2,956 matches
-
după care, prin intermediul unui tub, l-au hrănit pe nas. Și asta numai ca Împiedice metamorfoza! În plus, i-au băgat un ac sub scoarța de pe fese și un altul sub cea subțire de la antebraț. Și totuși, În ciuda acestui fapt, metamorfoza s-a produs, picioarele și mâinile i s-au acoperit de pene negre și argintii și trupul lui Oliver s-a putut Înălța la cer. Acolo a rămas mult timp planând În locul becului și răspândind o lumină Întunecată-n jur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
răspundă la orice Întrebare. „Exact”, spuse acesta, „lepădându-se mereu de sine, masterandul Oliver a ajuns să treacă dincolo de propriul său eu, contopindu-se cu alte euri, În scopul cunoașterii depline a adevărului suprem... Lărgirea cunoașterii are loc printr-o metamorfoză repetată. Prin trecerea eului din regnul animal În regnul vegetal. Și apoi mai jos sau, poate, mai sus, din regnul vegetal În regnul mineral și după care urmează rispirea În eter... Încheind acest ciclu, eul se Întoarce Îndărăt, purificat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
-se În hamacul improvizat din secreții nevăzute, piereau din vedere, lichefiindu-se Într-un punct din ce În ce mai Îndepărtat În spațiu. Urma apoi și mult așteptata oră când ornicul Mitropoliei bătea de șase ori. Atunci, cu ultimul zvâcnet, insectele sufereau o scurtă metamorfoză. Pe spatele lor, În locul crucilor, apăreau cadranele de ceas, ale căror minutare și secundare se Încrucișau mereu, rotindu-se amețitor... Minutele și secundele se devorau Între ele, umflându-se mereu, pînă ce ajungeau la dimensiunea unei ore. În sfârșit, urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
care rămân mult timp Între dinți. Resturile verbale, pe timp de noapte, devin fosforescente... Nu era de mirare că Noimann era bântuit de cifre și alte abstracțiuni. Ideile nedigerate transformau În timpul somnului silabele În cifre. Cuvintele sufereau și ele o metamorfoză sub influența nefastă a alcoolului și a lunii. Sunetele se transfigurau În puncte de suspensie și linii frânte care, unindu-se Între ele, alcătuiau figuri din cele mai abracadabrante. Figurile se deplasau Încet una după alta, mișcându-se Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cu iarbă, arbori, insecte, păsări, reptile, moluște, pești și mamifere, inclusiv trestia cugetătoare, omul, reprezentat de bătrâni, tineri și copii, urcați În tren unii cu bilet, alții clandestin, așteptând cu toții să ajungă la destinația finală...Aflat Într-o stare de metamorfoză intermediară, Oliver ocupa un vagon special, călătorind În chip de copac și În chip de pasăre adormită În propriile sale crengi...) Era plăcut să stai cu mâinile sub cap, cu trabucul pe jumătate stins Între dinți, cu paharul de coniac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
posibil ca DVD-ul sau caseta să fi fost ținute Într-un loc unde pătrunsese umezeala, astfel că pe Înregistrare apăreau nenumărate pete albe și negre, ce migrau de pe un scaun pe altul... Imaginile Înregistrate suferiseră, Într-adevăr, o stranie metamorfoză. Filmul arăta terasa Corso, cuprinsă de o forfotă neobișnuită. Domnea o atmosferă de veselie generală. Ici-colo se auzeau voci mai ridicate, care Însă se calmau cu de la sine putere. Brusc Începu să bată vântul și fețele clienților fură acoperite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
a leșinat, iar când și-a revenit În simțiri, era cu totul alt om decât fusese până atunci. I se schimbase nu numai vocea, ci și părul. Nici medicii psihiatri, nici psihologii de la Freiburg nu și-au putut explica această metamorfoză. Din pricina șocului produs În timpul deconspirării, din bărbat, Otto s-a transformat Într-o femeie. Făcând o criză de isterie, Emma a luat un foarfece dintr-un sertar, repezindu-se s-o taie În bucăți pe rivala ei de cauciuc, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
la putregăciunea dinților din gură, la miliardele de frunze uscate așternute În păduri, la sfiiciunea puiului abia ieșit din găoace, la năprasnicele chinuri ale viermelui perpelindu‑se la soare ca pe jăratec, la durerea despărțirilor, la grozăvia leprosului, la uimitoarea metamorfoză a sânilor femeii, la răni, la suferința orbului...“ Și deodată se văzu cum trupul muritor al lui Simon Magul putea fi văzut desprinzându‑se de pământ, Înălțându‑se drept, tot mai sus, mișcând lin din brațe, aproape nedeslușit, precum peștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
