4,039 matches
-
Limba și literatura română”, „România literară” ș.a. Cartea de debut a lui O., Structurile retorice ale liricii orale românești (1985), este o atentă cercetare a figurilor de retorică orală, vizând funcțiile și combinațiile cu alte elemente poetice. Folclor și literatură cultă (1994) abordează cealaltă componentă a folclorului, cântecele epico-lirice, și are ca obiect mituri românești fundamentale - Miorița, Meșterul Manole, Soarele și luna - examinate nu doar în sine, ci și cu reflexele lor în creația cultă. Autorul propune un model de analiză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
alte elemente poetice. Folclor și literatură cultă (1994) abordează cealaltă componentă a folclorului, cântecele epico-lirice, și are ca obiect mituri românești fundamentale - Miorița, Meșterul Manole, Soarele și luna - examinate nu doar în sine, ci și cu reflexele lor în creația cultă. Autorul propune un model de analiză didactică, și prin compararea textelor relevă variabilele și invariabilele în funcție de timp și de stil individual. Un caracter didactic au antologiile Reflexe folclorice în literatura scrisă (2000) și Perenitatea textului literar (2003). Propunându-și să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
au antologiile Reflexe folclorice în literatura scrisă (2000) și Perenitatea textului literar (2003). Propunându-și să faciliteze înțelegerea fenomenului de absorbție a valorilor etice și estetice folclorice de literatura de autor, în Reflexe... O. analizează relația dintre folclor și literatura cultă, punctele de contact, sensul interferențelor și al evoluției lor. Cartea este alcătuită dintr-un „un dosar critic” în care sunt selectate opinii ale lui B. Delavrancea, G. Ibrăileanu, G. Călinescu, Ovidiu Papadima, Perpessicius, Romulus Vulcănescu, Mihail Sadoveanu și Tudor Vianu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
antologie de fragmente ilustrative alese din poezia riturilor de trecere, din epica în versuri (balade), epica în proză (basme), din lirică și din paramiologie, precedate de analize pertinente. SCRIERI: Structurile retorice ale liricii orale românești, Craiova, 1985; Folclor și literatură cultă, pref. Eugen Simion, Brașov, 1994. Ediții: Mihail Sadoveanu, Baltagul, pref. edit., București, 1994. Antologii: Cronicarii, București, 1995; Reflexe folclorice în literatura scrisă, București, 2000; Perenitatea textului literar, București, 2003. Repere bibliografice: Constantin Negreanu, O nouă carte consacrată liricii populare: „Structurile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
ale liricii orale românești”, LL, 1986; Nicolae Constantinescu, Aspecte actuale ale cercetării liricii populare, T, 1987, 6; Liviu Malița, Lirica populară în actualitate, AAF, 1991; Maria Cuceu, „Structurile retorice ale liricii orale românești”, AAF, 1991; George Mirea, „Folclor și literatură cultă”, LL, 1994; Iordan Datcu, „Folclor și literatură cultă”, L, 1995, 4; Datcu, Dicț. etnolog., II, 126-127. I.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
Aspecte actuale ale cercetării liricii populare, T, 1987, 6; Liviu Malița, Lirica populară în actualitate, AAF, 1991; Maria Cuceu, „Structurile retorice ale liricii orale românești”, AAF, 1991; George Mirea, „Folclor și literatură cultă”, LL, 1994; Iordan Datcu, „Folclor și literatură cultă”, L, 1995, 4; Datcu, Dicț. etnolog., II, 126-127. I.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288523_a_289852]
-
de Curtea-Veche”, București, 1981; La Dacie hyperboreénne, Puisseaux (Franța), 1987; Creangă și Creanga de aur, București, 1989; Monarhul ascuns, îngr. Alexandrina Lovinescu și Petru Bejan, pref. Ștefan S. Gorovei, Iași, 1992; Incantația sângelui. Câteva elemente ezoterice din iconografia și literatura cultă, îngr. Alexandrina Lovinescu și Petru Bejan, pref. Petru Bejan, Iași, 1993; Interpretarea ezoterică a unor basme și balade populare românești, București, 1993; Mitul sfâșiat. Mesaje străvechi, îngr. și introd. Petru Bejan, Iași, 1993; Dacia hiperboreeană. Steaua fără nume, București, 1994
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287855_a_289184]
-
al Corului Metropolitan și al Orchestrei simfonice din Iași. Creația sa cuprinde muzică corală religioasă și laică, lucrări ocazionale, romanțe. A armonizat melodii populare și a publicat recenzii și studii muzicale, articole în legătură cu valoarea folclorului ca bază pentru dezvoltarea muzicii culte. Ciprian Porumbescu 1853 - S-a născut la șipot, în nordul Moldovei. Înaintaș al muzicii românești, a început prin a învăța vioara și pianul în particular. Mai târziu a făcut studii de vioară, contrabas, armonie și compoziție la Conservatorul din Viena
PROBE DE EVALUARE LA EDUCAȚIA MUZICALĂ by Marinela Bugeac () [Corola-publishinghouse/Science/91589_a_93185]
-
