4,042 matches
-
Dacă Hideyoshi e pe-aici, să vină În fața mea, călare și singur! Haide, ieși, mutră de maimuță! țipă Shosuke, În timp ce cobora drumul În pantă. Pe loc Înjunghie mortal cu lancea un luptător În armură. Fratele său mai mare, Mozaemon, fusese doborât deja; cel mai tânăr, Shobei, Încrucișase sabia lungă cu un războinic inamic și amândoi se loviră, unul pe celălalt, de moarte. Shobei căzu la baza unui stei stâncos din apropiere. Lângă el, stindardul comandantului zăcea abandonat, de-acum complet Înroșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui Nobunaga În scenă, suferințele societății deveniseră și mai drastice pentru o vreme, dar le Însoțise o anume veselie și bucurie În viața oamenilor de rând. Populația credea că Nobunaga avea să aducă o epocă de pace lungă. Fusese Însă doborât la jumătatea drumului, Înanite de a-și desăvârși opera. Hideyoshi jurase să Învingă greutățile aduse de moartea lui Nobunaga, iar efortul făcut de el - aproape fără răgaz și odihnă - Îl adusese la un pas de Împlinirea țelului. Iar acum, acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Își cunoștea bine rivalul. Atât Hideyoshi, cât și Ieyasu Își dăduseră seama, Încă de la Început, că situația avea să ajungă În actualul impas și fiecare știa, prin propria sa circumspecție, că inamicul nu era un om care să poată fi doborât prin vreun truc ieftin sau paradă de bravură. Dar vai de soldatul cutezător și feroce pe care nu-l mână Înainte decât mândria de războinic! Arzând doar În focul propriei voințe și nimic mai mult, acesta nu-și cunoaște nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
care să nu lupte pe viață și pe moarte. Tocmai când unele trupe păreau Învingătoare, se prăbușeau; și tocmai când altele păreau răpuse, răzbeau Înainte. Nimeni nu știa cine câștigase și, o vreme, fu o luptă oarbă. Unii oameni erau doborâți și uciși, În timp ce alții, victorioși, Își strigau numele. Dintre cei răniți, unora li se spunea lași, În timp ce alții erau proslăviți ca eroi. Dacă un observator privea atent, Însă, putea să vadă că fiecare se grăbea spre veșnicie, hotărându-și singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
reușiseră să scape nu scoteau nici un strigăt. Într-un moment, oamenii aceia Își pierduseră cerul și pământul și, asemenea frunzelor veștede, căutau acum un loc unde viețile le puteau fi cruțate. — Nu lăsați unul să scape viu! — Fugiți după ei! Doborâți-i! Învingătorii, Împinși de nesățioasa poftă de sânge, Îi măcelăreau pe cei din clanul Ikeda oriunde Îi găseau. Pentru niște oameni care-și dăduseră deja propriile vieți uitării, răpirea violentă a vieților altora nu părea nimic mai mult decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
stăpîneau în înălțimi. Și-acesta este Cîntul cîntat la Sărbătoarea lui Los și Enitharmon. "Efraim strígă la Sion: "Trezește-te, O, Frate Munte! Să refuzam Plugul și Lopată, greul Tăvălug și 380 Grapa cea cu spîni; arde toate aste Holde, doboară toate aste-ngrădituri! Căci îngrășați cu sînge Omenesc și îmbătați cu-al vieții vin este cu mult mai bine Decît toate aceste trude ale secerișului și-ale culesului vitei de vie. Vezi rîul, Roșu de sîngele Oamenilor, se úmflă desfrînat
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
noștri ne aduc flori și fructe. Atuncea geamătul și-ndurerarea sînt pe deplin uitate, deși la moară sclavul macină, 415 Și este-n lanțuri prizonierul, și cel sărac în temnița, și-n cîmp zace soldatul Cînd osul cel zdrobit l-a doborît, gemînd, printre cei morți mai fericiți. E lesne să te veselești în corturile abundentei: Acestfel aș putea să cînt și să mă veselesc: dar nu-i asa cu mine". Auzi Vaierul Ahania, iute Vibrație 420 Se răspîndi prin trupul său
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
în cele mai adînci străfunduri, 25 Apoi buznind din capu-i răvășit, cu-ngrozitoare fete și păru-n vîlvătăi, Înaripatele lui fiice trec legănîndu-se în goană peste-oceanul negru vast. Los simți Pizma-n mădularele-i aidoma unui copac ce-i doborît, Căci Urizen încremenit în Pizma ședea în tristă cugetare cufundat și-acoperit cu nea, Cartea-i de fier193 ținînd-o pe genunchi, scrise grozavnicele litere 30 În vreme ce zăpezile-i cădeau și vijeliile-i vuiau pentru a ostoi văpăile lui Orc Veac
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
ei, despărțindu-le 5 Spiritul de trup. De Neființă îngroziți, Căci astfel socoteau moartea trupeasca, Los vegetale mîinile Și le-întinse; mîna să dreapta, dînd ramuri viguroase, Apucắ Soarele; mîna Să stingă, ca niște-ntunecate rădăcini, acoperi Luna, Și-i doborî 308, de-a curmezișul cerurile despicîndu-le din infinit în infinit. 10 Atunci căzut-au focurile Veșniciei cu zgomot Tare și-ascuțit de Trîmbiți tunînd Tare de la un cer la altul, Zgomot măreț articulat: "Sculați, voi morților, veniți La Judecata din