încă mai ocupă o întindere cel puțin egală cu cele câteva studii importante despre poezia sa. Curiozitatea pentru poetul și omul Ion Barbu este însă în creștere. Se cunoaște influența acestuia asupra generației interbelice, și Nicolae Manolescu remarcă succint în Metamorfozele poeziei existența unui curent barbian fanatic. Chiar dacă în principiu un asemenea poet nu poate avea urmași, întrucît "el închide o epocă fără a deschide o alta", observă criticul, numitul curent barbian revine, la scară mai generală și mai estompată, în
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
au străduit să dovedească prea numeroase contraziceri intenre în concepția lui Barbu despre poezie. Fără să fim cu totul de acord cu aceste păreri, socotim că atât poezia, cât și convingerile sale estetice au trecut mereu prin sfâșietoarea îndoială, prin metamorfozele impuse de exclusivismul unui sistem estetic viu, care astfel s-a întregit mereu pe sine. Ion Barbu rămâne toată viața consecvent unor înalte idei potențiale destpe artă, și mai ales acest lucru îl simt noile generații. Trebuie să recunoaștem că
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Un tren, Un vapor. Un monstru Va fi ucis de un erou. Răsună Un megafon... Mistere Pe ecran. * GLOSSĂ Privește savant Cu inima beată De iubire Natura-i statică. Amorul renaște, Cu focul de vară, Cu diamante De iarnă. Metempsihoză, Metamorfoză, Și câte încă. La revedere, Sau la adio. Privește savant. Dacă nu-i Cu cine vorbi, Se scrie. * DE ARTĂ Cafeneaua Cu visători damnați. Trecutau ani, Simbolism, Curentul decadent. Broșuri, Bijuterii rare. Paradoxe Bizarul, Seri, Nopți, Efuzii de parfume Și
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
în care prețioasă, ca aurul, e numai Cristina, adastă, ca într-un purgatoriu de patetică necesitate, înainte de a fi strămutată cu sila, în blocuri executate neglijent, după un grafic întâmplător, cu materiale de o calitate execrabilă, pomădată de presă, prin metamorfoze stereotip. Mircea o însoțește, la fiecare înapoiere, pe Cristina, până în pragul vilei acesteia, cu portiță care se închide, scârțâind, în tonuri pițigăiate, ca al unor glasuri de bătrâne clevetitoare. După ce, încă o dată și încă o dată, îl plesnește cu cele două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
Albert. Uneori sunt proastă-proastă... E-așa cum zic eu, nu e cazul să fii drăguț să mă contrazici, chiar vacotină bovarică ar fi mai precis - casc ochii pe broscoi și vreau neapărat să-l pup în bot și... să vezi metamorfoză pe capul lui! - Ei, chiar așa? - Da... Poate-i de neînțeles, dar o femeie poate alege, după criterii care te lasă mască, pe cel mai urât din jurul ei, pe cel mai rece, pe cel mai spălăcit, pe unul bătrân, mirosind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
lui Petru, nisipul număra din doi în doi ca o amăgire. Petru privea cenușa. La marginea vieții este ca într-o sală de spectacol, poți închide ochii ori de câte ori pelicula îți amenință memoria, poți să-i deschizi puțin câte puțin o metamorfoză voalată aplaudă. Noe și-a cioplit arca înspăimântat fiind de obsesiile sale. Noe a fost primul filosof al lumii, el și-a modelat corabia precum Dumnezeu a modelat omul, plecând de la imperfecțiunea de a pluti. Noe a cioplit mereu cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
om, cum să deosebești iubirea de închipuire? Uite ce ochi tulburi ai! Te deconspiră, te trădează absența. Nu dragostea lucește în ei, ci nebunia. S-au aruncat umbrele peste tine în haită și se hrănesc din inima ta. Ești o metamorfoză. Nu poți umbla toată viața de mână cu o fantasmă, deschide ochii! Vei deveni și tu contur în curând, vei intra în turmă, te vei asemăna lor; scopul lor va fi scopul tău, vei vâna zâmbete zi și noapte, măști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
ermetice ale nelocuirii, cimitirul își descompunea umbra strict într-o ordine vegetală. Singurătatea, ciob de lună în maxilarul lupului tânăr, sângele galben păta cu înstrăinare gulerul cămășii. (Masochistă, percepția morții sub ruinele bisericii. Sfinții s-au exfoliat precum frunzele în metamorfoza omizilor primăvara.) Într-o dimineață de mai, două șine de cale ferată s-au rupt din pavajul Copoului și au fugit, de nebune, cu tot cu tramvai în depoul lui Dumnezeu. Într-o noapte de Duminica Tomii, în cer, deasupra bisericii, creșteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
