18,522 matches
-
hidoși, duplicitari, în comandouri de corbi, ce lovesc cu substanță în cordul tău, fără ca nimeni vreodată să zbiere... descopăr ce știam deja, doream să uit, pe termen nelimitat, insignifiant uneori, de voi corbilor, ce scufundați un vas într-un ocean imens, ați hărțuit corbilor un neam, o țară, când scriu acest sfârșit de poezie, respir, transmit semnale către semenii mei iubiți. GHEORGHE ȘERBĂNESCU - Mă înalț mă înalț spre neant pe calea întinsă a eternului privesc în jos și-mi continui drumul
ANTOLOGIE de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 758 din 27 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/_mandria_de_a_fi_roman_gheorghe_serbanescu_1359274644.html [Corola-blog/BlogPost/364876_a_366205]
-
că un singur strop era suficient pentru a sparge paharul și a fugi. În liniștea nopții, sedusă de logică și copleșită de tristețe, se părea că găsisem deja un răspuns la telefonul lui Ovidiu de a doua zi. Tăcere, o imensă tăcere în care să se scufunde amintirile noastre, visele mele și așteptările lui. Epilog În serile lungi și parfumate de vară, Ovidiu obișnuia ca după cină, să iasă pe terasă și să admire rondurile de trandafiri scăldate în lumina lampadarelor
ROMAN, EDITURA JUNIMEA 2013, CAPITOLUL 8 de DORINA GEORGESCU în ediţia nr. 2230 din 07 februarie 2017 by http://confluente.ro/dorina_georgescu_1486466484.html [Corola-blog/BlogPost/371675_a_373004]
-
licoarea lui Bachus-Dyonisos stând și câteva zile sub vraja acesteia, spuse el așezându-se mai bine pe banchetă. Aplaudară cu toții de gluma magistratului iar unii izbucniră în râs. Între timp slujitorii trecură prin fața lor oferindu-le fructe pe niște tăvi imense. După ce fiecare își alese fructele preferate magistratul Simbinacus reluă firul discuției mușcând dintr-un măr și vorbind totodată. -Privitor la sclavi, spuse el, îmi aduc aminte de unul din dialogurile filosofului Platon, elinul. Și poate îl știți și voi... acela
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN) PARTEA A DOUA- AL TREILEA FRAGMENT(1). de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1409 din 09 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_condur_1415484680.html [Corola-blog/BlogPost/371595_a_372924]
-
Einstein-Rosen, așa zisele găuri de vierme, care fac ca distanțele de milioane de ani lumină să se parcurgă în doar câteva secunde, minute sau ore) ne pot fi dușmani sau prieteni ? Ori, pur și simplu, le suntem indiferenți ? O masă imensă pentru experiențele lor ciudate, niște banali cobai cosmici. În vara anului 2013, într-un mic sătuc din Franța, Pierre Rossalle (un banal electrician de profesie) ieșise în ziua lui liberă la cules de ciuperci. Se adâncise destul de mult în păduricea
E.T. (SAU RĂZBOIUL DINTRE ENERGII) de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 2038 din 30 iulie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1469826463.html [Corola-blog/BlogPost/370054_a_371383]
-
uitat s-ajunga la țărm de-atât de mult...de Cristian Gabriel Groman la 27 iulie 2010... XXVII. ...PLOAIA..., de Cristian Gabriel Groman , publicat în Ediția nr. 284 din 11 octombrie 2011. ...Ploaia... Ploua la ceas de seară cu picături imense... Cu picuri că de lacrimi, ce suspinau ușor... Lovindu-se de frunze, spargandu-se-n ferestre... Șoptind apoi cu-un susur o tainica poveste... Ce se teșea aievea, cu vorbe dulci, de dor... de Cristian Gabriel Groman la 19 August
