5,121 matches
-
efectele dezastruoase asupra economiei mondiale, al doilea Și-a axat discursul pe problema încălzirii globale. Am selectat aceste patru personalități deoarece am încercat să acoperim principalele teme ale alarmismului, Și anume: creșterea populației; consumul excesiv; încălzirea globală. Tabelul 1.1 Gânditori/autori cheie Și principalele teme ale lucrărilor lor Există numeroși alți autori (tabelul 1.1) care au încercat, prin lucrările lor, să critice gândirea liniară a civilizației umane, iar prin alegerea doar a celor patru, nu am încercat, în niciun
Turismul și dezvoltarea durabilă by Dorin Paul Bâc () [Corola-publishinghouse/Science/238_a_160]
-
seră” (Nordahus, 1992a: 1). În ultimele decenii ale secolului XX, un cercetător atrăgea din nou atenția lumii asupra problemelor ce puteau apărea dacă se mențineau tendințele din perioada respectivă. Desemnat de The Washington Post drept „unul dintre cei mai importanți gânditori ai lumii”, Lester Brown a publicat numeroase lucrări (cărți, studii, rapoarte Și articole) în care a atras atenția asupra impactului economic al epuizării resurselor. În 1974 a creat Institutul World Watch<footnote http://www.worldwatch.org/ footnote> , iar mai târziu
Turismul și dezvoltarea durabilă by Dorin Paul Bâc () [Corola-publishinghouse/Science/238_a_160]
-
de artă și al filmului de cinema. Noile canale de televiziune (încă foarte rare în lume la ora actuală) destinate copiilor sub trei ani sunt numite cu ironie „tele-tetine” (un canal israelian intitulat „Baby TV”). Pe de altă parte, mulți gânditori acuză raritatea canalelor TV (în afara celor de desene animate) destinate special copiilor de vârstă școlară, adolescenților și tinerilor, ceea ce are ca efect că, în medie, 80% dintre emisiunile vizionate de copii sunt adresate, de fapt, adulților. Anchetele noastre confirmă această
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
episcopale și universitățile lor, dar mai ales cu profesorii și studenții reuniți într-un sistem de învățământ, cu personalitățile purtătoare de cuvânt, cu doctrinele acestora. Începând cu secolul al XIII-lea, vom desluși o activitate spirituală bogată, cadru în care gânditorii vor afirma tendințe contradictorii puse fie în slujba științei, fie exclusiv în slujba a idealurilor religioase. Albert cel Mare (1193-1280) și Toma d’Aquino (1225-1274) sunt intelectualii care vor încerca să realizeze o apropiere între aceste tendințe divergente izbucnite la
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
lui Platon se regăsesc în discursurile lui Marsilio, de pildă în De laudibus philosophiae, Declarationes platonicae ad Cristophorum Laudinum, în Institutionum ad platonicam disciplinam libri quatuor, după cum și în epistolele adresate prietenilor săi. Marsilio Ficino l-a studiat sistematic pe gânditorul antic, creînd în jurul său un cenaclu liber de admiratori ai operei sale din care făceau parte filologi, filosofi, oameni politici, cu toții interesați în cercetarea, înțelegerea și traducerea dialogurilor lui Platon: Amerigo Benci, Migliore Cresci, Ottone Niccolini, Benedeto Accolti, Pietro dei
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
de cultură român are o largă comprehensiune pentru toate religiile, pentru toate formele de manifestare religioasă. El este împotriva înțelegerii radicale a lucrurilor, împotriva bigotismului și a superstițiilor. Sistemul său de comunicare, depășind judecățile înguste, se apropie de acela al gânditorului modern. Studiile de orientalistică îi deschid perspectivele reformulării conceptelor privitoare la echilibrul societăților umane, îi oferă șansa eliberării din chingile dogmatismului medieval și, deci, a aprecierii juste, obiective a oricărei alterități, fie ea de ordin religios sau lingvistic. „Să vedem
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
din mers, o potrivire a pasului. Mendelssohn, în Jerusalem oder über religiöse Macht und Judenlhwn, prevestește o mare și progresivă Reformă, nu numai pentru poporul evreu, ci și pentru altele. A fost mult apreciat pentru aceasta de cei mai reprezentativi gânditori ai Iluminismului. Kant îi atribuie merite excepționale pentru concilierea religioasă și libertatea de conștiință promovată, pentru profunda și absolut necesara libertate de alegere a căii de înălțare spre divinitate a fiecărui om. Biserica noastră - scria filosoful de la Königsberg - va trebui
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
să semnifice mijlocul principal al dezvoltării națiunii și, în primul rând, al unei categorii sociale ce trebuia să întruchipeze elita intelectuală a unui popor. „Calea ridicării unei clase de stăpâni feudali proprii” - scrie David Prodan descoperind sensul ideilor vehiculate de gânditorul și politicianul ardelean -, „a achiziției de domenii feudale fiind acum închisă, trebuie folosite noile căi de ridicare, ale culturii. Și nu numai de școlile catolice trebuie să se beneficieze; trebuie ridicate școli proprii, care să satisfacă direct nevoi proprii, să
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
