3,341 matches
-
încheieturii lui Zach ca să-i testeze duritatea pielii. Știam, a zis el. Zach nu s-a mișcat din loc, de parcă pe mână i s-ar fi așezat un colibri. Eu îmi doresc să fi știut, a spus bărbatul. Danny a clipit. Uneori dorințele erau de-ajuns. Familia Lymond are o cabană pe-aici ? l-a întrebat băiatul. Zach a dat din cap. Da. În spate, pe lângă Lucky Creek. Și tu crestezi copacii ca să însemnezi drumul prin pădure ? Zach a dat iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
gol în traiul lui bine însăilat. Făcu câțiva pași pe bulevard, apoi cu o voltă pe călcâie, ca pe timpul când avea pinteni, se întoarse. Volta aceea era o cotitură mare în existența lui: ținând ochiul stâng aproape de tot închis, ca și cum clipea unui gând mulțumitor, Lică acum surâdea. Porni spre "Cafe de la Paix". La ora aceea va găsi acolo un băiat pe care-1 cunoscuse în timpul din urmă pe la berărie. Era un agent de bursă ce știa o mulțime de lucruri interesante despre
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
suspectă. Acum ochii Noricăi, cam blegi, nu exprimau dc-ît o mare atenție către comenzile scurte ale Elenei. Vîlvoiul părului arăpesc era strâns la spate cu două ace, lăsat probabil să crească din desperare, domolit astfel în vederea confruntării cu sora ei. Clipi puțin -ubt privirea riguroasă. La un gest al Elenei spre frunte - gest vag, de altfel - își dete părul puțin la o parte de pe ochi. - Când dorești ceva, ceri să mă vezi! spuse Elena ca încheiere. 212 213 De copilă Mika-Lci
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
blândețe și placiditate, îi băgase în sperieți prin forța lui. Asta însemna că va trebui să înfrunte primejdii mai mari în încercarea lui de a captura nava. Pe planeta de unde veneau aceste ființe exista id din belșug. 2 Fără să clipească din ochi, Corl se uită la cei doi oameni care măturau pietrele din fața porții metalice a unei clădiri vechi, enorme. După ce mâncaseră, oamenii își îmbrăcaseră din nou costumele spațiale, iar acum îi putea vedea umblând, singuri sau în grupuri, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
la un stimulent neașteptat. Reacția pe care o avusese când fusese închis în ascensor nu putea fi trecută cu vederea. Cel puțin, așa credea Grosvenor. Corl îi lasă pe cei doi oameni să-i pună în față castronul - nici măcar nu clipi din ochi. Cei doi se retraseră grabnic, iar Kent se apropie. Corl îl recunoscu - era bipedul care pusese mâna pe armă, în dimineața aceea. După ce-l privi o clipă, își îndrepta atenția asupra castronului. Perii de pe urechi identificară prezenta amețitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
că eforturile de a-l sugestiona, nu fuseseră încununate de un succes deplin. - Ce sunt aceste imagini? întreba Korita. - Nu te uita la ele! Îi porunci Grosvenor, deși îi venea lui însuși foarte greu să nu le privească. Trebuia să clipească mereu din ochi pentru a para semnalele luminoase emise de imaginile de pe pereți. La început, avusese impresia că-i înconjurat de imagini, dar observă curând că siluetele femeiești - unele duble, ceea ce era foarte bizar - ocupau zonele transparente sau translucide ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
pe cel care l-a răpit! Îi răspunse Morton, cu asprime. 19 În vasta sală a motoarelor, oamenii păreau niște pitici pierduți într-un palat al uriașilor. Un val de lumină albastră, strălucitoare, mătură tavanul, făcându-l pe Grosvenor să clipească, fără voia lui. Și, așa cum lumina asta îi tulbură ochii, un sunet ciudat îi zbuciuma nervii - un sunet înfricoșător, ca un bubuit de tunet, provocat de o colosală revărsare de energie. Nava continua să străbată spațiul, înfundându-se din ce în ce mai rapid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
observate unele modificări chimice mărunte, care ar fi putut fi lesne puse pe seama unor erori de analiză. Aș dori, însă, să-l rog pe domnul von Grossen să vă spună ce anume a descoperit. Von Grossen se ridică și spuse, clipind din ochi, uimit și încruntat: - N-am impresia că asta ar constitui o dovadă. Știu doar că moleculele de aer din proba luată "după" conțineau o sarcină electrică ușor mărită. Sosise momentul hotărâtor. Grosvenor scrută fețele colegilor săi, așteptând ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