CRISTIAN GABRIEL GROMAN by http://confluente.ro/articole/cristian_gabriel_groman/canal [Corola-blog/BlogPost/355943_a_357272]
-
spargandu-se-n ferestre... Șoptind apoi cu-un susur o tainica poveste... Ce se teșea aievea, cu vorbe dulci, de dor... de Cristian Gabriel Groman la 19 August 2010 ... Citește mai mult ...Ploaia...... Ploua la ceas de seară cu picături imense...Cu picuri că de lacrimi, ce suspinau ușor...Lovindu-se de frunze, spargandu-se-n ferestre...Șoptind apoi cu-un susur o tainica poveste...Ce se teșea aievea, cu vorbe dulci, de dor...de Cristian Gabriel Groman la 19 August
CRISTIAN GABRIEL GROMAN by http://confluente.ro/articole/cristian_gabriel_groman/canal [Corola-blog/BlogPost/355943_a_357272]
-
în acea perioadă...că și orice alt român proaspăt venit, în construcții...Muncă grea...dar, niciodată nu mi-a fost teamă de muncă...În acea zi frumoasă de mai, lucram la o cladire aproape terminată...Am intrat într-o încăpere imensă...De la bun început, am zărit ceva...ce se zbătea.. Nu-mi dădeam seama ce era...m-am apropiat... Citește mai mult ♥♥♥ De unde vine fericirea... ♥♥♥♥♥♥ V-ați întrebat vreodată...de unde vine fericirea...pacea...liniștea...bucuria sufletească...E un răspuns foarte greu
CRISTIAN GABRIEL GROMAN by http://confluente.ro/articole/cristian_gabriel_groman/canal [Corola-blog/BlogPost/355943_a_357272]
-
în acea perioadă...că și orice alt român proaspăt venit, în construcții...Muncă grea...dar, niciodată nu mi-a fost teamă de muncă...În acea zi frumoasă de mai, lucram la o cladire aproape terminată...Am intrat într-o încăpere imensă...De la bun început, am zărit ceva...ce se zbătea.. Nu-mi dădeam seama ce era...m-am apropiat...... XXX. ...MI-E DOR..., de Cristian Gabriel Groman , publicat în Ediția nr. 280 din 07 octombrie 2011. Mi-e dor... Mi-e
CRISTIAN GABRIEL GROMAN by http://confluente.ro/articole/cristian_gabriel_groman/canal [Corola-blog/BlogPost/355943_a_357272]
-
Primul Ministru al Guvenului. Trecuseră 15 ani de la terminarea celei mai mari și mai crâncene confruntări militare cunoscute de istoria lumii de până atunci, numită apoi Primul Război Mondial, pe durata căruia beligeranții, printre ei numărându-se și România, avuseseră imense pierderi materiale și umane. În acest deceniu și jumătate, rănile fizice și cele sufletești se cicatrizaseră, oamenii începuseră să privească altfel viața. Iată cum caracteriza această perioadă scriitorul Nicolae Stenhardt, într-o carte dedicată lui Geo Bogza, publicată în1982: Geo
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/anul-1933/ [Corola-blog/BlogPost/93660_a_94952]
-
are nicio valoare. Deseori trecem pe langă el, ca și cum nu ar exista. Fie suntem prinși în proiecte de viitor, fie cufundați în amintiri și nemulțumiți de viața pe care o ducem. Raportarea omului la timp nu poate fi decât o imensă pierdere pentru el, de fapt, chiar omul este “inventatorul” timpului. Prin această născoceală numită “timp”, omul modern a definit coordonata timp, și, odata cu ea, a început să-și complice inevitabil modul de existență. Automat, începem să ne facem griji
TIMPUL, INAMICUL OMULUI MODERN de PAUL GHEORGHIU în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Paul_gheorghiu_1396688808.html [Corola-blog/BlogPost/347743_a_349072]
-