omului, instaurarea unei noi ordini politice, sociale, economice, răspândirea ideilor de dreptate și libertate, în fine, tot ceea ce putea conduce la demonstrarea caracterului universal al rațiunii. În limpezirea apelor, a stărilor de conflict e nevoie de mari minți luminate, de gânditori cu o concepție universalistă prin care să fie părăsit acel mod îngust de a privi și categorisi relațiile dintre oameni, dintre categorii sociale. Numai astfel se poate ajunge la abandonarea diverselor procedee de etichetare a popoarelor în funcție de limbă, religie și
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
greci, egipteni, celți, scoțieni, ca și pentru popoarele din Răsăritul Europei. Aplecarea spre studiul limbilor și folclorului determină o emulație fără precedent în istorie. Este epoca în care multe popoare își revendică statutul de națiune. Or, Herder e unul dintre gânditorii ce fundamentează teoria națiunii, concepe unitatea și diversitatea ca pe niște perfecțiuni ce caracterizează toate operele durabile ale naturii. În sânul fiecărui popor el vede necesară domnia legii rațiunii și a echității, eliminând ideea de părtinire și întronând binefacerea nemuritoare
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
să exagereze lucrurile în determinarea lor istorică. Pentru istoriografia și ideologia din Europa Centrală și de Sud-Est câteva exemple ar întregi imaginea modului în care opera herderiană a fost receptată și difuzată; ne-ar demonstra, o dată în plus, rolul opiniilor gânditorului în formarea concepțiilor științifice și politice, des vehiculate de intelectualitatea iluministă și romantică. Ideologia creată de filosofia lui Herder se resimte la oamenii de cultură din Serbia și Ungaria, din Cehia și Slovacia, din Transilvania, Banat, Muntenia și Moldova, din
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
și Sibiu pătrunde un număr la fel de impresionant din cărțile filosofului. Farmecul lecturii, ca și tentația noului, are un cuvânt greu de spus în ciuda ezitărilor. O cercetare avizată întreprinsă nu demult reliefează contactul privilegiat pe care îl au transilvănenii cu opera gânditorului francez. Elements de la philosophie de Newton, Londra, MDCCXLI; Histoire de Charles XII, roi de Suède, Basel, MDCCXXXII; La Henriade de Voltaire avec les variantes, Paris, 1800; Romans de Voltaire, Paris, 1800; Essai sur les moeurs et l'esprit des nations
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
aceste fapte de cultură, în speță atunci când Voltaire este mediatorul contactelor cu ideile noi ale Apusului? Cum s-a observat, la cărțile sale au acces nu doar nobilii, cărora li s-au asociat (în sensul lecturii) profesorii, oamenii de litere, gânditorii, ci și burghezia de rând, reprezentată de editori, librari, negustori. Voltaire le insuflă, o dată în plus, gustul pentru cunoașterea istoriei, dar o face într-o formă nouă în care orice subiect este analizat în sens național și universal (Mélanges historiques
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
dezvălui valențele acestui homo novus implicat în tentația europeană, devenită la rându-i leitmotiv pentru elita comunităților Sud-Estului. Contemporan cu Karadžić Vuk Stefanović, Dositej reprezintă, după momentul întruchipat de Sava Nemanjić, a doua etapă de afirmare a culturii sârbe. Este gânditorul care își pune marile probleme ale timpului său: cum poate fi eliberată Serbia de structurile socio-politice înapoiate; cum poate ajunge la o liberalizare economică și spirituală în beneficiul poporului; care sunt cele mai eficiente mijloace de comunicare cu Europa. Accesul
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
vedere că este și poliglot: cunoaște greaca, latina, slavo-sârba, italiana, româna, franceza, germana, engleza, albaneza și rusa, fapt care îi permite să se plimbe dintr-un spațiu cultural într-altul, să compare conceptele materialiștilor francezi cu modelele filosofice propuse de gânditorii englezi, să facă analogii între tezele clasicilor antichității și filosofii epocii renascentiste și postrenascentiste. În fine, să-și însușească, prin lecturi comparate, logica și metafizica leibniziană și wolfiană, deci să traducă în cultura sârbă fundamentele logicii clasice, deducând din aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
acestui om de cultură vor avea o profundă rezonanță în sufletul și mintea fiului său, Széchenyi Istvăn, cel care va continua strălucit tradițiile familiei, uimind lumea conservatorilor prin curajul afirmării marilor concepte liberale ale Europei Apusene. Széchenyi Istvăn va fi gânditorul numărul unu din Ungaria postiluministă. Numai că nu reformele sale vor avea câștig de cauză în practica politică, ci revoluția, cu întreg radicalismul ei de sorginte robespieriană. Consecințele travaliului recuperator declanșat de Széchenyi Istvăn se vor recunoaște însă în Academia
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
punților de legătură, este una care tinde spre universalizare. Cel mai bun exemplu sunt lojile masonice, adevărate pepiniere ale noilor idei, unde activau de la demnitari și consilieri de stat, până la nobilime comună, de la profesori, oameni de știință și de litere, gânditori, până la burghezime de rând, editori, librari, negustori. Ceea ce arată că, dincolo de starea de înapoiere, mișcarea de idei se află într-un proces de evidentă metamorfozare. Aristocrația cultă le va face cunoscute, le va populariza. Cf. studiul lui Éva H. Balăzs
