4,726 matches
-
între ideile și credințele fanariotice, mucezite, moarte pentru noi, și ideile și credințele nouă, cari în mulți din noi încă nu sânt bine lămurite, încă nu s-au putut face convicții puternice, convicții cari să poată învinge îndoiala ce ne frământă câteodată, daca nația noastră atât de înapoiată va avea timp a se bucura de bunurile viitorului și a gusta din fericirea ce-i zâmbește în depărtare“. Să-l ascultăm și pe C.A. Rosetti, vorbindu-ne despre Condiția poeților în
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
neîmpăcându se cu ideea de a avea un actor în familie, puneau o ceată de slujitori să-l fluiere la intrarea în scenă. Și așa mai departe, și așa mai departe... Nimeni nu se pricepea să-i liniștească pe oamenii frământați de soarta odraslelor rebele, care se îndârjeau să apuce pe drumuri nebătătorite. Ar fi trebuit pentru asta inventat cu anticipație un aforism al lui Paul Valéry: „Nici măcar viitorul nu mai e cel de altădată!“ La 28 iulie 1834, consulul țarist
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
președintele Uniunii Industriașilor Români izbucneau în hohote de râs. Erau de acum gata să asculte orice. În felul acesta, conferința era urmărită cu un deosebit interes. Într-adevăr, cele ce auzeau îi interesa foarte mult și constituiau probleme care îi frământau zi de zi în ultimul timp. Când, spre sfârșit, se vorbea de urcarea în carul istoriei dar fără bagaje, sala izbucnea din nou în hohote de râs, ba unii dădeau aprobativ din cap. Situația propriilor copii, despre care vorbea tovarășul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
dureroase, mai grave și mai primejdioase, pline de consecințe incalculabile, decât aceea din vara-toamna anului 1940. Ajunsă în plin proces de izolare politicodiplomatică și militară pe plan internațional și, ca atare, lipsită de orice sprijin prompt și eficace din afară, frământată de puternice contradicții interne și, pe deasupra, pândită din toate părțile de imense pericole, disputată și râvnită de două Mari Puteri europene (U.R.S.S. și Germania), România - precum în alte rânduri Polonia, de-a lungul ultimelor trei veacuri - a ajuns în
PROBLEMA TRANSILVANIEI by CONSTANTIN FOCŞA () [Corola-publishinghouse/Science/91543_a_92846]
-
elevii săi, așa cum s-a Întâmplat cu Isus, Origen invocă, drept contraargument principal, trădarea lui Platon de către Aristotel. Iuda n-a petrecut decât trei ani În preajma Învățătorului său, În vreme ce Aristotel a frecventat douăzeci de ani Academia platoniciană. Chestiunile care-l frământă pe Origen sunt următoarele: Iuda a fost rău din primul moment al vieții sale? Avea el posibilitatea să se mântuiască alături de confrații săi? Cum se explică faptul că Isus l-a ales printre cei doisprezece apostoli, deși nu merita, din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
fără supărare. Plecăm spre Narita dis-de-dimineață, astfel că am ajuns devreme la aeroport. Pe tot parcursul drumului , am meditat la ceea ce mi se recomandase în bilețelul înmânat la templul Buddhist din China Town, cel referitor la atitudinea mea. Îmi tot frământam mintea cu ce am de făcut, ca să consider revenirea acasă ca pe un nou început. Voiam ca acest „nou început” să aibă punctul de plecare în Japonia. Shinya ne-a propus să mergem la masă, având destul timp la dispoziție
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
să te privească tăcută și cu admirație), plimbarea și zbuciumul interior își pierd tot farmecul. Așa că am început să-mi caut eu însumi publicul. Pe atunci, îmi spuneam că trebuie să am și eu cu cine discuta problemele care mă frămîntă - în realitate, aveam nevoie de admiratori. Cum nici de data aceasta nu am găsit pe nimeni, a trebuit să-mi construiesc, pur și simplu, interlocutorul. Sorții au picat pe săr manu’ Preotu’. L-am pus să citească din cărțile pe
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
bătaie era de fapt unul literar, „omul de prisos“. Acest tip al inadaptatului, provenind din literatura lui Pușkin și Lermontov, a fost abuziv utilizat în jurnalistică cu rolul de mediator între literatură și ideologie. „N‑ai unde trăi, așa că‑ți frămînți gîndurile în cap“, rezumă Andrei Platonov, în alt context, esența paradigmei sale artistice. În foileton, dînd vina pe „mediu“, Dostoievski se află în apropierea lui Belinski, de care se despărțise între timp. Înstrăinarea de cotidian este aici o vină față de
[Corola-publishinghouse/Science/2088_a_3413]
-