la Scoala "Aurel Vlaicu" Boboc. "...un model de purtare creștină, prietenul aviației militare române". * Răzvan Bucuroiu, jurnalist "Lumea credinței", ăn VII, nr. 8 (85), 2010, p. 9-13."Milele lui Milea...) * Apostol Marian, Primar al com. Năeni, jud. Buzău. "...o bucurie imensă care-ți umple sufletul". * Prof. dr.Valeriu Șușnea,Presedintele UAP/Fil. Buzău. "...gazdă primitoare cu vocația ospeției, călător neobosit...care mai întreține florile...podurilor prieteniei". * Col. Florin Michitean, Ins.-șef al Insp. de Jandarmi, jud. Buzău. "...om cu energie de
BUCURII BASARABENE. LANSARE DE CARTE UN SAMARITEAN DEOSEBIT de DUMITRU K NEGOIŢĂ în ediţia nr. 1919 din 02 aprilie 2016 by http://confluente.ro/dumitru_k_negoita_1459589777.html [Corola-blog/BlogPost/369244_a_370573]
-
mâna dacă nu treci suspinul la mine! Pe fiecare perete adun tăceri înrămate scrum câte încap într-o clipă... sau viață? Mă agit când văd că vara pleacă, eu rămân în urmă, deschid cărarea toamnei, mă îmbracă, nu uită funda imensă roșie, să nu mă deoache frica. Vreau și un talisman împotriva...realității. Cu ochelari și fruntea-nrourată, văd, cum mijește o altă duminică, trece nestingherită, din brațul drept în brațul stâng, tropotind pe frunze uscate. Până să ne vedem, învăț
EIII,ŞTIU de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 279 din 06 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Eiii_stiu.html [Corola-blog/BlogPost/355594_a_356923]
-
în rugăciunea inimii. Acolo, liniștea infinitului răzbate dincolo de aripa momentului prezent.. punctul întipărit ca semnătură a amprentei mele într-o infinitate de alte semne distincte ale universului. Transcedența spiritului rămâne călăuză pe drumul nesfârșit al vieților trăite într-un bol imens, lăsând destinul să extragă biletul câștigător... Ca o respirație scurtă, Sursa veghează neobosită pasul ritmat al clipei trecătoare. Cu fiecare treaptă urcată spre lumina albă a tainei, sufletul devine o adiere ușoară pe căile nestrăbătute ale Adevărului. Se apropie vremea
RENAŞTERE de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 642 din 03 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Renastere_camelia_constantin_1349289492.html [Corola-blog/BlogPost/343867_a_345196]
-
Ionescu Bucovu Publicat în: Ediția nr. 1630 din 18 iunie 2015 Toate Articolele Autorului Către sulamita părul tău s-a surpat peste privirile mele și mi-a electrizat ochii mei orbi am băut clipa fericit uitându-mă rătăcit într-o imensă carcasă de lumină glesnele-ți luminau marmorean și din gură-ți curgeau fragi erai și nu erai tu poate o întâmplare a ființei mele rătăcită prin basmele copilăriei care mi-a izbit tâmpla de stele seara când ne-am întânlit ți-
CĂTRE SULAMITA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1434610408.html [Corola-blog/BlogPost/352918_a_354247]
-
vestigiile acut-negative ale toturor ororilor umane, orori pentru care posibil se face vinovat numai celălalt pol al 'armoniei divine', deși nu cel universal, ci doar cel pământesc, eternul masculin. Comparativ cu... Eternul masculin tocmai de aceea nu a fost niciodata imens și infinit, ceoziv și coloaborator universal că cel feminin. Numai Eternului Masculin Universal, cât și al acelor persoane ce-au înțeles acest lucru, îi putem lăsa în continuare caracteristică precum că într-adevăr își menține rolul de întrepătrundere a lucrurilor
FEMININ LA MASCULIN!(II) de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Feminin_la_masculin_ii_valerian_mihoc_1364918579.html [Corola-blog/BlogPost/366056_a_367385]
-
