4,784 matches
-
de gardă. — Oamenii care ne însoțesc ar trebui să rămână acolo. Nu ne-ar prinde bine săne continumă drumul ca un grup prea numeros, dincolo de locul ăsta. Acestea fiind zise, Hideyoshi și Nobunaga mai făcură treizeci, patruzeci de pași, până pe creasta colinei. În jur nu mai creșteau copaci. Ierburi și buruieni fragede care ar fi fost foarte bune pentru nutreț se întindeau pe suprafața muntelui. Flori-balon chinezești foșneau prin iarba uscată. Muguri de punga-cerșetorului li se agățau de tecile spadelor. Cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
li se terminaseră, dar mai rămăsese o parte din spiritul Anului Nou. Seara aceea însemna a cincisprezeceea zi din Luna Întâi. Tatăl lui Shojumaru nu era în tabără. În pofida frigului, stătea pe un taburet de campanie care fusese plasa pe creasta unei coline, departe de cazărmile improvizate. Nu era adăpostit de vânt, iar acesta îi tăia carnea și aproape îi îngheța sângele în vene, Dar Kanbei privea concentrat spre întinderea întunecată, de parcă ar fi fost statuia de lemn a unui războinic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
lui Katsuyori îi strigă din spate bărbatului ei: — Voi pleca înaintea voastră! Katsuyori rămase încremenit, țintuindu-și soția cu privirea. Ținând în mâini ospadă scurtă, femeia ridică ochii, apoi în închise. Avea fața albă și pură ca luna răsărind peste creasta muntelui. Calmă, intonă un vers din Lotus Sutra, pe care îi plăcuse s-o recite în alte vremuri. — Tsuchiya! Tsuchiya! strigă Katsuyori. — Stăpâne? — Asist-o. Dar soția lui Katsuyori nu așteptă lama valetului, ci-și apăsă propriul jungher drept în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
că veți învinge și dumneavoastră și toți generalii dumneavoastră v-ați pus viața miză în jocu-ăsta, da' eu n-aș pune nici juma' de miză pe-un asemenea rămășag. I-auziți, toată lumea! N-am dreptate? În timp ce dădea din brațe pe creasta barajului, cerând acordul tuturor muncitorii, un strigăt de răspuns de ridică într-o clipă și un val de brațe omenești începu să se unduiască încoace și-ncolo, cât vedeai cu ochii. — Asta-i singura voastră plângere? întrebă Kanbei. — Mda. Pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să vă dăm o primă pentru a vă stimula puțin. Primiți-o, exprimați-vă mulțumirile și întorceți-vă neîntârziat la muncă. Când soldații primiră ordinul, toți sacii de paie fură spintecați și din ei se revărsară munți de monede, aproape acoperind creasta stăvilarului. — Înhățați cât mu mulți puteți și duceți-vă. Dar numai câte un pumn de fiecare om. O spusese foarte răspicat, dar lucrătorii încă mai ezitau să înainteze. Șopteau între ei și se uitau unii la alții, însă muntele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
periferia capitalei. Când șirul celor trei mii deoameni și cai ajunse la râul Kamo și se opri un moment, toți soldații se întoarseră să privească în spate, iar Mitsuhide făcu același lucru: observând valurile roșiatice ale râului, știau că de după crestele din spatele lor răsărea soarele. Ofițerul însărcinat cu aprovizionarea armatei se apropie de Mitsutada și-l întrebă despre micul dejun: — Facem aici pregătirile de dimineață, sau mergem mai departe până la Nishijin? Mitsutada tocmai voia să-l întrebe pe Mitsuhide ce intenții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ca de cerneală. Era a doua jumătate a Orei Șobolanului. * * * Mitsuhide stătea la o răspântie: o cotitură la dreapta l-ar fi purtat spre apus; cotitura în stânga îl ducea prin satul Kutsukake și peste râul Katsura, până în capitală. Ajunsese pe creasta colinei pe care o urcase toată viața. Cele două drumuri din fața lui reprezentau un punct de răscruce și o finalitate. Dar vederea care se înfățișa ochilor lui în noaptea aceea nu-l îndemna spre nici un fel de reflexii. În schimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
brațe, bătrâni și copii fugeau de sub ruine, ca niște crabi lepădându-și carapacele vechi. Astfel, soldații reușiră să astupe șanțul cu uși și scânduri de acoperiș. Imediat, toți se buluciră să escaladeze zidul. Pușcașii își aliniară armele și, ochind de pe creasta zidului spre curte, traseră prima salvă. Între timp, în clădirile din incinta templului se lăsase o încremenire nefirească. Toate ușile din fața templului principal erau închise și ar fi fost greu de spus dacă înăuntru se găsea sau nu un inamic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
