2,636 matches
-
își ridică privirea de pe pluta unditei și privi în aval către un băiat care vâslea într-o luntre cioplita dintr-un trunchi de salcie. Ea îl privește atent peste ochelari, imitând îngrijorarea tânărului care îi zâmbește în colțul gurii. O ciocârlie își cântă trilul între trestii, în timp ce băiatul ocolește cu barca un pâlc de papura. O clipă privirile lor se întâlnesc; lumea lor, din dimineața aceea, devine deodată una comună. Băiatul se apropie cu barca de mal și îi
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
Iureș, arhitectul îndrăgostit de o capră, în Capra sau cine e Sylvia?, regia Alexandru Dabija, Teatrul ACT. » Dan C. Mihăilescu și comentariile sale la spectacolele lectură, dar și înaintea acestora, între prieteni, despre pădurea de salcâmi de la țară, mierle și ciocârlii... » Andrei Șerban, declarând că Purificare, jucat la Sibiu într-o sală de sport arhiplină, a fost primit la București cu răceală: „Sunt atât de fericit că am putut juca la Sibiu în festival, fiindcă publicul este în fierbere, ca la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
într-o transă de folclorul-jazz pe care l-au cântat cei de la Trigon (foto jos), din Republica Moldova. România pe care doar ei au ascuns-o, peste granițe, și au readus-o acolo unde-i era locul. Și s-a cântat Ciocârlia, Hăulita, Șchiopătata, Trif, Lume, lume, iar pașii și i-au amintit fiecare, bătând ritmul fin, cu degetele, în spătarul scaunului. De fapt, membrii formației Trigon nu au cântat, ci mai degrabă au redat o bucurie neînțeleasă care i-a prins
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
DESCRIERE Până se fripse nefericitul iepure, această mascotă vie a existenței tupilate și libere care pe atunci creștea cu sutele de mii pe generoasele dealuri urmate de fertile văi, soarele trecu încet, inexorabil în crucea amiezii. Era o zi minunată. Ciocârlia se înălța voioasă în văzduh după vreo musculiță inconștientă, albinele bâzâiau harnice în căutarea prăzii, fluturii își etalau întreaga paletă a coloritului lor, demn de pensula unui Kandinsky, iar muștele, cu excepția locului unde adăstau caii, erau puține. La marginea pădurii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
a dreptul, ci s-o sugerăm pe-ndelete, având pentru aceasta un veac de fraternitate, egalitate, singurătate la dispoziție. Era o dimineață frumoasă de vară și Metodiu mergea repejor cu capul în pământ, pe o câmpie întinsă, potopită de soare, de unde ciocârliile se înălțau în văzduh, stăteau ce stăteau acolo fără să scoată un tril și apoi se lăsau frânte de zăpușeală în mici crânguri de salcâm cocoțate pe vagi dealuri. Dacă Metodiu ar fi trecut pe-acolo peste două secole, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
propriile reguli de circulație. Străduța pe care trăiește fiul președintelui Vladimir Voronin, Oleg, a fost „înfrumusețată“, săptămâna trecută, cu trei semafoare. Unul dintre acestea poate fi dirijat printr-o astfel de telecomandă. Specialiștii susțin că la intersecția străzilor Pietrarilor cu Ciocârlia (în formă de T) din Chișinau nu este deloc necesar semaforul. Toată această „plăcere“ l-a costat pe Oleg Voronin cam 500.000 de lei moldovenești, adică aproximativ 31.000 de euro. Faptul că în sectorul Telecentru al capitalei au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
sectorul Telecentru al capitalei au apărut dintr-odată trei semafoare nu are nimic deosebit, dacă am omite situația că la acea intersecție (în formă de T) transportul nu circulă intens ca pe alte străzi din Chișinau și că pe str. Ciocârliei locuiește fiul președintelui Vladimir Voronin, Oleg. Semaforul instalat pe strada lui Oleg are o antenă, ceea ce înseamnă că acesta poate fi dirijat prin unde radio de la distanță cu o telecomandă. Și unde credeți că se află această minunată telecomandă? Bineînțeles
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
de semafoare de asemenea fel, inclusiv pe str. București și pe str. Ismail, diferența e că acestea sunt dirijate de la punctul central de comandă de la SA «Semafor Service», situat la etajul trei al clădirii Direcției Poliției Rutiere. Semaforul de pe str. Ciocârliei este dirijat însă numai de Oleg. În traducere, Oleg Voronin apasă un buton care poruncește semaforului „să se înverzească“ și să-i elibereze drumul de puținele mașini care circulă în acea zonă. Opțiune extrem de comodă în situația în care Oleg
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