Smarandache de a publica volume de bancuri. A doua cartea de bancuri a reputatului matematician și literat, intitulată „Cine râde la urmă e mai încet la minte” (Oradea, Editura Duran’s, 2013), este una excepțională și se bucură de un imens succes pe Internet. Ea se subintitulează „Folclor umoristic internetist (II)”. Cu modestie, profesorul Florentin Smarandache, ca instanță auctorială, se limitează a se considera doar cel care a cules, selectat și prelucrat bancurile. Om al noului, excepționalul Florentin Smarandache aduce patru
FLORENTIN SMARANDACHE: „Cine râde…” – bancul ca specie paradoxistă, de Ştefan Vlăduţescu by http://revistaderecenzii.ro/florentin-smarandache-cine-rade-bancul-ca-specie-paradoxista-de-stefan-vladutescu/ [Corola-blog/BlogPost/339529_a_340858]
-
nimic în viață. De câte ori ajungeam în această parte de țară la rude apropiate prin alianță, mă refugiam pentru două-trei zile la ea acasă să simt pe viu acea lume cosmică : casa ei mică și modestă în fața căreia trona un nuc imens, având vârsta de peste 80 de ani, la umbra căruia creștea fân pe care-l consuma lipsită de griji, Joiana, văcuța sa cu care vorbea permanent. Tușa Varvara, cum îi spuneam eu, înainte de a-ți vorbi, cântărea cu mare precizie vorbele
DESCULŢĂ PRIN OGRADA CU FĂN de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 674 din 04 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Desculta_prin_ograda_cu_fan_constanta_abalasei_donosa_1352070372.html [Corola-blog/BlogPost/351258_a_352587]
-
darul ce se dă preotului care săvârșește toate Tainele, cu excepția Hirotoniei, altul este cel conferit episcopului, care săvârșește și Hirotonia; iar mai presus decât darul dat episcopului nu este nimic. Sfânta Taină îi dă celui ce este hirotonit o însemnătate imensă: deși este nevrednic, de acum înainte, în săvârșirea slujirii Tainelor, el lucrează nu de la sine, ci în numele întregii Biserici, adică de la Iisus Hristos, Care trăiește în ea. Dacă ar înceta Hirotonia, ar înceta toate Tainele în afara Botezului, iar neamul omenesc
VORBIREA DESPRE BISERICĂ ÎNTRE CURS ŞI DISCURS – ÎN VIZIUNEA ŞI CONCEPŢIA TEOLOGULUI ORTODOX RUS ALEXANDRU HOMIAKOV… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1986 din 08 iunie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1465366648.html [Corola-blog/BlogPost/342594_a_343923]
-
la modă”, dictate de „organele” politice, care aveau cheia și lăcatul, pâinea și cuțitul). Pictorul era, în acea vreme, neavând încotro, muncitor vopsitor la fabrica de produse textile „Proletarul”, sau colabora cu un atelier de făcut firme. Vizavi de aceste imense nedreptăți, iată-l pe scriitorul Viorel Savin. El nu îngroașă mai mult liniile, și așa ridicole și grotești, ale acestui desen de un dramatism extraordinar. Și, spre a nu tulbura prea mult unele eventuale suspiciozități actuale, abil, autorul Monografiei recent
ELIBERAREA DE PREJUDECĂŢI de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1670 din 28 iulie 2015 by http://confluente.ro/roni_caciularu_1438044986.html [Corola-blog/BlogPost/367703_a_369032]
-
tot, clisă galbenă pe fusta mea roșie...imaculată Virginia acum e stigmatizată . -Oare de ce, doamnă doctor? -Pentru că nu știi să spui nu, Diana! răsunau cuvintele ca pietrele aruncate asupra femeii evreice.Cele două fantome dispăruseră,era singură în patul imens și rece ca o Antarctică; somnul o cuprindea iar. Pe latura dreaptă a patului, pe perete, o oglindă își aduna apele reflectând chipul tras al legumei, altădată o adevărată zeiță.Cum de ajunsese aici? Amnezie după un accident rutier și