rămas câțiva oameni onorabili în clanul Shibata,” reflectă Shosuke, privind fericit chipurile din jurul lui. — Haideți! Să le-arătăm ce înseamnă o moarte fericită! Punând steagul în mâinile unui războinic, se repezi înainte, grăbindu-se la apus de satul Yaganase, către crestele de miazănoapte ale Muntelui Tochinoki. Când mica forță de nici patruzeci de oameni luă hotărârea de a proni înainte, aceștia manifestară un spirit mult mai intens decât cel al miilor de oameni aflați în acea dimineață pe Kitsunezaka. — Katsuie s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nu era cărare - creștea clipă de clipă. — Mai e timp să împărțim între noi o ceașcă de apă, de adio, spuse Shosuke. În acele câteva momente, Shosuke și tovarășii săi culeseră și împărțiră din apa care se prelingea dintre steiurile crestei stâncoase, pregătindu-se calmi pentru moarte. Deodată, Shosuke se întoarse spre frații săi, Mozaemon și Shobei: — Fraților, ar trebui să scăpați și să vă întoarceți în satul nostru. Dacă toți trei odată ne găsim moartea în luptă, nimeni nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
E inamicul? Altcineva cred că n-ar putea fi. Stai, mă întreb dacă este într-adevăr inamicul. Hidetsugu continua să se arate indiferent. Părea a crede că pur și simplu nu putea fi adevărat. Dar, de îndată ce vasalii săi ajunseră pe creasta colinei, strigară toți într-un glas: — Blestem! M-am gândit eu că se putea ca inamicul să aibă un plan de a ne urmări. Pregătiți-vă! Nemaiputând aștepta ordinele lui Hidetsugu, cu toții se repeziră să ia măsuri, azvârlind în graba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
autobasculantele vor fi dotate cu mijloace sonore și luminoase de avertizare la mersul înapoi. semnaliștii vor fi instruiți în mod special pentru dirijarea autobasculantelor în vederea evitării oricăror accidente la aceste operații se interzice staționarea personalului muncitor pe taluz sau pe creasta acestuia în dreptul autobasculantelor ce descarcă anrocamente. la operațiile ce se execută mecanizat (basculare, scarificare, împrăștiere, nivelare, compactare), utilajele nu se vor apropia de taluz la o distanță mai mică decât cea stabilită prin instrucțiunile de lucru. Conducătorul de utilaje este
Baraje din materiale locale: culegere de proiecte tehnologice cadru pentru execuţia barajelor din materiale locale by dr. ing. Tobolcea Viorel, dr. ing. Tobolcea Cosmin, dr. ing. Creţu Valentin () [Corola-publishinghouse/Science/297_a_979]
-
face în conformitate cu dispozițiile scrise ale șefului de brigadă. lucrările la depuneri se vor realiza în conformitate cu tehnologia precizată în documentația tehnică care va fi adusă la cunoștință și însușită de personalul de execuție. se interzice staționarea lucrătorilor pe taluz sau pe creasta taluzului în dreptul autovehiculului ce descarcă. în cazul realizării de depuneri în etape de execuție, concomitent cu acumularea se vor lua toate măsurile necesare în vederea evitării accidentelor ce ar putea apărea datorită prezenței apei în lac. în afară de instructajele periodice, se va
Baraje din materiale locale: culegere de proiecte tehnologice cadru pentru execuţia barajelor din materiale locale by dr. ing. Tobolcea Viorel, dr. ing. Tobolcea Cosmin, dr. ing. Creţu Valentin () [Corola-publishinghouse/Science/297_a_979]
-
atunci prea abstract, dar el știuse ce spune și de aceea acceptase o clipă de umilință, numai să nu mai trăiască încă o dată ceea ce trăiam și eu acum... Zguduirea, șocul mâhnirii încetă apoi după asalturi repetate, în care suferința atingea creasta înaltă a eliberării, eliminând, ca pe-un microb periculos, duioșia abjectă a stârpiturii umane, gardianul care crezusem o clipă că venise să-mi dea drumul să mă duc în dormitor și să dorm cu ceilalți. Printre crăpăturile scândurii zării lumina
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
becurile, închise ușa și rămaserăm singuri. Sala căzu sub razele apusului care intrau prin toate geamurile frânte de umbrele brazilor. "N-am înțeles până acum, zisei în timp ce ne îndreptam spre încăperea din fund cu uriașul geam prin care se zăreau crestele împădurite ale dealurilor, n-am înțeles exact cum se poate simți cineva bine într-un palat." "Dar nu e un palat, zise ea, e o simplă casă de locuit ceva mai spațioasă." "Să zicem, deși nu văd cum poate fi
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
un dâmb lângă un mic afluent al râului care înconjura orașul. Pădurea, în zare, pe marele deal veșnic prezent, își arăta strălucirea de aramă, de galben și de verde, uriaș covor care cădea prin văi adânci și se ridica pe creste sub un soare încă blând, în acea toamnă de vis (cum mi-a rămas în amintire). Tăcui. Gândurile mele îmi părură mici... Avea dreptate, pentru a fi siguri dorim totdeauna să se îndrăgostească întîi celălalt. Pe urmă mai vedem noi
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
