7,087 matches
-
obiect de artă: mumia egipteană, cadavrul făcut operă; prima noastră pânză: giulgiul pictat al copților. Primul nostru conservator: îmbălsămătorul. Prima piesă "art deco", recipientul pentru rămășițe, canopă, urnă, crater sau casetă. Nici măcar adepții lui Christos n-au putut rezista pulsiunii imaginare, deși făcuseră din interdicția lor mozaică un semn al diferenței în interiorul unei romanități idolatre. De la catacombă la bazilică, apoi la capelele medievale, acele "camere cu relicve" (Duby), vedem scheletul "ieșind" de sub pământ și crescând, înălțându-se în slavă, printr-o
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Swedenborg, Lavater sau chiar Novalis. Baudelaire spunea că "imaginația [...] e înrudită în mod real cu infinitul"*. Fără îndoială cu condiția să ținem minte că imaginația nu-și trage puterile din ea însăși, ci din infinitul căruia i se încredințează omul imaginar. Sau, mai exact, căruia infinita lui slăbiciune îl obligă să i se încredințeze, în lipsă de altceva. Arta numită magică era astfel în mod involuntar, iar cel care a sculptat-o pe Venus la Willendorf sau la Lespugue nu-și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
imagini de hârtie, ușor de mânuit, ne permit să jonglăm nu cu obiecte, ca până acum, ci cu unități abstracte pe care le vom integra fără dificultate în tot atâtea sisteme de echivalențe și opoziții. Astfel s-a introdus în imaginara Cetate mondială a imaginilor "un fel de nomenclatură universală, o logică a identităților, ceva asemănător cu anonimatul semnelor matematice. Unică, opera de artă era un lucru complet singular prin realitatea ei materială, multiplicată, ea devine un semn"16. Ce Focillon
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a le stiliza. Aceste "lecturi" ne spun mai mult despre epoca respectivă decât despre tablouri. Sunt tot atâtea simptome câte analize. Imaginile ne fac semn, dar nu există și nu poate exista, în cinema sau în altă parte, un "semnificant imaginar". O înlănțuire de cuvinte are un sens, o secvență de imagini are o mie. Un mot-valise poate avea un fond dublu sau triplu, dar ambivalențele lui sunt reperabile într-un dicționar, enumerate exhaustiv: putem da de capătul enigmei. O imagine
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
sau creștini, dacă am scăpat de exigențele celebrării caligrafice a lui Dumnezeu, după moda islamică, datorăm asta acelor "bizantini" despre care spunem cu atâta ușurință că discutau despre sexul îngerilor. Grație subtilității lor, flacăra ascetică nu a ars Occidentul. Întruparea, "imaginare de Dumnezeu", pregătise drumul. Ea guvernează distribuția divinului în lume, economia providenței. "Cine refuză imaginea, refuză economia", spune Nichifor 26. Ceea ce Christos este pentru Dumnezeu, imaginea este pentru prototipul ei. Și, așa cum Fiul tinde spre Dumnezeu, eu trebuie să tind
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
mijlocul nostru de control ne-ar lua, mai devreme sau mai târziu, sub controlul lui. Prozelitismul obligă iudaismul îl exclusese, rămânând o religie identitară fără vocație misionară, fiindcă nu urmărea universalitatea. Dumnezeul Vechiului Testament îl lovea cu fulgere pe omul imaginar, dar adepții celui Nou nu au putut, în cele din urmă, să se lipsească de idoli în stilul celor din vechime pentru a inculca idolatrilor noua idee a creatorului unic. Și Dumnezeu începe în mistică și sfârșește în politică, adică
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
i-au supus albii pe indieni", spune un cherokee. Nu atât cu ajutorul dolarului, cât al ecranului metropola metropolelor îi hipnotizează, fără știrea ei și a lor, pe alogeni, făcându-i s-o iubească. Înlănțuirea simbolică trece din nou prin captația imaginară și, în aceeași măsură, dacă nu chiar mai mare, ca informațiile de la CNN și emisiunile de știri, serialele, telenovelele și clipurile influențează principalele atașamente sau detașări ale popoarelor. Suveranitățile monetare se estompează, în beneficiul suveranităților imaginative. Astăzi, a bate monedă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
la rubrica "fapte diverse". De unde nu se deduce că imaginea este periculoasă prin natură. Ci că alimentează, în fiecare om și în fiecare zi lăsată de la Dumnezeu, cu costuri mai mari sau mai mici, o tendință mimetică inconștientă. Problema modelelor imaginare de identificare nu este nici nouă, nici occidentală. Se poate presupune că tinerii vânători de bizoni din era glaciară își luau riscuri inutile din pricina gravurii rupestre. Dar vechimea unei enigme nu o disipează. Cercetătorii s-au aplecat mai des spre
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
se alimentează la surse de energie "inferioare", deci mai puțin supravegheate sau mai transgresive, mai libere sau mai puțin controlate decât activitățile spirituale "superioare". Ea captează mai de departe și mai de jos, este ca un radar. De asemenea, creația imaginară a unei epoci, acest arhipelag de arhaisme anticipatoare, nu ar avea un avans "istoric" față de creația intelectuală contemporană ei dacă nu s-ar hrăni, mult mai mult decât cea din urmă, din dinamismele profunde ale psihismului, procesele primare ale visului