născut tu, spuse spiritul care plana deasupra apei din acvariu, viermele de mătase n-a murit, În interiorul coconului n-a rămas nici un cadavru după ce a ieșit fluturele, tu ai spus-o, unul s-a născut din moartea celuilalt, Se numește metamorfoză, toată lumea știe despre ce e vorba, spuse condescendent ucenicul filozof, Iată un cuvânt care sună bine, plin de promisiuni și certitudini, spui metamorfoză și mergi mai departe, pare că nu vezi că vorbele sunt etichete care se prind pe lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
după ce a ieșit fluturele, tu ai spus-o, unul s-a născut din moartea celuilalt, Se numește metamorfoză, toată lumea știe despre ce e vorba, spuse condescendent ucenicul filozof, Iată un cuvânt care sună bine, plin de promisiuni și certitudini, spui metamorfoză și mergi mai departe, pare că nu vezi că vorbele sunt etichete care se prind pe lucruri, nu sunt lucrurile Înseși, niciodată nu vei ști cum sunt lucrurile, nici măcar care sunt numele lor În realitate, pentru că numele pe care li
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
prizonier să evadeze... Cuvântul „a evada“ e unul dintre cuvintele pe care nu le pot auzi fără să fac o mie de supoziții. Căutarea ancorei, în care m-am angajat, pare să-mi sugereze calea unei evadări, poate a unei metamorfoze, a unei resurecții. Cu un tremurat, îndepărtez gândul că închisoarea este trupul meu muritor, iar evadarea ce mă așteaptă e desprinderea sufletului, începutul unei vieți ultraterene. Sâmbătă. Era prima oară că ieșeam noaptea, după multe luni, și asta mă neliniștea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
ca senatorul Dumitrașcu, mi-e rușine de mine, ca și când eu aș face un gest exhibiționist în public. Să nu mă întrebi de ce mă transsubstanțializez cu o persoană de această speță, de ce îl simt pe unul ca ăsta ca pe o metamorfoză a mea. Habar nu am de ce, dar se întâmplă. Doar cu creaturile rele și cinice, cu Iudele tuturor vremurilor mi-e greu să mă identific. Cu restul, nu. Te invit să te gândești și pe tine ca pe un caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
și au început să graviteze, potrivit tradiției, în jurul băieților. Eu, retardată, am rămas cu mărul. Îl luam în brațe, îl sărutam pe crestătura în formă de cruce. Îl udam cu câte o lacrimă de fetită-fată și cu tristețea perceperii acestei metamorfoze. Mi-era frică de creștere. În mintea mea însemna ieșirea din lumea populată cu ființe vii de toate felurile pentru traiul la bloc unde nu creștea nimic. Urma să cresc la părinți, o dată cu alți copii, dar nu cu alți pui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de ani și făcuse un cancer rapid, inversul leucemiei, un exces violent de globule roșii). Din ziua aceea m-am hotărât că atunci când cineva înseamnă ceva vital pentru mine, nu am de ce amâna să i-o spun. Iubirea, în toate metamorfozele ei, trebuie exprimată hic et nunc, cum ne-au lăsat să înțelegem domnii aceia cu „amânatul interzis”, parcă îi chema Epicur și Montaigne. Nimic nu s-a schimbat de atunci în mine în raport cu această față a „ginomorfozei” mele, cum o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ni-l dă Dumnezeu ca natură. El ca natură, nouă ca natură. E o colină cu un șir lung de morminte, ascunse între ele de copăcei, de narcise, de trandafiri încă neexplodați și neîmbobociți, de pruni care se scutură în metamorfozele lor spre țuică. Acolo pot asculta cum crește iarba printre greieri și pe sub mierle. Și tot acolo pot vedea o imagine simbol a unei lumi care trece de la secolul XX industrial înapoi la secolul XVIII. Cândva, în anii ’80, de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
manuscrisului, să se discearnă adevărul. Oare la cererea Mântuitorului bibliotecarii din Alamut reluară, din tată În fiu, cronica manuscrisului din punctul În care o lăsase Vartan? În orice caz, prin acea unică sursă cunoaștem influența postumă a lui Khayyam asupra metamorfozei suferite de Asasini. Relatarea evenimentelor, concisă, dar de neînlocuit, se continuă, astfel, vreme de aproape un secol, Înainte de a cunoaște o nouă Întrerupere brutală. Odată cu invaziile mongole. Primul val, condus de Ginghis Han, a reprezentat, fără Îndoială, flagelul cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
credinței”, „Umbră a Sultanului”. Bărbatului care a avut onoarea să inaugureze era democrației i s-a acordat titlul cel mai prestigios dintre toate: Nizam al-Mulk. Derutantă Persie, așa de constantă În convulsiile sale, așa de egală cu sine pe parcursul atâtor metamorfoze! XXXV Era un privilegiu să asiști la deșteptarea Orientului, a fost un moment intens de emoție, de entuziasm și de Îndoială. Ce idei strălucite sau monstruoase putuseră germina În creierul său adormit? Ce va face când se va trezi? Avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]