singur pe sine de la un capăt la altul sau pe fragmente, după gust și aflările omului În treaba cu pricina. Vasăzică, scrisul gravat În memoria ordinatorului, trimis prin poșta electronică sau postat pe internet, e pre schim bat cît ai clipi În voce aproape naturală, fluentă nara tiv, cu pauze la virgulă și pusă pe retorica dictată de semnele Întrebării și ale mirării. De glasul omenesc o deosebesc cîteva infirmități: absența temperaturii și a surîsului lecturii, atot puternicia pustiului emoțional, ergo
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
gura! Bine-au făcut doctorii ăia de la Cluj că te-au orbit, ce nevoie ai tu, mă, să mă vezi pe mine?... Mi-a sucit mîna stîngă la spate, dar iute am fost Întotdeauna și m-am smuls cît ai clipi. Caița se certa cu Mecker și-l amenința cu șeful postului de miliție, tovarășul Marinescu. Cei doi s-au pus atunci pe suduit că-i arătăm noi la orbul ăsta, că, dacă n-ar fi taică-său cine e, ar
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Florescu, colecția „Biblioteca Polirom“, Editura Polirom, 2007 Romanul care a amuzat cenzura comunistă Bogdan Romaniuc Într-o cronică la Caravana cinematografică, Nicolae Manolescu spunea despre Ioan Groșan că este un scriitor care „este în stare să debiteze enormități fără să clipească“. Unul dintre puținii umoriști adevărați din literatura română, Ioan Groșan l-a moștenit atât pe Caragiale, cât mai ales pe Sadoveanu, pe care îl consideră un scriitor model, dificil de tradus în alte limbi și care a avut o influență
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
L’’-ul stă, cu lume multă Laolaltă adunată: Leul, lama îl ascultă, Libelula colorată; Stelele și luna plină, Strălucind, cu ochi de ceară, Risipind mereu lumină, Cu Luceafărul de seară; Lumânarea ce-ncălzește, Lăcrimând și-un licurici, Ce în cale-acum clipește Spre un lup și un arici. Dacă ești isteț și-ai minte, Poți ușor să afli dacă ,,L’’ apare în cuvinte. Câți de ,,l’’ pe-aici se joacă? Sunt cuminte, masa pun, Mătur ; treabă multă am; Mamei, la sfârșit îi
ALFABETUL by CĂTĂLINA ORŞIVSCHI () [Corola-publishinghouse/Journalistic/529_a_927]
-
oare, Pe aici să se strecoare? E cuminte-acela care Rezultatul bun îl are. Nouă nuci îl decorează Și ,,n’’, plin de încântare, Dintr-un nor ne onorează Cu o nouă-nfățișare. LITERA ,,N’’ Îngânând cuvinte-alene, Mândru, falnic, impozant, Vine ,,n’’, clipind din gene Și zâmbind, că-i amuzant. Neatent de ești, îți pare Că-n nori zboară-un pescăruș, Dar e ,,m’’, ce-n graba mare, A pierdut un picioruș. Îl găsim la noi în cană Și nicicând nu te-ai
ALFABETUL by CĂTĂLINA ORŞIVSCHI () [Corola-publishinghouse/Journalistic/529_a_927]
-
dădu seama că se aștepta un răspuns de la el. Se Înclină cu fruntea la pământ, se ridică și spuse: - Voi pleca În căutarea lui. Primul Cuceritor Îl privi cu intensitate, ca și cum ar fi Încercat să-i citească gândurile. Amir nu clipi. Clarvăzătorul făcu din mână semnul plecării. Ajuns pe culoar, șeful tribului Bordjighin se sprijini de unul din stâlpii de susținere și privi, fără să vadă, fântâna arteziană din curtea palatului. Mai bine de jumătate de an așteptase să se Întâmple
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
aripa dreaptă.” - Te ascult, mesagerule, spuse Oană. Ai făcut drum lung. De la Istanbul până dincolo de Volga și de acolo până la poalele munților Caucaz și de acolo până la vadul Nistrului. Și de la vadul Nistrului până aici. Ce vești Îmi aduci? Mongolul clipi din ochi, bucuros că cineva Înțelesese greutatea și importanța misiunii lui. Era, Într-un fel, ușurat. - Stăpânul meu Îți dorește vindecarea brațului drept, revenirea vederii și liniștea sufletului. Era un mesaj În mesaj. Nimeni nu putea ști exact ce suferințe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
preislamică? — Mai mult sau mai puțin, a răspuns el lăsându și ochii să alunece spre ea lin, dar așa Încât să observe, până când Îi prinse privirea. Nu se așteptase la asta, schimbarea lui bruscă de dispoziție a surprins-o, așa că a clipit și i-a zâmbit ca să-și ascundă stin ghereala. Nu-i făcea plăcere să fie luată pe nepregătite. — De fapt era mai mult decât atât, a adăugat. Am Încercat să scriu o istorie secretă a insulelor indoneziene din sud-est, tot
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
