3,752 matches
-
de peste ocean ar fi produsele indirecte ale unei orientări politice. Sau, că ar fi militante politic și social, că miza lor nu este una intelectuală, ci mult mai implicată în contingent, și de aceea lipsită de valoare și de durabilitate. "Marxista" universitate americană a produs în ultimele decenii valuri de teorii care de pe țărmul opus al Atlanticului par isterice și mediocre. Nu m-aș încumeta să polemizez cu aceia care nutresc asemenea convingeri dacă exemplul ales ar fi, să zicem, critica
Autonomia esteticului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16528_a_17853]
-
în primul rînd de o erodare a dimensiunilor științelor literaturii, și abia apoi de alte păcate, mai concrete. Nu alianțele discutabile din punct de vedere moral, între literatură și o orientare politică, îl îngrijorează pe Stanley Fish. Nu impactul criticii marxiste asupra formării unui anumit tip de societate, ci felul în care periclitează acesta legitimitatea unui discurs literar. Un asemenea raționament conduce, inevitabil, la un vot de blam acordat interdisciplinarității. Am avut surpriza de a descoperi în acest volum un Fish
Autonomia esteticului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16528_a_17853]
-
izvorît din mit, ne-ar fi tîrît, la fel de dezastruos, atît în ,abstractul operetistic al democrației occidentale, un fel de văduvă veselă care n-a mai reușit niciodată să se mărite după moartea fundatorului sinucis la Atena", cît și în ,abstractul marxist, faze definitoare ale aceleiași căderi și pe care noi le-am trăit cu aceeași intensitate". Drepturile omului, susține mai departe Vintilă Horia, nu sînt aplicabile decît într-o optică religioasă, după cum un veritabil progres științific nu e de conceput decît
Vintilă Horia sau "exilul pur" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11321_a_12646]
-
de volume a lui Erich Fromm, titlul de mai sus rămâne unul de referință. Paradoxal, provocator, angajat, el este o marcă inconfundabilă a dialecticii insurgente care caracterizează atât de total gândirea Școlii de la Frankfurt. Ca moștenire hegeliană trecută prin vamă marxistă, perspectiva dialectică va fi dublată (începând cu 1926, în cazul lui Fromm) de asimilarea entuziastă a freudismului: căci se simte nevoia unei completări de substanță a viziunii macrosociale cu trimiteri la individualitatea concretă, complexă, vie, fără de care nu se poate
Vindecarea eului by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/16998_a_18323]
-
din slăbiciunea eului lor, Weininger conferind astfel sensuri proprii vederilor unuia dintre modelele sale, Houston Stewart Chamberlain. Dar această teorie se leagă principial cu o altă determinantă majoră a gândirii sale este vorba despre misoginismul său exacerbat, pe care filosoful marxist Ernst Bloch îl aprecia drept "cel mai vehement cunoscut vreodată în istorie." Speculată adesea biografic de către exegeții lui Weininger, ideea inferiorității absolute a femeii va fi argumentată sistematic și obsesiv pe parcursul întregii lucrări, dintr-un punct de vedere voit științific
Capodoperă sau expresia unor frustrări? by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/13882_a_15207]
-
constiinta difuza a unor nesiguranțe și erori se reflectă în reacția de hipercorectitudine: consoanele duble apar și acolo unde nu își au locul, de pildă în serra în loc de seră: "Corriere dela serra" (RL 2657, 1998, 3), rifondazzione în loc de rifondazione ("partidul marxist ăRifondazzione Comunistaă", în RL 2154, 1997, 4). Așa cum sugeram de la început, discutarea unor erori de acest gen nu are de fapt relevanță teoretică - și are puține șanse de a impune formele corecte; atunci cînd pentru aceasta e suficientă deschiderea unui
Cuvinte italienesti by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/18103_a_19428]
-