gândesc la coșmarul de acum un an. E târziu; la 11½ se dă stingerea; te strâng la piept. Nu sunt în stare să înțeleg, să cred în absența ta, nu mi mai dau seama ce simt, sunt zăpăcită, înnebunită și frământată de neliniște, tristețe și Dă-mi vești! Vechea mea afecțiune lui Georges și Greg, buna mea amintire d-nei și d-lui B. Munteanu, vechea mea tandrețe Parisului, în care respiri în sfârșit. Eu, una, am rămas în țara asta pe
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
kg. de brânză pentru București: o discuție oțioasă și stupidă. Atitudinea Chiranei, indiferentă, vizibil. Am stat puțin; am mers la Menaru, unde nu am mers toată săptămâna pentrucă ea a fost ocupată la Hurm... și la văruit. Am găsit-o frământând un fel de clătite turcești; frământa și conversa cu aere disprețuitoare de ducesă, când vorbea de părinții Chiranei; cu o aisance de grande dame a aprins focul la soba ei; casa iar era curată ca în alți ani; a venit
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
discuție oțioasă și stupidă. Atitudinea Chiranei, indiferentă, vizibil. Am stat puțin; am mers la Menaru, unde nu am mers toată săptămâna pentrucă ea a fost ocupată la Hurm... și la văruit. Am găsit-o frământând un fel de clătite turcești; frământa și conversa cu aere disprețuitoare de ducesă, când vorbea de părinții Chiranei; cu o aisance de grande dame a aprins focul la soba ei; casa iar era curată ca în alți ani; a venit și Amidée, care eri a suferit
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Viena. Cum poți să mă lași fără povestirea toată a celor ce s’a întâmplat? Închipue-ți că nu am putut să prind [la telefon], nici să găsesc pe Reinert; nu știu de ce, dar aș vrea să vorbesc cu el. - Mă frământ preocupată și turbure. Asta sunt: turbure, închircită în mine ca într’o pivniță fără soare, fără umbră, fără ferestre... Tu nu te supăra pe mine din pricina acestei tristeți nostalgice. Fii bună cu tine; apără-te, ferește-te; aibi grije de
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
m’a dat înapoi cu toate kilogramele câștigate la Mangalia. Cu copiii am început să mă obișnuesc, dar sunt bucuroasă când vine seara și rămân singură în biurou. Două seri m’am refugiat în pat; [n’]am adormit, m’am frământat cu insomnii și griji. Am de gând să plec miercuri la Slatina; voi sta joi și vineri și sâmbătă mă voi reîntoarce ca să fiu prezentă la întâia ședință a „Sburătorului“ care e fixată pentru 19 oct[ombrie]. Mi-a adus
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
întunecos. Am sunat la întâmplare, ușa s-a deschis și în prag s-au ivit două persoane, Ghighi și Nina D., dolofană și burgheză, bine îmbrăcată și blondă din cap până-n picioare. Doamna casei - de altfel foarte drăguță cu mine - frământa pâine într-o oală, iar cel mic, firav, dar adorabil, se îndopa cu bomboane de la Nina. Mama lui are un sistem de educație minunat: îi dă [cele] 250 de gr[ame] de bomboane primite, el le mănâncă, pe urmă, cum
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
și alții, Sadoveanu (atunci la cincizeci de ani) venea cu detalii șocante: "În general, la mine, elaborarea se face cu mare întârziere, după timp îndelungat. Sunt unii scriitori, și exemple sunt nenumărate, în al căror substrat anumite fapte nu se frământă atâta, nu sunt supuși, ca să zic așa, unor chinuri de elaborare; ci își pregătesc uneltele și pășesc îndată la așternerea pe hârtie a simțămintelor și zbuciumelor lor..." Dar marea literatură reclamă "sforțare îndelungă și trudă" căutări și angajare totală: "Flaubert
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Sebeș din pârăul Prigoanei. 12. Când s-a dus Loiz Broz să spuie o vorbă femeii cu care se avusese bine, tocmai la Maramureș. 13. Căpâlnarii și Lăzurenii lucrează la plăvii. 14. Dramele puhoaielor când vine Frumoasa mare și se frământă buștenii. 15. Vorbele și comenzile lucrătorilor la jipi și ce face caimanul la colibă filologie complicată. 16. Primăvara când încep a trece poienarii cu oile în sus. Muntele Pătru. Drum la Tărtărău și Novaci. 17. Despre lipan pescuit în Lorcum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mi te-aș pune-n sin, Și de drag te-aș sămăna Și de drag te-aș secera Și te-aș face stog în prag Și te-aș îmblăti de drag. Mi te-aș cerne Prin sprincene Și te-aș frământa-n inele Și te-aș da inimii mele. Inima mi te-ar mânca, Inima s-ar sătura Dorul mi l-aș stâmpăra. 12 dechemvrie [CARA-OMER vânătoare] La Cara-Omer, în Dobrogea, zi umedă, cu promoroacă în pădure. Extrem de rar se poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Probabil acel Mamai sau Mamac care a invadat în Moldova în domnia lui Ștefan-Vodă cel Mare.) Aici au fost, timp de șase luni, lupte crâncene pentru stăpânirea poziției. Hitleriștii se țineau cu energie; fiecare centimetru patrat de pământ a fost frământat de artilerie. Combatanții au pierdut cele mai bune unități; trei milioane de oameni au căzut. Sângele a hrănit până la adâncime de un metru pământul. Pe aceea tristă și pustie înălțime, crește abundent pelinița amară și o buruiană cu o frunză