începeam să înțeleg de ce Dumnezeu mă alesese tocmai pe mine ca să-și realizeze Opera. „A privit la umilința roabei sale“, așa a răspuns Preasfânta Fecioară Maria la salutul de laudă al verișoarei sale Elisabeta. Iar Dumnezeu, dintre atâția preoți valizi, culți și zeloși din clasa mea și, aș spune din toată dieceza de Verona, a vrut să mă aleagă tocmai pe mine, „agerime puțină, bolnăvicios, vocație îndoielnică“! (erau judecățile aspre exprimate de câțiva dintre superiorii săi). Opera e într-adevăr o
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
sunt chemați la sfințenie. Pe scurt, acest episcop a dat Bisericii veroneze câteva directive importante: să treacă de sub dependența Republicii Venete la ascultarea față de papa de la Roma, de la implicarea pe fond cultural abstract la pastorala religioasă, de la grija pentru clasa cultă la slujirea poporului. Armatele napoleoniene s-au revărsat în Europa și în Italia. În numele libertății și al rațiunii, s-a instaurat un război contra religiei, prin gesturi fățiș ostile, precum arestarea episcopului Avogadro, ori subtil, mult mai periculoase, precum coruperea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
chiar de sfântul spaniol Ignațiu de Loyola (+1556). Sfântul Gaspare Bertoni, format la școala iezuitică, dobândise un devotament solid față de papa, simțul ascultării, conceptul de Biserică, metoda pastorală, acțiunea formativă a tineretului, disciplina în viața spirituală. Acest preot sfânt și cult le-a transmis preoților, care se reuneau în jurul său, experiența sa religioasă, temeinicia sa spirituală, iubirea pentru Sfânta Scriptură, cunoașterea sfinților Alfonso Maria de Liguori și Tommaso d'Aquino (+1274). Și, astfel, ideile iezuitice ale episcopului Avogadro s-au consolidat
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
nu era în mod cert după modelul cerut de Conciliul din Trento. La Verona, seminarul a fost fondat de cardinalul Valerio Agostino Valier, prin decretul din 23 ianuarie 1567, la numai trei ani după proclamarea decretului Conciliului tridentin. Acest păstor cult și zelos și-a dedicat toate energiile sale pentru ca să fie aplicată reforma tridentină. Cardinalul s-a revelat un bun păstor pentru dieceză. A fost prietenul sfinților Carlo Borromeo (1538-1584) și Filippo Neri (1515-1595), de la care s-a inspirat pentru reforma
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
XIX-lea a căpătat faima de a fi printre cele mai bune din Europa, pentru formarea sacerdotală. A avut profesori excepționali, deschiși nu doar studierii teologiei, ci și științelor umane, cu o metodă inteligentă de aprofundare a realității înconjurătoare. Profesori culți și, mai ales, maeștri de viață creștină. Pe vremea lui don Calabria seminarul se bucura încă de această faimă de seriozitate culturală și morală. Seminariștii, prin constituție, erau obligați să locuiască în seminar, numai că deplina aplicare a acestui regulament
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
suntem aproape la pământ. Dar pentru bunătate?». «Ah, pentru asta, nimeni nu are nimic de zis: clericul Calabria e optim prin bunătate și evlavie. La acest aspect suntem cu toții de acord». «Deci - a concluzionat Bacilieri -, dacă am admis atâția clerici culți, să admitem unul care să primeze în virtute și sfințenie, în casa Tatălui ceresc sunt multe misiuni». O asemenea concluzie trezește o plăcută uimire, pentru că iese din gura aceleiași persoane care a fost totdeauna rezervată față de tânărul Calabria. Evaluarea negativă
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
spitalul militar sau la spitalul civil, era deja pregătită o listă de cereri, pe care surorile o culegeau de la cei internați. A întâlnit și cazuri umane din cele mai ciudate: bieți păcătoși, care din ignoranță abandonaseră viața sacramentală sau persoane culte, îmbătate de mentalitatea laică, ce se îndepărtaseră de Biserică. El a reușit să le cucerească cu bunătate, răbdare și umilință. Monseniorul Bacilieri, care începuse să înțeleagă încărcătura spirituală a acelui preoțel al său, a voit să-i încredințeze responsabilitatea spovedirii
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
de salut, și a încercat să treacă pe lângă perete. Dar acei vulpoi și-au dat seama și i-au deschis drum, în așa fel încât să fie constrâns să treacă prin mijlocul lor. Era și distinsul monsenior Michelangelo Grancelli, bărbat cult, jurnalist și poet discret, care cu un glas răsunător l-a oprit: «Ce ați venit să faceți pe aici, dumneavoastră?». «M-au chemat să spovedesc», răspunde cu umilință și confuz don Calabria. Monseniorul Grancelli își încreți buzele pentru un zâmbet
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