la nivel macrosocial." De la abordările androcentrice ale unui Auguste Comte, Emile Durkheim sau Max Weber, până la scientismul sexist al adepților sociobiologiei, de la viziunea funcționalistă, având în prim-plan teoria rolurilor de gen (gender roles), până la teoriile conflictualiste (critice) de extracție marxistă și weberiană, cartea trece în revistă diferitele avataruri ale categoriei de gen în discursul sociologic. Subcapitolul dedicat tehnicilor de excludere sau pseudoincludere a femeilor și a problematicii de gen în gândirea sociologică "prefeministă" constituie un interesant exercițiu de "defamiliarizare" aplicat
Oftalmologie feministă by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/14486_a_15811]
-
ceva mai complicată, dar sub semnul aceleiași "democratizări". Dacă ordinea, sistemul au o conotație aristocratică, "dezorganizarea", "fragmentarismul", "haosul deliberat" al postmodernismului reflectă individualizarea, atomizarea socială a artei: "Observ, notează Virgil Nemoianu, că, din ce în ce mai mult, marile sisteme "concludente" (hegelian, tomist, aristotelian, marxist, mai știu eu care), își pierd din credibilitate, par niște narațiuni integratoare plăcute, dar nimic mai mult. Ei bine, mi se pare că așa se petrec lucrurile și în literatură. Marile, decisivele sisteme ale artei se văd puse sub semnul
Un româno-american (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14900_a_16225]
-
pe ideea că financiarul va trece înaintea economicului. Scrie Rocard: "Marx anunță o criză mai gravă decât toate, constând în dezechilibrul economiei reale provocat de o atotputernică, dar haotică, finanță mondială. Ei bine, o constatăm pe pielea noastră." Dacă ideea marxistă a pauperizării și polarizării societății capitaliste nu s-a dovedit o prognoză corectă, aceea a riscurilor capitalismului financiar, urmaș al capitalismului industrial, pare confirmată, în opinia lui Rocard, de bancruta actuală a băncilor și de recesiunea care urmează. Pe de
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7862_a_9187]
-
în particular, îl trata pe Stalin drept Ťgroparul Partidului și al Revoluțieiť, spunînd textual: ŤStalin e cea mai eminentă mediocritate a Partidului nostruť". Pentru a trage o pertinentă concluzie proprie: ,Duplicitatea lui Trotski este exemplul cel mai frapant de... dialectică marxistă. Această mentalitate și acest fel de a judeca oamenii și evenimentele sînt caracteristice întregii ideologii comuniste". Nu e de mirare că, înțelegînd a utiliza un condei atît de acid pentru a da seama de josniciile timpului pe care și-a
Condei acid - I by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11231_a_12556]
-
doua, impresia că bolșevismul emana totuși, în ultimă instanță, precum o variantă, fie și insolită, a democrației, din "multitudinea însumată a demos-ului, adică "de jos", de la baza piramidei", ca și lucrările inițiale ale lui Marx, care, în pofida tezelor inacceptabile ("marxist n-am fost niciodată, nefiind niciodată nici materialist, nici monist, nici imanentist, ci mizînd întotdeauna pe transcendență"), conțineau o problematică a alienării: "lucrările de tinerețe ale lui Marx m-au impresionat prin coincidența problematicii alienării (Entfremdung) - la fel, firește, secularizată
La antipod, Mihai Șora (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14518_a_15843]
-
de resentiment social a dus la institu- ționalizarea urii, pe care a susținut-o în ritmul demonic caracteristic bolșevismului prin ostilitate în fața valorilor și prin anihilarea memoriei. „Saltul din imperiul necesității în imperiul libertății” rămâne fatal agățat în mitul egalitarist marxist, care încă mai cerșește revoluția cataclismică. Credință mesianica și escatologica în utopie era un fenomen greu de înțeles la vremea când Czesław Miłosz scria Gândirea captivă. Astăzi, totalitarismul comunist, ca joncțiune între teroare și doctrina, este mult mai ușor de
Redarea demnității de a gândi by Cristian Robu-Corcan () [Corola-journal/Journalistic/5330_a_6655]
-
parte, rezervă lui Vladimir Tismăneanu față de dogmatizarea căderii mitului ireversibilității sistemului comunist este dată de două atente observații: 1. mitul unui univers social total împăcat cu sine rămâne în continuare la fel de seducător; 2. mesianismul chiliastic nu este apanajul exclusiv al marxiștilor revoluționari. Există alte forțe, formule, sugestii, asocieri care au toate în comun o unică sursa: resentimentul social. Iar comunismul, afirmă Vladimir Tismăneanu, a fost o formă de resentiment, în matricea unui fundamentalism politic modern, cu aspirații de transcendență, în scenariul