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
așa cum ești! Mă răsucesc în aceste contradicții, zilnic, preocupat de dezacordurile cu mine însumi și cu lumea. Ochii mei sînt albaștri, dar sufletul, deseori, cenușiu. Bocetele mătușii Aneta sînt icnite, întretăiate de sughițuri. Ține mîinile împreunate pe creștet și se frămîntă dintr-un colț în altul al grădinii. Cînd vine lîngă sicriul mamei stă într-un picior: celălalt îl ține îndoit ca berzele. Lucica crede că mătușa Aneta exagerează în exteriorizarea durerii. La fel ar fi plîns și la moartea Mamuchii
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
părăsit primul casa. M-am îndreptat spre Muzeul de Istorie fără să privesc prea mult claia de dărîmături deasupra căreia lucrau echipe de militari. Sub lumina unui soare anemic, acoperită de praf gri-albicios, Piața Universității avea un aspect selenar, halucinant. Frămîntați de griji, derutați și extenuați, oamenii se mișcau fantomatic, aidoma unor spectre dintr-un film uzat. Printre ei, cu fața lividă, cu umerii aplecați, Corneliu Dima-Drăgan. Ne-am salutat, dar altceva nu prea am mai știut ce să ne spunem
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
și cea de gravor. Ce uimitoare varietate de încrustații pe pielea fețelor odinioară „mai netezi decît oglinda”, cum zicea bietul Parpangel, eroul lui Budai Deleanu: linii drepte, curbe, scurte, continue, paralele, intersectate, subțiri, groase, superficiale, adînci etc. Deși tema mă frămîntă, n-am discutat cu nimeni încă dacă aceste măști, lucrate în timp, subtil, insesizabil, au legătură cu trecutul moral al fiecăruia, adică dacă „dau pe față”, într-o formă adesea caricaturală, ambiții, păcate, vicii? întotdeauna fizionomia bătrînilor mi s-a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Cu același dosar, în 1971, am fost numit președinte al Comitetului de Cultură, iar în 1973, redactor-șef al revistei. Sînt mai mari „exigențele” în 1982? C.V. Toma a aruncat pe masă, cu un gest scurt, clama pe care o frămînta între degete. Și-a îndreptat bustul, sprijinindu-se ușor de speteaza scaunului. M-a privit, în sfîrșit, și mi-a răspuns: - Da. Sînt mai mari... Era clar că discuția trebuia încheiată. M-am ridicat și am plecat. „Chestia cu bunicu
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
dar resimt încă frustrarea de a nu avea amănunte. Cînd vor să producă o „diversiune”, nu pierd ocazia de a mi le cere. Rezultatul rămîne însă același. *Problema mea sufletească și intelectuală e alta decît a celorlalți: în timp ce eu mă frămînt în cercul strîmt, dureros, al analizelor repetate, autoînvinuindu-mă de păcate produse adesea doar în minte, ei rîd de lucrurile grave pe care le-au făptuit, total indiferenți la consecințele lor morale, iar o atare manifestare e considerată drept „sănătate
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de la nevastă-sa, că „nici o picătură n-a fost vărsată”. în iunie, cîteva zile, laptele s-a vîndut în cantități mici, iar spre sfîrșitul lunii a dispărut cu totul. Azi m-am întîlnit cu doctorul Godja (pediatrul sufletist), care era frămîntat cum să obțină lapte barem pentru copiii de pînă în doi ani. A făcut calcule și le-a prezentat celor de la Partid. Aceștia i au spus: „cereți prea mult”. El știe că din cei peste 60.000 de litri, cîți
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Caner, șaim, Țudic, Rozenfeld, Goldstein, Rubinștain, Vertenștain. Prozatorul din mine se simte atras de acest peisaj onomastic, pe care, de voi avea cîndva răgazul, voi încerca să-l studiez. *Cum să ne salvăm moral și intelectual? E întrebarea care mă frămîntă în fiecare zi. Din cauza degradării vieții, cei din jur nu vorbesc decît despre lipsa mîncării. Un anunț că undeva „se dă” ceva închide orice alt subiect. Cît despre atitudini, ele sînt adesea oscilante. Cine-ți satisface un interes e „băiat
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]