acum și nu te vei speria..." "Bine, am zis, înotînd în ninsoare, mă plictisești, îți cunosc glasul de mult... Florile câmpului îmi șopteau și ele același lucru, ca și cântecul greierilor sau apariția berzelor în grâu, strigătul pitpalacului și țipătul ciocârliei, nu te uită nimeni, fii fără grijă." În nopțile lungi de iarnă săream din somn chemat de un glas pe care îl auzeam aievea, glas de fată care îmi striga numele la geam. Nu era glasul lui, al pământului, erau
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
scenă la alta, sau alegi un relax total la orice alt cort, terasă sau workshop. Pentru că oricât m-aș fi străduit, n-aș fi ajuns să prind tot ce era de prins. Așa că m-am mai fericit la concertul Fanfarei Ciocârlia (senzațional!), puțin la Madness (nu tocmai), Nine Inch Nails (impresionant de energetici în concert, dar din alt film), Alpha Blondy (nu cum ne-am așteptat câțiva), Hooverphonic (muuuult mai în formă decât la B’estival) și niște session-uri special request
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
soarele roș, ca de sânge, înflăcăra geamurile. Ieșeam repede afară, după ce mă îmbrăcam. Calul mă aștepta la scară, lângă pâlcul de salcâmi care străjuia casa, palatul nostru, cum îi zicea tata, Dumnezeu să-l ierte. Depărtările erau învăluite de aburi; ciocârlii cântau deasupra lanurilor noastre. Porneam cu logofătul, un om mărunt, cu ochi mici, sfredelitori, cu mustățile lungi. Vorbeam puțin cu el, nu-mi era drag deloc. Caii mergeau la trap înăbușit pe drumul de țârână, în cântecele amețitoare ale ciocârliilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
ciocârlii cântau deasupra lanurilor noastre. Porneam cu logofătul, un om mărunt, cu ochi mici, sfredelitori, cu mustățile lungi. Vorbeam puțin cu el, nu-mi era drag deloc. Caii mergeau la trap înăbușit pe drumul de țârână, în cântecele amețitoare ale ciocârliilor, care tremurau cascade melodioase în lumina înălțimilor. Nemărginita câmpie plină de pâne adia ușor la suflarea vântului dimineții, întunecându-se în coborâșuri, sclipind ca aurul în coamele de val. Și treceam prin răzoarele umede de rouă, prin armata de secerători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
nu altceva!... Faliboga se îngrămădi mai bine lângă horn. Mihalache Prescurie zise: —La primăvară vine și cuconașu... odată cu cocoarele... Faliboga dădu din cap și oftă: — Oi, frumosu-i când se topesc omăturile și rămân lanurile verzi ca buraticul, și se suie ciocârlia la ceruri cântând... Curg din toate părțile pâraie... parcă-s de spumă... și miroase nu știu cum... dulce... Și Alba de sub mine tremură de bucurie și nechează. Ș-apoi pornesc cu cuconu Jorj, și el calare... și ne ducem să vedem unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
gândit prea puțin și mi-a răspuns imediat: —Privighetori! Nu se poate, am protestat eu cu tărie. Privighetorile sunt altceva. Dumneata nu înțelegi că te întreb de paserile care fluieră în salcie? Păi dacă nu-s privighetori, trebuie că-s ciocârlii. Mi-am arătat iarăși nemulțumirea. Bătrânul se oprise și sta în cumpănă: să se ducă să dea la o parte catranul, să mai aducă niște lemne, să intre la ghețărie, s-aprindă stuful umed. — De cine vorbești dumneata? —De grangurii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
să dea la o parte catranul, să mai aducă niște lemne, să intre la ghețărie, s-aprindă stuful umed. — De cine vorbești dumneata? —De grangurii din salcie. Dumneata nu le spui granguri? — Atuncea de ce-mi vorbești de privighetori și ciocârlie? —Apăi, domnule, toate-s ale lui Dumnezeu. Le spun și eu cum mă pricep. Când e ciocârlie, văz că e ciocârlie. Când e grangur, văz că e grangur. Eu așa pe deasupra nu le știu; nici să răspund întocmai. Aici, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
stuful umed. — De cine vorbești dumneata? —De grangurii din salcie. Dumneata nu le spui granguri? — Atuncea de ce-mi vorbești de privighetori și ciocârlie? —Apăi, domnule, toate-s ale lui Dumnezeu. Le spun și eu cum mă pricep. Când e ciocârlie, văz că e ciocârlie. Când e grangur, văz că e grangur. Eu așa pe deasupra nu le știu; nici să răspund întocmai. Aici, la coliba asta, eu vorbesc, eu răspund - treaba merge altfel decât la București. Am, într-adevăr, doi granguri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
vorbești dumneata? —De grangurii din salcie. Dumneata nu le spui granguri? — Atuncea de ce-mi vorbești de privighetori și ciocârlie? —Apăi, domnule, toate-s ale lui Dumnezeu. Le spun și eu cum mă pricep. Când e ciocârlie, văz că e ciocârlie. Când e grangur, văz că e grangur. Eu așa pe deasupra nu le știu; nici să răspund întocmai. Aici, la coliba asta, eu vorbesc, eu răspund - treaba merge altfel decât la București. Am, într-adevăr, doi granguri în salcie; le dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