Redarea demnității de a gândi by Cristian Robu-Corcan () [Corola-journal/Journalistic/5330_a_6655]
-
posibilă era legată de unitatea perfectă, cea care extirpa instituțiile de mediere socială și supremația legii. Marx, remarcă Vladimir Tismăneanu, era lipsit de sensibilitate față de alcătuirea psihologică a omenirii, de unde și cultul lui exacerbat pentru unitate. Cu toate acestea, proiectul marxist nu oferă soluțiile cu privire la realizarea unității sociale. Punerea în acțiune a viziunii utopice și escatologice a gândirii politice a lui Marx de către Lenin deschide calea elucubranta a interpretării creative, dând naștere versiunii bolșevice a salvării ființei umane. Astfel, apare combinația
Redarea demnității de a gândi by Cristian Robu-Corcan () [Corola-journal/Journalistic/5330_a_6655]
-
și zică urmașii: Verbosi in re facili, in difficili muti, in angusta diffusi... că erau palavragii în lucrurile ușoare, în cele grele, muți, iar în cele ascuțite, împrăștiați... O contradictio in adjecto, însă, însoțea orice universalizare sau generalizare, contrară filosofiei marxiste de mai târziu, pentru că în gândirea iluștrilor doctori de altădată domina individualismul, domina libertatea individului în orice manifestare... Bazele dreptului actual, în fine, în Europa, vor fi puse de acel avocat Loysel Antoine, 1536-1617, discipolul venerabilului Cujas, autorul vestitelor Instituții
Nemo judex in re suaNemo judex in re sua by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15731_a_17056]
-
conferințe-dezbatere despre filosofia publică. A fost sau nu comunism? Aceasta a fost tema în jurul căreia s-a dezbătut și care, evident, a generat discuții aprinse. Autor: Gabriela Bejan Profesorul doctor Dumitru Borțun a afirmat că, dacă ne luăm după principiile marxiste, nu a fost comunism nicăieri în lume, decât, poate, în Iugoslavia. Acesta a mai precizat că între actualul regim de guvernare și anumite etape ale comunismului există similitudini. Soluția îndepărtării lor ar fi ca ”generația actuală să fie resetată. Asta
A fost sau nu comunism? Asemănări între actualul regim și cel de atunci - Dezbatere () [Corola-journal/Journalistic/80679_a_82004]
-
altfel, nici atunci când i-a fost solicitat un răspuns clar la întrebarea care a făcut subiectul întâlnirii acesta nu a fost prea generos în afirmații. El susține că nu a fost comunism nicăieri în lume dacă ne ghidăm după teoria marxistă, acolo unde sunt evocate principiile fundamentale ale regimului comunist. Întrebarea, există similitudini între actuala guvernare și regimul dictatorial, ținând cont că în presă au fost utilizate afirmații ca lovitură de stat, a așternut liniște în sală. După numeroase eschivări, Dumitru
A fost sau nu comunism? Asemănări între actualul regim și cel de atunci - Dezbatere () [Corola-journal/Journalistic/80679_a_82004]
-
crește,/ Sudui vârtos, mocănește,/ Și scuip pe toată rînduiala asta!". Explicabil, o asemenea retorică dîrză a ajuns la contingențe cu ideologiile extremelor momentului politic, revendicată atît din stînga, cît și din dreapta. Unele texte ale lui Cotruș par pliate pe programul marxist, proclamînd o revoltă violentă pornită de un Horia redivivus, cu scopul unei întemeieri sociale mai echitabile: "Cine dintre toți/ s-o ivi ca un munte,/ strîmbătatea s-o înfrunte,/ s-o arunce-ntre roți!!/ Să fie-același cer/ pentru plugar, pentru
Metalirismul lui Aron Cotruș (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12535_a_13860]
-
Vederile extremiste de dreapta ale lui Anders Behring Breivik, autorul atacurilor de vineri din Norvegia, pledează pentru un „război civil european“ care să ducă la execuția „marxiștilor culturali“ și la interzicerea musulmanilor. Pagina introductorie a documentului de peste 1500 de pagini poartă semnătura "Andrew Berwick", dar autorul se identifică ulterior ca fiind Anders Behring Breivik, nimeni altul decât suspectul reținut pentru atacurile din Norvegia. Documentul este un manifest