CONTINUARE de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1648 din 06 iulie 2015 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1436167823.html [Corola-blog/BlogPost/384416_a_385745]
-
DE AZUR - BAHAMAS De moment, suntem în croazieră, Cu iahtul primit, de-o manieră, Ce numai iubita mea, îl oferă, Din activitatea ei prosperă. Am vizitat porturi și orașe, Cu ale lor aspecte drăgălașe, Cu oamenii drăguți și primitori, Și imensele grădini, pline de flori. Ce bine mă simt alături de-a mea iubită, Care cunoaște lumea și este mult îndrăgită, La rându-mi și eu îi ofer dragoste, speranță. Pentru o frumoasă căsnicie, din această viață. Referință Bibliografică: CROAZIERĂ, LA
CROAZIERĂ, LA MILIONARA DIN BAHAMAS ( V ) de ILIE POPESCU în ediţia nr. 1958 din 11 mai 2016 by http://confluente.ro/ilie_popescu_1462977645.html [Corola-blog/BlogPost/378516_a_379845]
-
atunci, dar cunoscute acum, și-a luat un nume de olah: Virgil Măgureanu și i-a mers foarte bine în fruntea Serviciului Român de Informații, timp de nouă ani, în care din adevăratele dosare ale Securității a făcut o avere imensă, a cărui vârf, la fel ca al unui ghețar arctic, a fost descoperit abia în 1997 in mass-media bucureșteană. După această dezvăluire, Imre Asztalos s-a retras zâmbind ironic, avea dosare grele în apărare și de șantajare a multora de la
ECHINOX CU FANTOME IREDENTISTE de CORNELIU FLOREA în ediţia nr. 1171 din 16 martie 2014 by http://confluente.ro/corneliu_florea_1394956752.html [Corola-blog/BlogPost/353601_a_354930]
-
De bani! Ei, ce zici? Te-nvoiești?” / Sigur că da, de chiuiești Tu mai întâi” - Dănilă spuse - / „Să văd ce poți.” Dracul se puse Cu un picior în răsărit / Și cu cel’lalt în asfințit, Și după ce deschise-o gură / Imensă, mare cât o șură, Pornitu-s-a pe chiuit, / De-ntreg pământul s-a-ngrozit: Văile s-au cutremurat, / Peștii din mare s-au speriat, Iar dracii au ieșit afară / Din iaz căci se înspăimântară Și ei de-așa un țipăt mare
DĂNILĂ PREPELEAC de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1799 din 04 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1449202252.html [Corola-blog/BlogPost/343155_a_344484]
-
lapte curge prin rai. După aceea, chiar lângă noi, se făcuse auzită o pasăre, iar după câte clipe Culiță o imitase fără greș, fluierând cu buzele țuguiate. La început nu ne venea să credem. Dar Culiță a repetat fluieratul spre imensa noastră mirare. - Da de când știi tu să faci așa? a întrebat Klesch. - Păi, aproape de când mă știu, a răspuns cel întrebat. De când am început să umblu cu animalele la păscut, cu caprele, mai ezact. În satul nostru de lângă Sirete sunt
IMITATORUL DE PĂSĂRI de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 644 din 05 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Imitatorul_de_pasari_dan_florita_seracin_1349427078.html [Corola-blog/BlogPost/348454_a_349783]
-
că micul Klesch își invitase noul prieten la el acasă, mă uimise aproape la fel de mult ca fluieratul lui Culiță. După câte știam, cu excepția mea, nimeni nu se mai bucurase de acest privilegiu. Moșu Klesch ședea pe o laviță sub nucul imens din curtea casei când am ajuns noi. Era alb de tot la păr și, în pofida zilei călduroase, purta un laibăr de postav negru, cu bumbi de argint și ciorapi de lână în picioare. Ațintise niște ochi albaștri, umezi, asupra noastră
IMITATORUL DE PĂSĂRI de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 644 din 05 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Imitatorul_de_pasari_dan_florita_seracin_1349427078.html [Corola-blog/BlogPost/348454_a_349783]