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
deci Lumină omului în Veșnicie, potrivit Scripturii: "Cetatea n-are trebuința nici de soare, nici de luna, ca s-o lumineze; căci o luminează slavă lui Dumnezeu, si făclia ei este Mielul" (Apoc. 21, 23). 308 (IX, 9) Și-i doborî: Los doboară cu mîinile Soarele și Luna. 309 (IX, 40) stelele zilei cei astrale (sau "aștrii zilei cei stelare"): Blake vorbește de un cer diurn pe care sînt vizibile stelele cerului nocturn. 310 (IX, 70) Șarpele Orc răcni cu strășnicie
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
omului în Veșnicie, potrivit Scripturii: "Cetatea n-are trebuința nici de soare, nici de luna, ca s-o lumineze; căci o luminează slavă lui Dumnezeu, si făclia ei este Mielul" (Apoc. 21, 23). 308 (IX, 9) Și-i doborî: Los doboară cu mîinile Soarele și Luna. 309 (IX, 40) stelele zilei cei astrale (sau "aștrii zilei cei stelare"): Blake vorbește de un cer diurn pe care sînt vizibile stelele cerului nocturn. 310 (IX, 70) Șarpele Orc răcni cu strășnicie prin ale
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
verbală, ironii, înjurături, ultimatum; b) apariția primelor manifestări în cursul cărora cei doi adversari sunt încă separați, dar își aruncă obiecte unul altuia sau lovituri cu pumnii; c) faza de luptă corp la corp propriu-zisă, când combatanții urmăresc să se doboare unul pe altul; d) momentul declanșării mâniei, al violenței dezlănțuite, manifestată prin lovituri orbești, necontrolate; e) ultima etapă cea în care durerea îl forțează pe unul dintre combatanți să abandoneze lupta. Particularitatea conduitelor de tip antisocial este agresivitatea dezlănțuită sub
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
doar cu numele, ele reprezintă niște tigri de hârtie”. El va arăta acum delegaților la consfătuire că țarii ruși, împărații chinezi, imperialismul japonez, Hitler, toți au fost niște „tigri de hârtie”: „După cum vedeți - va spune președintele chinez - toți au fost doborâți. Imperialismul american nu a fost încă doborât și pe lângă asta mai are și bomba atomică. Dar eu cred că și el va fi doborât, el este de asemenea un tigru de hârtie”. Numeroase controverse au apărut în timpul polemicii deschise sovieto-chineze
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de hârtie”. El va arăta acum delegaților la consfătuire că țarii ruși, împărații chinezi, imperialismul japonez, Hitler, toți au fost niște „tigri de hârtie”: „După cum vedeți - va spune președintele chinez - toți au fost doborâți. Imperialismul american nu a fost încă doborât și pe lângă asta mai are și bomba atomică. Dar eu cred că și el va fi doborât, el este de asemenea un tigru de hârtie”. Numeroase controverse au apărut în timpul polemicii deschise sovieto-chineze în legătură cu teza expusă de Mao, potrivit căreia
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
toți au fost niște „tigri de hârtie”: „După cum vedeți - va spune președintele chinez - toți au fost doborâți. Imperialismul american nu a fost încă doborât și pe lângă asta mai are și bomba atomică. Dar eu cred că și el va fi doborât, el este de asemenea un tigru de hârtie”. Numeroase controverse au apărut în timpul polemicii deschise sovieto-chineze în legătură cu teza expusă de Mao, potrivit căreia, în cazul unui război nuclear între cele două lagăre, victoria va aparține lagărului socialist, chiar dacă se va
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
urmau să-l transporte pe el și pe Schmidt la Viena. Aveau acte false asupra lor (Schmidt se recomanda: „caporalul Bârsan” din armata română). Numai că Stoicănescu și Schmidt nu au mai ajuns în Austria, la 9 februarie 1945 fiind doborâți de avioane de vânătoare românești în apropiere de Debrețin și capturați. Momentul a fost descris de însuși mareșalul R.I. Malinovski la întrevederea pe care, împreună cu A.I. Vâșinski, a avut-o cu regele Mihai în seara zilei de 6 martie 1945
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
avion. Dar am procedat corect, însărcinând aviația română ca să urmărească acest avion și să-l oblige să aterizeze. Drept răspuns, au fost primite cu o salvă de mitralieră. La aceasta, avioanele românești au deschis și ele focul și l-au doborât. Atunci am prins pe neamțul Schmidt, conducătorul organizației fasciste germane din România, și pe românul Stoicănescu, unul din conducătorii mișcării legionare din România, și când mi s-a arătat declarația acestor agenți, ei nu au făcut decât să întărească presupunerile