hău, reverberațiile violente ale trecerii unui tren. Deschisei geamul și tropotul acesta prăpăstios și nesfârșit de fiare lovite mă șocă. Un aer rece mirosind puternic a rășină (nu discret, ca la noi) parcă mă drogă și rămăsei minute lungi contemplând crestele acestui masiv care îmi sta parcă pe inimă, atât de străin și neprietenos mi se părea. Închisei geamul. În cameră totul era curat, mirosea plăcut și odihnitor a calorifer încălzit și a rufe proaspăt călcate. Mă desbrăcai, făcui un duș
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
care țâșnea ideea, după cum altădată prăbușindu-mă zilnic cu liftul în adâncul pământului putusem s-o trăiesc pe aceea a închircirii și a încătușării... Tăcerea domnea asupra întinderilor de zăpadă! Pârtia peste care dădurăm la cota 2000 era amețitoare. De pe creasta muntelui cobora tot în munte, într-o vale adâncă însoțită mai încolo de un cablu de care erau agățate scaunele de întoarcere, care urcau neîncetat cu o mișcare lină și sigură: în peisajul sălbatic și pustiu, îți dădeau certitudinea că
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
troiene. Cred că ațipisem, mă trezii zgâlțâit. "Trezește-te, Victoraș, nu dormi, că nu e timp de dormit!" Foarte energică, Suzy, cu schiurile în spinare, înfrunta un amurg iarăși înroșit de a doua tentativă a soarelui de a asfinți... Pe creastă zării un individ nemișcat, cu picioarele desfăcute, care parcă ne aștepta... XI Nu parcă, chiar ne aștepta. Silueta lui arogantă, în felul cum își ținea picioarele, era elocventă: avea ceva cu noi. "Trebuie să fie vreun tip din ăștia de la
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
să te faci că nu-l auzi..." Se vede cum știe el să-ți salveze viața. Mai bine ar fi observat că s-au oprit telescaunele și să se fi dus acolo la stație, nu să ne aștepte proțăpit pe creastă, cu picioarele răscrăcărate, zisei. Îi mai lipsește pistolul de-a curmezișul pieptului, ca să semene cu tipii ăia din S.S." "Ei da, zise Suzy batjocoritoare, acuma să nu mai stea nimeni cu picioarele îndepărtate că seamănă cu un S.S.-ist!" Bineînțeles
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
doi, fiindcă din când în când se oprea și ne contempla îndelung. "Sînteți de la Salvamont?", îl întrebai când ajunserăm sus și ne oprirăm să ne odihnim. Abia acum tipsia de aur a soarelui mușcă cu partea ei de jos îndepărtatele creste și începu să piară dincolo de hăuri. Cerul se luminase și din furtună nu mai rămăsese nimic, ca și când nici n-ar fi fost. Individul mormăi ceva ininteligibil, dar apoi confirmă că era de la Salvamont: "Mai e cineva jos?", zise. "Nu, spusei
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
noua lor stare. Dar cine să-i explice unui părăsit că n-are nici un rost să mai dea târcoale celei care nu-l mai iubea?'' Uimitor era cum aflase el că ea este aici și venise s-o aștepte pe crestele cotei, cu picioarele îndepărtate, sigur de el, și, desigur, amenințător. Iar ea nu-mi cerea sprijinul, venind astfel fără să-și dea seama în întîmpinarea individului. În lungul drum spre cabina telefericului, încercai astfel să aflu dacă eram părăsit. Nu
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
el dacă te arunca în prăpastie?", strigai. "Să moară împreună cu mine. S-ar fi aruncat după mine." O lăsai să se chinuie că nu-i îndeplinise această dorință. Multă vreme. Deschisei fereastra să contemplu întunericul și imensul munte opus înaltelor creste ale Carpaților. Ași fi vrut să fiu acolo, să urc pe acea cărare, care se vedea săpată în el, numită "drumul cîinelui", cum am aflat că se numea și care era singura care ducea undeva spre o veche și nefrecventată
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
treptat sentimentul meu de singurătate și de necomunicare cu lumea își diminuează prezența și sensul vieții mele își recapătă încetul cu încetul echilibrul anterior întilnirii cu Suzy. Într-adevăr, gândeam, să presupunem că dipsomanul n-ar fi venit acolo, pe creasta muntelui. Ce s-ar fi întîmplat cu noi doi? Până la urmă tot ar fi trebuit să-mi spună că e măritată și atunci ași fi descoperit de ce refuzase ea să poarte sarcina, adică ași fi înțeles exact cuvintele ei care
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
conferind un aspect noroios. Căldură degajata în reacție va transforma apă în vapori, astfel se obțin toate ingredientele unui vulcan noroios. Ecuația reacției este: Ioni iodura catalizează descompunerea peroxidului de hidrogen în apă și oxigen, după următorul mecanism: Pentru a creste efectul spectaculos, cu ajutorul unei pipete se pot adăuga în pahar, la baza amestecului, 1-2 mL soluție FeCl3 (nu se amestecă). Această substanță are rol catalitic și va determina o creștere și mai mare a vitezei de reacție. ZĂPADĂ ARTIFICIALĂ Se
Chimia prin experimente by Elena Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/636_a_1300]