Manifestul ucigaşului din Norvegia: Război civil european şi interzicerea musulmanilor () [Corola-journal/Journalistic/60042_a_61367]
-
autorul, care precizează că i-au trebuit nouă ani să elaboreze acest manifest. În manifest, autorul îi diabolizează pe premierul Jens Stoltenberg și pe partidul său laburist, care are controlul majoritar în guvernul norvegian, acuzându-i de perpetuarea „ideilor culturale marxiste/multiculturaliste“ și de îndoctrinarea tinerilor cu aceste idei. Autorul acuză Partidul Laburist că îmbrățișează acele idealuri și de aceea permite „islamificarea Europei“. Manifestul conține și speculații despre ce se va întâmpla dacă autorul va supraviețui „unei misiuni de succes și
Manifestul ucigaşului din Norvegia: Război civil european şi interzicerea musulmanilor () [Corola-journal/Journalistic/60042_a_61367]
-
una în care poartă o jachetă a pușcașilor marini americani, decorată cu Crucea de Fier, însemnele Cavalerilor Templieri și medalii ale francmasonilor. Într-o altă fotografie, Breivik este îmbrăcat într-un costum ud având o emblemă pe care scrie "Vânător marxist" și ține în mână o pușcă de mare putere. Autorul scrie câte ceva și despre familia și pregătirea sa și spune că engleza este "a doua sa limbă". Documentul este intitulat "2083: O declarație europeană de independență". Data este explicată ulterior
Manifestul ucigaşului din Norvegia: Război civil european şi interzicerea musulmanilor () [Corola-journal/Journalistic/60042_a_61367]
-
și spune că engleza este "a doua sa limbă". Documentul este intitulat "2083: O declarație europeană de independență". Data este explicată ulterior de autor - este anul în care el crede că un război civil european se va sfârși prin execuția marxiștilor culturali și deportarea musulmanilor. Acest "război civil" se va desfășura în trei faze, prezice autorul. Prima va avea loc până în 2030 și va include "un război deschis, atacuri militare-șoc comise de sistemul celulelor clandestine și va fi marcată de consolidarea
Manifestul ucigaşului din Norvegia: Război civil european şi interzicerea musulmanilor () [Corola-journal/Journalistic/60042_a_61367]
-
unei lovituri de stat paneuropene". În etapa finală, liderii Europei vor fi dați jos și se va implementa "o agendă politică cultural conservatoare". O mare parte din manifest conține diatribe împotriva marxismului și cheamă la distrugerea guvernelor care sprijină idealurile marxiste. Autorul nu explică foarte clar de ce a ales anul 2083, dar atunci se împlinesc 200 de ani de la moartea lui Karl Marx. Autorul spune că a fost determinat să ia atitudine în momentul în care guvernul țării sale s-a
Manifestul ucigaşului din Norvegia: Război civil european şi interzicerea musulmanilor () [Corola-journal/Journalistic/60042_a_61367]
-
primăvara anului 1948, într-o excursie făcută de studenții de la Oxford la Aix-en-Provence, studia franceza la St. Catherine’s College. După absolvire, Podge a devenit profesor la Magdalen College School din Oxford. Mai vîrstnic cu doisprezece ani decît Fowles și marxist convins, i-a fost prieten apropiat și a exercitat o influență importantă asupra formării vederilor radicale ale scriitorului. 7 Faith Faulconbridge, care studia engleza la St. Anne’s, s-a numărat printre studenții ce au participat la excursia de la Aix-en-
John Fowles – Jurnale by Radu Pavel Gheo () [Corola-journal/Journalistic/2908_a_4233]
-
în marginea lui Dumnezeu, dar nu fiindcă ar avea alte vederi, ci pentru că a învățat că un truc care te face atrăgător e să te pronunți parcimonios asupra unor teme care oricum îți scapă. Din cei șase, trei au simpatii marxiste: Dawkins, Gould și Weinberg, restul fiind fără amprentă ideologică. În fine, toți cei șase sunt atinși de o viziune apostrofică asupra lumii. Așa cum sînt cuvinte cărora le cade o literă, dispariție pe care o marcăm printr-un apostrof, tot astfel
Vederea apostrofică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4319_a_5644]