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
pe care-l cunoaștem a început acolo numai un an mai târziu: în decembrie 1990 s-au format primele partide de opoziție, infiltrate până la un nivel înalt de foști informatori sau beneficiari ai regimului comunist, și tot atunci a fost doborâtă ultima statuie a lui Stalin. Deși apăruseră primele ziare de opoziție și sindicatele independente, deținuții politici nu fuseseră toți eliberați, cei din urmă au ieșit din închisoare abia în iulie 1991! O asociație „a foștilor deținuți politici” există acum și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Klein, „Un nou 23 August `n România? «Acțiunea parașutiștilor» din noiembrie 1944-februarie 1945”, loc.cit., p. 102; Liviu Vălenaș, op.cit., p. 106. Nistor Chioreanu, Morminte vii, p. 146. Printre legionari a circulat și varianta morții lui C. Stoicănescu `n urma dobor`rii avionului cu care se `ndrepta spre Germania (Petre Baicu, Alexandru Salcă, op.cit., p. 113). Achile Sarry, „De la `ntinderile `nghețate ale Siberiei `n Bărăganul «gulag»-ului românesc”, România liberă, nr. 732, 29-30 august 1992, p. 5; Atanasie Berzescu, „Martiriul profesorului
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
fapt evident, dar greu de explicat. În căsătoriile cu probleme, nefericite, e de așteptat ca moartea unuia dintre soți să fie simțită de celălalt ca o eliberare, dar cel mai des se Întâmplă contrariul, cel rămas În viață se simte doborât de o mare tristețe și de deznădejde. S-a rupt o legătură de atașament - care nu are nimic de-a face cu dragostea sau cu fericirea -, o anumită dependență. După ani În care a protestat Împotriva comportamentului perechii sale, acum
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
potrivite, fiind un job „part -time”, și nu remunerat corespunzător. Prin anunțuri la mica publicitate se pot găsi după căutări mai mult sau mai puțin îndelungate și persoanele potrivite. Dragi părinți ai unor astfel de copii „altfel” , nu vă lăsați doborâți de disperare, îndepărtați de la voi gândurile și persoanele care vă spun că nu se poate , și mergeți înainte cu copilul vostru , pentru că se poate. ABA este clar o soluție viabilă. Dați o șansă la o viață normală copilului vostru. Familia
AUTISMUL ÎNTRE TEORIE ȘI PRACTICĂ by BURGHELEA ELENA () [Corola-publishinghouse/Science/345_a_870]
-
că nimic formal nu poate funcționa fără un suport"616. În acest sens este privit și paradoxul teoriei mulțimilor. El "reprezintă legătura dintre formal și neformal, faptul că formalul nu se poate rupe de neformalul mental-psihologic și ontologic. Paradoxul nu doboară teoria formală, din contră, o integrează într-o viziune mai largă, el nu mai este paradox decât pe planul strict al teoriei formale și numai la îmbinarea acesteia cu inevitabila realitate care-i este sursă. Privind formalul și neformalul în
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
bogată; e urmărită atâta vreme cât e tânără și frumoasă. Nimeni nu se preocupă de calitățile ei morale sau de valoarea sa intelectuală; toate astea nu sunt decât o chestiune secundară. În alte părți, înconjurăm femeia cu un nimb; aici statuia e doborâtă, spartă pe piedestalul ei. Dezonorată prin acest dispreț sistematic, femeia își uită cele mai nobile instincte, își neglijează cele mai prețioase calități; sufletul său se pervertește. Făcută pentru a iubi devreme, e obișnuită aici cu ura; plătește disprețul cu o
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
Neuwiedia o orhidiacee pe care a descoperit-o. O pânză în înfățișează în mijlocul pădurii virgine, cu gâtul descoperit, redingotă încheiată la nasturi, pălărie înaltă cu pană, ținându-și într-o mână pușca, iar în cealaltă un vultur pe care-l doborâse. Lângă el, un negru pe jumătate gol căruia-i salvase viața poartă o suliță. Plante de aloe și curmali încadrează decorul, care ne poartă departe de orașe, în sânul acestei mari naturi pe care cei din familia Wied o iubeau
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
debordantă; simți că vine dintr-o inimă de femeie. Atâta tristețe nu exclude lucru uimitor veselia, o veselie fină și agreabilă, puțin malițioasă, și care seamănă cu umorul. Ea revelează constituția robustă a unui spirit pe care nimic nu-l doboară. Die Glückliche ( Fericiții) sunt la început logodiți și fac schimb de cadouri. Ea tot ronțăie bomboane. "...se necăjea foc când vedea că vruna din talii i-e mai largă cu un centimetru... un centimetru mai largă! ce grozăvie!... Cine și-
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]