășirea condiției presupune abandonarea spiritului animalic. Piept, tors, sâni Sânii, în plan simbolic, au mai mult semnificația alăptării decât o conotație sexuală. Evocă
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
Este expresia unei transformări involutive. Este lumea infernală, haotică și depravată care pătează și maculează albul inocenței și al purității. În schimb, dacă nuanța este naturală și perfectă, așa cum o găsim în onix, cerneală, abanos, devine simbolul purității și al înălțării. La modul general, are o semnificație negativă de cădere, în Occident, iar în Orient una pozitivă de perfecțiune. În vise, este adesea revelator pentru dimensiunea ascunsă a ființei sau a unui element, a neliniștii pe care acest mister o sugerează
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
să aibă un sentiment de abandon (termenul «deșertă vine de la verbul latin deserere, „a abandona”), de eșec, de penibil, sentiment sporit de imensitatea (asemenea deșertului) a sarcinii ce trebuie îndeplinite. Dar deșertul are și o semnificație spirituală de purificare și înălțare. Loc suprem al confruntării cu forțele răului, omul sfânt iese victorios, în timp ce omul slab este învins. De aici, deșertul este, la fel ca oglinda, revelator pentru suflet. În vis, el indică iminența unei lupte interioare sau reale și retragerea din
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
este adesea lent, penibil, chiar interminabil (cel ce visează urcă o scară fără sfârșit). În acest ultim caz, visul dezvăluie importanța eforturilor depuse și absența rezultatelor; însă ascensiunea este întotdeauna un semn favorabil, deoarece indică măreția scopurilor și dorința de înălțare; - dacă este în partea de sus, obiectivul este atins. Însă dacă cel ce visează coboară treptele sau scara, visul capătă o semnificație negativă. Indică regresul, deziluzia, descreșterea. A eșua Eșecul corespunde unei semnificații negative, dar adesea este mai revelator în privința
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
Visul este o mărturie a progresului celui ce visează. Tămâie Tămâia înnobilează sufletul în trei moduri: - prin foc, în sensul său purificator; - prin fum, care, urcând spre cer, ghidează ascensiunea spirituală; - prin subtilitatea parfumului, care șterge mirosurile vulgare și profane. Înălțarea este de altfel redată prin verbul «a tămâiaă care, în sens figurat, exprimă faptul de a purta înspre nori, de a admira și de a onora. Copil, adolescent A visa propriii copii e ceva foarte frecvent și indică, în general
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
Dumnezeu și om, ființă al cărei trup de carne a fost Îndumnezeit și „unit În substanță” (synousiomenon) cu Dumnezeu 45. Numai cu această condiție ne poate mîntui trupul lui Cristos. Evident, Apolinarie Încerca să dea un răspuns problemei ridicate de Înălțarea trupească a lui Isus Cristos la ceruri, care face parte din dogma creștină. El a fost condamnat pentru această Încercare, problema Însă a rămas mai departe nerezolvată. Școala din Antiohia - și anume Diodor din Tars și Teodor din Mopsuestia (mort
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Botezătorul drept unul dintre discipolii Diavolului. În afară de asta, „sclavini” erau fantaziaști. Dimpotrivă, unii dintre „bulgarii” din Concorezzo credeau că Maria a fost o femeie adevărată și Isus un bărbat adevărat, el murind cu adevărat, Însă eliberîndu-se de trupul său În timpul Înălțării la ceruri. (Cum ar putea merge la cer acest trup este o problemă insondabilă pentru ortodocși, care nu se poate rezolva decît printr-o suspendare a rațiunii.) Pentru aceștia, Ioan Botezătorul era trimisul Diavolului. Recunoaștem aici credința reformată a lui
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
vremea lui Sacconi (1250) Își schimbaseră opinia. Cristologia realistă a lui Desiderius prevalase asupra fantaziasmului bogomil, Însă acestei concepții Îi lipsește un detaliu pentru a alcătui un tablou catolic perfect, deoarce concorezzienii susțin că Cristos și-ar fi părăsit, În timpul Înălțării la cer, trupul, Într-un loc ceresc unde stau Fecioara și Apostolii, și că și-l va relua pentru ultima oară la Judecata de Apoi. Evident, Desiderius Întîmpină greutăți În Înțelegerea accentului pus de Chiril al Alexandriei pe Înălțarea la
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
În timpul Înălțării la cer, trupul, Într-un loc ceresc unde stau Fecioara și Apostolii, și că și-l va relua pentru ultima oară la Judecata de Apoi. Evident, Desiderius Întîmpină greutăți În Înțelegerea accentului pus de Chiril al Alexandriei pe Înălțarea la cer a trupului lui Isus, ca să nu mai vorbim de trupul Mariei, și Încearcă să rezolve probema diminuîndu-i oarecum importanța. Trupul nu Își poate avea locul Înaintea lui Dumnezeu, Însă are un loc În cer. Era tot ce putea
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
totul divinitatea lui Cristos. Dimpotrivă, cristologia lui Desiderius era realistă (trupurile Fecioarei și al lui Crist sînt făcute din carne, pătimirea și moartea lui Cristos sînt reale). Fecioara și Ioan Botezătorul stau În Paradis În așteptarea Judecății de Apoi. La Înălțare, Cristos și-a lăsat trupul În Paradis și Îl va Îmbrăca pentru ultima oară cînd se va coborî să judece viii și morții. Profeții nu au fost răi, deși Diavolul a vorbit deseori prin gura lor, iar alteori au vorbit
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
crudă plină de sadism, sânge și sfințenie, care vorbește despre himera ospitalității, de o ospitalitate utopică, imposibilă, irealizabilă, care nu poate avea loc decât într-un miracol. Sacrificiul suprem al ermitului, în darul absolut de sine care sfârșește într-o înălțare celestă, este una dintre aceste imagini pioase și bigote despre care doar o poveste poate să dea seama, o poveste pentru un suflet simplu, având această simplitate medievală, trăgându-și forța din culorile de anluminuri și din luminile unui vitraliu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
înfloreau în ghivece de lut vopsit tufe de busuioc sau de heliotrop"386* unul simbolizând Anticristul, celălalt religiozitatea. Întreaga forță a scenei finale stă în răsturnarea, întoarcerea într-un contrar nemaiauzit și indicibil, în explozia unui sentiment de atotputernicie în înălțarea voluptoasă și celestă pe care sacrificiul și renunțarea le-au pregătit, sau chiar forțat. Fiindcă Iulian este încă vânător, nu urmărindu-și prada care îi scapă, ci un vânător ce pune capcane, lațuri, așteptând ca să sosească prada cea sublimă. Un
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
pace, de înseninare și de înfrățire intelectuală, de apostolică muncă pentru dezmorțirea inimilor care tânjesc, pentru redeșteptarea avântului de-odinioară în sufletele românești, pentru chemarea atâtor puteri risipite la o îndrumare mai sănătoasă - la sfânta grijă a întăririi și-a înălțării neamului acestuia”. Reluând orientarea „Daciei literare” (1840), nu și exclusivismul junimist, aceeași perspectivă culturală e prezentă și în intervenția lui G. Coșbuc intitulată Uniți (2/1901), care fixează direcția militantă a ceea ce va rămâne valabil în ideologia sămănătoristă: „Să nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289452_a_290781]