lași În pace! Zdrahonul a ridicat mâna, a șovăit o clipă și i-a tras o palmă zdravănă. — și tu ești tot o străină Împuțită, i-a zis. Mai bine uită-te la tine, pocitanie jegoasă! Neng rămăsese În fața lui, clipind liniștită, ca și cum nu s-ar fi Întâmplat nimic. — Bagă de seamă, Yon! a zis cu voce potoliă unul mai mic. E madureză. știi și tu cum sunt ăștia! — Puțin Îmi pasă, a croncănit el. Ticăloșii ăștia de străini vin peste
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
făcuse nevăzută. În vreme ce Adam pedala spre casă, ploaia i s-a tot scurs șiroaie pe față și pe gât până ce l-a făcut ciuciulete. La răstimpuri, câte-o pală de vânt răbufnea stropindu-l peste ochi, trebuia să Încetinească și clipea des ca să vadă drumul. Tenișii Îi erau leoarcă, iar degetele de la picioare păreau să-i fie murate și pline de nisip. Dar nici ploaia, nici vântul nu erau reci și nu se mai simțea obosit. și-a zis atunci cu
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
i se părea că ar fi făcut ceva rău. Karl i-a luat prosopul de pe cap și i l-a pus În jurul umerilor, lăsându-l să-i cadă În jur ca o mantie. L-a privit pe Adam fără să clipească, În așteptarea unei explicații, numai că el și-a ațintit pri vi rea Înspre marea plumburie și Întunecată. — Ar trebui să te duci să-ți schimbi hainele astea ude, i-a spus Karl. În ziua următoare, Neng Îl aștepta la
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
se află orfelinatul. Ținea un prunc În brațe, acela stătea Însă nemișcat și nu scâncea, unii au crezut că era mort. Cu ea mai era și un băiețel care abia Începuse să meargă. Acela avea privirea fixă și nici nu clipea. Sătenii au văzut-o apucând pe potecile care duc spre dea luri, pe lângă lanurile de orez, care În anul acela fuseseră deosebit de verzi. Femeia avea să dispară Încă de a doua zi, iar numărul copiilor de la orfelinat crescuse cu doi
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
niște ritmuri de neînțeles pentru o ureche occidentală. Răsunau cimbale, gonguri, clopoței și mai cu seamă ropotele tobelor, care se Înălțau și coborau fără Încetare. Au apărut personaje fantastice, urlând cu sălbăticie de după niște Înspăimântătoare măști demonice. Karl nici nu clipea, de teamă să nu piardă cel mai neînsemnat amănunt. Avea aerul unui rătăcit, neajutorat, care pășise Într-o lume necunoscută, unde nimic n-avea Înțeles, unde devenea iarăși copil. Margaret a resimțit dintr-odată un lucru pe care nu-l
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
tău, Johan, e taaare plăcut de fete! Nu pot să sufăr s-aud așa ceva. Ah, Johan, ce mă fac eu cu tine? Ai fost mereu un băiat așa de bun!... Sub privirile lor, orașul părea să se miște Încet, luminile clipeau, umbrele se schimbau. Johan se simțea obosit și nu prea bine. Avea nevoie de mișcare. Avea nevoie să fie Într-o mașină, să Înainteze rapid, nu să stea aici la masă. În afară de asta, Johan dragă, tinerii au necazuri noapte de
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
De fapt nu-i chiar adevărat. Margaret l-a privit și a pus o mână pe a lui. El a rămas cu ochii Îndreptați spre copiii care se stropeau În apa puțin adâncă de lângă mal, unde curentul era blând. Nu clipea și părea să privească În gol, astfel Încât Margaret a simțit că trebuie să facă ceva ca să se umple vidul acela, să-i strălucească ochii din nou. Chiar nu-ți aduci nimic aminte? l-a Întrebat. Eu, una, pot. Îmi amintesc
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
mai bine să suferi din pricina cuiva pe care-l urăști, sau din pricina cuiva pe care-l iubești? Însă, chiar pe când era iarăși arătat cu degetul, Adam a observat că Din avea pleoapele grele, că i se Închideau și că tot clipea Încercând să rămână treaz. — E oare mai bine? repetase el aproape mormăind, apoi s-a răsturnat moale pe rogojină. Fusese asemenea spectacolului unei flori de noapte, a unei fermecătoare eflorescențe care se pleoștește pe neașteptate și Își Închide petalele tocmai
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
biroului În nas, că fusese lipsit de cărți și de mașină de scris, adică de tot ce putea fi mai de preț pentru el, cheia viitorului lui. — Nu, a răspuns fata, tot cu ochii mijiți de prea multă lumină și clipind Întruna, nu atât iritată de praf, și-a zis Margaret, cât nemulțumită de somația de a răspunde. Deocamdată e mai de grabă suspendat, câtă vreme sunt luate În considerație dovezile care-l acuză. Firește, noi, În consiliu, o să fim pentru
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]