de 31 de ani și tânărul seminarist de 19 ani s-au simțit imediat atrași de comuniunea aceluiași ideal, însuflețiți de aceiași carismă: un student sărac, care a trăit între lipsurile și mușcăturile foamei și un conte, avocat, înstărit și cult. Părea imposibil să se creeze o familiaritate și o amiciție între cei doi. Însă, s-au întâlnit, s-au înțeles și și-au unit viețile pentru înfăptuirea unui plan divin. «Deci, pentru că am niște bani - spunea contele Perez - nu-mi
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Calabria. Deja de mai mulți ani, contele Perez îl vizita pe don Calabria, dar acesta nu ceda ispitei de-al primi printre colaboratorii săi. Exista un «obstacol» care lui don Calabria îi părea de netrecut: acel om era bogat, era cult, ocupa o poziție socială invidiabilă, vice-pretorul Tribunalului din Verona. Toate titluri care lui don Calabria îi păreau că boxează cu stilul de sărăcie, eroic evanghelică, pe care el și-a ales-o pentru sine și pentru opera sa. Primind în
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Era, oare, și el un opresor al țăranilor? Și-a luat toate contractele încheiate între familia sa și lucrătorii agricoli și le-a consemnat spre examinare monseniorului Manzini, rugându-l să-i semnaleze eventualele nedreptăți. Mons. Manzini, conștiință deschisă, spirit cult și iubitor al adevărului și a dreptății, a luat problema în serios. Era expert în domeniu. După câteva zile, i-a restituit contractele lui Francesco cu această opinie: «Contractele examinate reflectă înțelept îndatoririle sociale ale creștinului și pot sluji ca
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
total și definitiv în Operă. A reflectat, s-a rugat și a decis. Dar piedica i-a venit din partea celui de la care se aștepta cel mai puțin: don Calabria. Orice alt fondator ar fi primit cu brațele deschise un om cult, pios, generos și bogat. Dar don Calabria se temea că prezența acelui conte printre săracii lui ar fi fost un lux și că Divina Providență ar fi fost obscurată. «E ușor să te abandonezi în mâinile Providenței - ar spune lumea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
considerat ca o mare victorie pentru opoziție. Congresul, întrunit la 22 noiembrie, alege mitropolit primat pe Iosif, episcopul Dunării de Jos, cu 190 voturi contra 50 date episcopului de Roman Melhisedec și 10 mitropolitului Moldovei. Episcopul Melhisedec era cel mai cult prelat de pe vremuri și o figură foarte distinsă; cum însă erea cunoscut ca rusofil și adversar al catolicismului, n-a putut niciodată ajunge la scaunul metropolitan. [apariția ziarului lupta la bucurești sub direcția lui gheorghe panu] Gheorghe Panu dorea de
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
fiind sigur că nu te va părăsi la primejdie. Dovada puterii sale a dat-o în două împrejurări, și atunci când a fost detronat Cuza, și în ziua de 11 martie 1871. Deși familia conservatoare avea atâți oameni cu mult mai culți decât el, totuși el a fost desemnat locotenent domnesc la 1866 și el a fost însărcinat la 11 martie 1871 să facă guvernul. Generalul Florescu nu avea, nici pe departe, calitățile de statornicie ale lui Lascăr Catargiu. Generalul Florescu era
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
Dar era devotat generalului Florescu. Generalul Florescu era mai mult vanitos decât ambițios, iar în ultimul timp al guvernării lui Lascăr Catargiu a intrigat spre a-i lua locul în fruntea partidului și a guvernului. Petre Mavrogheni era un om cult, o capacitate financiară, dar o fire puțin combativă și fără pasiune politică. Dovadă e faptul că, după căderea guvernu lui conservator, în 1876, n-a mai luat o parte prea activă la luptele politice, ceva mai mult, a primit de la
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
șeful „Cloșcei cu pui“, dar Manolache Costache n-a avut niciodată legături prea strânse de clasă cu familia conservatoare. În partidul conservator a fost mai mult un independent care, de cele mai multe ori, a făcut „bandă aparte“. Era unul dintre conservatorii culți și, tocmai fiindcă era cult, era de multe ori foarte reacționar. Ca toți reacționarii, avea adesea scânteieri democratice - sau, cum se spune astăzi, „populiste“; în Constituanta de la 1866, împotriva tuturor conservatorilor și chiar a multor liberali, a combătut votul țăranilor
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
puterea vârstei. A dat, în cariera lui politică, dovezi de consecvență, de onestitate, a fost cre dincios șefului - tocmai fiindcă se pregătea să devie și el șef -, dar n-a lăsat după el nici o urmă. Gheorghe Chițu era un om cult și plin de talent. Avea o frumoasă cultură literară - de aceea Brătianu îi încredință portofoliul Instrucțiunii Publice. În curând, însă, dădu problele insuficienței pregătirii sale pentru acest departament. Intemperant din fel, pierdu repede orice activitate politică. Rămase numai un parlamentar
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]