știu că-l enervează când mă laud cu nonconformismul meu. Îl îndemn să continue să teoretizeze, dacă asta îi place. Dar el mă privește zâmbind și scoate o cărțulie din buzunar: De la Sancho Panza la Cavalerul Tristei Figuri de Livius Ciocârlie. — „A murit Costică, vărul lui T. A murit înjurând democrația. Toți țăranii spun la fel: pe vremea lui Ceaușescu pământul se lucra, ți se dădea câte ceva, din ce rămânea puteai să cumperi pe bani puțini. Mai și furai... Trăiai de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
se poate. Atunci, dacă nu se poate vorbi de bine, măcar de rău să-i vorbești. Să nu-i taci!... Așa cum îl tace Noe Manolescu, acest bulibașa al criticii românești, pe Sorin Titel... Când un bun prieten al mortului, Livius Ciocârlie, sfios din fire, a spus la lansarea corăbiei de hârtie a lui N.M. că regretă că n-are și Sorin Titel un colțișor pe punte, Salvatorul literaturii române s-a justificat frivol ca o coafeză: „Nu am avut niciodată chef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
adolescentine. Ce m-a frapat cel mai tare a fost o frază a aceluiași Mușina, care se plângea că optzeciștii, lipsiți de curaj și de imaginație, n-au reușit niciodată să se emancipeze complet de sub tutela maeștrilor lor: Manolescu, Livius Ciocârlie, Mircea Martin, E. Simion, Mircea Zaciu. Cum se poate ca o generație de poeți și romancieri, căci mai ales aceștia s-au remarcat și nicidecum critica optzecistă, cum se poate ca această generație să aibă drept maeștri din generația precedentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
adaug că bărbatul însuși nu este scutit de asemenea riscuri estetice. Iată-l pe neostoitul Filimon avântat pe culmile lirismului într-un prozopoem sui generis: "Cintiza și pietrușelul făceau să răsune colnicele prin vocea lor ascuțită, dar plină de dulceață; ciocârliile se înălțau în aer (țineți-vă bine: intră în scenă artileria grea, n. m.) întocmai ca niște mici bombe (uf, bine măcar că ne menținem în sfera gingașă a armelor de calibru redus, n. m.), apoi se opreau în loc și, bătând
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
să vă plimbați? În calea voastră vom așterne flori. Voiți să călăriți? E șaua pusă Pe cai, iar frâul lor e-mpodobit Cu perle și cu aur. Sau cu șoimul Vreți să vânați? Se-nalță șoimii voștri Mai sus ca, dimineața, ciocârlia. Sau cerbi vreți să vânați? Cu câinii voștri Mai iuți decât zglobia căprioară Și ageri cum e ciuta...1 Bețivanul e pus mai ales să admire tablouri ce-i zugrăveau - nu întâmplător - pe Adonis, Io și Dafne, personaje ce suferiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
să se întoarcă înapoi în vale din țara aceea îndepărtată. Unchiul îi strigă tare să aibă grijă de el. Samuraiul strânse hățurile. Cerul era senin. În vale venise deja primăvara. În crânguri se deschiseseră flori albe și pe câmpii cântau ciocârlii. Din șa, samuraiul se uita împrejur încercând să-și întipărească în minte tot acest peisaj pe care n-avea să-l mai vadă multă vreme de acum înainte. Luară aceeași cale către Ogatsu ca și data trecută. Pe drum, oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
dureri ori bucurii ți-ai frământat trupul și sufletul; ce puteri supranaturale sălășuiseră-n Tine de Te avântați pe culmile cele mai înalte ale gloriei de Erou! Vei fi, poate, un răscolitor al brazdei, ce trăiai înfrățit cu doina și cântecele ciocârliei; vei fi vreun neobosit muncitor din fabrici, dogorât de vâlvătaia focului și asurzit de huruiala fierului; vei fi vreun călător al patriei Tale obidite și al dragostei tinerești; vreun copil cu păr bălai, născut în palat și-nfășurat în scutece de
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
masivul volum Avangardă românească și complexul periferiei, completat cu uvertura Contimporanul. Istoria unei reviste de avangardă. Dan C. Mihăilescu a progresat năvalnic cu volumul III din Literatura română în postceaușism. Ar mai putea fi notate cărți de Liviu Papadima, Alexandra Ciocârlie, Alexandra Tomiță... De urât am mai ură, dar ni s-au terminat de mult cele 3500 de semne. Cum ziceam, semne bune! Teatru Performance sangvin Mihaela Michailov 2007 a respectat dominantă bazarului estetic destul de haotic, identificabil și în anii precedenți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]