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
articolul din New York Times. E de înțeles. — Ei, asta nu-i nimic! Abia dup-aia s-a întâmplat lucrul cel mai grav... Îi povestesc cum a găsit Luke scrisorile de la tatăl lui, iar Michael se crispează vizibil. — OK, spune, amestecând gânditor în cafea. Acum înțeleg totul. Mama lui a fost motorul din spatele a tot ce a realizat el până acum. Avem de ce să-i fim recunoscători, deci. Nu știu, parcă... brusc, nu mai știe de ce face ceea ce face. Așa că a renunțat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
logos, prin ideile ce stau la baza statuilor cu teme morale și prin ideea de ludos care depășește, prin intermediul imaginii, lumea reală lăsând loc imaginarului și fantasticului. Statuia are și puterea de a se ridica la nivelul simbolului, de exemplu, Gânditorului de la Hamangia exprimă starea de gândire, Venus din Milano simbolizează frumusețea sau David al lui Michelangelo ce arată vitejia și curajul. Caracteristica simbolistică a statuii poate fi observată și în cadrul barocului, în lărgirea spațialității statuii pentru a face posibilă mișcarea
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
Cea mai detaliată rezolvare a problemei unității conștiinței îi aparține lui Immanuel Kant și marchează beneficiile teoretice ale evoluției concepțiilor către idealismul transcendental (context vizionar care a găzduit, se pare, până la vremea lui, cel mai bine constelația tematică a "unității"). Gânditorul din Königsberg părăsește, într-o manieră polemică ce face intrarea în scenă a celebrelor sale cumpăniri antinomice, doar argumentul dualismului (pe care ajunge să-l considere inconsistent), dar nu și teza conștiinței unitare, căreia îi va da o expresie desăvârșită
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
riguroase a posibilității oricărei științe în esență obiectivă, deci atașabilă doar la o instanță investigatoare investită în egală măsură cu obiectivitate). Revenind la argumentul dualismului, el ajunge în fond să se lovească de o distincție fundamentală care definește în filosofia gânditorului german limita general-admisibilă a oricărei cunoașteri, cea între cunoașterea a priori și cunoașterea a posteriori (fiecare apreciată conform specificului ei). Prin urmare, după gândul lui Kant, "însuși conceptul fundamental al unei naturi simple este astfel, încât el nu poate fi
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
nu are nimic de a face cu angoasa de tip heideggerian (adică cu vizita înrâuritoare a nimicului aducător de întregiri de perspectivă). În conformitate cu expresia cea mai înaltă a conștiinței obiectelor lumii (cea care oferă o viziune filosofică a purității teoretice), gânditorul din Freiburg a conceput metafizica a fi "modalitatea de a întreba trecând dincolo de ființare, în așa fel încât ființarea să poată fi redobândită, ca atare și în întregul ei, pentru înțelegere"38, considerând că "în întrebarea privitoare la nimic survine
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
propriu-zisă, acesta din urmă fiind destinat exclusiv ochiului critic al specialiștilor care-i pot împărtăși în oglindire auto-referențială calitatea. Privirea profanului ar trebui să se mărginească la a surprinde general-valabilul din ceva ce nu este el însuși act al conștiinței (gânditorul român refuzând pentru acesta posibilitatea atribuirii de calificative axiologice de tip teoretic). Întâietatea dorinței ca act valorizator fundamental o impune. Iar această distingere tranșantă întemeiază o altă determinare cu tentă reductivă, cea care încadrează unei dihotomii absolutizate nota deosebitoare a
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
stat, dintre muncă și proprietate, etc. La Gramsci, temele de reflecție se încadrează în temă mai largă a fenomenului risorgimental în care sunt folosiți termeni, concepte, categorii, noi sau reinterpretate. Pentru a folosi câteva exemple, una dintre temele preferate de gânditorul sard este aceea ce priveste catolicismul. Cu toate că este în mod radical ateu, nu poate fi considerat anticlerical, deoarece a demonstrat o admirație nedisimulata față de Biserică, recunoscând, de exemplu, instituției capacitatea de a crea și impune hegemonia. O altă temă este
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
strofe numerotate chiar de poet, dar care, odată cu "amplificările și aluviunile ulterioare", ajunge cu totalul strofelor la 217. Pe Eminescu îl interesau nodurile sau răscrucile istoriei, locuri " Unde lumea în căi nouă, după nou cîntar măsoară" (Memento mori). Tip de gînditor sincretic, el nu improvizează povești în marginile altor povești, ci asamblează, sub privirile ochilor noștri deschiși înăuntru, elementele modulare ce alcătuiesc placa turnantă a arhaicității fondatoare. O face, însă, gîndind cu uneltele poetului, și nu cu armătura teoretică a filosofului
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]