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
unicitatea operei. Apropiindu-se prea mult de oameni, imaginile își vor pierde orice autoritate. Pe acest sumbru livret, un alt pionier al mediologiei, autorul Schiței de psihologie a cinematografului, avea să compună, zece ani mai târziu, opera optimistă a Muzeului imaginar fără să-i pomenească prea mult pe predecesorii săi44. Acest Malraux al anilor patruzeci a fost, în multe privințe, un Benjamin sonorizat și recondiționat. Când primul vede născându-se din reproducerea imaginilor un umanism planetar, cel de-al doilea pronostica
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
imaginea nu este învestită cu aceleași efecte la Paris în 1992, la Roma în 1792 sau tot la Roma în 1350 (când un milion de credincioși năpădesc orașul ca să privească o imagine miraculoasă a lui Christos). Nu este aceeași chimie imaginară, fiindcă dinamica privirii nu mai este aceeași. A pretinde să izolezi o idee de imagine ar fi tot o idee imaginară. Nu există imago o invariantă sub forfota nesfârșită a vizibilului, căci diversitatea este de esență, iar invarianta speculativă. A
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
când un milion de credincioși năpădesc orașul ca să privească o imagine miraculoasă a lui Christos). Nu este aceeași chimie imaginară, fiindcă dinamica privirii nu mai este aceeași. A pretinde să izolezi o idee de imagine ar fi tot o idee imaginară. Nu există imago o invariantă sub forfota nesfârșită a vizibilului, căci diversitatea este de esență, iar invarianta speculativă. A spune precum Gombrich, în incipitul la Istoria Artei, că nu există artă, ci numai artiști înseamnă să muți problema: de când există
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
propriu oricărei arte religioase în sens strict, dacă noțiunile de oficialitate sau, invers, de libertate artistică ar putea avea sens într-un univers care nu distinge între ordinea cosmosului și cea a oamenilor. Era idolilor Occidentul moral este iudeo-creștin. Occidentul imaginar este eleno-creștin (teologia catolică a imaginii trece practic peste Vechiul Testament). În limba greacă, nu în latină, a salvat creștinătatea imaginea marii nopți monoteiste, și asta cu mult înainte de schisma ortodoxă. În actele conciliilor, eikôn este tradus prin imago. Iar eikôn
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
mai mult. Și totuși ea a făcut legătura între Anvers, Basel, Fontainbleu și "țara artelor", Italia, a extins harta metisajului, a integrat grotescul, detaliul decorativ, planul arhitectural în lumea formelor nobile. Cu mult înaintea fotografiei, tiparul a permis primul muzeu imaginar european. Acesta va fi doar mondializat de reproducerea fotografică. Iar acum este miniaturizat de revoluția numerică. Am văzut, în cazul idolului, ce era o privire fără subiect. Vom vedea, cu vizualul, ce este o vedere fără privire. Era artei pune
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Iată deci momentul când desacralizarea lumii se transformă în sacralizarea artei; când, emancipată de religios, arta devine ea însăși religie, ca principiu al unei mântuiri seculare, dar universale. Întâlnirea imaginilor nemuritoare nu înseamnă deja apropierea de nemurire? Pentru autorul Muzeului imaginar, reproducerea permite chiar transsubstanțierea de la distanță a ostiei: o capodoperă fotografică îi deschide calea profanului spre ceea ce este mai profund în om, "partea lui divină". "Arta îl poate ajuta pe om să conștientizeze măreția pe care o ignoră în sine
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
prin magnetoscop, player hi-fi etc.; ori la stocare și arhivare, prin memoria numerică a CD-Rom-ului; ci la fabricare. Punct final al unui lung proces. Căci tehnicizarea esteticii începe din Renaștere: Leonardo este cel mai cunoscut dintre acești artiști-ingineri, dar cultura imaginară și cultura savantă au coincis nu o dată în Occident. Artele noastre plastice sunt atât de compatibile cu mașinile, încât coproducția a fost mereu la ordinea zilei în revoluțiile industriale. Electronica succede în mod avantajos fierului și betonului din secolul al
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
puțin alura unui esperanto vizual. Forța de expansiune a instrumentului simbolic, caracterul internațional al limbajului binar, este și slăbiciunea lui. Faptul că este transversal tuturor țărilor și latitudinilor constituie o șansă științifică și o neșansă estetică. Căci, în muzeul nostru imaginar, universalul este un punct de sosire, nu de plecare și este la sosire doar dacă nu este la plecare. Vermeer aparține umanității, dar fiindcă a fost un pictor olandez, cât mai olandez cu putință, în intensitatea tactilă și respirația lui
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
în atrium) când a încetat să mai creadă în ele. Frumoase cuvinte de înțelepciune: "Cuvântul artă îmi dă fiori pe spate, întotdeuna se termină cu lovituri de ciocan în sala de vânzare"101. Să fie pe pace Averty: o creație imaginară ușor de copiat și greu de conservat are puține șanse să tenteze muzeele și evaluatorii. Capitolul XI Paradoxurile videosferei Evident, vizualul privește nervul optic, și totuși nu este o imagine. Condiția sine qua non pentru existența imaginii este alteritatea." Serge
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
există gros-plan fiindcă nu există decât gros-planuri" (Daney). Această libertate a vizorului de cameră, garanție a unui control interior asupra lumii exterioare, ar explica aptitudinea cinemaului de a reuși trecerea spre simbolic, acolo unde imaginea televizuală rămâne în signaletic sau imaginar. Astfel încât cel dintâi te face să crești, iar cea din urmă să regresezi. Adolescentul devine adult prin intermediul marelui ecran; adultul, adolescent prin intermediul celui mic. Televiziunea catehizează. Ea pune accent mai mare pe datorie decât pe vedere, își face o datorie
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Odeonului, asaltul regiilor video? Fiecare nouă mașinărie de transmisie colectivă reorganizează locurile noastre comune, aceste lucruri incomunicabile care ne permit să comunicăm. Precum subiectul cognitiv însuși, subiectul care crede este un subiect tehnic, pentru că este în primul rând un om imaginar. Cu un imaginar tot mai echipat, vom avea într-o măsură din ce în ce mai mare estetica, morala și politica protezelor noastre. Fără tehnicile de gros-plan, zoom și 3D, am mai fi cunoscut apoteoza universală a fragmentului, a kit-ului și a detaliului
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
Platon (c.428-c.348 a.Chr.) cu a sa Republica; sau promotorii "socialismului utopic", cum ar fi Thomas Morus (More) (1478-1535) în Utopia (1516), Tommaso Campanella (1568-1639) în Cetatea soarelui (1602-1623) și mulți alții. Ceea ce caracterizează grosso modo aceste construcții imaginare este aspirația autorilor către pace, unitate și coeziune socială, o societate stabilă atât structural cât și funcțional, izvorâte din aplanarea sau chiar absența oricăror tipuri conflictuale de relaționare între indivizi, pături sociale și între clasa conducătorilor și clasa celor conduși
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
ale dreptății. Starea naturală" este înlocuită aici de o ipotetică "poziție originară" (engl. "original position") în care nimeni nu își cunoaște situarea în societate, poziția de clasă sau statusul social, averea, capacitățile intelectuale, abilitățile sau puterea. Participanții la acest contract imaginar nu își cunosc nici măcar concepția despre bine sau propriile înclinații psihologice. Indivizii sunt în această poziție "orbiți" de ceea ce Rawls numește "văl al ignoranței". Aflați în poziția originară, indivizii vor alege anumite principii ale dreptății care să asigure funcționarea atât
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
100 de ani și începuturile emancipării medievale / 31 1.2.2. Contactul civilizațiilor creștine și musulmane până la căderea Constantinopolului / 33 1.2.3. Marile descoperiri geografice și ne-limitarea noilor imagini / 35 1.2.4. Anglia elisabetană și noile evoluții imaginare / 38 1.2.5. Războiul de 30 de ani și rezultatul cenzurii politice a imaginarului / 42 1. 3. Mănăstirea și limitele imaginarului rațional / 44 1.3.1. Originile monahismului și puritatea începuturilor / 45 1.3.2. Dezvoltarea instituției mănăstirești ca
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
un complex cognitiv amplu, dinamic și interactiv. Aceste imagini se dezvoltă ca urmare a interacțiunilor eu lume și nu se rezumă la percepția vizuală sau auditivă, ci se construiesc pe baza unui întreg univers social, cultural, cognitiv, educațional. Din convergența imaginarelor individuale se dezvoltă un complex ontic cu "viață" proprie, independentă de voința individuală. Diada individ-societate se transformă în acest context în triada individ - societate - imaginar în care fiecare entitate se află în strânsă relație cu cealaltă (o simbioză), dar nici una
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
unui mod de a privi lumea, cu scopul de a înțelege interrelațiile dintre noi și ceilalți, univers, istorie, într-o comuniune în care nu se vede decât vârful aisbergului. 0. Preambul Imaginarul. Dezvoltarea și cenzura imaginarului 1. Definirea termenilor: imagine, imaginar, imaginar științific Urmărind evoluția imaginii asupra lumii putem observa variații ale acesteia, de la apropiere față de "realitate" până la o îndepărtare totală de aceasta. Astfel, istoria culturii poate fi împărțită în: * perioade în care imaginarul se dezvoltă și imaginea este importantă deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]